เอนท์กันยังไงในเมกา ตอน: SATII: Subject Test ทำให้เร็ว ทำให้ไว ถ้าทำได้ ให้แปดร้อย!!

ขอบคุณคุณม่วนน้อยที่เข้ามาอ่านและเมนท์นะครับ
สงสัยเราจะเขียนตัวเป็นพืดมากไป ไม่ค่อยมีคนอ่านเลยนะนี่ ...
ครั้งหนึ่งไปอ่านคำคมของอาจารย์วอลบริดจ์ รองผอ. ผู้สอนชีววิทยา อาจารย์สุดที่รักของผม เขาว่ากันไว้ว่า เมื่อถึงมืดสนิทนั้น จงอย่ากังวล อีกไม่นานก็จะมืดขึ้นอีก...
ยังไงกัน(ฟะ)เนี่ย
โชคดีที่คำกล่าวนี้ไม่จริงนัก อย่างน้อยก็กับคะแนน SAT ก็แล้วกันละครับ เพราะผมได้คะแนน SATII มาค่อนข้างดี หลังจากที่ยิ้มค้างกับคะแนนสอบ SAT I มาแล้ว ถึงจะเอ๋อไปหลายอย่างก็เถอะ เรื่อง SATII นี่ คงจะบรรยายให้ละเอียดได้แค่สองวิชาครับ คือเลขกับฟิสิกส์ เพราะเป็นวิชาที่สอบ นอกเหนือจากนี้ ป๋มม่ายยู้
หลังจากที่หอบของอย่างเดิม คือดินสอไม้ ยางลบ และเครื่องคิดเลข รวมถึงกระดาษยืนยันการสมัคร วิ่งหน้าตั้งไปที่โรงยิมชั้นใต้ดินของโรงเรียน ในเดือนพฤศจิกายนหลังปิดวันขอบคุณพระเจ้า สายเพราะรูมเมทตัวดีอีกแล้วครับ ครั้งนี้ไม่สอบ เลยปล่อยให้เราเล่นเน็ทเพลิน ไม่เตือนกันมั่งเลย แย่จริงๆ เชียว คราวนี้ อย่างน้อยผมก็ไม่ลืมแพ็คแซนด์วิชกะคุกกี้ไปด้วย แถมยังฟาดมื้อเช้ามาให้พอดีอิ่มอีกต่างหาก หัวก็โล่งโหวง เพราะตัด(โกน)ผมกะเพื่อนมาเมื่อคืนก่อนสอบนี่เอง ไม่พลาดแน่ๆ ครับ...
คนสอบมีน้อยกว่า SAT I มาก เพราะไม่จำเป็นเท่าไอ้การสอบทรหดคราวที่แล้ว แถมยังสอบครั้งเดียวก็ได้คะแนนที่น่าพอใจ ไม่ต้องทะยอยสอบแล้วสอบเล่าให้ชักตายคาโน๊ตการ์ดอีกด้วยครับ สอบ SAT II นั้น ครั้งละอย่างมากที่สุดสามวิชา วิชาละหนึ่งชั่วโมง ผมเลือกสอบสองก็ไม่มีปัญหา พอนั่งได้ปุ๊บ ก็กรอกข้อมูลตามคำแนะนำของผู้คุมสอบ
พอได้เอกสาร ผมก็ต้องอ้าปากค้าง เพราะถึงจะใช้กระดาษบางจ๋อย แต่มันหนากว่าหนังสือแบบฝึกหัดบางเล่มอีกครับ พอเปิดดูถึงรู้ว่า มันเอาวิชามาให้ทุกวิชาในเล่มเดียว เห็นแล้วผมถึงกับน้ำตาตกเสียดายทรัพยากรแทนบ้านเมืองเขา แต่มันก็ไม่ใช่บ้านเรานี่นา ถ้าเป็นบ้านเราต้องเอากระดาษแบบนี้ไปพิมพ์หนังสือตัวใหญ่ๆ ห่างๆ ย่อหน้าเยอะๆ หลอกขายเด็กเล่มละสามสี่ร้อย ได้กำไรกว่ากันตั้งเยอะ แล้วค่อยเอาตังค์ไปกินร้านฟู- ซื้อกางเกงยีนส์หมาแทะจากร้านฝรั่งแถวสยามตามแฟชั่นแทน... อุ๊บส์... ผมพูดอะไรออกไป อย่างงี้บทความนี้ก็ขายไม่ออกแล้วสิครับนี่
เอาเป็นว่า พอนาฬิกาดัง ผมก็เริ่มทำเลขยากครับ
ถึงจะชื่อว่าเลขยาก แต่ระดับของมันเท่ากับโอเน็ตเท่านั้น เด็ก ม.ห้าทำได้แล้ว เด็กม.สามถึกๆ ก็ทำได้ครับ สิ่งที่ต้องคุมกันจริงๆ คือความไม่ประมาทกับความเร็ว เพราะห้าสิบข้อต้องเสร็จในหนึ่งชั่วโมง ท่านผู้อ่านอาจจะบอกว่า อ้าว... ก็มีเครื่องคิดเลขแล้วนี่ เร็วขึ้น แต่ที่จริง พอมีเครื่องคิดเลข คนออกโจทย์ก็เนรมิตทศนิยม เลขตรีโกณอัปลักษณ์ได้ตามใจปรารถนา ต้องเช็คแล้วเช็คอีกให้แน่ใจ เพราะกติกาเดิมครับ ผิดหักคะแนนดิบไปหนึ่งส่วนสี่คะแนน จะอะไรกันนักหนา
ปรากฎว่า ไอ้ที่บอก กินให้อิ่ม กลายเป็นข้อเสียซะแล้ว เพราะขณะที่เร่งสปีดขึ้นเรื่อยๆ ตัวโน้ตในสมองผมก็กรีดก้อง “ไอ้ฉลาดดด ไปเรียกเลือดเอ็งที่เลี้ยงกระเพาะอยู่กลับมาหาตูเดี๋ยวนี้ สมองคนนะไม่ใช่ควาย จะถึกอะไรนักหนา” พอมากๆ เข้า มันก็คร่ำครวญ “เห็นสมองเป็นอะไร คอมพิวเตอร์ยังมีแบตหมดนะว้อยย ไอ้เด็กบ้า” ก่อนจะเข้าสู่เซฟโหมดไปดื้อๆ
ข้อสามสิบกว่า หนังตาของผมก็หนักเต็มแก่แล้ว แต่ก็ยังเผาต่อด้วยความระมัดระวัง สรุปแล้วผมต้องเว้นสี่ข้อสุดท้ายไว้ เพราะออดนาฬิกาดัง เตือนให้วางดินสอซะก่อน ไม่ได้แม้แต่อ่านโจทย์เลยครับ ท่านผู้อ่านอย่าเอาอย่างเลยเชียว
พอพัก ล้างหน้าล้างตาสดชื่น ผมก็กลับมานั่งโต๊ะ หยิบคุ้กกี้มานั่งแทะต่อ ท่ามกลางสายตา “เหวอ” ของคนที่นั่งรออยู่ก่อน มานึกอีกที อีกชั่วโมง(ประมาณสิบโมงครึ่ง) เราก็จะได้ออกไปกินข้าวเที่ยงสำราญบานใจ และเหตุอาเพศอันใดถึงได้มานั่งแทะคุกกี้ชิ้นเท่าจานข้าวอย่างนี้หว่า...
ฟิสิกส์มีเจ็ดสิบห้าข้อครับ เวลาหนึ่งชั่วโมงเท่ากัน กากบาททั้งหมด ระดับความยากสูงขึ้นมาหน่อยคือเท่าข้อสอบเอ็นสะท้านยุดโบราณของบ้านเรา ไม่มีเครื่องคิดเลข แต่สำหรับนักเรียนไทยที่ท่องเป็นนกแก้วนกขุนทองอย่างผม มันก็ไม่ยากนัก (แต่อย่าให้อธิบายเลยว่าข้อนี้ทำไง เอะอะก็แทนสูตรโลด) เสร็จทันและมีเวลาตรวจเช็คอีกนิดหน่อยครับ
สรุปแล้ว หัวใจของ SAT II คือความเร็วและแม่นยำ รู้นิยาม เห็นโจทย์ปุ๊บต้องรู้ปั๊บ... จะทำอะไรต่อ จะตอบอะไร โจทย์ถามอะไร ข้อมูลพอไหม ไม่พอทำไง ฯลฯ ลังเลไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นไม่ทัน แต่ไม่ได้ยากเกินความสามารถเลยครับ แม้แต่ผมที่ตกเลข ตกฟิสิกส์มาตลอดก็ได้คะแนนที่น่าพอใจ
ต่อไป จะพล่ามถึง College Essay การตัดสินที่สุดจะเป็นนามธรรม ของระบบแอดมิชชั่นอเมริกานะครับ
สวัสดีครับ

Create Date : 28 เมษายน 2550		4 comments
Last Update : 28 เมษายน 2550 10:38:18 น.
Counter : 1643 Pageviews.
Share Tweet