ชีวิต...คือความหลากหลาย
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
 
24 กุมภาพันธ์ 2549
 
All Blogs
 
ดูหนังที่กรุงเทพ

ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาไปกรุงเทพมา ก่อนจะไปก็มีคนถามว่า ไปทำอะไร ? พอได้ยินคำตอบทุกคนก็จะทำหน้าแปลกใจ งง ๆ
คำตอบก็คือ ไปดูหนัง

ครับผมไปกรุงเทพเพื่อไปดูหนัง ด้วยความตั้งใจอยากไปดูงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติครั้งที่ 4 มีหนังจากประเทศแปลก ๆ ที่เราไม่แทบจะไม่มีโอกาสได้ดู อย่าง มองโกล ธิเบต ฟิจิ รวมไปถึงหนังของผู้กำกับดัง ๆ ก็มี

วันศุกร์เป็นวันเปิดงาน แต่ผมไม่ได้ไปดูที่งานเทศกาล แต่ไปดูที่ House RCA มากรุงเทพทีไรต้องได้ไปเกือบทุกครั้ง ที่นี่ฉายหนังที่ที่อื่นเขาไม่ฉายกัน จะนิยามว่าเป็นโรงหนังอาร์ตดูยากก็ไม่ใช่นะ บางเรื่องก็หนังรักดี ๆ ธรรมดา ๆ นี่แหละ ไปทีไรคนก็น้อยทุกที กลัวแทนเจ้าของโรงหนังจังว่าจะอยู่ได้ไม่นาน แล้วหนังแปลก ๆ จะไปหาดูได้ทีไหนล่ะเนี่ย

ไปดูรอบแรก เรื่อง Brokeback Mountain หุบเขาเร้นรัก รอบบ่ายสอง ดูจบแล้วรู้สึกว่า ตั้งชื่อไทยได้ดีนะ ให้ผมคิดคงคิดไม่ออก จะเป็นภูเขาหลังหัก ก็คงทะแม่งพิกล เป็นหนังรักของผู้ชายสองคนที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเกย์ คนหนึ่งเตรียมตัวจะแต่งงานแล้ว แต่เมื่อได้มาอยู่ในบรรยากาศบนภูเขาหลังหัก ก็ทำให้สองคนรักกัน

ดูจบแล้วเศร้า แต่ที่สำคัญคือรู้สึกแปลก ๆ เออ ผู้ชายแท้ ๆ จู่ ๆ วันหนึ่งก็เปลี่ยนไปรักกับผู้ชายได้ แล้วเราเองล่ะ ? มองไปที่นั่งข้าง ๆ ผู้ชายมาดูเป็นคู่ สงสัย... พอดีเขาหันหน้ามาต้องรีบหันหน้าหนี เอ่อ แล้วคนอื่นจะมองผมที่เป็นผู้ชายคนเดียวมาดูหนังเรื่องนี้ยังไงนะ เดินออกมาจากโรงแล้วไม่กล้ามองหน้าใคร

หนังเรื่องต่อไป An unfinshed Life ฉายที่นี่ที่เดียวในประเทศไทย และวันละรอบเท่านั้น !! ผมอุตส่าห์ดั้นด้นมาถึงนี่เพื่อดูเรื่องนี้นี่แหละ ผู้กำกับดัง Lass Holstrom และดาราอย่าง Robert Redford , Morgan Freeman แต่ทำไมเงียบสนิท ผมไปจองตั๋วหลังจากดูเรื่องแรกเสร็จ ปรากฎว่าผมเป็นคนแรกที่จอง

ใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เอเราต้องดูหนังคนเดียวจริง ๆ เหรอ หรือเขาจะไม่ฉายนะ ระหว่างรอก็ไปนั่งกินข้าวที่ร้านหน้าโรงหนัง บรรยากาศดีครับ มีหนังสือให้อ่านเต็มเลย กินเสร็จก็นั่งเล่นไปเรื่อย ๆ แล้วก็เข้าไปดูตอน 18.00

โล่งอกมีคนดูตั้ง 5 คน รวมผมด้วย ดูจบแล้วอยากชักชวนให้คนอื่น ๆ มาดูหนังเรื่องนี้ กันเยอะ ๆ โอยทำไมหนังดี ๆ อย่างนี้ไม่มีคนดู ผมเคยเกิดความรู้สึกแบบนี้ตอนดูหนังเรื่องโหมโรงที่อุดร ตอนนั้นเข้าใหม่ ๆ มีคนดู 6 คน ดูเสร็จแล้วต้องออกมาโทรศัพท์บอกให้เพื่อนมาดู (แต่ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์เป็นของตัวเองแล้ว เลยไม่ได้โทร)

กลับไปนอนที่คอนโดพี่ชายครับ นั่งรถไปถึง เชนทรัลลาดพร้าว เกือบ ๆ สามทุ่มกว่า ๆ เอยังมีเวลาเลยเดินขึ้นไปดูรอบหนังที่ SF cinema เลยได้ดู Walk The Line แต่เรื่องนี้ดูแล้วเฉย ๆ พระเอกนางเอกเล่นดีมาก แต่เนื้อเรื่องเฉย ๆ หรือว่าผมง่วงแล้วนะ กลับไปถึงที่นอน เกือบตีหนึ่ง

วันเสาร์ผมไปสยามครับ สยามพารากอน ไม่ได้เดินดูอะไร ไม่ได้ไปชอปปิ้ง ไม่ได้ไปดูปลา แต่ไปดูหนัง เพราะงานเทศกาล จัดที่นั่น แต่ด้วยเหตุเพราะความไม่พร้อมของคนจัดงาน รอนานมาก ไม่ได้ซื้อตั๋วสักที ผมเลยต้องหนีไปดูหนังที่ Grand EGV Siam Discovery แทน

เรื่องแรกของวันนี้รอบเที่ยงตรง Crash หนังเรื่องนี้ชิงออสการ์ด้วย หาดูยากเหมือนกันเพราะมีแค่สองรอบ ข้าวเช้าไม่ได้กิน ข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน ดูหนังก่อนละกัน คุ้มค่ากับความหิวครับ คิดดูถึงจะหิวข้าว แต่หนังสนุกจนลืมหิวเลยล่ะ เดินออกมาเจอร้านขาย DVD ก็เข้าไปซื้อเลย ร้อยกว่าบาท ใครไม่ได้ดูขอให้ไปซื้อมาดูซะ แต่เล่าเรื่องย่อตรงนี้คงไม่ได้ เพราะเรื่องมันเยอะจนไม่รู้จะย่อยังไง

ดูเสร็จก็ยังไม่มีเวลากินข้าว เพราะหนังเรื่องต่อไป Munich ฉายรอบติดกันมาก เรื่องนี้ก็ชิงออสการ์เหมือนกัน ประเด็นเกี่ยวกับยิว-ปาเลสไตน์ เคยได้ยินในข่าวต่างประเทศตั้งแต่โทรทัศน์ที่บ้านยังเป็นขาว ดำ จนป่านนี้เรื่องนี้ยังไม่จบไม่สิ้นสักที ดูหนังแล้วหดหู่กับความคิดของพวกชอบความรุนแรงจริง ๆ
พระเอกเป็นอิสราเอล ที่รับภารกิจสังหารพวกอาหรับที่เป็นคนวางแผนลักพาตัวนักกีฬาโอลิมปิกของ อิสราเอล ซึ่งทำให้นักกีฬาทุกคนตายหมด
พอถึงตอนท้ายเรื่อง พระเอกเริ่มเข้าใจว่า ถึงฆ่าพวกหัวหน้าไปได้หลายคน สักพักก็มีคนใหม่ ๆ เข้ามาแทนที่ตลอดเวลา แล้วมันจะสิ้นสุดตรงไหน พอบอกคนในรัฐบาลไป หมอนั่นตอบกลับมาว่า
“ก็ใช่ แต่ถ้าคิดอย่างนั้น เล็บยาวก็ไม่ต้องตัดงั้นสิ”
เออคิดได้ไง เล็บกับชีวิตคน

ดูจบคราวนี้กลับไปที่สยามพารากอน ได้ดูหนังเทศกาลแล้ว แต่รอบสองทุ่มครึ่งนู่น คราวนี้เลยมีเวลาไปนั่งกินข้าวที่ศูนย์อาหาร แล้วไปโต๋เต๋ที่ร้านหนังสือ Kinokuniya ร้านใหญ่มากก...

หนังเรื่อง Match Point ของผู้กำกับ วู้ดดี้ อัลเลน มีคนดูเต็มโรงเลย และเกือบทั้งหมดเป็นต่างชาติ เลยเป็นการดูหนังที่ได้บรรยากาศไปอีกแบบ ดูหนังแบบไม่มี sub ดูไปคนข้าง ๆ ก็หัวเราะ คนข้างหลังก็หัวเราะ ส่วนผมฟังไม่ออกว่าขำอะไร แต่ก็ดูรู้เรื่องจนจบ เดินทางกลับไปนอนตีหนึ่งอีกเหมือนกัน

วันอาทิตย์ไม่ได้ดูหนัง เพราะนัดเจอเพื่อน ๆ แต่รู้สึกอิ่มแล้วล่ะ 2 วัน 6 เรื่อง เพิ่งรู้ว่าดูหนังก็เหนื่อยเหมือนกัน



Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2549 18:02:28 น. 1 comments
Counter : 761 Pageviews.

 
ดิฉันอยากดู


โดย: 555+ IP: 58.64.40.107 วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:16:59:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

pigletdora
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add pigletdora's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.