คืนนี้ไม่มีดาว
ยินเพียงเสียงฝนหล่นกราว กระทบใจให้อ่อนไหว
นึกร้อยเรียงความฝันท่ามความวกวนของใจ
คิดเพียงว่าเมื่อไร สิ่งที่ตั้งใจจะสำเร็จสักที

จึงพยายามปล่อย ความเหงา เศร้า สับสน
ให้จางไปกับสายฝนของค่ำคืนนี้
ลบรอยน้ำตาที่ทับท้นทวี
ออกจากใจ แล้วคิดว่านี่คือช่วงเวลาดีดีพิสูจน์เรา

ยอมถูกสายฝนสาดซัดให้หนาวเหน็บบ้าง
เพื่อใจได้สร้างวัคซีนของความเหงา
เริ่มต้นด้วยการเปียกปอนใต้ก้อนเมฆสีเทา
ภายในอ้อมกอดเบาเบาของสายฝนที่หลั่งมา

Credit - kuntep.com