ความลับบนแหลมไซไน : โสภาค สุวรรณ
ความลับบนแหลมไซไนโดย โสภาค สุวรรณสำนักพิมพ์ คลังวิทยา (ปกแข็ง ๒เล่มจบ)พิมพ์ครั้งที่ ๓ พ.ศ. ๒๕๓๒-- เรื่องย่อ--เอมิลา แฮสติ้ง สาวลูกครึ่งฟิลิปปินส์-ตะวันตก ได้สูญเสียมารดาในระหว่างเดินทางทางเรือไปประกอบพิธีฮัจญ์ ก่อนเสียชีวิตท่านได้กำชับให้เธอมอบบันทึกที่คุณพ่อผู้ล่วงลับได้เขียนไว้ให้พี่ชายเธอให้ได้ชาครี พี่ชายของเอมิลานั้น ถูกเลี้ยงดูโดยรอฮีม ผู้เป็นลุง ศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยอัล-อัซฮัร กรุงไคโรเอมิลาได้ประกอบพิธีฮัจญ์กับเจ้าหญิงคาครียา ซึ่งเป็นเพื่อนของมารดา หลังจากนั้นเธอได้พักอยู่กับท่านเพื่อเรียนต่อ เจ้าหญิงคาครียา ทรงมีพระนัดดาชื่อ เจ้าชาย ฮัซซาร์ เอ็ล ฟาร์ราซ บาดาวี ทรงเป็นตำรวจที่เก่งมาก แต่ในความรู้สึกของเอมิลา คือ ท่านทรงดุ ดูน่ากลัวมากเธอเลือกเรียนต่อแพทย์ นพ.ฟาเดล เพื่อนของบิดาเธอเป็นคณบดีอยู่ และมีบุตรสองคนคือ อิซิส ซึ่งมารดาพยามจับคู่ให้กับเจ้าชายฮัซซาร์ และอามิน เธอถูกอัธยาศัยกับเขาดีต่อมาเอมิลาได้พบกับโกมา อดีตคนรับใช้ของบิดาเธอ ส่งข่าวว่าชาครีมีความจำเป็นบางอย่างไม่สามารถมาพบได้ รวมทั้งที่เธอได้ทราบจากเจ้าหญิงคาครียาว่า ชาครีไม่ได้ลงเรียนที่มหาวิทยาลัยมาปีกว่าโกมาคอยๆลอบมาส่งข่าวเรื่องชาครีในรูปแบบต่างๆ เธอรู้แต่ว่าชาครีมีศัตรูตามล่า จากหลายๆเหตุการณ์ชวนให้เธอคิดว่าเจ้าชายฮัซซาร์คือศัตรูของชาครีอามิน วางแผนไปเที่ยวกับ นาซารีน สาวคนรัก โดยชวนเอมิลาไปช่วยบังหน้า โกมาตามมาพบ แล้วพาเธอลอบออกจากโรงแรมเพื่อไปพบกับชาครี พร้อมกับได้มอบเอกสารลับของชาครีให้ แต่แล้วพวกคนร้ายตามมา โกมาเสียชีวิต แต่เจ้าชายฮัซซาร์มาช่วยเธอได้ทันเอมิลารู้จากเจ้าชายฮัซซาร์ว่า ชาครีนั้นล่วงหน้าไปกับเรือคณะสำรวจค้นคว้าพืชและสัตว์ใต้น้ำ ซึ่งมี ดร.ฮารีม เพื่อนของบิดาเธอช่วยเหลือ ตอนนี้ขึ้นฝั่งที่แหลมไซไนไปแล้วเอกสารลับนั้นถูกแบ่งเป็นสามส่วน เจ้าชายฮัซซาร์พาเอมิลาไปเอาอีกส่วนหนึ่งซึ่งอยู่กับชีคซากาเรียแห่งคูเวต ผู้เป็นเพื่อนรักของชาครีและ พอพระทัยเอมิลาอยู่ด้วย แต่แล้วเอมิลาได้ถูกลักพาตัวออกจากวัง เธอฟื้นขึ้นมาอยู่ในเรือกลางทะเล ลุงรอฮีมของเธอนั่นเองคือศัตรูที่แท้จริงของชาครี เอมิลาตัดสินใจโยนตะเกียงน้ำมันเข้าส่วนที่ติดไฟ เพื่อเผาเรือเมื่อเอมิลารู้สึกตัวอยู่ในโรงพยาบาล ได้ขอโทษเจ้าชายฮัซซาร์เรื่องที่เข้าใจผิดในพระองค์ท่าน เจ้าชายฯต้องระงับพระทัยไม่ให้โกรธเธออย่างยากยิ่งเอมิลาขอเดินทางต่อกับเจ้าชายฮัซซาร์เพื่อไปเอาเอกสารอีกส่วนที่ชาครี มีนายตำรวจจากฟิลิปปินส์ร่วมทีมด้วย แต่ก็ต้องเสียชีวิตด้วยฝีมือฝ่ายศัตรูที่ตามติดตลอด ท่ามกลางอันตราย เอมิลาได้สัมผัสความรู้สึกแปลกใหม่ในใจที่มีต่อเจ้าชายฮัซซาร์ทั้งสองตามไปสมทบกับ ดร.ฮารีม และ ดำน้ำไปขึ้นฝั่งแหลมไซไน เดินทางต่อไปกับเบดูอินที่ดร.ฮารีมติดต่อไว้ให้ระหว่างรอนแรมจนไปถึงโบสถ์เซนต์แคทรีนซึ่งตั้งอยู่บภูเขาไซไน มีเหตุการณ์ต่างๆที่เจ้าชายฮัซซาร์บอกองค์เองว่าน่าจดจำยิ่งนัก และ...ในที่สุดเมื่อได้พบกับ ชาครี เรื่องราวความลับทั้งหมดจึงได้รับความกระจ่างเอมิลาพักเรียนแพทย์อยู่ช่วยชาครี เรื่องเกี่ยวกับข้อเสนอต่างๆ เพื่อชาวมุสลิมในฟิลิปปินส์ เมื่อเอมิลากลับไปเรียนต่อ อามินยังคงเป็นเพื่อนที่ดีกับเอมิลา เธอฟังข่าวเรื่องอิซิส กับ เจ้าชายฮัซซาร์ว่าจะแต่งงานกันด้วยความทรมานใจ เอมิลาตัดสินใจเลือกไปฝึกงานที่ รพ. ในอเล็กซานเดรียแต่เจ้าชายฮัซซาร์ทรงรับปากกับเจ้าหญิงคาครียา ว่าจะทำให้ เอมิลา เปลี่ยนใจกับมาฝึกงานในรพ.ในไคโรให้ได้แล้วเจ้าชายฮัซซาร์ที่ปรกติทรงเก่งแต่ปราบผู้ร้าย ดุ ไม่อ่อนหวาน จะทรงใช้วิธีเช่นใด...--จากในเรื่องค่ะ--"ให้หม่อมฉันดูแผลสักนิดเถิดเพคะ" เอมิลาเอ่ยขึ้นด้วยเสียงกริ่งเกรงในที"ตามใจ แต่อย่าช้า "เจ้าชายฮัซซาร์ทรงลดองค์ลงอีกครั้ง ขนงทั้งคู่ขมวดเข้าหากันอย่างครุ่นคิด ขณะปล่อยให้มือขาวๆวุ่นอยุ่กับพระกรของท่าน ปลายนิ้วที่สัมผัสรอบปากแผลแม้จะทำให้ทรงรู้สึกเจ็บปวด หากก็น่าแปลกนัก พระเนตรคมกริบลอบชำเลืองดูซีกหน้าขาวนวลที่ใกล้กันแค่เอื้อม เม็ดทรายละเอียดติดประปรายอยุ่บนแก้มเนียนข้างนั้น พระหัตถ์ข้างที่ว่างยกขึ้นอย่างลืมองค์ แล้วกลับชะงักทรงเมินพระพกตร์ไปทางอื่น ถอนพระทัยอีกเฮือก แล้วจึงเบือกกลับมาเห็นดวงตาสีเขียวน้ำทะเลคู่นั้นเหลือบขึ้นมองปอยผมยาวสลวยผ่านพระนาสิกโดยเจ้าของไม่ได้ตั้งใจ พระทัยเต้นระทึกตรัสกับองค์เองว่า"เรานี่ถ้าจะบ้าเสียละกระมัง...หรือพิษไข้จากแผลอักเสบยังไม่คลายก็ไม่รู้"งานเสี่ยงภัยครั้งนี้ก็ไม่เลวนักหรอกจริงไหม มีเรื่องที่เราจะต้องจดจำ เมื่อถึงวันล่ำลากันอีกครั้ง หลายอย่าง ลาร้องไห้ ...สายสร้อยเครื่องรางป้องกันดวงตาปีศาจ แผลเป็นที่เธอผ่ากระสุนออกบนต้นแขนนี่ แล้วอะไรอีก...งูใหญ่ตัวนั้น เสียงทรงพระสรวลหึๆ พระเตรวาวระยับ แววขบขันกระจายอยู่ทั่ว อ้อ... รอยกัดจากแม่เสือบนหลังมืออีกแห่ง หวังว่าพระผู้เป็นเจ้า และเทพยาดาผู้อารักขาเจเบล มูซา จะเข้าข้างเราตลอดไปนะเอมิลา หาไม่ก็คงไม่ได้ร่ำลากันอย่างที่หวังไว้อกหัก...หรือหนีใคร เสียงตรัสถามซ้ำใครบอกฝ่าบาทว่าหม่อมฉันอกหักผู้หญิงสาวๆ จะมีอะไร ปุบปับ อยู่ๆก็วิ่งแจ้นมาถึงนี่หม่อมฉันมาเรียนเพคะ ไม่ได้หนีใครมา หล่อนยิดชายกระโปรงที่เปียกน้ำไปมา พระเนตรแลตามช่วงขายาวเพรียวได้รูปทั้งคู่ นึกในพระทัยว่า เพิ่งจะมีอากาสพิจารณาเห็นความสวยงามก็วันนี้เองกลับไปเรียนที่ไคโรเถอะ ท่านป้าทรงเป็นห่วง แล้วฉันก็...ห่วงเธอด้วย--จากจขบ.--เรื่องนี้เป็นเรื่องที่จขบ.ชอบมากที่สุดในงานแนวไพรัชนิยายของคุณโสภาค สุวรรณ ค่ะ และเป็นงานของท่านที่ได้อ่านเป็นเรื่องที่สองต่อจากปุลากงด้วยค่ะ จึงมีความประทับใจกับเรื่องนี้มาก อ่านครั้งแรกตอนอยู่ม.๔ จากหนังสือห้องสมุดในโรงเรียนค่ะ รู้สึกว่าเรื่องสนุก ชอบมากเลยค่ะ แล้วก็พอถึงงานสัปดาห์หนังสือที่ตอนนั้นยังจัดที่คุรุสภา กระทรวงศึกษาฯ ไปเดินเจอเล่มนี้ลด๔๐% ค่ะ ปกแข็งด้วย ซื้อเลยค่ะ เป็นนิยายเรื่องที่สองที่เราซื้อเก็บเองเลยค่ะ (เรื่องแรกคือ คู่กรรม) มาเข้าเรื่องล่ะค่ะ เรื่องราวของเจ้าชายฮัซซาร์ ซึ่งเป็นอดีตเจ้าชายอียิปต์ ที่ถึงแม้ฐานะปัจจุบันจะไม่มีปราสาท ทรัพย์สมบัติ ทรงอยู่อย่างประชาชนคนหนึ่ง แต่ความภาคภูมิใจในสายเลือดสีน้ำเงินของพระองค์เป็นสิ่งที่รัฐบาลไม่สามารถริดลอนไปได้ พระองค์ทรงเป็นตำรวจหน่วยสืบราชการลับที่เก่งมาก ได้รับมอบหมายให้ตามเรื่องชาครี พี่ชายของเอมิลา สำหรับเอมิลนั้นถึงแม้เจ้าชายฮัซซาร์จะเป็นหลานของเจ้าหญิงคาครียา แตเธอก็รู้สึกว่าพระองค์ทรงดุ น่ากลัว แล้วจากหลายๆเหตุการณ์ ยังทำให้เอมิลาเข้าใจไปว่าพระองค์คือศัตรูคนสำคัญของพี่ชาย เอมิลาจึงไม่ให้ความร่วมมือใดๆ จนถึงรู้สึกเกลียดพระองค์ และด้วยความที่ห่วงพี่ชายมาก แม้แต่ต้องละทิ้งการเรียนแพทย์เพื่อออกตามหาพี่ชายก็ยอมค่ะ ส่วนเจ้าชายฯเองนั้นด้วยความที่ทรงมุ่งมั่นกับงาน จึงทำให้โมโห กราดเกรี้ยว หงุดหงิดหงิดกับท่าทีของเธอยิ่ง ก็เลยทำให้เข้าใจผิดกันไปใหญ่ กว่าเอมิลาจะรู้ความจริงก็เข้าไปต้นๆเล่มสอง จากนั้นก็เป็นการเดินทางรอนแรมต่อเพื่อไปพบชาครีซึ่งไปซ่อนตัวอยู่บนภูเขาไซไน เส้นทางเต็มไปด้วยความลำบาก มีทั้งผ่านทะเลทราย ดำน้ำ ภูเขา พร้อมสรรพ แล้วฝ่ายคนร้ายก็ยังตามติดไม่ลดละ ทำให้ได้คอยเอาใจช่วยทั้งเจ้าชายและเอมิลาไปด้วย เรื่องอ่านได้สนุกมากค่ะ พร้อมรายละเอียดแทรกในเรื่องราวความรู้ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ให้อ่านพอควรเชียวค่ะ เรื่องไม่หวานมากนะคะ จะมาหวานเอาช่วงท้ายๆเรื่องแล้วค่ะ แต่ก็ทำให้เรายิ้มเขินไปกับวิธีการที่เจ้าชายฮัซซาร์ทรงใช้เพื่อให้เอมิลาเข้าใจในความรู้สึกของพระองค์ล่ะค่ะ
ชอบชื่อเรื่องด้วย ชื่อเรื่องชวนให้อยากอ่านมากๆๆ