รถพ่วงข้างเท่ห์มากเลยค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะที่แวะไปทักทายกัน สำหรับลูกชายให้กอดให้อุ้มได้ค่ะ แต่ห้ามขโมยกลับบ้านนะค่ะ.....ไม่งั้นแม่แมวจะตามลูกแมวมาถึงบ้านเลยละค่ะ

ถูกใจรถภาพสุดท้ายค่ะ อยากลองนั่งจัง

สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ครับ
ทั้งรูปข้างบน ถ่ายรูปที่ญี่ปุ่นเนอะครับ ยินดีต้อนรับสู่ประเทศญี่ปุ่นครับ
เราเคยไปเที่ยวพิษณุโลกครับ

สวัสดีตอนดึกๆ ค่ะ

มาชื่นชมไอเดียพี่ยุ่นด้วยคนค่ะ มันสมองเขาเป็นเลิศจริงๆนะคะ ละเอียดอ่อนกับทุกเรื่องทุกปัญหาเลย


ขอขอบคุณจากใจค่ะที่แวะไปเยี่ยมบล็อก ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ

คันสุดท้ายน่าลองนั่งจังค่ะ

แป๋วชอบที่หนีบผ้าก้ามปู เจ๋งดีค่ะ

เฮจัง เป็นชื่อของกล้องค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

ชอบไอเดียที่หนีบผ้ามาก ๆค่ะ
ก็จริงๆ เคยอยู่หอพักชั้น 3 แล้วตากผ้าห่ม
มาเจออีกที กำลังจะร่วงลงไปกองข้างล่างแล้วเชียว

รอดูนะค่ะ.. ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ..

พ่วงข้างน่ารักจัง
ขอบคุณที่แวะไปที่บ้านค่ะ

ชอบระบบการซักผ้า ตากผ้าของเขาเหมือนกันค่ะ ปกติป้าโซจะขี้เกียจซักผ้ารีดผ้าตอนอยู่เมืองไทย ตัวเป็นขนว่างั้นเหอะ แต่มาอยู่ที่นี่ ปรื้ดดดดเดียวจบ แค่ดูแลแยกสีเสื้อผ้า ซักเน้นด้วยมือตรงที่เปื้อนมากๆหน่อย แล้วโยนลงเครื่อง อีกทีก็เอาออกไปตาก ซึ่งก็มีอุปกรณ์ให้เราเลือกหลากหลาย ป้าโซชอบไอเดียไม้แขวนที่เป็นซี่ๆมากที่สุด สามารถตากได้ทั้งผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่จะใช้เปลืองมากต่อวัน แล้วยังตากพวกกางเกงชั้นในพวกผู้ชายได้ด้วย เสื้อยืดชั้นในเด็กตัวเล็กๆก็กางตากได้เหมือนกัน เวลาไม่ใช้ก็หุบเจ้าแขนพวกนี้เก็บ

เอ้า.. เลยพล่ามยาว กะจะบอกแค่ว่าผ้าที่นี่เค้าไม่ยับง่ายด้วยป้ากิ๋ม ถ้าซักเสร็จแล้วสะบัดตากเลยนะคะก็ไม่ยับ สมัยอยู่เมืองไทยเคยได้ยินเพื่อนญี่ปุ่นพูดเรื่องรีดผ้าว่าเขาไม่ค่อยรีดกัน แม้กระทั่งฟอร์มทำงานของสามี เออ..เขาทำได้ไงฟระ มาเห็นดัวยตัวเอง เออ..งี้นี่เล่า ชอบๆๆ รีดแค่เสื้อผ้าทำงานกับฟอร์มไปร.ร.ลูกพอ เสื้อผ้าไปเที่ยวไม่เคยรีดเลยค่ะ

อยากลองนั่งพ่วงบ้างจัง คงลมเย็นดีนะค่ะ
ใช่ค่ะที่ญี่ปุ่นไม่ค่อยจะรีดผ้ากันค่ะ....

ชอบๆๆ พ่วงข้างน่ารักอ่ะ

แอบเข้ามาอ่านเรื่อง ซักผ้า ตากผ้า ชอบจังค่ะ
เราเห็นที่หนีบผ้าแบบนี้ ในร้าน Daiso มีขาย แต่ไม่ได้ซื้อ
เพราะไม่รู้วิธีใช้ ไม่ได้ถามพนักงาน ตอนนี้เข้าใจแล้วค่ะ

อยากให้สอนวิธีพับเสื้อผ้าแบบญี่ปุ่นจังค่ะ
พับอย่างไร ที่เสื้อไม่ค่อยับ น่าสนใจ ขอบคุณค่ะ