Bloggang.com : photch : โอ้! พระเจ้าจอร์จ (มันยอดมาก!!)

โอ้! พระเจ้าจอร์จ (มันยอดมาก!!)

หมู่นี้มัวแต่มัวเมาอยู่กับนิยายประโลมโลก เลยไม่ได้มาเม้าท์การ์ตูนอีก

แล้วก็อยู่ในช่วงซึมเศร้าของคนลดน้ำหนัก (จริงง่ะ

)

หรือช่วงขาลงของการทำงานก็ไม่แน่

เพราะอยากเปลี่ยนงานตะหงิดๆ เหมือนปัญหาที่ค่อยๆ สะสมอยู่ มันล้มลงมาทับตัวอย่างงั้นแหละ

ก็เลยไปผ่อนคลายที่ร้านเช่าการ์ตูนอย่างเคย จนไปปะกับ "ซาโยนาระ คุณครูผู้สิ้นหวัง" ฉบับรวมเล่ม ที่เหมือนกับเคยเห็นเป็นตอนๆ ในการ์ตูนรายสัปดาห์มาก่อน

อ่านไป ฮาไป งงไป...กับมุขเสียดสีสังคม หรือไม่ก็แซวการ์ตูนเรื่องอื่นๆ ..แบบว่าอาศัยคำอธิบายท้ายเล่มช่วยด้วย

จะบอกว่าประทับใจก็คงไม่ถึงขนาดนั้น เอาเป็นว่ามาเจอคำว่า "...สิ้นหวังแล้ว..." ของคุณครูโนโซมุ ตัวเอกของเรื่องเข้าก็ฮาได้ (ทั้งที่ไม่น่าจะฮา)

ยังงงกับตัวเองว่าชอบหรือไม่ชอบการ์ตูนเรื่องนี้ แต่ก็ตามอ่านมาจนถึงเล่ม 7 (ล่าสุด) แล้วง่ะ

แล้วก็มาเจอกับ "โอ้! พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก!!" ของสำนักพิมพ์บูรพัฒน์ ที่ Kumeta Kohji ผู้เขียนคนเดียวกันกับเรื่องแรก เลยเช่ามาอ่านอีก

ปรากฎว่ามุขหลุดโลกกว่าเดิมอีก

แค่อ่านด้านหลังหนังสือก็ดึงดูด

"โอ้..พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก
ชักจะอยากอ่านดูเสียแล้วหนอ
โรแมนติกสุดซึ้งน้ำตาคลอ
เรื่องสะตอเบอร์รี่งี่เง่าจริง.."

อ่านแล้วคิดว่ามีแต่ส่วนท้ายสุดเท่านั้นที่ตรงกะเรื่องง่ะ นอกนั้นไม่มีสาระอะไรเลย..(แล้วจะแนะนำทำไมเนี่ย)

ถ้าไปยืมตัวคนแปลการ์ตูนชินจังจากเนชั่นมาเล่นสำนวนด้วยจะแหล่มมาก

คราวนี้ต้องขอยืมข้อเขียนแนะนำการ์ตูนจาก kartoon delivery.com มาใช้อธิบายพล๊อตเรื่องก็แล้วกันนะจ๊ะ (ขี้เกียจหรือเจอมุขจนสมองฝ่อก็ไม่แน่)

เรื่องราววุ่นๆของชมรมวิทยะ (จริงๆแล้วก็คือชมรมวิทยาศาสตร์นะแหละ แต่โดนพ่อพระเอกเราเปลี่ยนชื่อไปซะงั้น) ที่มี คัตซึ ไคโซ พระเอกจอมต๊อง และ สร้างเรื่องวุ่นประจำ ซึ่งในวัยเด็กนั้น สมองของเขากลับกระทบกระเทือน โดย นาโทริ อุมิ เพื่อนสาวสมัยเด็ก ที่อยู่ชมรมเดียวกัน โดยเขานั้นมักคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์ดัดแปลง ที่ได้รับการผ่าตัดโดย ดร.ไซเอ็น ซุสุ (นร.ม6) ประธานของชมรมนี้ แถมเธอนั้นก็คอยอำไคโซจนกู่ไม่กลับเป็นประจำ และ สมาชิกอีกคนของชมรมนี้ก็คือ จิตัน หรือ ลูกกระจ๊อกของฝ่ายศัตรู ซึ่งมักถูกไคโซกลั่นแกล้งอยู่เรื่อย เลยมีชะตากรรมซวยอยู่ทุกตอน นอกจากจะมีเรื่องวุ่นเกิดขึ้นภายในชมรมนี้ทุกวัน ดีไม่ดี พวกเขาก็ต้องไปมีเรื่องกับเหล่านักเรียนจากโรงเรียนกวดวิชาอัจฉริยะอีกต่างหาก มันก็เลยยิ่งมั่วไปใหญ่ โดยรวมนั้น ก็อย่างที่บอกไว้ข้างต้น เพราะอ่านยังไงก็หาเนื้อหาสาระอะไรไม่เจอเลยในเรื่องนี้ ส่วนมุขตลกนั้นเป็นการทำเรื่องไม่ธรรมดาที่ไม่มีทางเกิดขึ้นจริงให้สามารถเกิดขึ้นได้ในเรื่องนี้

เอาเป็นว่าใครเครียดอยากเปลี่ยนงาน (เหมือนเรา) หรืออยากไล่กัดเพื่อนร่วมงาน (เหมือนเรา) หรืออยากเอาไม้หน้า3 ตีหัวเจ้านาย (เหมือนเรา) ก็ไปหามากันแก้บ้าได้นะจ๊ะ