คุณว่าต้นไม้คุยกันไหม ?ต้นไม้บ้านผม คงพูดคุยสื่อสารกันได้แน่ ๆ ถึงได้ชักชวนกันให้เบ่งบานพร้อม ๆ กัน จนหัวใจผมพองโตไปด้วยกันต้นไม้บ่มฟักจนถึงวันที่ผลิบาน .. ผมเองก็อดทนรอวันนั้นเช่นกันการเลี้ยงกล้วยไม้ สอนอะไรผมหลาย ๆ อย่าง
ยังคงรอบานอีกสามช่อใหญ่ สองช่อเล็ก จากทั้งของต้นเดิมและต้นที่ได้มาใหม่อืมม พวกมันต้องพูดคุยกันแน่ๆ ผมไม่พบเจอวันที่หวายบานพร้อมเพรียงกันขนาดนี้มาก่อนผลของความอดทน หลายครั้งมันก็ขม แต่ครั้งนี้ในชีวิต มันก็หอมหวานดี
..........................................................นึกอยากตัดบางช่อไปฝากคุณครูวันนี้แต่คิด ๆ ดูแล้ว ครูอาจจะไม่รับรู้อะไรได้อีกหากคิดจะทำอะไรให้ใคร ขอให้ทำเลยในวันที่คน ๆ นั้นยังมีชีวิตอยู่ การผลัดวันประกันพรุ่ง มีแต่จะนำมาแต่ความเสียใจในวันที่รู้ว่า สายเกินไปแล้ว
จริงๆแล้ว ความสุขของเราก็แค่นี้เอง
ได้ทำสิ่งเล็ก ๆ สุขเล็ก ๆ ก็เพียงพอ
ไม่ปล่อยโอกาสที่จะได้ทำ หลุดลอยไป