เกือบหกโมงเช้ามีรอยยิ้มเส้นบางบนท้องฟ้ามันกำลังจางลงทุกนาที ละลายหายไปกับแดดยามเช้าผมยิ้มตอบไป เริ่มวันแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
ผมนึกรอยยิ้มของใครคนหนึ่งที่ผมกำลังหวั่นใจ ว่าหากผมเจอเธออีกครั้ง รอยยิ้มของเธอจะจางหายไปแล้วน้อยครั้งเหลือเกิน ที่ผมจะเห็นเธอยิ้มแบบมีความสุขมรสุมของชีวิต กำลังชะรอยยิ้มให้หายไปจากใบหน้าเธอทุกครั้งที่เจอกัน ผมได้แต่เป็นฝ่ายที่ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอเจอกันครั้งหน้า ผมหวังว่าผมจะไม่ต้องใช้มันอีกผมอยากให้เธอยิ้ม แม้เพียงอีกสักครั้งก็ยังดีผมอยากให้เธอมีความสุขบ้าง แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดีและผมจะพยายามทำให้ได้
คลิ๊กบนภาพเพื่อดูขนาดจริง
หากคุณดูแล้วยิ้มตอบ คนลงภาพจะรู้สึกดีใจ :)
............
ปล. กำลังจะไปบางปู เฝ้าพ่อเหมือนเดิม