..
กลางดึก
ผมลุกขึ้นมาปลดกระดิ่งลมที่ระเบียง
ไม่ใช่ผมไม่ชอบเสียงมัน แต่ลมข้างนอกแรงเกินไป
ผมเกรงว่ามันจะหลุดร่วงไป และเสียงที่ดังระรัวอาจปลุกเพื่อนร่วมที่พักห้องอื่นๆให้ตื่นได้
ข่าวบอกว่า ลมหนาวจะมา
กระดิ่งลมบอกผมว่า ลมหนาวมาถึงแล้ว
ผิวผมบอกว่า ลมหนาวมาเยือนแล้วจริงๆ
กาแฟเช้านี้ เย็นลงอย่างรวดเร็ว
ลมด้านนอกยังพัดอย่างต่อเนื่อง
เย็นลม เมืองหลวงเช้านี้เป็นแบบนั้น
เสียงก๊อกแก๊กด้านนอกยังดังอยู่อีก มันเป็นเสียงไม้แขวนเสื้อนั่นเอง
มันปลิวอยู่อย่างโดดเดี่ยวบนราวตากผ้า
กับผืนฟ้าสีขาวออกเทา
กาแฟแก้วเดียว
ไม้แขวนเสื้ออันเดียว
บรรยากาศชวนเหงา
ผมเก็บไม้แขวนเสื้อเข้าห้อง
ไม่ใช่เพราะมันทำให้ผมเหงา แต่ผมเกรงว่ามันจะบินลงไปด้านล่างโดนหัวใครสักคนแต่เช้า
ไม่ควรมีใครต้องบาดเจ็บเพราะไม้แขวนเสื้อชวนเหงา
ผมรีบดื่มกาแฟจนหมด
ไม่ใช่เพราะผมกระหายหิว แต่ผมเกรงว่ามันจะเย็นไปซะก่อน
หน้าหนาว ทำให้ผมดื่มกาแฟเร็วขึ้น
อืมม .. วันนี้ ผมคงได้เห็นเสื้อหนาวหลากสี
Create Date : 03 พฤศจิกายน 2552 |
|
14 comments |
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 7:26:37 น. |
Counter : 564 Pageviews. |
|
|
|