ตรงเป็นไม้บรรทัด!
คนที่มีนิสัยใจคอเช่นนี้ น่าจะเหมาะกับอาชีพที่เกี่ยวกับการดำรงความยุติธรรม การตัดสินคดีความ
ที่พอจะเห็นเป็นตัวอย่างได้ ก็คือ...ท่านเปาแห่งศาลไคฟง
ไม่ว่าเรื่องราวจะเกี่ยวพันถึงใคร ยิ่งใหญ่เทียมฟ้าแค่ไหน...ถูกก็ต้องว่าไปตามถูก ผิดก็ว่าไปตามผิด...
ไม่มีเรื่องยศศักดิ์ ตำแหน่ง มาทำให้ผลของการตัดสินคดีต้องเปลี่ยนแปลง
และทุกเรื่อง...มีหลักฐานอ้างอิงชัดเจน โดยไม่ต้องมากล่าวอ้าง การหลงทำผิดโดยไม่ตั้งใจ หรืออีกกี่ข้ออ้างก็ตาม...
ซึ่งโดยนัยของทุกคดี...คนผิดต่างยอมรับการตัดสินอย่างยินยอมพร้อมใจ
ซึ่งหลายครั้ง หลายเรื่อง ที่เราเองยังอดรู้สึกเวทนา สงสารคนทำผิดบ้าง..หากสมมติให้เป็นคนตัดสินคดี อาจต้องเจือความสงสารลงไปในคำตัดสิน ไม่มากก็น้อย...
และอดรู้สึกถึงความแข็งกระด้าง การเถรตรง...อย่างกับ "ไม้บรรทัด" ของท่านเปาด้วยซ้ำไป
ในปัจจุบัน...
ใครที่ถูกมองว่าเป็นคนที่มีลักษณะ "ตรงเป็นไม้บรรทัด"
สื่อความหมายที่ออกมา...เป็นในทางลบ มากกว่า บวก...
ถ้าเป็นในเรื่องของงาน...
การบริหารงานออกจะตึงเกินไป...ตึงทั้งกับลูกน้อง และคนรอบข้างที่ติดต่อด้วย
ในสถานะงานปัจจุบัน อาจยังพอถูไถไปได้บ้าง...
แต่หากจะเลื่อนตำแหน่งขึ้นอีก อาจมีผลกระทบอย่างอื่นพอควร..
การตรง "เป็นไม้บรรทัด" นี้...อาจระบาดไปถึงผู้บริหารระดับสูงขึ้นไปอีก ทำให้เดือดเนื้อร้อนใจกันไปหมด...ก็เป็นได้!
สื่ออีกอย่างหนึ่งที่พอเห็นชัด...ก็คือ มุมมองต่อปัญหา ต่อการทำงาน ต่อนโยบายต่าง ๆ ที่ไม่โอนอ่อนผ่อนตาม ไม่พลิกแพลงตามสถานการณ์..
มีพฤติกรรมด้านเดียวที่แสดงให้เห็น คือ...เอาไม้บรรทัดมาขีดเส้น เกินจากนี้...ก็ไม่รับ!!
อย่างนั้น...ที่ถูก ต้องปรับเปลี่ยนนิสัยใจคอใหม่ ให้กลอกกลิ้ง ตลบแตลง พลิกแพลงไปเรื่อย ๆ อย่างนั้นรึ??
งาน...ต้องการผู้บริหารเช่นนี้รึ??
คำตอบ...ก็คือ ไม่ใช่!!
หากต้องการก้าวขึ้นสู่ผู้บริหารระดับสูงต่อไป...การแสดงออกในลักษณะ "ตรงเป็นไม้บรรทัด" เป็นเรื่องที่อันตรายพอควร...สร้างศัตรูมากกว่ามิตร!
แต่ก็ไม่ใช่...ต้องปรับเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์
ปรับเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นตัวอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนสีตามสถานการณ์
โดยไม่มีหลักการของตัวเอง...ที่แน่นอน
ทำทุกอย่างได้...เพียงเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดต่อไปก็พอ!
ที่ควรทำ...อย่างแรก คือสภาพจิตใจที่ต้องนิ่ง
นิ่งเหมือนน้ำลึกในบ่อ...ไม่มีใครหยั่งถึงได้ว่า..กำลังคิดอะไรอยู่
หากมีเรื่องใดที่ "รับไม่ได้" ตรงกันข้ามกับความคิดของเราอย่างสุด ๆ
ที่ควรทำ...ก็คือ การหาเหตุผล การหาเงื่อนไขอื่น ๆ เพื่อมาต่อสู้หักล้าง
แต่ไม่ใช่...การแสดงออกถึงการต่อต้าน ไม่เห็นด้วย
หากถูกร้องขอ ให้ทำในเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ไม่สมควร และเสี่ยงต่ออันตราย ขัดทั้งศีลธรรมและมโนธรรม
และผู้ร้องขอ...มีอำนาจมากพอจะสั่งลงโทษ กลั่นแกล้งเราได้ หากปฏิเสธ!
การแสดงออก แม้นแต่สีหน้าของเรา ก็ห้าม...เด็ดขาดที่จะประกาศให้คนอื่นรู้ว่า...ไม่เห็นด้วย!
ที่ควรทำ...และต้องทำ เพียงสถานเดียว
คือ "Yes"!!!!!!!!!!!
แต่หากับดักไว้เยอะ ๆ หน่อย...เอาชนิดที่กว่าจะฝ่าด่านได้ ก็ต้องออกแรงกันพอควร
กับชีวิตการทำงาน...สิ่งที่ชอบ อาจพบเห็นน้อยกว่า สิ่งที่ไม่ชอบ
สิ่งที่ต้องรับคำสั่ง...และไม่ชอบ อาจเจอมากกว่าที่ชอบ
หลายต่อหลายครั้ง...การแสดงออกถึงเหตุผล โต้แย้ง..กลับกลายเป็น ความกระด้างกระเดื่อง หัวแข็ง...หรือ "ตรงเป็นไม้บรรทัด"
จะเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นคนอีกชนิดหนึ่ง เพื่อจะได้ก้าวหน้าในงาน...คงเป็นไปได้ยาก!
ทั้งนิสัย ที่เปลี่ยนไม่ได้แล้ว...ทั้งความรู้สึกที่รับไม่ได้ กับนิสัยจำเป็นอย่างนั้น หากต้องทำเพียงเพื่อให้ได้ตำแหน่ง!
แต่จะดันทุรัง และอวดดี...กับดีของตัวเองที่แสนจะน้อยนิด ก็คงไม่ใช่เหมือนกัน!
เอาเป็นว่า...."ตรงเป็นไม้บรรทัด" ถือเป็นบุคลิกที่จะเก็บไว้ในใจ ตลอดไป...จะไม่มีวันเปลี่ยน ไม่ว่าจะด้วยยศฐาบรรดาศักดิ์ หรือลาภยศ
แต่การแสดงออกภายนอก...จะพยายามใช้ "สติ" ให้นิ่งมากที่สุด...
และจะใช้ "ปัญญา" จัดการกับทุกปัญหา ทุกเรื่องที่มันไม่ตรงกับไม้บรรทัดของเรา...
โดยไม่ใช้คำพูดว่า "ไม่ได้" เพียงสถานเดียว!!
okไหม??
| Create Date : 24 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 22:47:15 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3058 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ตรงเป็นไม้บรรทัดที่ลอยอยู่ในแม่น้ำ
..
ไหลเอื่อย
เป็นที่เกาะเกี่ยว
และยังคงเป็น ไม้บรรทัด
..
ไม่ผิดหรอกฮะ
ตรงเป็นไม้บรรทัดน่ะ
เพียงแต่เป็นไม้บรรทัดอยู่ที่ใดเท่านั้นเอง