เดี๋ยวนี้ มีเครื่องสำอางมากมายที่นำเอา nanotechnology มาเป็นจุดขาย ... ตัวที่เราเห็นกันได้บ่อยที่สุด และเราเชื่อว่าหลายๆ คนคงจะเป็นปลาบเป็นปลื้มกับ products พวกนี้อยู่ ... ไม่ว่าจะเป็น ครีมหรือโลชั่นกันแดด และเครื่องสำอางอื่นๆ อีกมากมาย ... พูดถึงครีมกันแดดแล้วกัน ... เนื่องจาก chemical sunscreen ค่อนข้างจะระคายเคือง และก็จะอยู่ใน oil-base ก็ทำให้หลายๆ คนไม่ค่อยชอบใช้กัน ... แล้วก็หันมาใช้ sunblock เช่น titanium dioxide หรือ zinc oxide เป็นต้น ... แต่ปัญหาของมันคือ อนุภาคมันมีสีขาว พอทาลงไปแล้วก็ทำให้ดูขาววอกๆ ฉาบผิวเอาไว้ ... มนุษย์เราก็ไม่ยอมแพ้ ... ขนาดมันใหญ่เกินใช่มั๊ย ก็ลดขนาดมันลงไปซิ ... เล็กขนาดไหน ... ก็ขนาดที่มองด้วยตาปล่าวไม่เห็นกันเลยทีเดียว ... เท่านั้นแหล่ะ ... ก็ขายดีเป็นเทนั้ำเทท่า ผู้ซื้อก็หวังว่า สารกันแดดเหล่านั้น จะช่วยปกป้องผิวจากการถูกทำลายจากแสงแดด เพื่อสุขภาพผิวที่ดีขึ้น

ถามคำถามสั้นๆ มีใครรู้ว่า nanotechnology คืออะไร และมีการศึกษาข้อดีข้อเสียต่อร่างกายมนุษย์เราๆ หรือไม่ ... ถ้าลองไปหาคำตอบดู คำตอบที่ได้ อาจจะทำให้บางคนเปลี่ยนทัศนคติไปเลยก็ได้

สำหรับเราแล้ว เราหวาดระแวง nanotechnology ที่จะมีต่อสุขภาพเรามานานแล้ว ... ประกอบกับเมื่อหลายวันก่อน (ซักอาทิตย์นึงได้ละมั๊ง) เราก็ดูข่าวไปเรื่อยๆ เปื่อยๆ แล้วก็มาถึงข่าว nanotechnology ก็นึกขึ้นได้ว่าอยากเอาเรื่อง nonotechnology มาเล่าสู่กันฟัง ว่ามันน่ากลัวแค่ไหน

What is Nanotechnology?

มันก็คือเทคโนโลยีที่ทำให้สะสารมีขนาดเล็กมากๆ ... มากนาดไหน ... ขนาดนาโนเมตร เลย ... แล้วนาโนเมตร มันเล็กแค่ไหน? ... 1m = 100cm = 1,000mm = 1,000,000,000nm ... ค่ะ ใน 1 เมตร เท่ากับ หนึ่งพันล้านนาโนเมตร ... หรือ 1 มิลิเมตร เท่ากับ หนึ่งล้านนาโนเมตร ค่ะ ... แล้ว 1nm เนี่ยมันเล็กแค่ไหน ... แน่นอนว่า สายตามนุษย์อย่างเราๆ มองไม่เห็นแน่ๆ ... ลองนึกถึงไวรัส (ที่เข่นฆ่ามนุษย์เราอยู่ทุกวี่วันเนี่ย) นะคะ 1nm เนี่ย มันเล็กกว่าไวรัสถึง 100 เท่าเลยค่ะ ... แค่นึกถึงไวรัสที่มันเดินทางเข้าออกร่างกายมนุษย์ไปถึงไหนต่อไหนกันได้อย่างสบายใจขนาดนั้น ... แล้วเคยคิดกันบ้างมั๊ยว่า เจ้า nano titanium dioxide ที่เราทาผิวไว้เพื่อกันแดดเนี่ย มันจะเป็นยังไง มันจะหยุดอยู่เฉยๆ ฉาบอยู่ที่ผิวเราหรือเปล่า????

Applications of Nanotechnology

ปีสองปีมานี้ เราจะเห็นได้ว่า มีการใช้ nanotechnology กับอย่างแพร่หลาย ... ไม่ว่าจะเป็นทางการแพทย์ เช่น ยา, drug delivery systems, diagnostic devices, treatment, อุปกรณ์อิเลคทรอนิค, การสื่อสาร, การอุตสาหกรรม, และแน่นอน รวมไปถึง consumer products ที่เราๆ ซื้อๆ ใช้กันอยู่ทุกวันนี้ด้วย (ปล. มีศัพท์ภาษาไทยของคำว่า consumer products มั๊ยคะ เรานึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก) ... นี่ยังรวมไปถึงวัตถุกันเสีย สารกันบูดที่ใส่ลงไปในอาหารสำเร็จรูป และ สิ่งของต่างที่เรากิน ที่เราใช้ๆ กันด้วยค่ะ ... แค่นั้นยังไม่พอค่ะ เค้ายังใช้ nanotechnology ในการเพิ่มคุณค่าทางอาหาร และก็ทำให้อาหารรสชาติดีขึ้นอีกด้วยค่ะ ... เปลเด็กทารก ของเล่น ก็มีสารนาโนเทคโนโลยีเคลือบไว้ (นั่นเด็กทารกนะคะนั่น) ... ได้มีการคาดเดาไว้ว่า ภายในปี 2015 จะมีผลิตภัณฑ์จาก nanotechnology มูลค่าถึง $1 trillion เลยทีเดียวค่ะ

ผู้บริโภคอย่างเราๆ ก็ ติต่างไปว่า เค้าได้มีการศึกษาผลกระทบกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เค้าจึงปล่อยออกสู่ตลาด ให้ผู้บริโภคอย่างเราๆ ... ถ้าใครคิดอย่างนั้นละก็ คุณมองโลกในแง่ดีเกินไปแล้วค่ะ ... ระบบการค้าในปัจจุบัน คือ ถ้าไม่มีคนฟ้อง ไม่มีหลักฐาน ความก็ไม่เกิดค่ะ ... ง่ายๆ แค่นี้เอง ... มนุษย์ก็คือมนุษย์ ไม่ได้สูงส่งไปกว่ามนุษย์ปุถุชนคนอื่นๆ ค่ะ

Health Work on Nanotechnology

ความรู้ nanotechnology ยังเป็นอะไรที่ใหม่มากๆ สำหรับมนุษย์ ... ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ ตั้งหน้าตั้งตาพัฒนาเจ้าเทคโนโลยีนี้อย่างไม่หยุดยั้ง ... โดยไม่ค่อยมีการศึกษาผลกระทบต่อสุขภาพมนุษย์เราๆ อย่างจริงๆ จัง ... อย่างมากก็บอกว่า its risks and benefits are still being examined and evaluated ... อึม is being examined ค่ะท่านผู้ชม ... เมื่อไหร่เปลี่ยนเป็น have been examined เราก็ต้องรอคอยกันต่อไป ... ป่านโน้น ไม่รู้ว่าจะสายเกินไปหรือเปล่า

ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับ DDT หรือเปล่าคะ ... DDT is good for me-e-e ลองดูโฆษณาอันนี้ดูซิคะ

คลิ๊กเพื่อดูภาพขยายค่ะ

อาบ DDT ค่ะ

มีการโฆษณาและรณรงค์ว่า DDT เนี่ย ไม่อันตรายค่ะ ... โฆษณาทางทีวี ... เดี๋ยวนี้เป็นไงคะ?

ลองดูนะคะเมื่อก่อนเค้าใช้ DDT กันยังไง //vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=5320744

อันนี้ดูแค่ช่วงต้นๆ ก็พอค่ะ เอา DDT มาฉีดกันอย่างหน้าชื่นตาบาน https://www.youtube.com/watch?v=LQ64sV0nSVU&feature=player_embedded

นี่เป็นอีกตัวอย่างนึงเกี่ยวกับ skincare ค่ะ นี่สงสัยจะเป็นผลพวงของการค้นคว้าของ Albert Einstein (ก็เหมือนกับ nanotechnology ในตอนนี้) เล่าโฆษณาให้ฟังสั้นๆ ละกัน ... เริ่มต้นว่า ผู้หญิงเราแต่งหน้าแล้วล้างหน้าไม่สะอาด มันก็จะไปอุดตัน ... เค้าก็เลยนำเสมอ cold cream รุ่นสุดยอด ... ที่ช่วยล้างเอาสิ่งสกปรกออกมาไม่เหลือ ... มันมีส่วนผสมวิเศษค่ะ ... มันคือ สารกัมมันตรังสีค่ะ ... ค่ะ เอาสารกัมมันตรังสี มาใส่ในครีม เพื่อทำความสะอาดผิวหน้าค่ะ ... สยองไปเลย https://www.youtube.com/watch?v=9Q1gksqqhLU&feature=player_embedded

นี่คือตัวอย่างของการนำเทคโนโลยีมาใช้ก่อนที่จะมีการศึกษาผลกระทบของมันอย่างเพียงพอค่ะ

CBC News

ตอนที่เราดูข่าว (เราหาข่าวเก่าใน internet แล้วไม่เจออ่ะ) จำได้ว่ามี 2 universities อันแรกคือ McGill และอีกอันนึง Rochester หรือเปล่า (ถ้าจำผิดขออภัยค่ะ) ... คือ เค้าได้มีการทดลองเอาอะไรบางอย่างที่ขนาดนาโนเมตร (nanoparticle) ไปทาบนผิวหนังคน (ที่ตัดมาจากพวกคนที่มาผ่าตัดลดความอ้วน) แล้วก็กำลังทดลองอยู่ และก็ยังอยู่ในระยะเริ่มต้นมากๆ ยังสรุปอะไรไม่ได้ แต่ เค้าบอกว่า เท่าที่รู้ คือ แน่ๆ หากเรามีแผล หรือ เป็นสิวเนี่ย แล้วมันเข้าไปแน่ แต่มันเจ้าไปทำอะไรเนี่ย เรายังไม่รู้ได้แน่ชัด ต้องใช้เวลาในการศึกษาอีกนานค่ะ

และข่าวไม่นานมานี้ เจ้า PAMAMs หรือ polyamidoamine dendrimers ที่เราใช้ๆ กันใน cosmetics เนี่ย อาจจะมีส่วนในการทำลายปอดเราด้วย ... แล้วก็มีหลักฐานพบว่า PAMAMs เนี่ยมันฆ่าเซลล์ปอดด้วย ... ตอนนี้ในหัวเราก็นึกถึง microfine loose powder (10^-6) ถ้าวันเราทำให้มันเล็กกว่าไมโครเมตรเป็น นาโนเมตร (10^-9) มันจะเป็นยังไงนะ

ลองนึกถึงเวลาเราทา titanium dioxide หรือ zinc oxide ที่มีขนาดเล็กกว่าเชื้อไวรัส 100 เท่า ลงไปบนผิวหน้าของเรานะคะ ... เล็กๆ ขนาดนั้น ยิ่งถ้าเป็นสิวหรือเป็นแผลด้วยละก็ ... แล้วถ้าผ่านไป ... มันจะเดินทางไปส่วนต่างๆ ของร่างกายเรา และก็ไปสะสมอยู่ในนั้น ... พอนานเข้า จะเกิดอะไรขึ้น เราก็ยังไม่อาจจะรู้กันได้ ... ได้มีการตรวจพบ nanoparticle ในปอดและสมอง ... และก็มีผลการทดลองที่เชื่อว่า nanoparticle หากเข้าไปในร่างกายเราแล้วเนี่ย มันจะไปก่อให้เกิดเนื้องอก และกลายเป็นมะเร็งได้ ... เพียงแค่นี้ ก็น่าจะเป็นอะไรที่ทำให้มนุษย์เรา หยุดความชุ่ยไว้ก่อน หันมาศึกษากันให้ดีก่อน เราปลอดภัยไว้ก่อนกันดีกว่า ... อย่าเพิ่งไปเสี่ยงกับมันดีกว่าค่ะ

ในเมื่อเรามองเห็นกันได้ ว่า ขนาดมันเล็กเกินไป และมันสามารถเดินทางไปตามที่ต่างๆ ของ ร่างกายได้ ... กฎหมาย ควรจะกำหนดกฎเกณฑ์ได้แล้วว่า หากสินค้าชิ้นใดใช้ nanotechnology ควรระบุไว้ที่ฉลากให้ชัดเจน และก็ต้องระบุโทษของวัตถุดิบตัวนั้นไว้ด้วย ... ตอนนี้ได้ข่าวว่าแคนาดากำลังจะเริ่มผลักดันออกกฎหมายให้ว่า หากบริษัทไหนมีการใช้ nanoparticle มากกว่า 1kg จะต้องมีการแจ้ง และส่งผลข้อมูลต่างๆ ให้หน่วยงานของรัฐด้วย แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปได้กี่น้ำ เพราะ Ottawa ก็โบ้ยไปเรื่อย บอกว่ายังไม่มีหลักฐานเพียงพอ ... ใครจะรู้ว่า วันนึงหากพวก nanoparticles ที่ทำๆ กันเนี่ย ฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ ... จะทำยังไง??? มันสูดเข้าไปชื่นใจดีมั๊ย??? ... สงสัยจะเข้าทำนองที่ว่า ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

สุดท้าย ... คำถามที่มีอยู่ในใจเราก็คือ ... มันจำเป็นด้วยหรือ ที่เราจะต้อง walk down this road???? ... วัตถุกันเสีย มันต้องเล็กขนาด nano ด้วยหรือ? จำเป็นต้องเอานาโนมาเพิ่มคุณค่าทางอาหารด้วยหรือ? จำเป็นต้องใส่ถุงเท้าที่ไม่มีกลิ่นด้วยหรือ (นี่ใจคอจะไม่ซักกันหรือไง)? จำเป็นต้องเอานาโนไปฉาบโน่นฉาบนี่หรือ? ... หรือเพียงแค่อยากจะพิสูจน์ให้พระเจ้าหรือใครต่อใคร เห็นว่า ช้าาาาาน ทาาาาม ด้าาาาาย???

แหล่งข้อมูล ... หลักๆ เอามาจาก //www.cbc.ca และก็ //www.hc-sc.gc.ca ค่ะ มันหลายๆ หน้ารวมๆ กัน จำไม่ได้แล้ว ขี้เกียจ list หล่ะค่ะ ... ฝากกันไปอ่านเล่นๆ ยามว่างค่ะ

เรียบเรียง ... ผสมกันมั่วๆ จากในหัว