Bloggang.com : สีน้ำฟ้า - ไปมาแล้ว..สะพานมัฆวานรังสรรค์ (ตอนจบ)

Group Blog

มิถุนายน 2551

7 มิถุนายน 2551

ไปมาแล้ว..สะพานมัฆวานรังสรรค์ (ตอนจบ)

All Blog

ไปมาแล้ว..สะพานมัฆวานรังสรรค์ (ตอนจบ)

เช้าวันต่อมา ตื่นกันแล้ว ผลัดกันอาบน้ำ ที่เหลือก็กระจายตามเตียง ตามระเบียง ออกกำลังกาย ยืดแข้ง ยืดขา กันพอแก้เมื่อยขบ มติในที่ประชุมบอกว่าให้รอดูข่าวนายกรัฐมนตรีแถลงการณ์ก่อนค่อยออกจากห้อง

ระหว่างนั้นกดรีโมทกันจนพรุน 3 5 7 9 ก็คงเหมือนๆ คนกรุงเทพฯ ที่เห็นม็อบเป็นเรื่องรำคาญใจ ไม่มีใครเสนอข่าวอะไร นอกจากออกอากาศผังปกติของตนเองไป

ที่พอดูได้ก็เห็นจะเป็นช่อง NBT เพราะนายกฯ จะออกช่องนี้

แทน..แท๊น แถ้น.. ๐๙.๐๐ น. โดยประมาณ วันที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๑ นายกรัฐมนตรีของประเทศไทย นายสมัคร สุนทรเวช ได้ออกมาเต็มหน้าจอ ...

"บลา ..บลา .. บลา ......"

ไม่ถึงสองนาทีถัดมา ป้าครูท่านหนึ่งก็พับผ้าพันคอ เราก็มองกันแบบงงๆ แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อป้าครูเอาผ้าที่พับไปปิดโทรทัศน์ไว้ครึ่งหนึ่ง เสียงปรบมือเกรียวกราวอยู่ในห้อง พร้อมกับเสียงหัวเราะเฮฮา ป้าครูโค้งรับ

จนกระทั่งมาถึงช่วงที่นายสมัครกล่าวว่า..

"...ผมมีหน้าที่มาบอกว่าจะต้องจัดการตามกฎหมาย เพราะคุณใช้สิทธิไม่ได้ ผมจะต้องเอาคุณออกจากตรงนี้ ผมไม่ยอมหรอกครับ ตำรวจ ทหารก็ไม่ยอม เพราะบ้านเมืองนี้ต้องการความสงบ การค้าการลงทุนเสียหาย ผมจึงต้องลบลอยแผลเป็นออก คุณมีสิทธิ์ แต่คุณต้องไปที่อื่น และขอย้ำว่าผมจะทำตามหน้าที่ของผม ที่ต้องพูดวันนี้เพราะวันนี้จะเอากันให้แตกหัก เพราะผม ตำรวจ และทหารต้องรับผิดชอบ ถามว่าจุดหมายปลายทางอยู่ที่ไหน แล้วใครจะมาปฏิวัติ คนทั้งบ้านทั้งเมืองเขารู้จักผม ผมจะต้องดำเนินการ เพราะคุณทำตรงนี้ไม่ได้ ผมไม่มีวันยอม เพราะบ้านเมืองนี้เป็นของผม....”

"บลา..บลา..บลา..... " ทั่นนาย-ก เริ่มพล่ามต่อไป จบหนึ่งชั่วโมง โอ้..ประเทศไทยของฉัน นี่หรือคือแถลงการณ์ของนายกรัฐมนตรี นึกว่ารายการวาไรตี้ซะอีก

๕ สาวต่างวัย เดินออกจากห้องพัก ระหว่างทางเดิน มีแม่-ลูกคู่หนึ่ง เดินอยู่ข้างหน้า พอตามทันก็ชวนกันคุย น้องผู้หญิงคนเป็นลูกหน้าตาสวยมาก อายุไม่น่าจะเกินยี่สิบเลยมั๊ง มาจากเมืองห้อยบุรี เดินคุยกันมา น้องเขาเป็นการ์ดด้วย 'โอ้โห..สุดยอดเลยหนูเอ้ย!!!'

ไม่ทันพ้นประตูคุรุสภาก็พบคุณอมรที่ประตูทางเข้า พี่อมรดูสดชื่น แจ่มใส ทั้งที่เชื่อว่าพี่เขาคงไม่ได้นอนทั้งคืน ก็เลยเกณฑ์บรรดาป้าๆ ให้ถ่ายภาพร่วมกับพี่เขา วันนี้ทำงานตอบแทนความดีของป้าๆ ด้วยการเป็นตากล้องให้ เก็บภาพบรรยากาศต่างๆ และถ่ายภาพป้าๆ เผื่อว่าจะนำไปเก็บไว้เป็นที่ระลึก

แล้วก็ไปช่วยงานครัวเหมือนเดิม วันนี้ไม่ต้องเด็ดผัก เด็ดไม้เนื่องจากวันนี้นายกรัฐมนตรี คนที่น่าจะเป็นผู้ดูแลทุกข์-สุข ของประชาชนทั่วประเทศ ประกาศว่าจะแตกหักกับประชาชนกลุ่มหนึ่ง ที่กีดขวางการจราจรตามคำของท่าน ทำให้ในครัวเก็บไวกว่าปกติ เพราะหากท่านเข้าชาร์จตอนไหน พบมีด พบพร้า ที่ทำอาหารจะเอาไปอ้างเสียได้ ว่าพวกเรามีอาวุธ

ก็เลยนั่งช่วยเขาทำน้ำใบย่านาง .. สรรพคุณของใบย่านางก่อนนะคะ.. ใบย่านางเป็นสมุนไพรธาตุเย็น ดังนั้นจึงแก้ร้อนใน แก้กระหาย ผู้ที่ดื่มใบย่านางแล้วจะสดชื่น, เคลือบแผลในกระเพาะอาหารและลำไส้ และช่วยปรับสมดุลของกรดในกระเพาะอาหาร ซึ่งหากดื่มหรือรับประทานที่ถูกต้อง สามารถรักษาโรคมะเร็งตับได้ด้วยจะให้ดี ให้สอบถามไปทางสันติอโศกดีกว่า

และสัญญาว่าคราวหน้าจะถามสูตรที่แน่นอนแล้วเปิดกระทู้เพื่อให้พี่น้องบล็อกเกอร์ได้อ่านกันอีกครั้ง

มาเล่าเฉพาะของวันนี้ก็พอนะคะ (ขออนุญาตค่ะ) ลักษณะของน้ำใบย่านางจะเหม็นเขียว คล้ายๆ น้ำใบบัวบกแต่สรรพคุณดีกว่า และที่เราทำกันวันนี้มีบีบน้ำมะนาวเข้าไปด้วย จะช่วยให้รสชาดน่าดื่มมากขึ้น

นับกันแบบคร่าวๆ ไม่เข้าข้างคนทำ 5-6 ชีวิต น่าจะได้น้ำราวๆ 200 ขวดเห็นจะได้

วิธีทำก็คือ โขลกใบย่านางเบาๆ จากนั้นก็นำไปแช่น้ำสะอาด แล้วใช้มือ (ล้างมือด้วยนะพี่น้อง..ฮา) ซักเหมือนขยี้ผ้า

เอาน้ำสีเขียวสด ผสมน้ำให้ได้สัดส่วนนะ ยึดหลักสีเจือจางประมาณน้ำใบบัวบกก็น่าจะพอใช้ได้ล่ะ แล้วพวกเราก็กรอกใส่ขวด วางตรงนั้น แจกกันตรงนั้นค่ะ

มีคุณอาผู้ชายท่านหนึ่ง ดื่มแล้ว ติดใจ นั่งเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ เล่ากันขำๆ นะ อย่าซีเรียส

"เชิญครับๆ หยิบได้เลย น้ำใบย่านาง น้ำคอโรฟิลด์ ดื่มทันทีเลยครับ สรรพคุณแก้กระหาย แก้ร้อนใน ดื่มแล้วสดชื่นอายุยืน ที่แก่จะสาวขึ้น ที่เฒ่าก็หนุ่มขึ้นทันตา.."

พวกเราๆ ก็ลงมือทำงาน บ้างก็กรอกน้ำใส่ขวด บ้างก็ขยี้ บ้างบีบมะนาว บ้างก็ล้างขวดน้ำเพื่อนำมาใส่น้ำใบย่านาง

"เชิญครับๆ หยิบได้เลย น้ำใบย่านาง ดื่มทันทีเลยครับ สรรพคุณแก้กระหาย แก้ร้อนใน ดื่มแล้วสดชื่นอายุยืนร้อยปี.... "

มีเสียงเฮฮา หัวเราะรื่นเริงกันตลอด ในขณะเวทีก็อภิปรายกันไป พวกเราก็ทำงานกันไป ครู่เดียว เสียงคุณอาท่านนั้นก็..เชียร์น้ำใบย่านาง ว่าเป็นยาอายุวัฒนะ หากดื่มแล้วจะอายุยืนเป็นหมื่นปี สามหมื่นปีตามลำดับ

เป็นบรรยากาศเก็บตกเล็กๆ ที่ประสบด้วยตนเองแล้วนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ..

คือคุณอา คงเป็นคนอารมณ์ดี มานั่งเป็นเพื่อน มานั่งช่วยให้กำลังใจ คนทำงานก็ไม่ได้เหน็ดเหนื่อยอะไรเลย.. ไม่รู้สึกจริงๆ ข้าพเจ้าตัวกลม วิ่งวนๆ วุ่นๆ อยู่แถวนั้นสนุกมาก..

ขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจไป..ในครั้งนี้จริงๆ

เมื่อน้ำใบย่านางหมดสนิท เราก็เก็บ ใจไพล่คิดไปถึงตอนเล่นขายของสมัยเด็ก สุดท้ายทำไมเหลือข้าพเจ้าเก็บของเล่นคนเดียวฟระ..

ซึ่งตอนนี้ก็เช่นกัน..แต่ไม่ได้คิดอะไรมากนะ.. คือแค่มีความสุขมาก จนคิดว่าตัวเองกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งน่ะค่ะ

เลิกจากงานครัว ข้าพเจ้าก็เดินออกมาเพื่อส่งข่าวให้คนทางบ้าน ที่อยู่ทางจังหวัดกระบี่รับรู้ โดยการหยอดเหรียญตู้สาธารณะ (มือถือหายไปนานแล้ว และไม่ซื้อใช้แล้ว) คุยกันยังไม่ทันจะจบ ๔ สตรีศรีเมืองน่านเดินกลับมาอาบน้ำ ก็เลยได้อาศัยบารมีท่านอีกครั้ง และตื้อเอาซะโดยการทำหน้ามึนๆ แบบนั้นแหละ

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วขออนุญาต .. ขอนอนด้วยอีกคืน ถ้าหากมีเวลานอนในคืนนี้ ถ้าสถานการณ์ตึงเครียด ไม่มีเวลานอน ก็จะอยู่ร่วมกับพี่น้องที่ถนนราชดำเนินจนเช้า ไม่เป็นไร วันนี้มีความสุข มีแรงมากพอ หรือจะตายเพราะคำสั่งของนายกรัฐมนตรีประเทศนี้ก็ไม่เสียดง เสียดายมันแล้วชีวิตนี้

ลืมบอกไปว่า ๔ สตรีศรีเมืองน่านท่านพกมีพี่ผู้หญิงอีกสองคนมาอาบน้ำด้วย เพราะว่าห้องพักเต็ม สองคนนี้เป็นข้าราชการมาจากขอนแก่น อาบน้ำเสร็จก็จากไป พวกเราๆ ก็ต่อคิวไปอาบน้ำกัน ผู้น้อยอย่างข้าพเจ้าชิ่งก่อนคนแรก เพราะว่าเราประเภทวิ่งผ่านน้ำอยู่แล้ว ป้าๆ เขาก็รอให้เหงื่อแห้งกันก่อนถึงจะอาบได้ เสร็จก่อนก็มานั่งดูข่าวกันไปพลางระหว่างรอ

ช่อง NBT เป็นช่องเดียวที่ถอดผังรายการออก แล้วถ่ายทอดสด ไปสัมภาษณ์คนกรุงเทพฯ ไปหานักวิชาการมาออกรายการ ความคิดเห็นก็แตกต่างกันไป เน้นหนักที่ข่าวการเข้าสลายการชุมนุม ตอนแรกก็ว่าบ่ายสาม จากบ่ายสามเป็นห้าโมงเย็น แล้วก็อ้างเวลานั้น เวลานี้ ในขณะเวลาที่โทรทัศน์ออกข่าวเช่นนั้น ผู้คนหลั่งไหลกันเดินทางมาทั่วทุกสารทิศ มองจากห้องพักชั้นที่ ๔ เห็นคนเดินเท้าผ่านหน้าคุรุสภาไม่ขาดสาย

วันนี้มีป้าครูคนหนึ่งสะกิดต่อม บอกว่ากลัวก็กลับกระบี่นะลูก..

ฮ่วย !!! เอาสิ.. ข้าพเจ้าก็เลยตั้งใจว่าคราวนี้จะไม่หนีหน้าจากกลุ่มไปไหนอีก อยู่ร่วมกันจนตีสอง..อยู่จนสรุปกันว่า "ไม่มีอะไร จากออหมัก" ก็กลับที่พักกัน ข้าพเจ้าได้นอนไปอีกประมาณ 3 ชั่วโมงโดยประมาณ ก็รีบแจ้นออกจากที่พัก เพราะว่าสภาพเสื้อผ้าใสไปชุดหนึ่ง และนำไปผลัดชุดหนึ่งนั้น "เน่า" ได้ที่เลย

แม้จะแอบขำ ตอนที่ประกาศว่ามีกางเกงในมาบริจาค ๑,๐๐๐ ตัว แต่นั่นข้าพเจ้าว่า ขอบคุณท่านที่บริจาคเป็นที่สุดที่เข้าใจผู้หญิง ไม่ได้ไปรับหรอกนะ เพราะเว้นไว้ในพี่น้องที่เขาจำเป็นจริงๆ ส่วนข้าพเจ้าใช้แผ่นอนามัยช่วยไว้ (แหะ แหะ ขออภัยผู้ชายที่หลงเข้ามาอ่าน)

เอ้า.. ปิดท้ายด้วยภาพบรรยากาศ ความหนาแน่นของพี่น้องพันธมิตรนี้ก็แล้วกันค่ะ เพราะฉะนั้นถ้าไม่สว่าง อย่าหวังจะหาที่นอนสบายๆ นะคะ ฮิฮิ..

* ขออภัยค่ะ ลดขนาดภาพแล้วลงวันที่เดียวกันหมดเสียแล้ว.. ที่ถูกคือ 30-31/5/51 ค่ะ

เช้าวันที่ ๑ มิถุนายน ๒๕๕๑ ฟ้าสางแล้วข้าพเจ้าต้องรีบแจ้นออกจากห้องพัก โดยแม่ครูคนหนึ่งท่านตื่นมาส่ง และฝากสวัสดีมีชัยไปยังอีกสามท่าน แม้จะหนักใจ แต่ก็คิดเสียว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เพราะมาถึงตอนนี้ข้าพเจ้าเหลือเงินจำกัดมาก สำหรับการเดินทางกลับ มีอยู่ ๕๘๐ บาท ตอนขามาค่ารถ ๖๗๘ บาท คิดว่านั่นเป็นรถเสริมจากนครศรีธรรมราชไปรับคนกระบี่ด้วย รถกระบี่เต็มและออกไปหมดแล้ว

ขากลับนี่ หากยอมกลับรถหวานเย็นของ บขส. ซึ่งค่ารถน่าจะไม่เกินกำลัง ถามทางแล้วคราวนี้ ป้าครูท่านหนึ่งที่มีญาติอยู่กรุงเทพฯ บอกว่าต้องขึ้นรถจากหน้าคุรุสภาไปลงสนามหลวง จากสนามหลวงไปสายใต้ ด้วยรถเมล์เท่านั้น

โชคดีเป็นของข้าพเจ้าอีกแล้ว พี่น้อง (ยิ้มกริ่ม) ออกมาถึงเจอสามี-ภรรยาคู่หนึ่งหิ้วกระเป๋าเดินมา ภรรยาถามเราก่อนว่าจะไปไหน เราก็ตอบกลับกระบี่ค่ะ..

ภรรยาก็เชื้อเชิญให้ไปด้วยกัน พี่ผู้ชายก็บอกไม่เป็นไร ไปทางเดียวกันอยู่แล้ว เมื่อมองเห็นร่มที่เขาพก ก็น่าจะประมาณว่าพี่น้องพันธมิตร กระซิบๆ ถาม พี่เขามาจากนครศรีธรรมราช และมากันเองไม่ได้รวมกลุ่ม เมื่อเห็นว่า "ไม่มีอะไร" ก็เลยจะกลับไปทำมาหารับประทานตามปกติ หากเขาต้องการกำลังหนุนจะมาอีก

อย่างไรก็ตามสถานการณ์ที่ตึงเครียดเริ่มไม่เครียดแล้ว

อยากบอกผ่านบันทึกออนไลน์นี้ว่า มีความสุขมากๆ ที่ได้ไปร่วมชุมนุมกับเหล่าพี่น้องพันธมิตร ตอนที่ได้ไปนั่ง ไปนอน ซึ่งคืนที่ว่าจะสลายการชุมนุมข้าพเจ้ายอมหน้าชาๆ แหวกๆ หาที่นอนลงพักบ้าง (ไม่ได้หลับ) ก็นั่งนานบนพื้นซีเมนต์ นานจนเจ็บระบมบั้นท้าย

จริงๆ เจ็บจนชาไปหมดนั่นแหละ แข้งขา พื้นที่จำกัด ขยับมากก็ไม่ได้ พอคนทยอยกลับช่วงหลังเที่ยงคืนก็เลยนอนรอป้าๆ อยู่ตรงนั้น นั่งบ้าง นอนบ้าง บางทีก็ลุกขึ้นขยับแข้ง ขยับขาเวลามีเพลงมา

ขอแสดงความนับถือทุกท่านจากหัวใจ ที่อดทน ท่ามกลางอากาศร้อนระอุ แม้จะไม่มีแดดก็ร้อน เพราะถนนซับไอแดด ไอฝนไว้ และระอุไอขึ้นมาตลอดเวลา คนแน่นขนัด อากาศอบอ้าวมากๆ

การเข้าห้องน้ำ ห้องท่า แม้จะมีรถบริการ ก็ไม่ได้สะดวกสบายเหมือนที่บ้านแน่นอน และเชื่อมั่นว่าทุกคนไม่ได้ "อยาก" ไปร่วมชุมนุม หากแต่ทุกคน "ต้อง" ไป เพราะเป็นสามัญสำนึกในใจ ถ้าไม่ไปเราจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต

แม้จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องราวทั้งหมด ที่แกนนำทำ..แต่ยอมรับว่าเหตุผลส่วนใหญ่รับได้ และสมควรให้รัฐบาลชุดนี้ให้พ้นจากตำแหน่งโดยเร็ววัน

สุดท้าย.. ข้าพเจ้าขอบคุณผู้ที่ให้ที่อยู่ ที่นอน และแถมยังมีเลี้ยงข้าวด้วย ๔ สตรีศรีจังหวัดน่าน ข้าพเจ้าจะตอบแทนโดยการส่งภาพที่ถ่ายแล้ว เป็นภาพอัดลงเป็นกระดาษแล้ว ซีดีบรรยากาศของงานจากกล้องของข้าพเจ้า และ..หนังสือทำมือที่ท่านอาจจะนำไปใช้แจกเด็กๆ หรืออ่านเพื่อความเพลิดเพลินได้ ท่านละ ๒ เล่ม

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปเกี่ยวกับการเมือง หากท่านต้องการกำลังสนับสนุน หากมีโอกาสและทุนทรัพย์ข้าพเจ้าจะไปร่วมกับทุกท่านแน่นอน

Create Date : 07 มิถุนายน 2551
Last Update : 12 เมษายน 2561 10:15:07 น.
Counter : 1292 Pageviews.

27 comments

เป็นกำลังใจให้ในการต่อสู้ค่ะ อยู่ ต่างประเทศ คงได้แต่ดูถ่ายทอดสด และได้ร่วมคุยกับเพื่อนๆ แต่ใช้โปรแกรม Camfrog แทน ได้เห็นภาพและเสียง สู้ๆ ค่ะ เมื่อเที่ยงคืนวันที่ 7 คุณจำลองก็ได้มาพูด แต่ดึกกว่านี้หน่อย ฝนเทลงมาอีก

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:15:39:54 น.

ขออีกนิดเถอะค่ะ นับถือจริงๆ เพราะเพื่อนเขาก็บอกมาว่า ไปนั่งร่วมชุมนุมไม่สบายเลย ห้องน้ำ ห้องท่า

นี่เพิ่งทราบว่า มีกกน บริจาก แถมจขบ มีเคล็ดลับใช้แผ่นอนามัยช่วยวิกฤติอีก...โห...นับถือๆๆ

สู้ๆ ค่ะ

โดย: shin chan (alei

) วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:15:51:38 น.

เอาใจช่วยฝ่ายพันธมิตรนะค่ะ
นับถือมาก ๆ เลย ....
อดทนมาก ๆ ทำเพื่อประเทศชาติจริงๆ
ถ้ามีโอกาสไปได้ ก็อยากจะไปค๊า
แต่ติดเรียน 55555+

ก็ได้แต่ดูรายการ ASTV อยู่ที่บ้านทุกวันเลย ๆๆ

^___^ *

โดย: bestcat

วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:15:59:50 น.

ขอแสดงความนับถือในความตั้งใจจริงค่ะ สู้เพื่อประเทศชาติของเราค่ะ ไม่ใช่ "ประเทศของผม"

โดย: เนระพูสี

วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:20:12:12 น.

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:21:48:51 น.

แวะมาอ่านตอนจบจ๊าและขอ
บอกว่า เก่งจริงนะตัวแค่เนี้ย

โดย: ป้าแอ๊ค่ะ (Naaee58

) วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:17:14:48 น.

พี่ดูเอเอสทีวี อยู่ตลอด เพื่อน ๆ พี่ ๆ จากเชียงใหม่ไปกันหลายคน

ตอนนี้กลับมาให้น้านพเก่าหลังที่บ้านแล้วใช่ไหม

คิดถึงจ๊ะ

โดย: แพรจารุ

วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:15:32:31 น.

ตื่นเต้น....ตื่นเต้น....อิจฉา

ตัวเอง...
เขามีวิธีลดความอ้วนแบบใหม่ล่ะได้ผลสุดๆ
พยายามกินข้าวช่วงเวลาข่าว แล้วเปิดตาจ้องจมูกบานๆ กะคนรักลูกชาย
โอ้โห....กลืนไม่ลง

อดอาหารได้จริงๆ
แต่พอหลังจากนั้น...ขอโทษ
หิว....ล่อทุเรียนเป็นลูกๆ

เฮ้อ.....ไม่น่าเลยเรา สุขภาพจิตก็เสีย แถมรอบเอวก็เพิ่ม
สงสัยต้องเอาผ้าคลุมจอเหมือนแจมมั่งแล้วเรา

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:10:10:25 น.

สวัสดีจ้า คิดถึงนะคะ

ว่าแต่น้ำใบย่านางรสชาติเป็นยังไงอ่ะค่ะ
ไม่เคยทานเลยอ่ะค่ะ

มีความสุขทุกวันนะคะ

โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง

วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:17:50:53 น.

แวะมาอ่านตอนจบจ้า
ยอด ยอด ยอด ยอดจริง
เล่าได้เห็นภาพ เห็นบรรยากาศ และได้อารมณ์มาก

ตอนนี้ที่บ้านป้าขึ้นป้ายเรื่องนกกางเขนนะ
แต่จุดสำคัญอยู่ที่อยากให้อ่าน หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่องนกกางเขนจีะ
ถ้าพอว่างก็ลองแวะไปดู

คราวหลังอัพบล็อกใหม่แวะไปบอกทุกครั้งนะ

โดย: ยายกุ๊กไก่

วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:23:29:17 น.

อยู่ใกล้ๆเอง ไม่ได้ไป คิดตั้งนาน แต่อย่างที่คุณบอกนั่นแหละค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้เห็นกับผู้นำทุกอย่างแต่ก็สมควรให้รัฐบาลนี้ออกไปโดยไว ... พรุ่งนี้คงต้องไป เพราะไม่อย่างงั้น ก็คาใจไปตลอดชีวิตเหมือนกัน

โดย: ป๋อมจ้ะ IP: 202.91.18.206 วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:22:30:25 น.

สวัสดีค่ะคุณสีน้ำฟ้า

พี่ยายแพร จารุ แนะนำให้นายมาปรึกษา คุณสีน้ำฟ้า เรื่องเกี่ยวกับblog
เธอเล่าว่าคุณเป็นมืออาชีพของแท้เลย

คือนายมีปัญหาว่า ไปทำอีท่าไหนก็ไม่รู้
กล่องคอมเมนต์ และส่วนล่างของบล๊อคหายไปหมดเลยค่ะ

รบกวนคุณสีน้ำฟ้าช่วยเข้าไปดูที่บล๊อคของนาย และชี้แนวทางแก้ไขให้นายด้วยนะคะ

ไม่รู้จะปรึกษาใครแล้ว

ขอบพระคุณอย่างสูงมาล่วงหน้าค่ะ

โดย: malarn cha

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:8:56:42 น.

สวัสดีค่ะทุกท่าน..
ขอบคุณที่แวะมา..

ตอบคุณMalarnChaแล้วนะ

โดย: สีน้ำฟ้า

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:14:42:44 น.

น่าจะบัวบก
แทนย่านาง
โขก-หรือโขลก
โลกกลม ๆนะหนูแจม
หาจุดศูนย์กลางไม่เจอ
ขั้วโลกเหนือก็หนาว
ขั้วโลกใต้ก็เน่า
อยู่เขาขนาบน้ำก็เอนๆ

โดย: สัญจร ดาวส่องทาง

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:16:52:10 น.

แก้ไขเรียบร้อยแล้วค่ะ ท่านสัญจร
ขอบพระคุณค่ะ

(ทันใดที่เห็นเลยพี่)

โดย: สีน้ำฟ้า

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:0:43:20 น.

แวะมาอ่านครับ

โดย: เขาพนม

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:21:59:12 น.

เอามาฝากเผื่อว่า สีนำฟ้าสนใจ ส่งงานไปพิมพ์ พี่เข้าไปดูเพื่อดูงานคุณธารดาว

เห็นเขาเขียนว่ารับงานพิมพ์ ยายสั้นนักเขียนรุ่นใหม่

ไปที่ //www.muekdum.com ครับ

โดย: แพรจารุ

วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:6:38:13 น.

แวะมาเยี่ยม

ฝนแล้ง...ไม่อยากไปไหน ตัดยางกำลังดี
เพราะถ้าฝนตก อดอยาก

ต้องทำมาหากินเนอะ....นอนจนขึ้นอืดแล้วเนี่ย
ตกลงสูตรลดความอ้วนที่บอกไปไม่ได้ผลแหละ....
เพราะแค่ยินเสียงก็ยัดข้าวเข้าปากจนลืมตาย....เฮ้อ

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:20:18:09 น.

สวัสสดีค่ะ
มาชวนพี่แจมไปที่บ้านค่ะ
ไปให้ได้นะค่ะ

โดย: เบญจวรรณ (lukkongpoka

) วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:21:57:13 น.

มาแจ้งข่าวว่า

ป้ากุ๊กไก่ / ยายกุ๊กไก่ กลับมาเปิดบ้านแล้วในชื่อล๊อกอิน ร่มไม้เย็น

และประเดิมบล็อกแรกด้วย ………บ้านใหม่ – ชื่อใหม่………..ค่ะ

มีเวลาแวะไปทักทายกันบ้างนะคะ

ขอเดินสายก่อน แล้วจะกลับมาอ่านบล็อกค่ะ

ร่มไม้เย็น …….. ข อ แ อ ด บ ล็ อ ก ……… นะคะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:19:23:38 น.

ไม่มีจิตใต้สำนัก
ไม่เรียนรู้เหตุการที่ผ่านมา
ไม่จดจำสิ่งที่เคยเกิดขึ้น
ไม่เข้าใจถึงสิ่งที่จะส่งผล
กระทบตามมา

ผมไม่เคยชื่นชมคนพวกนี่

โดย: จ่ำรอง IP: 202.151.7.107 วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:11:03:38 น.

หายเงียบไปนาน ยังจำป้าได้มั๊ย
ป้ากุ๊กไก่ / ยายกุ๊กไก่ คนเดิมจ๊ะ แต่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น …..ร่มไม้เย็น….
แวะมาติดตามถามไถ่
สุขทุกข์อย่างไรบ้าง

Good Night comments

หลับสบายและฝันดีนะจ๊ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 6 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:00:46 น.

หรือว่าสังคมนี้หาคนดีได้ยาก แม้นแต่คนที่ว่าคนอื่นเป็นคนไม่ดี

สบายดีนะครับ น้องสาว

โดย: เขาพนม

วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:11:20 น.

แจมไปอีกเมื่อไหร่
ฝากแบบฟอร์มไปให้ลุงคนนั้นกรอกด้วยนะ ด่วน

โดย: ตาพรานบุญ

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:42:20 น.

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เจ้าของบ้านนี้หายไปไหนเอ่ย
เงียบจ้อยไปเลย
มีความสุขกับทุกนาทีที่กำลังจะมาถึงนะคะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:55:34 น.

H A P P Y : : D A Y

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เจ้าของบ้านนี้หายไปไหนเอ่ยยยยยยย
เงียบจ้อยไปเลยนะ
ไม่สบายหรือว่างานยุ่ง
แวะมาถามข่าวคราว
จะบอกว่า…….ป้าคิดถึงจ๊ะ

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ