วันนี้ได้ฟังข่าวอากาศร้อนแปรปรวนรุกรานทำเอาคนยุโรปเซ็งไปตามๆกัน
แต่บ้านเราคงเข้าหน้าฝนแล้วนะคะ ฝนตกจั๊ง ตอนใกล้เลิกงานเนี่ย

นี่ไงละคะเรื่องที่จะคุย 55+ คุยเรื่องดินฟ้าอากาศนี่ปลอดภัยที่สุดค่ะ แต่ถ้าเป้นเรื่องการเมืองการมุ้ง นอกจากจะร้อนจนเดือด อาจลุกเป็นไฟเผาผลาญเสียหายไปเปล่าๆ ปลี้ๆ


กลอนที่แต่งเพราะดีค่ะ
คนมีฝีไม้ลายมือแบบนี้ นึกอยากจะโต้ตอบใครให้สละสลวยก้อชักอาวุธออกมาเว้ากันซึ่งหน้าแบบนี้ก้อดีเหมือนกันนะคะ
ให้เราแต่งเองบ้าง สงสัยต้องใช้เวลาและอารมณ์ประกอบอย่างยาวนาน


ชอบบทนี้ค่ะ

เวลาเปลี่ยน ใจคนแปร ไม่แน่นาน
สั่นสะท้าน สะท้อนอก วิตกจัง

  

อิอิ.. กำลังปรับเปลี่ยนรูปอยู่ค่ะ คุณดาวทะเล

ก็จริงนะคะ.. เขาว่าพยายามอย่าคุยกันเรื่องการเมือง การมุ้ง วงจิแตกเด้..

ขอบคุณที่ชอบกลอนที่แต่งค่ะ

  

แวะมาบอก ว่า มีรูปแล้วนะ ไม่ได้หลอก 5555

  

ยินเสียงแผ่ว แว่วมา แต่ฟ้าโน้น

ว่าคนอยู่ ไกล้โพ้น เฝ้าถามหา

ครุ่นคำนึง ถึงใคร ที่ไกลตา

ด้วยเกรงว่า หัวใจ ไม่มั่นคง


ฝากสายเมฆ ไอหมอก ช่วยบอกกล่าว

ไม่เคยมี สักคราว ที่ลืมหลง

หัวใจรัก ไม่คลอนแคลน แสนซื่อตรง

ยังผูกพัน มั่นคง เสมอมา


ฝากลมหนาว ปลิวพัด สะบัดไหว

ฝ่าพฤกษ์ไพร ห้วยละหาน ผ่านโตรกผา

บอกคนนั้น อย่าหวั่นไหว แม้ไกลตา

ให้รู้ว่า หัวใจรัก จักยั่งยืน


กลอนนี้ไม่ได้แต่งใหม่เหมือนกันค่ะ ไปแต่งให้น้องคนนึงในบล็อกนี่แหละ เห็นว่าพอจะเข้ากันได้เลยเอามาฝากน้องสีน้ำฟ้า แหะๆ


ป.ล. กล่องคอมเม้นต์มันเล็กๆไงไม่รู้เนอะ (ไปถึงไหนบ่นถึงนั่นเลยเรา)

  

ฝนชอบกลอนนะคะ เพราะว่ามันทำให้รู้สึกถึงอารมณ์ในตอนนั้นๆ ดี แต่ฝนแต่งเองไม่เป็น ได้แต่ลอกเค้ามา

  

วันนี้ที่บ้านฝนตกปรอย ๆ ค่ะ แต่ที่ทำงานตกหนักมากกกก...
กลอนที่แต่งเพราะมากค่ะ แต่บ่งบอกถึงอารมณ์ของคนแต่งในตอนนั้นหรือเปล่าคะ

  

จ๊ะเอ๋..... พี่แจม....

มาแว้ววววววค๊ะ.... มาแว้วววววว....
.............................
วันนี้รัตน์แวะมาทักทาย และมาชวนหม่ำส้มตำ ลดไขมันกันดีกว่านะคะ.... อิอิ

รับรองได้เล๊ยยย... ว่าแซ่บบสุด ๆ ค่ะ.... พอดีเมื่อกี๊นี้ตำหม่ำกันค่ะ เลยตำมาแบ่งกันแซ่บด้วยค่ะ...

  

ตอนเป็นเด็กๆพ่อผมเขียนกลอนและโคลงสี่สุภาพไว้พอสมควร

แต่ส่วนใหญ่เป็นกลอนแปด

ในหมู่บ้านจะชอบเอากลอนพ่อไปท่องกัน

แต่ผมเองกลับแต่งกลอนไม่เป็นเลย แต่ก็ชอบอ่านบทกวี ทั้งกลอนเปล่าและไม่เปล่า

นี่กำลังมองเห็นลูกสาวมีแววที่เขียนกลอนเป็นก็แอบดีใจนิดๆ

เพราะตัวเองเขียนไม่เป็น

แต่จะว่าไปแล้วสีน้ำฟ้านี่เก่งหลายอย่างจังเลยนะ
ทั้งเขียนรูป เขียนกลอน ทำเว็บไซต์ นลฯ

  

แวะมาอ่านกลอนเพราะๆเนื้อเรื่องกินใจดีครับ

  

  

บล็อกสวยจังครับ

  

กลอนเศร้าจังค่ะ

...

ที่นี่ฝนตกทุกวันค่ะ

  

คุณธารดาว.. คุณสุ่มสี่

** เอ.. คุณธารดาวตื่นเช้าหรือยังไม่นอนคะนั่น เห็นเวลาว่าเข้ามาตีห้า

แล้วไม่คิดทำบล็อกบ้างหรือคะ ไม่ยากนะคะ แล้วคนใจดีแถวนี้ก็เยอะ.. เดี๋ยวก็ช่วยกันแนะ ช่วยกันแต่ง เดี๋ยวก็สวยเองแหละค่ะ

ไม่ยากหรอกค่ะ.. ลองดูสิ

**คุณสุ่มสี่คะ..เรียนหรือทำงานแล้วคะ แอบเดา ๆ นะ ว่าทำงานแล้ว แล้วตอนนี้ถึงที่ทำงานหรือยังเอ่ย เป็นไงบ้างคะ วันนี้วันศุกร์แล้ว

--------------------------------
ช่วงนี้บล็อกนี้จะสีสดหน่อยค่ะ เพราะพยายามจะหาสีมาข่มความเศร้าในจิตใจน่ะค่ะ

เป็นอะไรก็ไม่ทราบ มันหงอย ๆ เศร้า ๆ อย่างบอกไม่ถูก เวลาออกไปเดินห้าง.. ก็ห้างเดียวในจังหวัดกระบี่ตอนนี้ ก็มักจะไปขลุกอยู่แถวร้านหนังสือ และอาจจะติดมือกลับมาบ้าง ตามความชอบและเงินในกระเป๋าเท่าที่จะอำนวย

เมื่อวานก็ขำดี.. เรื่องห้องน้ำในห้าง

ครั้งแรกเข้าห้องน้ำชั้นสอง ของห้าง ไปเจอเด็กผู้ชายสองคนรี ๆ รอ ๆ อยู่หน้าห้องน้ำ สักพักแม่เขาออกจากห้องน้ำและพาเขา เข้าห้องน้ำหญิง เขาก็บ่น..
"แม่พาไมนิ ไม่เห็นเหมือนห้องน้ำชายเลย ที่ราดน้ำก็ไม่มี" อิอิ.. อ่ะนะ แอบขำเล็ก ๆ กับความเป็น "ลูกผู้ชาย" ของหนุ่มน้อยค่ะ

ทุกท่านล่ะคะ.. มีเรื่องตลก ๆ มาเล่าสู่กันฟังบ้างไหม

* เริ่มเห็นด้วยกับพี่พจมารฯ เห็นทีจะต้องปรับกล่องคอมเม้นท์ให้ใหญ่ ๆ หน่อยซะแล้ว

  

แฮ่ม..

อารมณ์ประมาณนี้เลย.. ฮิฮิ.. อยากหนีออกจากบ้าน ก็เลยเปลี่ยนกล่องคอมเม้นท์ ตามคอมเม้นท์ของพี่พจมารร้าย

ต้องขอโทษ ที่ให้ท่านผู้อ่านและท่านที่หลงแวะเวียนเข้ามาอึดอัดกับกล่องเล็ก ๆ เสียนาน

เพราะไปคิดว่าภาพสวย เหมือนแปะภาพวิวไว้ข้างฝาบ้านน่ะค่ะ

  

< img src=https://www.bloggang.com/emo/emo26.gif>เจ็บจัง