เมื่อสองสามวันก่อนดิฉันมีโอกาสดูข่าวโทรทัศน์ช่องหนึ่งในข่าวนั้นเสนอเรื่องราวของ “เด็กกล่อง” ซึ่งเป็นเด็กติดเกมแต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมว่าเกมมันดีอะไรตรงไหนหรือว่าดิฉันเองแก่เกินการที่จะเข้าใจเรื่องพวกนี้ซะแล้ว

ดิฉันคิดว่าเกมไม่ได้ทำลายอนาคตของชาติโดยตรงหรอก แต่มาจากพ่อแม่ของเด็กพวกนั้นมากกว่า ซึ่งวันๆก็ได้แต่อ้างว่าต้องทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเอามาจุนเจือเลี้ยงครอบครัว ดิฉันเองก็ไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกันตรงไหน แค่เสียสละเวลามาเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนเด็กบางทีดิฉันเองก็เห็นพ่อแม่บางคนเอาแต่เข้าบ่อนเล่นไพ่ไปวันๆหากได้มาก็อารมณ์ดี แต่ถ้าเสียมาก็มาลงที่ลูกพ่อแม่บางคนนั้นก็เอาแต่โยนเงินให้ลูกเอาไปทำอะไรก็ไปทำซะอย่างนี้จะไปโทษเกมได้อย่างไรว่าเกมทำให้เกิดปัญหาก็ตัว พ่อแม่ของนั่นแหละที่ทำให้ลูกไม่มีอะไรทำวันๆก็ไปหมกตัวอยู่ในร้านเกมกับเพื่อนๆ ถึงกับกิน นอนขี้เยี่ยวอยู่ในนั้นเสร็จสรรพ เหมือนร้านเกมเป็นบ้านหลังที่สองยังไงยังงั้นทำให้เกิดเป็นปัญหาที่มักจะนำเสนอเป็นข่าวตามหน้าจอทีวี เด็กเหล่านี้บางทีอาจไปลักขโมยเงินมาเล่นบ้างมีอารมณ์รุนแรง พูดจาหยาบคายบ้างหรือแม้แต่เล่นเสียจนติดเป็นนิสัยขาดไม่ได้ เลิกก็ไม่ได้จะทำไงได้ล่ะก็พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ลูกแล้วแบบนี้อนาคตเด็กเหล่านี้จะไปเป็นอนาคตของชาติได้อย่างไร ดิฉันเองยังมองภาพไม่เห็นเลย ไม่อยากจะนึกโทษเกมอย่างเดียวมันต้องโทษที่ตัวพ่อและแม่เด็กเหล่านั้นด้วยที่ไม่ใส่ใจไม่มีเวลาคอยให้ความดูแลให้ความอบอุ่นกับลูกไม่เคยได้ยินเหรอคะว่าความสัมพันธ์ของบุคคลไม่ว่าจะเป็นพ่อกับแม่ พ่อแม่กับลูก พี่กับน้อง มันเป็นพื้นฐานของการพัฒนาตนเองของมนุษย์ทั้งนั้นถ้าพ่อแม่รู้จักให้ความรักความอบอุ่นแก่ลูกรู้จักแบ่งเวลาให้กับครอบครัวหรือร่วมกันสร้างกิจกรรมที่ส่งเสริมความสัมพันธ์ในครอบครัวปัญหาการติดเกมของเด็กไทยในวันนี้ก็อาจจะลดลงหรือหมดไปจากสังคมไทย

ดีนะที่ดิฉันเคยเรียนปรัชญาของขงจื้อมาจึงพอจะมีความรู้มาบ้าง เห็นหรือเปล่าคะว่าใครกันแน่ที่ทำลายเด็กทำลายอนาคตของชาติถ้าพวกเราเองยังไม่รู้จักสร้างพื้นฐานของครอบครัวให้ดีเสียก่อน จำไว้นะคะเด็กๆเอาเวลาไปเล่นกีฬากับป้าดีกว่านะดีกว่ามาเล่นเกมให้ติดจนเป็นนิสัย

Create Date : 04 มีนาคม 2552
Last Update : 5 มีนาคม 2552 3:16:56 น.		24 comments
Counter : 256 Pageviews.
Share Tweet