หากจะให้รินธารโทษอะไรก็คงต้องโทษความหลงใหลที่นำพาเธอสู่โลกที่แสนแปลกประหลาด ความพิศวงในโลกมายากลที่วีตัส เกรย์ พาราดีส์ นักมายากลชื่อก้องโลกสร้างสรรค์ขึ้น ทุกอย่างล้วนเป็นปริศนาที่เธออยากรู้และเธอก็เชื่อว่าทุกคนก็คิดเหมือนเธอ แต่ทำไมกันเล่า กลับไม่ใครรู้จักตัวตนของวีตัสและสนใจขุดคุ้ยเขาอย่างที่เป็น เช่นนั้นแล้วรินธารนี้ล่ะจะเป็นคนแรกที่ทำสิ่งนั่นให้สำเร็จ
ไม่เคยเลยที่เวทย์มนตร์ของวีตัสจะไม่สำเร็จ ก็คงมีเพียงรินธารเท่านั้นที่ไม่ต้องมนต์สะกดที่เขาทำขึ้น และวีตัสก็รู้ดีว่าเธอจะนำความวุ่นวายมาสู่ชีวิต และเพื่อกำราบเด็กดื้อรั้นไม่รู้จักประมาณตนว่าไม่ควรอยากรู้จนเกินไป ด้วยการพาเธอข้ามทวีปไปสู่สก็อตแลนด์อย่างง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือ ทว่าสิ่งที่เขาทำผิดพลาดลงไปอย่างหนึ่งคือ การปล่อยให้รินธารได้เจอกับใครบางคนที่อาจจะไม่ใช่ศัตรู แต่ก็ไม่ใช่คนที่เคารพเขา ให้ได้ใช้รินธารเป็นสะพานมาสู่การนำของสำคัญในชีวิตไปได้
รินธารก็ไม่ได้อยากง้อวีตัสนักหรอก แต่จะให้เธอทำเช่นไรได้ เธออยู่ต่างประเทศแต่ไร้พาสปอร์ตและเงินทองติดตัว ก็มีเค้านี้ล่ะเป็นความหวังเดียวที่จะมีชีวิตได้ หากรินธารก็ชักไม่มั่นใจว่าคิดถูกหรือไม่ วีตัสไม่ใช่นักมายากลธรรมดา แต่เขาซ่อนอะไรไว้มากกว่านั่น ความลับเกี่ยวกับตัวเขาเกินกว่าที่เธอจะจินตนาการได้ เพราะเขาไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา แต่เป็นพ่อมด
ในเมื่อวีตัสไม่อาจลบเลือนความทรงจำหรือความอยากรู้อยากเห็นในใจของรินธาร เขาก็จะเปิดเผยให้เธอได้รู้มัน แต่ใครล่ะจะไปเชื่อในสิ่งที่เขาเป็น และรินธารเองก็จะรู้ว่าความอยากรู้มันก็อาจนำพาเรื่องอันตรายมาให้ หากแต่รินธารเองก็มีบางอย่างที่ทำให้เขาแปลกใจ เขาเป็นใคร มีความสำคัญเพียงใดในใจของรินธาร ความทรงจำของเธอจึงมีเขาบรรจุอยู่ด้วยอย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้เขาเองก็ต้องตั้งคำถามให้กับตัวเองว่า รินธารคือใคร
เมื่อได้ใกล้ชิดรินธารก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าวีตัสไม่ใช่คนน่ากลัวหรือใจร้าย เขาเป็นผู้ชายที่มีหลากหลายอารมณ์ แต่ที่สำคัญคือเขาเป็นคนที่ทำอาหารเก่งมากพอๆกับความเก่งกาจด้านเวทย์มนตร์ วีตัสได้เปิดโลกที่เหนือคำบรรยายให้เธอได้เข้าไปสัมผัส แต่โลกนั่นก็เต็มไปด้วยอันตรายเช่นกันจากความอาฆาตของใครบางคนที่จ้องทำลายล้างวีตัส และเฝ้ารอวันแก้แค้นเขามาเนิ่นนาน
ความรักมาพร้อมกับความใกล้ชิดและบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้ แต่ในยามที่ภัยสีขาวซึ่งตามจองเวรเขาเช่นนี้ วีตัสต้องปกป้องรินธารให้เต็มกำลัง และปริศนาบางอย่างของรินธารก็กำลังจะถูกเปิดเผยขึ้นว่าทำไมเธอจึงเป็นผู้หญิงธรรมดาคนเดียวที่เขาไม่อาจสะกดจิตได้ แต่นั่นก็คืออาวุธที่ทำให้วีตัสเรียกความเข้าใจผิดบางอย่างคืนได้จากอดีตลูกศิษย์
ถ้าการปกป้องเธอของวีตัสคือการกันเธอให้ห่างออกจากเหตุร้ายทั้งปวง วีตัสก็คิดผิดถนัด เขาคงลืมเลือนไปแล้วว่าบางครั้งราชสีห์ก็ต้องพึ่งพาหนูน้อยตัวเล็กๆเช่นเธอ และรินธารก็พิสูจน์ให้วีตัสได้ทราบว่าจริงแค่ไหน หากไม่มีเธอ การทำลายซาตานร้ายที่ชิงชังวีตัสคงจะไม่สำเร็จ เธอไม่ใช่แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แต่แอบซ่อนบางอย่างที่แม้แต่ตัวรินธารก็ไม่เคยรู้จนบัดนี้
หากจะถามว่าเพราะอะไรทำให้วีตัสรักรินธาร เขาก็คงไม่อาจตอบได้ แต่เพราะเมื่อมีเธออยู่ด้วย โลกของเขาเต็มไปด้วยความสุข ที่เขาไม่ได้รับมันมาแสนนาน นับตั้งแต่วันที่เขาต้องสูญเสียทุกอย่างไป มันไม่สำคัญหรอกว่ารินธารจะเคยเป็นใคร เพราะตัวตนของรินธารในตอนนี้ต่างหากที่สำคัญที่สุด เธอคือคนที่มายากรที่แสนพิศวงเช่นเขารัก และมันจะเป็นความรักที่อยู่ยงไปตราบชั่วนิรันดร์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ชื่อเรื่องก็บอกแล้วค่ะว่าเกี่ยวกับมายากล เมื่อพระเอกเป็นนักมายากลระดับโลก แต่น่าแปลกที่ทำไมทุกคนต่างก็ไม่สนใจจะตามหาตัวตนของพระเอกเลย และนางเอกก็มุ่งมั่นว่าจะขอสัมภาษณ์เขาให้ได้ และความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองทำให้พาชีวิตไปวุ่นวายกับความลับของพระเอก เมื่อพระเอกอยากสั่งสอนนางเอกให้อย่าอยากรู้เรื่องชาวบ้านมากไป แต่สุดท้ายเขาก็ต้องมาดูแลนางเอก มันก็เข้าทางรักแท้แพ้ใกล้ชิด นางเอกเป็นคนที่เขาไม่อาจสะกดจิตได้ ก็เปิดให้รู้ไปเลยว่าเขาเป็นใคร มีชีวิตเช่นไร และทำไมลูกศิษย์ของเขาถึงได้เกลียดเขานัก
แถมด้วยการถูกตามจองล้างอย่างผิดปกติของเทวทูต ปริศนาว่านางเอกคือใครและทำไมเธอคือกุญแจดอกสำคัญในการช่วยเหลือเขาก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น เธอไม่ใช่คนไกลแต่ก็ไม่ใกล้ในหัวใจของพระเอก เรื่องที่เขาถูกใส่ร้ายก็คลี่คลายลง และนางเอกนี้ล่ะคือคนที่เขารักและอยากมีชีวิตอยู่ด้วยกันไปตลอด เพราะเธอทำให้เขาได้รู้จักโลกที่แสนสดใสอีกครั้ง
อ่านจบแล้วก็สนุกดีเหมือนกันค่ะ เป็นแนวแฟนตาซี สไตล์พ่อมด แม่มด ซาตานอะไรทำนองนั่นค่ะ พระเอกเป็นพ่อมดหนุ่มที่เก่งกาจ และใช้ชีวิตเกือบจะเหมือนคนธรรมดาทั่วไป เขามีอายุยืนยาวมาร่วมสี่ร้อยปี เขาไม่ผูกพันกับใคร เพราะเรื่องบางอย่างในอดีต และการถูกตามล่าและเข้าใจผิด เหมือนจะเป็นคนนิ่งๆ ไม่แยแสอะไร แต่ก็ใจดี อย่างนางเอก แม้จะไม่อยากดูแล แต่ก็สงสาร ทำยังไงได้ แต่อยู่ๆไปก็ดีเหมือนกัน เหมือนมีเพื่อนมาให้คุยกันบ้าง
พระเอกอาจจะไม่ใช่คนอ่อนหวาน โรแมนติค เจ้าอารมณ์เอาแต่ใจ ออกจะเรื่อยๆ ไม่มีปัญหา ประมาณเป็นเพื่อนที่ดีได้ทุกสถานการณ์อะไรแบบนั้นค่ะ อาจจะไม่รู้ตัวว่าทำไมต้องตามใจนางเอกนัก เป็นห่วงเป็นใย และคอยปกป้องเธอตลอด อาจจะรู้ใจตัวเองช้า แต่ว่ามันไม่มีตัวอิจฉาอะไรก็เลยไม่เสียหายค่ะ เพราะเขาก็ดีกับนางเอกทุกอย่างยกเว้นช่วงแรกๆที่ใจร้ายไปบ้างตามประสาไม่ชอบให้ใครมาสอดรู้สอดเห็นตัวตน
สำหรับนางเอก จะเป็นแนวเด็กๆ อยากรู้อยากเห็น สดใสร่าเริง วุ่นวายพอประมาณ แต่ไม่น่ารำคาญ เข้ากับคนง่าย กินเก่งเป็นที่สุด ประมาณเด็กสาววัยใสอะไรแบบนั่นล่ะคะ จนมันดูขัดแย้งกับตัวเธอที่บอกว่าไม่เหลือใครในชีวิตยกเว้นเพื่อนรักคนเดียวเท่านั่น แต่ก็เอาเถอะ คิดไปว่าถึงจะเป็นคนที่น่าจะเป็นคนที่ขี้เหงามากกว่าเริงร่า ฟีน่าว่านิสัยนางเอกมันขัดๆกันยังไงไม่รู้ค่ะ
ไม่ใช่แต่พระเอกที่มีความลับบางอย่าง นางเอกเองก็มีความลับ ที่ฟีน่าเดาออกตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอต้องเป็นใครสักคนที่เกี่ยวข้องกับพระเอกและลูกศิษย์เป็นแน่ และมันต้องมาจากชนวนประมาณรักสามเส้าอะไรแบบนั้นด้วย
แต่ที่นางเอกทำให้ฟีน่าประหลาดใจอย่างหนึ่งคือตอนหนีจากพระเอกนี้ล่ะ นางเอกคิดได้ยังไงกัน ตัวเองไม่มีพาสปอร์ตแต่จะหนีกลับไทยด้วยการเคาะเงินในกระปุกพระเอก แล้วไปตายเอาดาบหน้า แบบไปขอความช่วยเหลือจากสถานทูต ดูมันไม่ค่อยมีเหตุมีผลสักเท่าไรเลยค่ะ นางเอกคิดน้อยไปนิด คงจะเพราะความน้อยใจมั๊งค่ะ
ก็อย่างที่บอกอ่านได้ค่ะ สนุกพอประมาณเลยค่ะ แนวแฟนตาซีที่ไม่ต้องคิดถึงความจริง ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ไปหมด พระเอกที่พานางเอกข้ามมาจากไทยไปสกอตแลนด์ได้ด้วยเฮลิคอปเตอร์ของพ่อมด เกาะแห่งเวทย์มนตร์ที่มีทะเลสาบล็อกเนสเป็นประตู และอีกสารพัดค่ะ เพลินๆดีค่ะ หลังจากไม่ได้อ่านแนวนี้มานานค่ะ ก็ให้อารมณ์แบบน่ารักไม่ต้องคิดมาก ความรักที่เกิดจากความผูกพัน ความใกล้ชิดที่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ เป็นความรักที่ไม่หวือหวา แนวเพื่อนกันมาก่อน แล้วเรียนรู้ความเป็นอีกฝ่าย มารู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว ความรักของพระเอก นางเอก ฟีน่าไม่ได้ลุ้นมากเพราะเห็นสายใยของสองคนนี้พอสมควรแล้ว
ฟีน่าให้ความสนใจเรื่องความรักของซิลเวอร์ตัวลูกศิษย์ของพระเอกที่เข้าใจผิดในตัวเขามากกว่าจนตามที่จะล้างแค้นมากกว่าค่ะ เพราะอ่านก็รู้แล้วว่าใครแอบรักซิลเวอร์ ลุ้นว่าความรักของเธอจะสมหวังไหม แม้มันจะง่ายมาก ว่าเพียงแว้บเดียวก็รักแล้ว ทั้งๆที่เหมือนว่าเขาปักใจกับใครบางคนอยู่แต่มันจะแนวpoppy love อะไรแบบนั้นมั๊งค่ะ เลยตัดใจง่ายดาย ฟีน่าก็อยากให้ฝ่ายหญิงสมหวังนะคะเพราะเธอรักซิลเวอร์จริงๆ ทำได้ทุกอย่าง
ปริศนาของเรื่องนี้ ฟีน่าคิดว่าคนเขียนคงไม่ได้กะเป็นแนวซ่อนปมว่าทำไมเทวทูตถึงได้ตามจองล้างจองผลาญเขา เพราะเราเดาได้แต่แรกแล้วว่าคือใคร เพราะมันมีปมที่เราเห็นชัดเลยว่า ใครกันที่เกลียดพระเอกขนาดนั้น เหมือนกับนางเอกเป็นใคร มันพอเดาได้เลยค่ะ ความสะดุดของใครบางคนทำให้เรารู้ทันที
ที่จะเม้นท์ก็คือว่า การเล่าเรื่องในอดีตของตัวพระเอกให้นางเอกได้รับรู้มันง่ายดายไปนิดค่ะ เหมือนเปิดห้องเลคเชอร์แล้วพระเอกไปเป็นอาจารย์ยืนหน้าห้องแล้วเล่าไปเรื่อยๆ ว่า กาลครั้งหนึ่ง มีชายคนหนึ่งเป็นอย่างนี้ ทำอย่างนั่น สุดท้ายเป็นเช่นนั่น คือเล่าตั้งแต่ต้นจนจบในคราวเดียวกัน มันเลยหมดความตื่นเต้น ว่าเอ๊ะ ทำไมล่ะ หยอดไว้แค่นี้ แล้วมาทิ้งไว้ให้นางเอกได้กระวนกระวาย คนอ่านได้อยากรู้ แล้วค่อยๆเฉลยไปทีละนิดๆ มันจะชวนให้ติดตามค่ะ แต่เล่าหมดทุกอย่างในตอนเดียวกัน เหมือนเป็นเรื่องเล่าธรรมดาไม่มีความพิเศษ มันก็เลยธรรมดาไปจริงๆค่ะ ปริศนาในห้องที่พระเอกไขไม่ได้ในใจพระเอกหรือทำไมหัวใจเธอถึงมีแต่เขายังเป็นปริศนามากกว่า
และนอกจากพระเอกจะเป็นพ่อมดแล้ว ก็ยังผู้ชายพิลึกๆของพระเอกอีก คนหนึ่งอยากเป็นแวมไพร์ แต่อีกคนอยากเป็นหมอผี ไม่น่ามาอยู่ด้วยกันเลยจริงๆ นอกจากจะเป็นแฟนตาซีแล้วยังมีพารานอร์มอลมาด้วยค่ะ แต่ก็พอไหวนะคะ เพราะมันเป็นโลกที่เหนือความจริงไปแล้ว จะมีอะไรที่ไม่เป็นจริงมาร่วมด้วยก็คงไม่แปลกอีกต่อไป
แต่ที่ขำทุกทีที่อ่านคือชื่อพระเอกค่ะ วีตัส อ่านที่ไรนึกถึงวีตาร์พรุนทุกทีซิน่า หรือไม่ก็ บรูตัสบวกวีตาร์ เป็นวีตัส
แต่โดยรวมก็จัดว่าอ่านได้นะคะ เบื่อๆแนวธรรมดา ประเภทโลกแห่งความจริง ก็หนีมาเข้าโลกแฟนตาซี เวทย์มนตร์ พ่อมดที่แสนอายุยืนทำได้ทุกอย่างที่ใจปรารถนา ก็ดีเหมือนกันค่ะ ได้รสชาติแปลกๆใหม่ๆดีเหมือนกันนะคะ อาจจะไม่ได้กรี๊ดกร๊าด วี๊ดว๊ายพระเอก แต่ก็ดีกว่าอ่านแนวตบจูบ ขายตัวใช้หนี้เยอะเลยค่ะ เลิฟซีนไม่มี แค่จูบก็พอแล้ว ใสๆ ไม่มีปัญหาเรื่องความซื่อบื้อของพระเอก นางอิจฉาประเภทนางแม่มดตัวจริง นางเอกน่ารักซุกซนพอประมาณ สบายใจก็น่าลองหามาอ่านดูค่ะ