มัสยาไม่มีวันลืมเลือนความแค้นที่สุมอก เพราะความไม่จริงใจของผู้ชายในตระกูลโยธินพิมานพรากพี่สาวอันเป็นที่รักจากไป แต่เมื่อน้องสาวคนเดียวกลับไม่จดจำความรู้สึกนั้นหาญกล้าไปรักคนในตระกูลต้องห้าม มัสยาก็ไม่อาจยอมให้ความรักครั้งนี้เกิดขึ้นได้ หากไม่คิดว่ากำแพงที่เธอก่อขึ้นกลับกลายเป็นเกมระหว่างเธอกับอดิศัย แม้ใจหนึ่งมัสยาก็กลับไม่มั่นใจว่าเดิมพันระหว่างเธอและเขา คนที่พ่ายแพ้อาจเป็นเธอ แต่มัสยาก็ไม่มีวันถอยกลับ
ครั้งหนึ่งอดิศัยเคยปล่อยให้ความรักหลุดลอยไป แต่เมื่อมัสยาหยิบยื่นโอกาสให้อย่างไม่ตั้งใจเขาจะคว้ามันไว้ เขาไม่เชื่อว่าความจริงใจที่เขามีให้ต่อมัสยาจะไม่ทำให้เธอหวั่นไหว ต่อให้มัสยาก่อกำแพงใจไว้สูงลิบเพียงใด เขาก็จะทลายมันลงมาด้วยคำว่ารัก
สิ่งที่เธอควรตะหนักก็คือ อดิศัยคือศัตรูมิใช่หรือ แต่ทำไมสิ่งที่หัวใจคิดช่างต่างจากสิ่งที่ออกจากปาก ในยามที่เธออ่อนล้า อ้อมกอดของอดิศัยคือที่พักพิงให้เธอมีเรี่ยวแรงต่อสู้กับปัญหามากมาย ทว่ามันควรแล้วหรือที่เธอจะเผลอใจให้กับคนที่เธอไม่ควรรักเป็นที่สุด
เมื่อคนอย่างอดิศัยลงทุนไปกับเกมนี้ เขาจะทุ่มหมดหน้าตัก เพื่อให้ได้หัวใจของมัสยากลับมา และเขาจะทำให้มัสยาเชื่อมั่นว่า ผู้ชายเช่นเขาจะไม่มีปล่อยให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย เมื่อเขายืนยันจะเลือกมัสยาเคียงข้าง ขอเพียงแต่เมื่อมัสยาจะได้ลองวางความแค้นและทิฐิที่สูงลิบลง เธอก็จะเห็นว่าเขานี้ล่ะคือคนที่คู่ควรกับเธอเป็นที่สุด
มัสยาจะยอมเสี่ยงผิดพลาดอีกครั้ง ความรักไม่เหมือนหุ้นที่เธอช่ำชอง สำหรับหัวใจนั้นกลับไม่ใช่เลย หากลงทุนผิดเพียงครั้งเดียว อาจจะทำให้มัสยาหมดตัว หมดหัวใจ หรืออาจจะหมดลมหายใจก็เป็นได้ หากแต่สิ่งหนึ่งที่มัสยาไม่รู้ ผู้ชายอย่างอดิศัยตอบแทนการเสี่ยงของมัสยาด้วยดอกเบี้ยที่สูงค่ายิ่งกว่าที่มัสยาจะคาดถึง
น่าเสียดายยิ่งนักถ้าไม่เพราะความแค้นที่เกิดขึ้น เวลาแห่งความสุขคงไม่ต้องรอมาเนิ่นนานขนาดนี้ แต่มันก็ไม่สายเกินไปที่อดิศัยจะทำให้มัสยาได้รู้ว่า เขาคือการลงทุนที่มัสยาจะคุ้มค่าที่สุด เพราะสิ่งเดียวที่อดิศัยจะมอบให้กับมัสยาก็คือความรัก ที่เขารอคืนวันมอบกลับไปให้เจ้าของหัวใจตัวจริง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เรื่องเป็นแนวเบสิคค่ะ ความแค้นระหว่างกัน แต่ครั้งนี้ไม่ใช่พระเอกแค้น แต่กลับเป็นนางเอกแทน เมื่อพี่สาวต้องตายไปเพราะความรักโดนกีดกัน นางเอกจึงเกลียดคนในตระกูลพระเอกยิ่งนัก หัวใจที่เคยแอบรักเขาก็ปิดตาย แต่ความแค้นนี้กลับมีเพียงเธอคนเดียวที่จดจำ เพราะน้องสาวคนเดียวกลับไปรักหลานชายพระเอกแทน แน่นอนว่านางเอกยอมไม่ได้ จนเข้าทางพระเอกที่พยายามเข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย และยื่นข้อเสนอว่า หากเขาไม่อาจทำให้นางเอกรักได้ จะยอมให้ทั้งสองห่างกัน แม้นางเอกจะหวั่นใจว่าอาจจะแพ้ เพราะหัวใจไม่รักดี ยังแอบชอบเขา แต่ก็ยอมตกลง
หลังจากนั้นก็คือปฏิบัติการพิชิตใจนางเอก แต่ไม่ใช่เพื่อเอาชนะนางเอก เพราะพระเอกเองก็แอบรักนางเอกมานาน แต่ความเกลียดของนางเอกทำให้เขาต้องห่างไป ซึ่งนางเอกไม่มีวันยอมอ่อนข้อให้ง่ายๆ แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องยอมรับว่าเธอเองก็รักเขา หากดูเหมือนเหตุการณ์เดิมๆ จะย้อนกลับมาอีกครั้ง ดีว่าพระเอกไม่เหมือนพี่ชาย เขาไม่ใช่คนหัวอ่อนจะยอมเหมือนพี่ ผสมกับเรื่องเก่าที่กลายเป็นโศกนาฏกรรม พระเอกเลยไม่โดนบังคับใจ เรื่องก็เลยจบลงอย่างสวยงาม
การอ่านนิยายของคุณโมก็สบายไปประการหนึ่ง พระเอกของเขาจะไม่ค่อยงี่เง่าค่ะ เรื่องนี้ก็เช่นกัน เมื่อพระเอกมุ่งมั่นแล้วว่าการกลับมาเจอนางเอกครั้งนี้ เขาจะไม่ยอมปล่อยมือนางเอกอีกแล้ว เกือบสิบปีก่อนเขาได้แต่มองนางเอก จนต้องกลายเป็นศัตรูของเธอ งานนี้ด้านได้อายอด คนเช่นเขาเมื่อเลือกว่าจะเอาชนะใจนางเอก ให้ทำยังไงเขาก็จะทำ
พระเอกแบบนี้ไม่ได้ใจได้ไงค่ะ และเมื่อเทียบกับพี่ชายที่ยอมทำตามที่พ่อต้องการ พระเอกค่อนข้างจะแข็งกว่า ใครก็บังคับเขาไม่ได้ แต่ต้องยอมรับว่าส่วนหนึ่งที่พ่อของพระเอกยอมง่ายๆ ก็เพราะความผิดในครั้งก่อน เลยไม่กล้าทำให้ซ้ำรอยอีกครั้งหนึ่ง แค่นั้นก็ละอายแก่ใจเต็มทนแล้ว ดังนั้น เรื่องพระเอกทำร้ายจิตใจหรือหวั่นไหวไปกับตัวอิจฉา คนรักเก่า อะไรแบบนั้นไม่มีค่ะ พระเอกเป็นพวกรักนะ แสดงออก ต้องการได้นางเอกมาข้างกายตลอดเวลา ไม่สน ไม่แยแสว่านางเอกจะผลักไสหรือเปล่า ก็ฉันรักของฉัน เธอต้องเป็นของฉันเท่านั้น
ส่วนนางเอก เธอไม่เหมือนพระเอก เพราะแค้นจัด แต่ในแค้นก็มีรัก เพราะเขาคือคนรักคนแรกที่ไม่เคยลืม แต่ดีหน่อยว่าแนวแค้นๆ เนี่ย ไม่ได้ประมาณทำให้นางเอกไม่ยอมอ่อนลงให้พระเอก แม้ปากจะแข็งแต่บางครั้งการกระทำมันไม่ใช่ ก็เลยไม่ได้รู้สึกว่าพระเอกเสียเปรียบ รักเขาฝ่ายเดียว เพราะนางเอกก็มีใจให้เสมอ แค่รู้สึกผิดว่าถ้ารักเขาจะผิดต่อพี่สาวที่ต้องตายเพราะคนบ้านนี้แค่นั้นเอง และนางเอกก็ไม่ใช่ประเภทสาวน้อยที่ต้องคอยพระเอกมาปกป้อง เธอดูแลตัวเองได้ และเผลอๆ เธอนี้ล่ะคนที่จะคอยให้คำปรึกษาพระเอกได้ในเรื่องงาน เรียกว่าเป็นคู่คิดกันได้ทีเดียว
ปลอดภัยไร้กังวลที่จะหยิบจับมาอ่านค่ะ อาจจะไม่ได้เขียนได้ดี ประเภทเอาโล่ไปเลย แต่ว่าอ่านแล้วไม่ต้องขว้างทิ้ง ไม่ต้องรู้สึกว่าตรูซื้ออะไรมาเนี่ย มาทำร้ายเงินในกระเป๋าตัวเอง เปิดหัว เปิดท้ายลงกล่องรอขาย เพราะมั่นใจได้ว่า อย่างน้อยพระเอกคุณโม ความงี่เง่ามีค่อนข้างน้อยค่ะ แล้วมันก็จริง อย่างที่เกริ่นๆไปแล้วว่า พระเอกมุ่งมั่นมากว่า ต้องเอาชนะใจนางเอกให้ได้ กลับมาเจอกันครั้งนี้ อย่างเดียวที่ต้องได้จากนางเอกคือจับทำเมียเท่านั้น เกมที่เดิมพันกัน เขาต้องชนะ ไม่ยอมหรือ พ่อจะปล้ำแล้วทำให้ท้องเสียเลย รอมาเกือบสิบปีแล้ว ตั้งแต่นางเอกยังวัยรุ่นอยู่เลย
อิๆ แบบนี้ล่ะ พระเอกที่ชอบ รู้ใจตัวเองดีค่ะ ไม่ต้องมาให้เราช่วยคิดและอยากจะแหวกหนังสือเข้าไปตบหัวทีหนึ่งแล้วบอกว่า ที่แกทำเนี่ยเขาเรียกว่ารักเฟ้ย ไอ้คุณพระเอก เมื่อความคิดพระเอกไม่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเป็นนิยายแนวฆาตกรรมอำพราง ก็เลยอ่านได้สบายใจไปนะคะ ดังนั้นพระเอกแบบนี้ล่ะ ประเภทที่ฟีน่าชอบค่ะ น่ารัก ลุ้นให้สมหวังกะนางเอกเร็วๆ แสดงออกแบบเปิดเผยขนาดนี้แล้ว
แต่จะว่าไปนางเอกก็น่าสงสารนะคะ เรื่องที่เจอกับตัวเองมันหนัก จนไม่แปลกที่เธอจะเกลียดบ้านพระเอก ไม่ได้เข้าใจผิด ประเภทคิดไปเองด้วย เพราะทั้งหมดมันจริง และอ่านๆไปก็น่าสงสารที่เหมือนกันที่นางเอกจะไร้ใครเข้าข้าง ก็เข้าใจว่าความแค้นไม่ควรแบกไว้ให้เป็นหินในหัวใจ แต่น้องสาวนางเอกก็ลืมง่ายไปนิด แม้จะบอกว่าแรกๆ ก็เกลียดเขาแต่ความดีของหลานพระเอกชนะใจ หากบางฉากก็รู้สึกว่าน้องสาวนางเอก ไม่ค่อยสนใจความรู้สึกพี่สาวเลย ฉันรักเขา เลือกเขา พี่จะว่าไงฉันไม่สน เพราะยังไงเราก็มีชีวิตของตัวเอง จนดูเหมือนไม่ค่อยรักพี่สาวยังไงก็ไม่รู้ค่ะ อาจจะเพราะน้องสาวนางเอกความคิดเด็กๆมาก
พูดถึงน้องสาวนางเอก เธอคือตัวละครที่ฟีน่าไม่ค่อยชอบเท่าไร มักพูดก่อนคิด หลายครั้งที่การพูดแบบไม่คิดหน้าคิดหลังทำให้อะไรๆแย่ลงเสมอ ยิ่งดูว่าเธอเด็กมาก ยกเว้นเรื่องความรักที่หัวดื้อมากว่า ฉันรักเขา ฉันไม่สนใจหรอกว่าพี่จะไม่ชอบเขา ก็ฉันเลือกเขาแล้ว พี่ก็ห้ามไม่ได้ น้องสาวนางเอกอาจจะดีตรงเธอไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นเท่านางเอก แต่บางครั้งก็อดเทียบไม่ได้ว่า เหมือนเธอจะสนใจแต่ตัวเองมากไปสักหน่อย แต่นะก็นางเอกเป็นพี่ นี้น้องคนเดียวที่เหลือ เธอจึงต้องสนใจน้องสาวมากกว่าน้องสาวที่จะมาสนใจพี่
มีข้อหนึ่งฟีน่าแอบสงสัย ฟีน่าเคยได้ยินว่าแท่งตรวจสอบการตั้งครรภ์ ประสิทธิภาพของมันดีมาก เพียงแค่หนึ่งวันหลังจากที่ไข่ปฏิสนธิก็สามารถตรวจการตั้งครรภ์ได้ ซึ่งในเรื่องนี้ก็เช่นกัน จากที่เข้าใจในตอนอ่าน นางเอกคิดว่าตัวเองไม่ท้องเพราะตรวจการตั้งครรภ์ปรากฏว่าไม่พบ แท้จริงแล้วเธอท้อง เพราะก่อนทดสอบเพียงหนึ่งวัน เธอมีอะไรกับพระเอกโดยไม่ป้องกัน แต่กลับไม่พบว่าเธอท้อง อันนี้แค่เป็นการสังเกตของฟีน่านะคะ ไม่ทราบจริงๆ เพราะไม่เคยใช้ค่า หน้าตาเป็นไงก็ไม่รู้ อันนี้แค่สงสัยจริงๆ เพราะเคยมีอ่านในหนังสือหรืออย่างไรไม่แน่ใจ
แต่มองกันในมุมอื่น อย่างเช่นตัวตนของนางเอก ดีค่ะ ฟีน่าไม่ชอบผู้หญิงที่ไม่ทำงาน ต้องเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องคอยมาง้อใคร ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลย อาชีพของนางเอกก็เลยเป็นตัวช่วยพระเอกได้อย่างดี ตัวพระเอกก็แสดงออกชัดๆว่าคิดยังไง นางเอกที่ตัวเองคิดว่าคงมาบทแค้นสุมทรวงก็ไม่ได้ขนาดนั้น อาจจะปากไม่ตรงกับใจบ้างแต่ดีค่ะที่เธอยังอ่อนหวานใส่พระเอกบ้าง รู้จักง้อพระเอกก่อน เลยไม่ทำให้รู้สึกว่าพระเอกต้องคอยมาเอาอกเอกใจนางเอกจะเกินไปค่ะ
ดังนั้นใครที่มองหานิยายแนวอ่านสบายๆ ไม่ต้องคิดมากนะคะ พระเอกรักนางเอกมาก ทุ่มเทเพื่อให้นางเอกมาอยู่ข้างๆ นางอิจฉามีนิดหน่อย แต่ไม่มีผลอะไร แต่มาสร้างสีสันให้กับความรักบ้าง ประเภทเป็นตัวเทียบว่า คนอย่างพระเอกไม่มีโลเล แฟนเก่าก็ไม่สน เพราะเขาไม่ได้สนใจอีกแล้ว จริงๆ ถ้าไม่เพราะต้องห่างกันไป ก็คงเป็นแฟนกันไปแล้ว นางเอกอาจจะเกลียดพระเอก แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้เกลียดจนไม่ยอมรัก เนื้อหาไม่อึดอัดใจแต่อย่างใดค่ะ มีอุปสรรคบ้างให้ข้ามผ่าน เป็นเครื่องช่วยพิสูจน์ความรักอะไรแค่นั้น นอกจากนั้นสบายใจได้ว่าจะไม่เสียน้ำตาให้กับนิยายในฐานะนิยายบาดใจ