ต้องมนตร์เจ้าจันทร์ Andra
ต้องมนตร์เจ้าจันทร์ Andra
เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวต้องมนตร์เจ้าจันทร์
Create Date : 29 กรกฎาคม 2557 |
|
4 comments |
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2558 10:23:41 น. |
Counter : 4359 Pageviews. |
|
|
|
ใจจริงก็ว่าจะไม่ตามชุดต้องมนตร์ต่อเพราะฟีน่าออกตัวไปแล้วว่า ต้องมนตร์พระพายน่ะไม่ใช่นิยายแนวที่ฟีน่าชอบสักเท่าไรค่ะ แต่ไหนๆ ก็มีเล่มต่อก็อ่านต่อแล้วกันเผื่อว่ามันจะใช่บ้างเนื่องจากท้ายเล่มต้องมนตร์พระพาย ตัวละครอย่างสิงห์มีความน่าสนใจค่อนข้างมากเลยค่ะ
แม้จะเป็นภาคต่อแต่เนื้อหาของเรื่องไม่จำเป็นต้องอ่านต่อกันนะคะ คือมันความเกี่ยวพันกันไม่เยอะมาก ยกเว้นแต่อยากได้เบื้องลึก เบื้องหลังอะไรก็ต้องอ่านไล่เรื่องกันมา เล่มนี้ขึ้นมาแบบงงๆเล็กน้อย เมื่อพระเอกต้องกลับบ้านด่วนเพราะน้องชายอยากให้ช่วยทำอะไรบางอย่าง แต่ดันว่าสิ่งนั้นก็คือการดูแลเพื่อนของตัวเองเท่านั้น จะปฏิเสธก็ไม่ได้ หากภาวะมัดมือชกก็ดูน่าอึดอัดมากขึ้น เมื่อสาวเจ้าดูจะไม่น่าเป็นผู้หญิงที่คู่ควรหากเกิดว่าจะมาเป็นน้องสะใภ้ ไม่ใช่เพราะอาชีพหรือสกุลรุนชาติ แต่เป็นพฤติกรรมที่ดูจะชอบหว่านเสน่ห์จนเกินไป และดูเหมือนทุกอย่างจะทำให้พระเอกไม่อาจคิดเป็นอื่นได้ แต่หัวใจมันดูจะไม่รักดี ปากว่าไม่ชอบ การกระทำบอกว่าอยากถอยให้ห่าง แต่หัวใจกลับไม่ยอมทำตาม จนกว่าจะรู้ว่าความจริงไม่ได้เป็นไปตามที่เขาคิด ก็เผลอไปทำร้ายจิตใจนางเอก และเมื่อได้รู้ว่าอะไรทำให้นางเอกเป็นแบบนี้ แสดงพฤติกรรมที่ปรักปรำตัวเองเรื่อยมา เขาก็พร้อมจะช่วยทำให้เธอรู้สึกว่าอย่างน้อยก็มีเขาและครอบครัวพร้อมจะอ้าแขนรับเธอ
หากถามว่าชอบไหม ตอบว่าเฉยๆนะคะ แต่แน่นอนว่าชอบมากกว่าต้องมนตร์พระพาย คือประเด็นมันอยู่ที่ว่าฟีน่ายังไม่รู้สึกว่าอะไรทำให้พระเอกรักนางเอกเลย ช่วงแรกๆของเรื่องเนี่ย พระเอกไปทาง นางเอกไปทาง เพราะพระเอกเข้าใจผิดนางเอกอยู่ว่าเธอควงหนุ่มมากหน้าหลายตาเกินไปล่ะ เขาก็เลยไม่อยากเข้าใกล้ ยิ่งนางเอกกล้าจูบเขาเพื่อเย้ยตัวร้ายด้วยแล้ว ผู้ชายที่ไหนก็คงไม่ได้รู้สึกดีกับผู้หญิงที่กล้าเกินไป มีแต่นางเอกที่ตามรังควานเพื่อแกล้งและอยากให้เขาพูดออกมาตรงๆว่าทำไมถึงหลบเลี่ยงเธอ มันเล่นซ่อนหากันพิกล แต่แล้วพระเอกก็แบบว่าไม่ได้ล่ะ จริงๆ ที่เขารู้สึกไม่พอใจในหลายๆเรื่องมันมาจากเหตุผลเดียวคือหึงจนหน้ามืด คนอ่านแบบฟีน่าก็เลยเกิดอาการเอ๋อเล็กๆว่า ไปรักยังไงเนี่ย หรือมันจะเข้าทำนอง รักตั้งแต่แรกพบ คือเจอหน้าก็รัก หรือเกลียดขี้หน้าจนกลายเป็นความรัก อันนี้ไม่เข้าใจจริงๆนะคะ มันยังไม่มีประเด็นอะไรให้ใกล้ชิด สนิทสนม รู้จักน้ำใสใจคอกันเลย พระเอกหน้าบึ้งใส่ นางเอกก็ยั่วโมโหพระเอกกันไป แต่หลักๆ คือนางเอกกลับมีฉากกับคนอื่นเสียมากกว่าพระเอกด้วยซ้ำไปค่ะ ประเด็นเดียวที่สองคนนี้จะมาอยู่ในฉากก็คือ นางเอกอยากรู้ว่าอะไรทำให้พี่ชายของเพื่อนจากที่ไม่ได้รังเกียจเธอ กลับออกอาการชัดเจนขนาดนั้น
ถามว่าพระเอกน่าโมโหไหมที่เข้าใจผิด ไม่เลยนะคะ ก็นางเอกเลือกเองที่จะทำตัวแรงๆ ให้สังคมมองเองว่าทำผิดศีลธรรม ดังนั้นถ้าคนอื่นจะมองเธอไม่ดีก็แปลก ยกเว้นบางอย่างที่พระเอกไปคิดเอง เออเอง อันนี้ก็จะว่าหูเบา ตีความบ้าบอก็ไม่ถูกล่ะ ชื่อเสียงนางเอกก็ออกไปในทางไม่ค่อยดีด้วย จะเข้าใจผิดก็คงไม่แปลก แต่มันก็บอกเลยว่า บางครั้ง บางทีคนเราน่ะไม่ได้แย่แบบที่คุณได้รับข่าวสาร มันมีความจริงที่ซ่อนไว้ อย่าตัดสินคนด้วยแค่สิ่งที่เห็น แต่ควรถาม ทว่าในเรื่องจะให้พระเอกถามตรงๆ คงจะแปลก เพราะไม่ได้สนิทกัน เป็นแฟนกันหรือญาติ แค่เพื่อนของน้องชายเท่านั้น
มันจึงวนกลับมาที่นางเอกว่าหรือจะบอกว่านางเอกไม่น่ารัก อันนี้ก็เรียกว่ามันคือรสนิยมส่วนตัวของฟีน่าเองค่ะ เป็นคนที่มีความเก่าและหัวโบราณมากๆ จะเหมือนแม่แก่ในบางเรื่อง จึงรับบางอย่างได้และรับบางอย่างไม่ได้ ตัวนางเอกเองก็ให้ภูมิหลังว่าเป็นสาวที่โตในต่างประเทศ แต่มีลูกครึ่งที่อาจจะไม่ได้เป็นไทยแท้ๆ ดังนั้นความคิดความอ่านบางอย่างของเธอจึงแปลกไปหน่อย ตัวเธอเป็นคนปมในใจใหญ่มากคือเป็นลูกลับๆที่พ่อแม่บอกใครไม่ได้ นั่นคือสิ่งที่ทำร้ายจิตใจเธอมาก จนอยากจะขอเป็นคนในที่สว่างบ้าง การเรียกร้องพื้นที่ของเธอจึงไม่ได้ทำให้สิ่งที่ถูกต้องนักสำหรับสังคม ซึ่งนางเอกสนใจหรือเปล่า เธอไม่สนใจเลย เธออยากแค่เรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่ก็เท่านั้น ซึ่งมันเป็นการทำลายตัวเองในบางเวลา จนเป็นที่มาของการเข้าใจผิดจากตัวพระเอกเอง ดังนั้นจะบอกว่าให้ใครเข้าใจว่าเธอไม่ได้เป็นสาวชอบหว่านเสน่ห์ก็คงพูดไม่ได้นะคะ เมื่อเราอยากให้คนอื่นเข้าใจว่าเราไม่ได้เป็น ก็ต้องอย่าทำให้คนอื่นมองผิดๆก่อน เพราะไม่ใช่ทุกคนที่รู้จักตัวตนเรา รู้ความลับของเราทั้งหมด นางเอกอาจจะเด็กที่ทำอะไรวู่วามจนทำลายตัวเองมากเกินไปนิดหนึ่ง การกระทำของตัวร้ายที่ไม่ชอบนางเอก ฟีน่าก็มองว่าไม่ผิด ถ้าเป็นฟีน่าเองเจอแบบนี้ก็จะทำค่ะ เพราะฉันไม่รู้นี้ว่าเธอทำไปเพราะอะไร และผู้หญิงสมัยนี้กล้าจนกร้านไปเลยก็มี ตัวร้ายนี้อาจจะผิดที่นิสัยไม่ดี เอาแต่ใจไปบ้าง แต่ถ้าไม่มาวุ่นวายกับคนของเธอ แล้วเธอจะไปยุ่งกับนางเอกทำไม
ความน่ารัก หวานสดใสอะไรไม่ค่อยจะมีเท่าไรนะคะ เพราะนางเอกก็ค่อนข้างแรงและไม่ยอมใคร แม้จะซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ พระเอกนี้ออกตัวมาในทางใจร้าย ทำร้ายจิตใจนางเอกนิดๆ แต่ไม่ถึงกับกักขังอะไร แค่ปากกับใจไม่ค่อยจะตรงกัน บอกว่าเกลียดเขา รังเกียจเขาปาวๆ แต่ดันทำตัวเป็นหมาหวงก้าง เลยออกแนวผู้ชายปากหนัก จิตเล็กๆ จะว่าน่ารักหรือเปล่า ก็ถือว่าเฉยๆค่ะ เพราะอย่างที่บอกว่าฟีน่าไม่รู้สึกว่าเขารักกันยังไงสักเท่าไร จะมารู้สึกว่าสองคนนี้ชอบพอกันหน่อยก็ตอนเข้าใจกันแล้วว่านางเอกมีอดีตของครอบครัวย่ำแย่แค่ไหน พระเอกเปลี่ยนมุมมองจากไม่ชอบมาเป็นสงสารและต้องการปกป้องนางเอก จะมีมุมหวานมากขึ้นนิดหนึ่ง แต่นางเอกเองก็ไม่ใช่สาวหวานนักความที่เธอต้องแกร่งเพื่อปกป้องตัวเอง นางเอกเลยจะไม่นิ่มนวลชวนฝัน จนแม้กระทั่งตอนจบที่ฟีน่าก็ยังงงว่า สรุปนี้ตอนจบแล้วใช่ไหมเนี่ย งงดีค่ะ แต่อนุมานว่าพระเอกก็คงทำให้นางเอกมั่นใจในตัวเขามากขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเชื่อมั่นในคำว่ารักนิรันดร์จริงๆ เพราะว่าฟีน่ารู้สึกว่ามันไม่เป็นนิยายที่เรียกน้ำตาลในเลือดเท่าไร จะว่าไปมันก็เป็นมุมมองความรักแบบสมัยใหม่ด้วยหรือเปล่า แต่เราดันอยากเสพความหวานแบบนิยาย ถ้าตัวนิยายเป็นแบบนิยายแนวชีวิตไปเลยหรือให้ตัวละครมีความเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ เราก็จะโอเคหวานระดับนี้ล่ะใช่เลย แต่พอขึ้นมาเป็นทางนี้ ก็คาดหวังว่าจะทำให้เราอยู่ในโลกนี้สีชมพูกว่านี้ค่ะ
เอาเป็นว่าชุดต้องมนตร์ทั้งสองเล่มจัดไว้ในชุดที่ฟีน่าเฉยๆจะดีกว่านะคะ เล่มแรกล้นเกินไป เล่มนี้ขาดไปสักนิด รอว่าเล่มสามจะเป็นยังไงนะคะ เผื่อว่ามันโอเค แต่ฟีน่าก็กลัวใจพระเอกติสต์แตกมากเลยล่ะว่าจะทำคนอ่านที่ติสต์พอกัน กระเจิดกระเจิงไปกันใหญ่