หนุ่มวายร้ายร่ายแผนรัก หมี่เปา หนุ่มวายร้ายร่ายแผนรัก  หมี่เปา เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวหนุ่มวายร้าย ร่ายแผนรัก หมี่เปา   Create Date : 26 มิถุนายน 2558 1 comments Last Update : 12 ธันวาคม 2558 10:59:16 น. Counter : 4077 Pageviews. Share Tweet

มาถึงเล่มสามแล้วค่ะ แต่คิดว่าน่าจะมีเล่มสี่ด้วยเพราะยังเหลือหนุ่มแสนประหลาดและเพี้ยนสุดกู่ยังคงความเป็นหนุ่มโสดอยู่ 1 คน ซึ่งพระเอกเล่มนี้ก็ไม่ได้แปลกประหลาดน้อยกว่าเพื่อนๆคนอื่นสักกี่มากน้อยเลยค่ะ แต่ละคนก็มีนิสัยพิลึกๆ ในแบบตัวเอง ส่วนเจย์เดนเขาเป็นคนที่ควรเรียกว่าหวาดระแวง ไม่กล้าไว้วางใจใครง่ายๆ ก็คงเป็นได้ ไม่น่าเชื่อผู้ชายแบบเขากลับมาสนใจน้องสาวของเพื่อนที่เคยได้ยินชื่อเสียงความเอ๋อและป้ำๆเป๋อๆของเธอมาไม่น้อย แต่มันช่างต่างกันตัวจริง เพราะมันทวีคูณไปจากคำร่ำลือเลยทีเดียว แต่คนที่ดูจะไม่สนใจเขาและติดจะเมินเฉยคนนี้ดันเรียกความสนใจให้มากที่สุดแบบที่ใครก็ทำไม่ได้ ไม่ใช่เธอแกล้งทำเพื่อเรียกร้องความสนใจ ออกจะคล้ายว่า ไม่อยากให้ยุ่ง ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นแบบนี้ก็ไม่ทำ กระตุ้นความสะกิดใจจนกลายเป็นการสายสัมพันธ์ที่ดูยังไงก็ไม่จะเป็นการจีบ แต่มันก็ไม่ลงเอยด้วยดีสักเท่าไรในตอนแรก ออกจะน่าผิดหวังด้วยซ้ำไป หากแต่การถอยห่างกันคนละก้าวกลับส่งผลที่ดีกว่าดันทุรัง เมื่อต่างก็ได้รู้จักตัวตนของอีกฝ่ายแบบที่ไม่มาพร้อมการคาดหวังที่อาจเป็นเรื่องเสแสร้ง มันจึงเป็นสิ่งที่จริงจังและมั่นคงกว่าจนเรียกได้ว่าคือความรักที่แท้จริงไม่ใช่แค่พยายามให้เป็นความรัก น่าจะเป็นเล่มที่มีความดรามามากที่สุดในบรรดาสามเล่มก็ว่าได้นะคะ ตัวพระเอกนี้ละคือสาเหตุของความดรามาในเรื่องนี้ เป็นผู้ชายที่ดูร้ายกาจ ดูจะไม่ค่อยโรแมนติคหรือยังไง ออกจะใจร้ายนิดๆ หรือเปล่าก็พูดไม่ได้เต็มปากเต็มคำหรอกนะคะ เพราะเขามีบาดแผลบางอย่างในใจ ผู้ชายที่มีทุกอย่างแทบจะพร้อมไปหมด แต่เขากลับขาดบางอย่างที่สำคัญที่สุดคือความเชื่อมั่นในคนที่รัก มาเจอกับนางเอกที่เหมือนจะหัวช้าในความรักก็เลยจะออกไปทางเรือรักล่มไว ไม่ทันได้พายออกจากท่าก็ล่มตั้งแต่ก้าวลงเรือด้วยกันแล้ว ตอนแรกดูจะไม่ค่อยชอบเจย์เดนเท่าไรเลย เขาเหมือนคนที่ชวนให้อึดอัดเวลาต้องอยู่ใกล้ๆ แต่ต้องอ่านไปแล้วจะเข้าใจว่าเจย์เดนทำไมเป็นคนแบบนั้น กลายเป็นว่าเขาน่าสงสารกว่าพระเอกสองเล่มที่ผ่านมาเลย ความเป็นมาแบบนั้น คนที่จะเข้ากับเขาได้ก็ต้องคนแบบนางเอกนี้เอง เรื่องนี้ใช่ว่าพระเอกจะแปลกๆ คนเดียว นางเอกเองก็ใช่ย่อย จริงๆ ฟีน่าก็ไม่ค่อยเข้าใจบรรดานางเอกที่ซุ่มซ่ามแบบสุดขั้วสักเท่าไรอยู่แล้ว นอกจากเธอจะเป็นแบบนั้นแล้วยังพกความนิสัยที่เหมือนจะหัวช้ามาด้วย หรือบางทีก็มองได้ว่าเป็นพวกไม่อะไรกับใครมากมาย จนคล้ายว่าพวกหัวทึบ หัวช้า เซ่อๆ แต่นิสัยตรงๆ แบบนี้คงถูกใจคนที่ใช้ชีวิตแบบเจย์เดนก็ว่าได้ เรื่องนี้ผิวเผินอาจจะไม่ดูโรแมนติคอะไรมากนักเพราะทั้งพระเอก นางเอกก็ดูจะไม่ใช่คนหวานเจี๊ยบอะไรมากนัก แถมช่วงแรกก็ไม่มีฉากอะไรมุ้งมิ้งมาก ยังไม่ทันสวีทเลยเลิกกันเสียแล้ว แต่มันกลับส่งผลดีในความสัมพันธ์ต่อไป เพราะเมื่อพระเอกลดการระวังตัวมากขึ้น เขาก็ทำทุกอย่างเป็นธรรมชาติ รู้จักที่จะปกป้องนางเอกในแบบที่เขาเป็น และเขาก็รู้สึกว่าเป็นคนธรรมดามากๆ เมื่ออยู่กับนางเอก ไม่ต้องเสแสร้งอะไรเลย เธอไม่ใช่คนชอบซักถาม เซ้าซี้หรือแสดงออกในทางอารมณ์มากไปจนเป็นความอ่อนไหวทางความรู้สึก มันสร้างความมั่นคงจนพระเอกกล้าพอจะเปิดเกราะกำบังของเขาให้กับเธอได้เข้ามา และที่นับเป็นก้าวสำคัญคือเขากล้าจะเล่าถึงความรู้สึกลึกๆที่เขา ไม่กล้ารักใครและทำตัวที่จะปฏิเสธความรักของทุกคน เมื่อเขารับความเรียบง่ายของเธอมา ก็เปลี่ยนเขาให้กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่เขาวิ่งหนีมาตลอด อาจจะไม่ดีพอแต่มันก็ดีกว่าที่เคยเป็น นางเอกที่เป็นเหมือนสะพานของเขาเพื่อเชื่อมไปหาครอบครัวจึงมีค่ากับเขาที่สุด อย่างที่บอกว่ามันไม่หวานเท่าหนุ่มขี้อายฯ แต่เล่มนี้จะมีปมในใจมากกว่าสำหรับคนที่ชอบความซับซ้อนด้านความรักขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง เรื่องนี้จะทำให้เราเข้าใจกับคำว่าความรักทำให้คนเราดีขึ้น มีหัวใจที่อ่อนโยนและเอาใจใส่ต่อคนรอบข้างมากกว่าตอนที่ไม่รู้จักรักใคร กล้าหาญมากกว่าในยามที่คิดว่าตัวเองไม่หวาดกลัวอะไร แท้จริงความรักไม่ได้ทำให้คนอ่อนแอหรือเห็นแก่ตัวแบบที่ครั้งหนึ่งพระเอกพยายามวิ่งหนี เขาตอบรับความรักจากคนอื่นได้ โดยไม่ต้องทำตัวเพี้ยนๆหรือหยิ่งอะไรเลย ดังนั้นตอนแรกที่อ่านแล้วก็ดูจะงงๆกับนิสัยของพระเอกจึงเข้าใจมากขึ้นค่ะ พระเอกเขาก็น่ารักในแบบนี้ เลยทำให้งานสามเล่มของหมี่เปาที่อ่านจบไปรู้สึกว่าเป็นนักเขียนอีกคนที่น่าติดตามดี มีเนื้อเรื่องที่น่าสนใจไม่น่าเบื่อเลย เสียแต่ว่าเนื้อหามันสั้นไปนิดสมกับเป็นคุกกี้ อย่างหนุ่มวายร้ายฯ เป็นเล่มที่มีปมในใจพระเอกเยอะกว่าทุกเล่ม แต่ดันบางเชียว มันก็เลยยังไม่สุดในอารมณ์มาก แต่ก็ถือว่าทำได้ดีสำหรับนิยายที่มีแค่สองร้อยกว่าหน้า รอเล่มสี่ให้ออกมาจะได้ปิดชุดนี้ แต่ไม่ถึงกับต้องรอเล่มสี่ออกมาถึงจะอ่านได้นะคะ เพราะว่าทุกเล่มมันจบในตัวมันเองอยู่แล้ว แค่ควรอ่านไล่เล่มจะดีที่สุดเพราะเนื้อหามันต่อเนื่องกันค่ะ อ่านกระโดดอาจจะทำให้เนื้อเรื่องไม่ต่อกันอย่างที่ควรเป็น แนะนำคนที่ไม่เคยลองงานของหมี่เปาว่าน่าสนใจดีนะคะสำหรับนิยายเล่มบางๆ อ่านจบไว อาจจะไม่หวานสุดๆ แต่ความสนุกเรียกว่าสมราคาของหนังสือค่ะ เผลอๆ อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำไปสำหรับคนที่ชอบหนังสือแนวอ่านสบายๆนะคะ   โดย: ฟิลิเซียน่า 26 มิถุนายน 2558 11:14:27 น.