พรหมลิขิตรักข้ามกาลเวลา ไทแก้ว พรหมลิขิตรักข้ามกาลเวลา ไทแก้ว เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวพรหมลิขิตรักข้ามกาลเวลา ไทแก้ว   Create Date : 12 มิถุนายน 2557 4 comments Last Update : 3 ธันวาคม 2558 13:31:00 น. Counter : 6430 Pageviews. Share Tweet

เป็นอีกหนึ่งนิยายที่ค่อนข้างยาวเรื่องหนึ่งเลยค่ะ สี่เล่มจบ แม้ว่าจะไม่ได้เล่มหนามาก แต่เนื้อเรื่องเยอะมากเลยค่ะ อ่านกันตาลายกันเลยทีเดียวค่ะ ปนกับการทำความเข้าใจเรื่องประวัติศาสตร์ของกรีกไปด้วยในตัวนะคะ ถึงแม้ว่าเล่มนี้จะจัดอยู่ในชุดสุดรัก นักกีฬาของคุณไทแก้วที่จะให้ตัวพระเอกเป็นนักกีฬาที่มีชื่อเสียงก็ตามที แต่เรื่องนี้ใช้การเขียนแบบย้อนเวลามาร่วมด้วยค่ะ เราก็หลงๆ ลืมๆ วิชาประวัติศาสตร์ไปเยอะแล้ว ก็ถือว่ามานั่งทวนๆใหม่ก็แล้วกันค่ะ เล่มนี้เล่าย้อนไปยุคกีฬาโอลิมปิคยุคโบราณกันเลยทีเดียว ตั้งแต่อารยธรรมกรีกเฟื่องฟูก่อนจะล่มสลายเข้าสู่อารยธรรมโรมัน นางเอกที่ถูกพรหมลิขิตอลเวงจากความผิดพลาดของเทพเจ้าส่งกลับไปหล่นท่ามกลางสนามซ้อมกีฬาของเหล่านักกีฬาโบราณ และพระเอกก็ได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้ แต่อย่าคิดว่ามันจะราบรื่นสบายใจ เพราะกฏที่แสนเคร่งครัดก็คือ ห้ามสตรีเข้ามาร่วมงานนี้ ถ้าถูกจับได้คือตายสถานเดียว แถมนางเอกก็ถูกส่งกลับไปแต่ไร้ความสามารถในการเข้าใจภาษาอดีตด้วย เรื่องจึงวุ่นวายมากขึ้น แต่ยังดีที่เธอพอรู้ว่าอะไรคือเป้าหมายที่เธอต้องทำเพื่อแลกกับการกลับสู่โลกปัจจุบันของเธอ แต่มันจะทำได้เช่นไรเมื่อเธอไม่มีทักษะด้านการรบราฆ่าฟัน แถมยังฟังภาษาโบราณไม่ค่อยเข้าใจอีก แต่แน่นอนว่ามันต้องมีหนทางแก้ไข และเรื่องราวในยุคอดีตจบหลังก็กลับคืนสู่เรื่องราวในยุคปัจจุบันที่สลับที่กัน เมื่อนางเอกต้องมาเป็นคนคอยดูแลพระเอกผู้หลงยุคบ้าง และสิ่งที่พระเอกมีติดตัวคือการเป็นนักวิ่งระดับโอลิมปิค แม้จะเป็นยุคโบราณก็ตามที แต่อะไรที่ทำให้ทุกคนเชื่อว่าเขาคือนักวิ่งที่เก่งกาจมันก็มีสาเหตุ และการที่ชายหนุ่มจากยุคเก่า มาอาศัยในยุคใหม่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย หากแต่อุปสรรคทั้งการก้าวไปเป็นนักวิ่งระดับโลกและความรัก ก็ทำให้ความสัมพันธ์ของเขาและนางเอกลึกซึ้งมากกว่าคำว่ารักที่ผิวเผินทั่วไป อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้เป็นนิยายที่เรื่องยาวมากค่ะ ยาวตั้งแต่ยุคกรีกเลยทีเดียว งงชื่อกันเลยล่ะว่าใครเป็นใคร เพราะไม่คุ้นเท่าไร ต้องค่อยๆอ่านไปค่ะ ไม่งั้นได้หน้าลืมหลังว่าคนนี้ใครกันเนี่ย สำหรับคนที่ไม่ได้สนใจโบราณคดีด้านกรีกแบบฟีน่าขอบอกว่าเล่าได้ละเอียดมากค่ะ คนเขียนทำการบ้านมาค่อนข้างดีเลยค่ะ เล่าได้ทุกมุม ทุกเม็ด ทุกประเด็นกันเลย ตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผม อาหารการกิน ของใช้ประจำวัน การศึกก็ยังมี แต่ที่คิดว่ามันจะดีหรือจะร้ายก็คือ ถ้าเราหลงไปยุคนั้น มีหวังตากุ้งยิงกินแหงๆค่ะ เพราะว่าผู้ชายนี้เล่นเปลือยกันเป็นเรื่องปกติ นางเอกเองไม่ได้อยากมองก็ต้องจำใจมองไม่ใช่แค่พระเอก แต่เหล่าหนุ่มๆทั่วไป ยิ่งเธออยู่ในคราบ หนุ่มน้อยหน้าสวยคู่รักของพระเอกด้วย ฟีน่าไม่ได้เขียนผิดนะคะ คู่รักจริงๆ เพราะในเรื่องนี้บอกไว้ว่าการที่ชายหนุ่มจะมีคู่รักเป็นผู้ชายด้วยกัน เป็นเรื่องปกติ เพราะบุรุษกับบุรุษมีเกียรติที่เสมอกัน หากจะเป็นคู่รักกันก็ไม่ได้น่ารังเกียจ ดังนั้น นางเอกจึงต้องเล่นเป็นคู่รักของพระเอกไป แต่ไม่ต้องกลัวนะคะ พระเอกย่อมข้อยกเว้นที่เขาจะไม่นิยมรสนิยมไม้ป่าเดียวกัน แต่ความจำเป็นมันบังคับ แต่การทำแบบนี้มันก็ส่งผลให้เรื่องมีปมใหญ่ซึ่งเป็นปมสำคัญเสียด้วย เรียกว่าความหล่อ(สวย)ของนางเอกล่มเมืองกันเลยทีเดียว ในแง่ความละเอียดของการเล่าในด้านประวัติศาสตร์กรีก ต้องเรียกว่ามากันสะใจมากค่ะ ประหนึ่งเป็นหนังสือประวัติศาสตร์โอลิมปิคเล่มย่อมๆค่ะ แต่ที่ฟีน่าชอบคือการจัดเต็มในการเล่าถึงเรื่องประจำวันของคนค่ะ ตื่นนอนยันเข้านอน และที่ขาดไม่ได้คือการพูดถึงห้องน้ำแบบคนโบราณ นึกภาพแล้วคนสมัยเราคงทำใจรับกับมันได้ลำบากเหมือนที่นางเอกทำค่ะ และอีกอย่างที่ชอบสำหรับภาคอดีตก็คือ การที่นางเอกไม่ได้ถูกส่งกลับไปอดีตพร้อมกับความสามารถเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบตั้งแต่พูดภาษาโบราณได้ประหนึ่งเกิดยุคนั้น มีความเก่งกาจด้านประวัติศาสตร์ดั่งเป็นนักประวัติศาสตร์มืออาชีพ และนางเอกก็ไม่ได้ปลื้มอกปลื้มใจที่ใช้ชีวิตในอดีต ทั้งๆที่เธอเป็นคนยุคนี้ ที่ไม่คุ้นกับสังคมแบบนั้น และนางเอกก็ไม่ได้ใช้ชีวิตที่เหมือนจะลืมว่าตัวเองเป็นคนยุคไหน เพราะนิยายหลายเล่มนางเอกย้อนอดีตไป แต่ไม่ได้รู้สึกห่วงหาที่จะกลับบ้านเอาเสียเลย ประหนึ่งว่าฉันรักที่นี้จัง คนยุคเราๆ ไปอยู่แบบนั้น ในภาวะบ้านเมืองมีแต่สงคราม ข้าวของเครื่องใช้ก็โบร่ำโบราณสุดๆ มันคงจะทำใจได้ลำบากจริงๆ สำหรับนิยายเรื่องนี้ การดำเนินเรื่องไม่ได้อยู่ในแค่ช่วงยุคโบราณ เพราะเล่มสามและเล่มจบ คือภาคปัจจุบัน แต่อะไรล่ะที่ส่งทั้งคู่กลับมายุคที่นางเอกอยู่ ทำไมไม่ให้เธอและเขาอยู่กันในยุคกรีก ซึ่งยุคนั้นพระเอกเป็นชายหนุ่มที่เรียกว่าเป็นวีรบุรุษโอลิมปิค เป็นพ่อค้าที่มั่งคั่งร่ำรวย แต่กลับให้เขากลับมาเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ หากการให้พระเอกเริ่มต้นใหม่ ก็สนุกดีค่ะ เพราะว่าเราจะได้รู้จักตัวตนของพระเอก นางเอกมากขึ้นในอีกระดับหนึ่ง ภาคอดีตเราก็พอเห็นความผูกพันระหว่างสองคนนี้ แต่ภาคปัจจุบันจะเห็นชัดเจนกว่าเยอะค่ะ ทั้งนางเอกที่ต้องเรียกว่าถ้าไม่รักผู้ชายคนนี้จริงๆ เธอคงไม่ยอมทำในสิ่งที่ทุ่มเทให้ผู้ชายที่มีดีที่หน้าตาเท่านั้น ถึงแม้ว่าเขาจะวิ่งเก่ง แต่เขามีทักษะแบบคนโบราณ ไม่เข้ากติกาสมัยใหม่เลยสักนิด ถ้าเทียบฐานะการเงินแล้ว นางเอกเรียกว่าเป็นทายาทเศรษฐีด้วยซ้ำ ไม่ต้องทนลำบากไปกับพระเอกเลยแม้แต่นิดเดียว หากเธอก็ทำ อดทนไปกับพระเอก เป็นแรงใจให้กับพระเอกในยอมที่เขาท้อแท้กับการวิ่งที่ไม่เหมือนที่เขาเคยรู้จัก แบบนี้เรียกว่ารักก็อาจจะน้อยไปด้วยซ้ำนะคะ แต่ไม่ได้หมายความว่าพระเอกรักนางเอกน้อยกว่า หรือไม่ทุ่มเทให้เธอ พระเอกจะเป็นคนที่ติดนางเอกมาก เพราะประการหนึ่งเขาหวาดกลัวโลกใหม่ที่ไม่คุ้นเคย ไว้วางใจนางเอกมากพอๆกับตัวเอง ทุกอย่างที่เขาทำได้เขาให้นางเอกหมด เธอคือกำลังใจของเขาทุกอย่าง ในบางครั้งเลยดูเหมือนว่าในภาคปัจจุบันพระเอกต้องพึ่งพานางเอกทุกอย่าง หัวอ่อนไปเลยในบางครั้ง แต่เขาก็มีความน่ารักในแบบที่เขาเป็น แต่สำหรับฟีน่าแล้วชอบภาคย้อนเวลาของพระเอกค่ะ เพราะนั่นคือโลกที่เขาเป็น เขารู้จัก เขาเลยเป็นผู้นำ กว่าพระเอกจะฉายแสงก็เล่นเอาเหนื่อยกันไปทุกคนล่ะ แล้วความรู้สึกส่วนตัวที่มีกับเรื่องนี้เป็นเช่นไร ฟีน่าน่ะเข้าใจการเล่านิยายของไทแก้วแล้วนะคะ เพราะว่าอ่านมาทุกเล่มของเขา เขาจะเป็นนักเขียนที่เล่าเรื่องละเอียดมาก มากจนบางครั้งเยอะเกินไปกว่าที่เราต้องการ ฟีน่ายังต้องอ่านข้ามๆไปเลยสำหรับในช่วงที่พระเอกเริ่มมาใช้ชีวิตในฐานะอเล็กซิออสในยุคปัจจุบัน เพราะเขาเล่าละเอียดมากถึงการไต่เต้าอันดับของพระเอก ประมาณว่าเข้าใจโลกนักวิ่งกันเลยนะคะ แต่ว่าฟีน่าไม่ค่อยสนใจวงการนักวิ่งเท่าไร คือมันไม่ใช่กีฬาที่ดึงดูดใจเรามากนัก ก็ชอบดูเวลามีการแข่งขัน แต่ก็ไม่ได้ตามติดชีวิตนักวิ่งอะไรนักหรอก ถ้าเขาปรับการเล่าเรื่องให้กระชับ ตัดทอนส่วนที่ไม่จำเป็น เอาเฉพาะเนื้อหาหลัก จะทำให้เรื่องไม่อืดขนาดนี้ค่ะ แต่คิดว่านักเขียนคงอยากเล่าละเอียดมากว่ากว่าสองคนนี้จะฝ่าฝันอุปสรรคด้านการงานพระเอกได้ต้องผจญกับอะไรบ้าง คล้ายๆกับตอนอ่านพิเรนิสฯ เล่มนั้นพระเอกก็ต้องกัดฟันสู้ไม่ยอมแพ้เหมือนกันค่ะ ในแง่เนื้อหานักเขียนทำการบ้านมาดีมาก ทั้งด้านประวัติศาสตร์กรีกและเรื่องกีฬา แต่ว่าเนื้อหาเยอะไปนิดค่ะ ด้านความรักของพระเอกนางเอก เป็นการนำเสนอที่ค่อยๆ ให้รักกัน มากกว่าจะเป็นพวกแนวรักแรกพบ ซึ่งในสถานการณ์เช่นนั้น มันคงไม่สมจริงสมจังเท่าไร แต่พอมันค่อยๆมีพัฒนาการ มันก็เห็นและเชื่อได้สนิทใจว่ามันเป็นความรักที่แนบแน่นมากระหว่างชายหญิงที่ต่างกันคู่นี้ และฟีน่าชอบที่ให้ตัวนางเอกแม้จะพอมีใจให้กับพระเอกแค่ไหน แต่สภาพแวดล้อมก็คงไม่ได้ทำให้เธอคิดว่ารักจะเป็นทุกคำตอบได้ เพราะเธอยังมีครอบครัวที่เหลืออยู่ให้ห่วงหาอาลัย เหมือนที่ฟีน่าชอบที่จะให้นางเอกไม่ลืมว่าเธอต้องพยายามกลับบ้านให้ได้ กรีกในยุคนั้นไม่เหมาะกับคนโตมาในโลกทันสมัย ความรักที่เกิดขึ้นในยุคร่วมสมัยมันจึงเป็นคำตอบที่ดีกว่า ที่จะให้มาสู้ด้วยกันในยุคนี้ จะว่าไปเนื้อเรื่องนิยายเรื่องนี้นะคะ มันเป็นทำนองคู่รักที่เป็นคู่อึด คู่ทรหดกันเลย เหมือนค่อยๆก่อร่างสร้างฐานะมาด้วยกัน จากศูนย์ไปจนถึงร้อย คนที่ไม่เป็นที่รู้จักเป็นนักกีฬาระดับโลก เพราะมีนางเอกคอยเป็นกำลังใจผลักดัน และมันก็ควรจบแบบที่เรียกว่าสมบูรณ์แบบ แต่กลับกลายเป็นว่าตอนจะจบ ไอ้สายรุ้งแสนสวยที่สร้างกันมา แบบว่ามีรอยร้าวกันเลยในตอนท้ายค่ะ คือไม่คิดว่าพระเอกที่ดีมาตลอดจะมาเกือบดีแตกในตอนจะจบ เกือบจะได้จบแบบแช่งชักหักกระดูกพระเอก นี้ยังดีว่าเขามีสติคิดได้ไม่ทำนางเอกเสียใจแบบบ้าบอแบบนั้น ไม่งั้นฟีน่าคงจะพูดได้เลยว่า คุณพระเอกแบบนี้ต้องปาดคอทิ้งซะ เราก็พยายามจะให้ความเข้าใจ พระเอกคงเป็นประเภทหลงระเริงไปชั่วครู่ตามประสาคนโด่งดัง แต่จริงๆถ้าไม่มีตอนนี้นะคะ พระเอกจะสมบูรณ์แบบในโลกนิยายมากค่ะ แม้ว่าฉากนี้มันจะทำให้รู้สึกว่าสมจริงแบบโลกบิดๆเบี้ยวๆที่เราอยู่ แต่เราอยากอ่านนิยายที่ขอเป็นเรื่องฝันเฟื่องได้ไหมคะ เพราะเราเห็นความจริงจากในภาพข่าวอยู่แล้ว พวกนักกีฬาดังๆ เกิดกรณีนี้ขึ้น ในนิยายอาจจะไม่ถึงขนาดนั้น แค่วูบๆ ไปบ้าง แต่ความดีที่ทำมามันเข้าทำนองทำดีร้อยหน กลายเป็นคนเลวเพียงความผิดนิดเดียวนะคะ พระเอกเล่มนี้ก็เลยเข้าทำนองนั้น แต่หลังจากเหตุการณ์ชวนให้ขับไสไล่สงพระเอกไปแล้ว แกกลับมาดีตลอดเหมือนเดิมได้ ซึ่งพูดตรงๆว่า ในเมื่อเล่นฉากตรงนั้นไป ฟีน่าเลยจิ้นได้ต่อว่า แล้วในอนาคตพระเอกมันไม่หลงระเริงอีกหรือ คือถ้าไม่มีฉากนั้น ฟีน่าก็จะไม่คิด แต่พอมีไว้เลยคิดต่อไปอีก แต่มีประเด็นที่ฟีน่าคิดเอาเองหรือเปล่าว่าคนแต่งลืมพูดถึง ตอนที่พูดถึงอนาคตของพระเอก เพราะเขาไม่ได้เป็นแค่นักวิ่งแต่ยังมีหัวการค้าในสายเลือด ก็นึกว่าจะพูดถึงว่าต่อยอดธุรกิจอะไร แต่ฟีน่าก็เห็นพูดถึงปั๊บๆ แล้วก็ลืมไปเลย ไม่พูดถึงอีกจนจบเรื่อง รีวิวยาวล่ะ สรุปสั้นๆเลยนะคะว่า เนื้อเรื่องสนุกในระดับหนึ่งค่ะ แต่มันยาวยืดย้วยมากไปค่ะ ตามประสาการเล่านิยายของไทแก้ว ถ้ากระฉับกว่านี้จะดีค่ะ คนไม่ได้สนใจแบบฟีน่า เปิดอ่านข้ามๆในสิ่งที่นักเขียนอยากเล่า แต่มันเยอะเกินคำว่านิยายไปนิดค่ะ เหมือนหนังสืออัตชีวประวัตินักกีฑาเกินไปค่ะ ความรักไม่หวานมากตามประสาชีวิตที่ต้องสู้ของพระเอกเพื่อไปให้ถึงจุดหมายคือเหรียญทองโอลิมปิค ซึ่งฟีน่าเลยชอบนางเอกมาก เธอทำให้เข้าใจว่า เบื้องหลังชายที่ประสบความสำเร็จคือหญิงแกร่งที่คอยผลักดันเขา ส่วนพระเอกเนี่ยทำดีมาตลอดเสียคะแนนตอนท้ายค่ะ เลยปลื้มแกไม่สุดค่ะ โดยรวมเรื่องนี้เลยจัดไว้ในความรู้สึกที่ว่าอ่านได้ อ่านจบ สนุกประมาณหนึ่ง ต้องยังไม่โดนสุดๆ ของไทแก้ว ฟีน่ายังชอบพิเรนิสฯมากที่สุดอยู่ค่ะ เรื่องนี้ก็เลยยังไม่อาจโค่นแชมป์ลงได้นะคะ   โดย: ฟิลิเซียน่า 12 มิถุนายน 2557 9:37:56 น.

หน้าปกนี่ไม่เหมือนนิยายเลยนะคะ   โดย: kunaom 12 มิถุนายน 2557 23:33:41 น.

สงสัยจะขอผ่านเรื่องนี้ค่ะ   โดย: สิ IP: 171.98.74.112 16 มิถุนายน 2557 15:26:58 น.

เพิ่งเข้ามาเห็นรีวิวพรหมลิขิตรักข้ามกาลเวลาของคุณฟีน่า ขอขอบคุณมากค่ะ อ่านรีวิวคุรแล้ว ตัวเองคิดว่าคงเขียนสรุปใม่ใด้แบบคุณ ที่เขียนยาวและละเอียดจนคุณฟีน่าว่ายืดย้วย(ย้วยมากก็ข้ามข้ามใปอย่างคุณบอก) ด้วยความคิดที่ว่าต้องการให้ผู้ที่ใม่เคยดูกรีฑา โดยเฉพาะการวิ่งระยะสั้นใด้เข้าใจเรื่องของการแข่งขัยในระดับอาชีพด้วยน่ะค่ะ อีกอย่างที่ตอนท้ายให้พระเอกดีแตกคือต้องการสื่อให้เห็นชีวิตของคนธรรมดาที่มีดีมีเลวอย่างที่คุณฟีน่าว่า เรื่องต่อต่อใปก็จะพยายามแต่งให้ถุกใจผู้อ่านมากขึ้น ทุกเรื่องที่แก้วใสแต่งงมานั้นชอบพระเอกนักกีฬาของตัวเองทุกคน ก็ขอบคุณคุณฟีน่าอีกครั้งนะคะที่ชอบเลอองและชื่นอุษามาก จนอเล็กซิออสและครองขวัญล้มแชมป์ใม่ใด้   โดย: บุหงามลาซอ IP: 171.4.114.141 13 กันยายน 2557 9:21:14 น.