นี้มันพ.ศ.ไหนกันแล้ว หากเรื่องคลุมถุงชนก็ยังไม่หมดไปสักที แต่ถ้ามารดาคิดจะจับคู่ให้คชินทร์กับแม่หนูน้อยที่ชื่อหวานจ๋อยอย่างน้ำตาลอ้อยหรือสาทุธารแล้วละก้อ ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ต่อให้ใครจะว่าเขาร้ายกาจถึงขนาดข่มขู่สาวน้อยคนนี้ให้อย่าฝันไปไกลที่จะได้เป็นเจ้าของเขา คชินทร์ก็ไม่สนใจหรอก แค่เพียงแค่ให้เขาหลุดพ้นจากพันธะที่ไม่ต้องการก็พอสาทุธารไม่ได้หัวใจแตกสลายเมื่อถูกชายแปลกหน้ามาตัดความสัมพันธ์ที่เธอไม่เคยรับรู้ แต่มันทำให้เธอโกรธ โกรธมากๆด้วย ใครกันที่จะไปบ้ารับรู้เรื่องคู่หมั้นคู่หมายที่พ่อพลายจอมอาละวาดมาลงกับเธอ งานนี้เธอขอสาปส่งผู้ชายที่ชื่อคชินทร์ตลอดกาล เมื่อพรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้สาวน้อยตกลงในอ้อมแขนของคชินทร์อย่างไม่ทันตั้งตัวกลางงานชมดอกไม้ ณ ประเทศญี่ปุ่น แต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่คชินทร์มั่นใจว่าเธอคือคนที่ใช่สำหรับเขา แม้เธอจะแสนไม่เต็มใจรู้จักกับเขาแม้แต่น้อย หากสิ่งใดที่คชินทร์ปรารถนา ก็ไม่มีใครขัดขวางเขาได้ หากทั้งหมดนั้นคชินทร์ยังไม่รู้ดีว่าผู้หญิงในอ้อมกอดแสบสันต์ไม่แพ้ใคร แต่ที่จะทำให้เขาคาดไม่ถึงว่าเธอคือสาทุธาร คู่หมายที่เขาปฏิเสธเธออย่างไม่ไยดีมาเมื่อสิบปีที่แล้วในที่สุดสาทุธารก็จะได้แก้เผ็ดคชินทร์ คนที่ทำให้เธอโกรธได้มากที่สุด แต่สาทุธารไม่รู้ฤทธิ์ของคชินทร์ดีพอจะต่อกร คนอย่างคชินทร์กล้าและแกร่งพอจะทำให้เธอเปลี่ยนใจได้เสมอ ต่อให้วันนี้ไม่รัก แต่เธอจะต้องรักเขาอย่างไม่มีวันเปลี่ยนไปอื่น แล้วหัวใจอ่อนๆของสาทุธารจะไปต้านทานเสน่หาที่คชินทร์ตั้งใจขนมาใช้ทำให้เธอรักอย่างไร คชินทร์อาจจะเคยทำผิดที่หักหน้าสาทุธารอย่างน่าเจ็บใจ หากวันนี้เขารักปักใจแม่น้ำตาลอ้อยแสนหวานแล้ว เขาจะใช้ความรักและหัวใจทดแทนเรื่องร้ายๆในอดีตทุกอย่าง เมื่อคชินทร์รักอะไร เขาจะรักสุดหัวใจ ไม่ยอมให้เธอไปไกลตา เล่ห์เหลี่ยม เพทุบายและทุกอย่างเขาจะนำประกาศให้ทุกคนรู้ว่าสาทุธารคือผู้หญิงของเขา รวมทั้งเขาจะปกป้องคุ้มครองเธอให้พ้นจากเภทภัยอันตรายทุกอย่างเมื่อสาทุธารแสนโชคดีได้ความรักของคชินทร์มาครอบครอง เธอก็ไม่ยอมให้มีอะไรมายื้อแย่งเขาไปได้ เธอไม่ใช่สาวน้อยแสนหวานเหมือนชื่อเล่นหรอกนะ แต่เธอคือผู้หญิงร้ายๆที่พร้อมจะปกป้องคนที่รักสุดหัวใจ แม้ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจะรวดเร็วยิ่งนัก จากชังน้ำหน้ามาเป็นรัก หากสาทุธารมั่นใจว่า ไม่มีใครที่รักและดูแลเธอได้ดีเท่าคชินทร์อีกแล้ว เขาอาจจะเป็นพ่อพลายตกมันอาละวาดได้กับคนทั้งโลก แต่สำหรับเธอแล้วเขามีให้ต่อความรักสุดหัวใจ
อ่านแล้วเป็นไง จะสำลักความหวานตาย โรคเบาหวานจะถามหาค่ะ แม้จะพล็อตนิยายจะแนวอมตะนิรันดร์กาลคู่หมายที่ไม่ต้องการ หากเมื่อได้เจออีกครั้งก็รักเธออย่างหมดใจ พี่พลายของเราก็เช่นนั้นค่ะ เมื่อหนุ่มวัยยี่สิบกว่าๆมารู้ว่าแม่อยากให้เขาเกี่ยวดองกับสาวน้อยที่แม่หมายตาเพราะเธอเป็นลูกสาวของเพื่อนรัก เขาไม่มีทางยอมเด็ดขาด ถึงขนาดไปตัดเยื่อขาดใยกับนางเอกเอง จนนางเอกที่อายุแค่สิบห้าถึงกับงงรับประทานว่าตาบ้านี้มาพูดอะไร จากงงกลายเป็นโกรธ ไม่อยากแต่งก็ไม่แต่งใครจะบ้าแต่งด้วยไม่รู้เรื่องอะไรด้วยสักหน่อย
แต่ไหงมาเจอนางเอกตอนโต แบบไม่รู้เนื้อตัว เมื่อสาวน้อยแสนน่ารักตกมาอยู่ในอ้อมกอดแบบไม่ทันตั้งตัว เธอคือคนที่ใช่ พระเอกของแอลลี่ก็ยังคงแนวเดิม รักแล้วต้องได้ไม่สนใจว่าเธอจะเป็นใคร แต่นางเอกรู้ตัวก่อนว่าพระเอกคือใคร งานนี้นางเอกขอเอาคืนเล็กน้อยแต่เธอหรือจะไปสู้ฤทธิ์บ้ารักของพระเอกได้ งานนี้หนียังไงก็ไม่รอด ปฏิเสธยังไงก็ไม่พ้นมือพระเอก
ฟีน่าล่ะแสนจะบ้าผู้ชายแบบนี้ค่ะ พอรู้ตัวว่ารักพ่อเดินหน้ารุกเลยค่ะ เจ้าเล่ห์แสนกล ทุกอย่างขนมาใช้กับนางเอกหมดค่ะ แถมเป็นคนมีอารมณ์แสนจะมีเสน่ห์สุดๆ พี่พลายขา อะไรจะน่ารักขนาดนั้นค่ะ แค่ฉากที่นางเอกตกมาอยู่ในอ้อมกอดพระเอกในงานชมดอกไม้ พอเห็นนางเอกขาแพลงก็ใช้โอกาสนี้ทำความรู้จักกับนางเอกเสียเลย เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวเชียวค่ะ แถมยังออกอาการหวงนางเอกแบบออกนอกหน้า
และเมื่อรู้ตัวว่านางเอกคือใคร ก็ไม่ยอมปล่อยมือแล้ว ในเมื่อแม่และเพื่อนอยากให้สองคนเกี่ยวดองกัน เขาก็ไม่ขัดแถมเต็มใจอีกต่างหาก ส่วนความผิดสิบปีที่แล้วต้องชิงตัดหน้ายอมรับผิดก่อน เพราะรู้เกมส์เลยว่านางเอกต้องเอามาขัดขืนกับเขา และนางเอกก็ช้ากว่าพระเอกก้าวหนึ่งจริงๆ พระเอกแอลจะมีเสน่ห์ตรงรักนางเอกแบบไม่สนใจใครเลยค่ะ
นางเอกเรื่องนี้ตอนแรกนึกว่าจะแนวอ่อนแอ สนิมสร้อยเพราะเป็นสาวน้อยน่ารัก แต่ไม่ใช่เลยค่ะ เมื่อโดนพระเอกมาบอกว่าอย่าฝันว่าจะได้แต่งงานกับเขาเลย ก็โกรธมากๆ และเธอแอบร้ายนิดหน่อยแต่สู้พระเอกไม่เลยค่ะ ไม่ใช่นางเอกนิยายที่ไม่กล้าสู้ตัวอิจฉา คนรักของฉัน หล่อนอย่ามาหวังย่ะ ฉันไม่ได้หวานเหมือนชื่อนะ แต่ร้ายกาจพอตัวไม่งั้นคงเป็นควาญช้างคุมพ่อพลายไม่ได้หรอก สมองก็สวยพอๆกับหน้าตา ไม่ต่ำต้อยด้อยค่าเป็นนางซินอะไรแบบนั้น ซึ่งฟีน่าชอบนั้นมากกว่านางเอกต่างกับพระเอกราวฟ้ากับเหว
ส่วนตัวร้ายก็ยังร้ายจนน่าอัดค่ะ หล่อนร้ายสุดๆ ไม่อยากบอกว่าร้ายแค่ไหน เหมือนนางอิจฉาละครหลังข่าวค่ะ อะไรประมาณนั้น แต่เผอิญหล่อนเลือกมาเป็นตัวร้ายผิดคน ปกติกเวลาแซวตามประสาเพื่อนฝูงคือ ฉันจะเป็นนางร้ายย่ะ ได้ควงและปล้ำพระเอก แต่นางร้ายของแอลลี่กินแห้วตลอดชาติค่ะ ได้แค่จูบก็ยังไม่มี เล่มนี้ก็เช่นกันค่ะ นางอิจฉาไม่มีทางที่เธอทำให้พระเอกเหลียวแล หล่อนไม่มีสิทธิ์มาเดินในหัวใจของพระเอกแม้แต่นิดเดียว ไม่มีค่าให้พระเอกมาเข้าใจผิดนางเอกหรือสนใจ แถมมาเจอตอนกับสวีทกันยังทำให้ยัยตัวร้ายหน้าม้านไปเลยว่ามาขัดขวางช่วงเวลาหวานๆของเราสองคน อยากจะขำให้ฟันร่วง ไม่ว่าจะวางแผนมาอย่างไร พระเอกและคนในครอบครัวของเขารู้ทันหล่อนทุกคนค่ะ
แต่ที่เด็ดสุดคือแม่ของพระเอก ยัยตัวร้ายเรียกแม่ โดนศอกกลับว่า เรียกแค่น้าก็พอ ไม่ใช่แม่ของเธอ หรือแม้แต่แผนคิดจะปล้ำผู้ชายในบ้าน แม่พระเอกก็อ่านเกมส์ขาด ตอกกลับซะหล่อนไปไม่เป็น สมเป็นแม่พระเอกจริงๆค่ะ บ้านนี้ร้ายกันทั้งบ้าน
นี้แค่คร่าวๆนะคะ เพราะฟีน่าน่ะอ่านแบบสแกนค่ะ น่าจะอ่านได้ใจความประมาณครึ่งหนึ่งเพราะต้องทำเวลา แต่บอกได้เลยว่าหวานค่ะ สนุกกว่าภาคีสายน้ำผึ้ง เล่มของน้องชายคชินทร์ค่ะ ไม่มีใครมาดึงความสนใจไปจากพระเอกนางเอกได้เหมือนเรื่องของภาคีค่ะ และคชินทร์ก็ดูร้ายกาจกว่าภาคีมากค่ะ ฟีน่าชอบผู้ชายร้ายๆแบบนี้ค่ะ ร้ายและเฉียบขาดกับคนอื่น แต่เจ้าเล่ห์แสนกลเพราะรักกับนางเอกคนเดียวค่ะ
แม้จะมีติดใจนิดเดียวคือ พระเอกนี้รักนางเอกง่ายดี เจอปุ๊บรักปั๊บเลย แบบไม่ต้องหาเหตุผล ซึ่งพระเอกของแอลลี่ก็เป็นเช่นนี้ทุกคน แต่แง่ดีคือ พ่อคุณเอ๋ยจะรักจะทุ่มเทอะไรให้นางเอกขนาดนั้นเนี่ย ปากว่ามือถึงจริงๆ แต่ทำไปเพราะรัก และทำกับนางเอกเท่านั้นไม่วอกแวกไปทำกับคนอื่นเมื่อรู้ว่ารักนางเอกแล้ว
และแถมท้ายว่าเล่มต่อไปจะเป็นเรื่องของชาตรูปน้องชายคนรองหรือเปล่า เพราะพ่อทองก็น่าจะร้ายใช่ย่อย แต่ว่านะพระเอกแอลก็ร้ายทุกคนอยู่แล้วค่ะ ร้ายกับทุกคน แต่รักนางเอกที่สุดในโลก อ๊ายๆๆ อยากได้หนังสือของตัวเองไวๆค่ะ อยากอ่านแบบเต็มร้อยค่ะ จะได้รู้ว่าถ้าอ่านแบบละเอียดจะหวานได้แค่ไหน ดีไม่ดีฟีน่าว่ามันหวานจนจะเข้าข่ายน้ำตาลเกาะเลยค่ะ แต่ฟีน่าไม่รังเกียจเลยถ้าจะเลี่ยนกันไปข้าง ในเมื่อช่วงนี้เจอแต่นิยายแบบไม่แนวมาหลายเล่ม ดีใจจังได้พี่พลายมาชดเชยความเซ็งในนิยาย
อ้ออีกนิดด้วยความเล่มนี้พระเอกของเรามีชื่อเกี่ยวกับช้าง ก็เลยได้ความรู้เรื่องช้างแถมพกมาด้วยค่ะ จนอ่านไปขำไปว่า แอลเอ๊ยเธอช่างสรรหาเนื้อหามาให้แฟนๆอ่านจริงๆ ใครไม่เคยอ่านฉันท์ดุษฏีสังเวยกล่อมช้างก็ได้อ่านค่ะ แถมยังมีเรื่องความลี้ลับและความเชื่อเกี่ยวกับช้างมาด้วยค่ะ ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ค่ะ
แหะๆๆ พร่ามมามากมาย แค่อยากจะบอกว่าสนุกมากๆๆๆๆเลยค่ะ แนวสุดๆ พี่พลายขอขอหนูเป็นน้ำตาลอ้อยให้พี่กลืนกินได้ไหมค่ะ 5555