หากใครจะบอกว่าการเห็นนิมิตล่วงหน้าคือพรสวรรค์ที่น่าอิจฉา แต่ถ้าเลือกได้ทิพรดาจะไม่ขอมีสัมผัสพิเศษเช่นนี้เลย มันเหมือนคำสาปเสียมากกว่าที่ให้เธอต้องรับรู้เรื่องราว อารมณ์ ความรู้สึกในด้านเลวร้ายของผู้คนที่เธอผูกพัน และความพิเศษนี้ก็กำลังเกิดขึ้นกับผู้ชายที่ทิพรดาไม่ควรจะมีความรู้สึกที่แสนพิเศษให้กับเขาเลย ภรภัทรเจ้านายหนุ่มที่ทิพรดาตกหลุมรักเขาเพียงแค่เธอสบตาเขา แต่ก็คงเป็นเพียงแค่รักข้างเดียวที่ไม่มีวันสมหวัง แต่รักนี้จะเป็นเช่นไร คงจะไม่เท่าอันตรายบางอย่างที่กำลังเกิดกับภรภัทรในนิมิตของทิพรดา
แม้จะพยายามเท่าไร แต่ภรภัทรไม่อาจมีเหตุผลในการทำงานร่วมกับทิพรดา เลขาคนสวยของเขาได้เลย จากความถูกตาต้องใจกลายเป็นความหวงแหนยามเห็นเธอชิดใกล้กับคนอื่น จนแปรเปลี่ยนเขาเป็นเจ้านายที่แสนใจร้าย แต่จะทำเช่นไรได้ ถ้าเธอไม่ทำให้เขาหึงขนาดนี้ และเหมือนสวรรค์จะเป็นใจ จู่ๆแผนการยึดเลขาคู่ใจมาเป็นสาวเคียงใจก็ลอยมาหล่นตรงหน้า ถึงแม้จะเริ่มต้นด้วยความสัมพันธ์ที่เรียกว่าแฟนกำมะลอ แต่ภรภัทรแน่ใจว่าอีกไม่นานเขาจะเปลี่ยนสถานะจอมปลอมนี้ให้เป็นจริง
ทิพรดาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจู่ๆเธอจะต้องกลายมาเป็นแฟนสาวสายฟ้าแลบของภรภัทร แม้ใจหนึ่งจะบอกให้ปฏิเสธ แต่เพื่อเหตุผลที่ดีหลายๆประการ ทิพรดาจึงตัดปัญหารอบข้างด้วยการตกปากรับคำ และนั่นก็ยิ่งทำให้เธอผูกพันกับเขา จนภรภัทรไม่ใช่แค่เจ้านายที่เธอได้แต่คิดว่าแอบรัก เพราะมันคือความรักและผูกพันอย่างแท้จริง นั่นเองยิ่งทำให้เธอรับรู้ถึงนิมิตที่เลวร้ายของภรภัทรได้ดี รวมทั้งซึมซับทุกอารมณ์ของเขาทั้งหมด แม้ในบางครั้งที่เขาอาจทำให้เธอแทบทนไม่ไหวกับความแปรปรวนของเขา ทว่าเหนือไปกว่าความเจ็บปวดนั่นคือความอบอุ่น อ่อนหวานในหัวใจของภรภัทรที่มีให้ต่อเธอ
ความพิเศษในหัวใจของภรภัทรต่อทิพรดาไม่เกี่ยวข้องอันใดกับสัมผัสพิเศษที่เธอมี แม้มันจะช่วยเหลือเขาหรือส่งสัญญานเตือนใดๆได้ หากต้องเลือกกับความเจ็บปวดที่กัดกินหัวใจของทิพรดาแล้ว เขาอยากให้เธอเป็นเพียงแค่ทิพรดา ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งก็พอ เธอไม่ต้องมีความพิเศษใดๆ เขาก็รักเธอจนสุดหัวใจแล้ว แต่เมื่อทิพรดามีความพิเศษนี้ติดตัวมาด้วย ยามใดที่เธออ่อนไหวและต้องการใครคอยเคียงข้าง ทิพรดาจะมีเขาอยู่เสมอ
สิ่งที่เธอรู้สึกได้จากหัวใจของภรภัทรไม่ใช่แค่เรื่องเสแสร้งแต่อย่างใด สถานะของคำว่าแฟนกำมะลอได้เปลี่ยนไปแล้ว มันไม่ใช่แค่เรื่องอุปโลกน์ขึ้นมา เพราะหัวใจของเธอและเขาตรงกัน และยิ่งผูกพันกันมากเท่าใด นิมิตของทิพรดายิ่งแจ่มชัด ใครบางคนกำลังต้องการทำลายภรภัทรและนั่นเป็นสิ่งที่เธอจะไม่ยอมให้เกิดขึ้น ชีวิตที่ผ่านมา เธอสูญเสียคนที่รักไปมากพอแล้ว และเธอจะไม่มีวันยอมเสียเขาและคนที่เขารักไปอีกเด็ดขาด
ไม่มีวันที่ภรภัทรจะยอมปล่อยมือจากทิพรดาเด็ดขาด เธอคือคนที่เขาตามหามาตลอดชีวิต ผู้หญิงที่อาจจะมีความพิเศษ แต่สำหรับหัวใจของเขา ทิพรดามีความพิเศษเพียงอย่างเดียวคือเธอคือคนที่เขารัก แม้ต้องแลกด้วยชีวิตของตัวเอง เขาจะต้องดูแลปกป้องเธอ เป็นเกราะคุ้มครองหัวใจที่อ่อนเยาว์นี้ไปตลอด เวลาที่ได้พบทิพรดาอาจจะไม่ได้ยาวนาน แต่ภรภัทรก็มั่นใจเป็นที่สุดว่า ทิพรดาคือคนที่ถูกลิขิตมาให้เป็นดวงใจของเขา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
นิมิตลิขิตรัก ชื่อก็บอกแล้วว่าเป็นแนว สัมผัสพิเศษอะไรเช่นนั้น ก็แบบนั่นล่ะคะ นางเอกที่เป็นคนเห็นนิมิตซึ่งส่วนใหญ่ไม่ใช่เรื่องในอนาคต แต่จะเป็นเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นกับคนที่เธอผูกพันด้วย และเธอก็จะสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของคนที่ประสบเหตุอยู่ และด้วยความว่าส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ไม่ดีนัก ทำให้นางเอก ค่อนข้างจะเก็บตัว ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร แต่เมื่อเธอได้เข้ามาทำงานในตำแหน่งของเลขาส่วนตัวของพระเอก ก็เกิดอาการปิ๊งแรกพบทั้งสองฝ่าย แต่เพราะคิดว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดอะไร จึงได้แต่แอบเก็บรักไว้ในใจทั้งพระเอกและนางเอก แต่เมื่อนางเอกที่ไม่ยุ่งกับใครเท่าไร ดันไปมือชื่อว่าเป็นมือที่สามในความรักของคนที่เคารพที่สุด ก็เข้าทางพระเอกที่รอโอกาสอยู่ว่าจะทำไงให้ได้เป็นคนพิเศษของนางเอกเสียที จึงสวมรอยช่วยแก้ปัญหาด้วยเหตุผลง่ายๆคือ ตกลงเราก็เป็นแฟนกันไงเล่า ไม่รู้ว่าเธอมึนหรือกำลังดีใจทุกอย่างก็เข้าล็อก ซึ่งไม่ต้องบอกว่าแท้จริงคนมีใจให้กัน จะเป็นเช่นไร พระเอกก็มุ่งมั่นจะทำให้ทุกอย่างเป็นจริง ส่วนนางเอกก็ค้นพบว่า เธอยิ่งรับนิมิตร้ายๆของพระเอกได้ แต่คราวนี้เป็นนิมิตล่วงหน้าทั้งหมด ซึ่งนิมิตร้ายๆที่เกิดขึ้นกับนางเอกละคนรอบข้าง ทำให้เกิดเรื่องราวมากขึ้น แต่มันก็ทำให้พระเอกและนางเอกรักกันมากขึ้น สุดท้ายตัวร้ายก็ต้องแพ้ภัยตัวเองไปในที่สุด ด้วยความช่วยเหลือจากนิมิตและความสามารถใหม่ของนางเอก
ถ้าใครอยากอ่านนิยายแนวรักหวานแหวว ใสๆ ไม่ต้องมีตัวอิจฉาให้เปลืองเนื้อที่บนหน้านิยายของคุณ ฟีน่าขอแนะนำเรื่องนี้อีกสักเรื่องค่ะ คุณจะไม่เจอตัวอิจฉาอดทนใดๆทั้งสิ้น พระเอกจะแสนรัก แสนหวงนางเอกยิ่งกว่าสิ่งใดบนโลกนี้ ก็เพราะมันเป็นรักแรกพบ รักแรก รักเดียวของพระเอกนี้ค่ะ ยิ่งใครชอบแนวพระเอกไม่เคยรักใคร รักแต่นางเอก นี้ล่ะค่ะเรื่องนี้ถูกโฉลกกับคุณแน่นอน พระเอกจะทั้งรักและฉลาดแกมโกงที่อาศัยความซื่อๆของนางเอก มัดมือชกเธอ แต่ก็ทำให้นิยายหวานกันจนแสบไส้ อารายจะเลี่ยนได้อีกเนี่ย แต่ฟีน่าก็ชอบล่ะ อ่านแล้วสบายใจดี สมกับคำว่าผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย
แรกจะเก๊กนิดหนึ่งเพราะคิดว่านางเอกมีคนแอบรักอยู่แล้ว แต่ก็แค่แอบรักนิ แถมเขามีแฟนแล้ว ยังไงเขาก็ภาษีดีกว่าเยอะ ยิ่งได้สถานะแฟนมาแล้วถึงจะหลอกๆก็ตาม แต่ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง ไม่ยากจะทำให้จริง ก็เลยอ่านสบายใจไปค่ะ พระเอกไม่กินหญ้า งี่เง่า ไร้สาระ พวกประเภทหูเบาไม่ต้องไปหา ก็แสนรักขนาดนี้
ส่วนนางเอกเนี่ยนะคะ ก็สมล่ะให้พระเอกเขาห่วงใยทนุถนอม เป็นไข่ในหิน ยังกับตุ๊กตา น่ารัก แสนหวาน อ่อนเยาว์ อ่อนต่อโลก ซื่อ ใจดีมีแต่เมตตา คือประมาณนางเอกในอุดมคติ ร้ายไม่เป็น ซึ่งไม่จำเป็นเพราะไม่มีตัวอิจฉา แต่เธอกลับมีความพิเศษที่หาได้ยาก และนั่นก็ยิ่งทำให้นางเอกดูเปราะบาง จนพระเอกต้องดูแลดีๆ แต่นางเอกก็ไม่ใช่พวกสนิมสร้อยน่ารำคาญหรอกนะคะ จะแนวน่ารักใสๆ เสียมากกว่า
และที่บอกว่ามีเหตุผลขำๆที่คนแนะนำบอกก็คือ นางเอกเธอชื่อทิพรดา ชื่อเล่นชื่อทอฟฟี่ค่ะ ได้ยินครั้งแรก ฮากระจายไปเลยค่ะ เพราะใครเป็นแฟนบล็อกฟีน่าคงรู้ดีว่า ฟีน่าสนิทกับคุณแม่ขราชญาน์พิมพ์ที่มีชื่อเล่นว่าทอฟฟี่ และแทนตัวเองว่าฟี่เหมือนกันอีก งานนี้ล่ะ อ่านไป หน้าคุณทอฟฟี่ตัวจะลอยมาทันใด ซึ่งพอไหว นางเอกในเรื่องเนี่ย คล้ายกับพี่ทอฟฟี่ค่ะ น่ารัก บอบบาง สวยอะไรแบบนั้น แต่ที่ต่างกันมากมาย
อันนี้ขอนินทาค่ะ นิสัยนางเอกในเรื่องจะไม่สู้คน เกรงใจพระเอก ซึ่งทุกคนที่รู้จักพี่ทอฟฟี่จะรู้ดีว่าไม่ใช่เลย หน้าตาใช่แต่นิสัยคนละขั้ว แต่ฟีน่าอ่านทีไร ก็ต้องมีพี่ทอฟฟี่ติดตามาด้วย อันนี้ล่ะขำจริงๆ
กลับมาที่ตัวนิยายกันต่อค่ะ เรื่องนี้เป็นนิยายแนวรักเบาๆ สบายใจ แต่เพราะนิสัยฟีน่าเป็นคนแปลกประเภทหนึ่งคือ ถ้าไม่มีเรื่องบ่นคงไม่ใช่ฟีน่าตัวจริงเสียงจริงค่ะ ประการแรกที่ขอเม้นท์เลยก็คือ โลกของการทำงานในนิยายค่ะ ฟีน่าเข้าใจค่ะว่าคนเขียนเนี่ยต้องทำงานแล้ว เพราะมีรุ่นน้องที่อ่านนิยายด้วยกันบอกว่ารู้จักกับคนเขียนเพราะว่าเป็นเพื่อนกัน ฉะนั้นคนเขียนต้องอยู่ในวัยทำงานแล้ว แต่บางประการก็ยังมีข้อติดใจฟีน่าค่ะ
คือ ในเรื่องนี้พระเอกเป็นประธานบริษัทที่ฟีน่าคิดว่าต้องเป็นบริษัทที่ค่อนข้างจะใหญ่โตมาก ไม่งั้นพระเอกคงไม่ได้รับเกียรติให้เป็นทายาทตระกูลเศรษฐีอันดับต้นๆของเมืองไทย แต่ที่มันขัดๆสำหรับฟีน่านิดหนึ่งคือ ฉากที่มีการแนะนำตัวพนักงานในฝ่ายธุรการที่เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง แล้วพระเอกที่แสนขี้หึงนางเอกก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไร แล้วเดินเข้าห้องไปเลยต่อหน้าพนักงานทุกคน ฟีน่ากำลังคิดถึงความจริงที่ว่า ในบริษัทขนาดใหญ่แบบนั้น ชั้นของผู้บริหารย่อมไม่มีทางอยู่ชั้นเดียวกับฝ่ายอื่นๆ ยกเว้นฝ่ายที่สำคัญมาก
แต่เช่นนี้ฟีน่าเลยมองว่าแปลกค่ะ เพราะลำดับในบริษัทนั้น ฝ่ายธุรการจะฝ่ายที่ไม่ค่อยมีความสำคัญเท่าไร ฝ่ายขายหรือฝ่ายวางแผนนโยบาย ประมาณนั้นจะสำคัญกว่า ที่พูดได้เนี่ยเพราะเคยทำมาก่อนค่ะ และที่แปลกอีกอย่างคือ พระเอกเป็นระดับผู้บริหารระดับสูง ที่ไม่จำเป็นต้องให้พนักงานใหม่ที่เป็นแค่พนักงานฝ่ายธุรการเข้าพบและแจกแจงนโยบายบริษัทให้ฟังค่ะ ยิ่งเป็นพนักงานที่ยังไม่ผ่านการทดลองด้วยแล้ว อย่างที่บอกว่าถ้าเป็นฝ่ายอื่นอาจจะเป็นไปได้ อ่ะ มองในแง่ว่าพระเอกจะประกาศความเป็นเจ้าของนางเอกก็พอได้ แต่มันดูอารมณ์เป็นวัยรุ่นไปนิดค่ะ พอๆกับอารมณ์ขึ้นลงที่มีกับนางเอกค่ะ มันคล้ายหนุ่มอายุยี่สิบกว่าๆ มากกว่าจะสามสิบ ฟีน่าพยายามมองให้เป็นนิยายนะคะ ก็โอเคค่ะ หรือมองในแง่ดี พระเอกเป็นคนให้ความสำคัญกับทุกแผนก แต่เราเคยเห็นแต่อย่างมาก พนักงานใหม่ก็แนะนำกับหัวหน้าแผนกก็เท่านั้นเอง
ประการต่อมาเรื่องการทำงาน นางเอกเป็นเลขาของพระเอก ที่พระเอกและเลขาคนเก่าออกปากว่าเก่ง อันนี้ไม่มีอะไรค่ะ แต่กลับกลายเป็นว่า ในช่วงแรกที่นางเอกรู้สึกว่าพระเอกหงุดหงิดใส่ตัวเอง จนไม่กล้าถามงานนั่น ในฐานะเลขา จุดนี้ไม่ใช่ค่ะ ไม่ว่าจะอย่างไร นายคุณจะอารมณ์เสียสักแค่ไหน แต่คุณคือเลขา ร่างจดหมายที่นายคุณส่งมาให้ ถ้าอ่านไม่ออกหรือไม่เข้าใจ ต้องถามค่ะ เพื่อความถูกต้องในการทำงาน จะมาเดาเอาเองแล้วส่งไป หากผิดค่อยแก้ไข เช่นนี้ไม่ได้ค่ะ หากเป็นสัญญาสำคัญ ต้องเร็วและแม่นยำมาก ก็เข้าใจว่าให้นิสัยนางเอกอ่อนโยน บอบบาง ซึ่งถ้าเป็นเรื่องจริงเนี่ย นางเอกไม่เหมาะเลยกับงานเลขาที่ต้องเข้มแข็งสักนิด เพราะระดับเจ้าของบริษัท จะค่อนข้างมีการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ที่บ่อยมาก นางเอกเนี่ยถ้าโดนดุนิดหนึ่งก็น้ำตาคลอแล้ว ฟีน่าทำงานเป็นกึ่งๆเลขานาย รู้ดีว่า ต้องปรับตัว ยืดหยุ่นได้ ถ้าเปลี่ยนสีคงเปลี่ยนไปตามอารมณ์นายเลยค่ะ แต่เอาน่านิยาย นางเอกต้องน่าทนุถนอมดิ อึด บึกบึนแบบแก ก็ต้องเป็นโสดแบบนี้ล่ะ จะเปลี่ยนเป็นสาวน้อยแสนหวานก็ไม่ทันล่ะ
คำผิดในเรื่อง ฟีน่าเห็นแค่คำเดียวแต่ติดตามากกับคำว่า เพลย์บอล ที่มันต้องเป็นเพลย์บอย แต่ฟีน่าจำไม่ได้ว่าเจอตรงช่วงไหน คาดว่าน่าจะเป็นช่วงที่พูดถึงน้องชายของพระเอกเสียมากกว่าค่ะ อิๆๆ ที่จำแม่นเพราะหลุดขำมาเลย จากหนุ่มนักรัก มาเป็นหนุ่มนักบอลแทน ซึ่งมันหลุดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้นนะคะ แต่ฟีน่าติดในหัวเลย และอีกคำที่ไม่ใช่ว่าใช้ผิดหรอกค่ะ แต่ฟีน่าแค่ติดใจนิดเดียว กับคำว่าพิโรธ ฟีน่าอาจจะชินกับคำนี้ในฐานะคำราชาศัพท์ค่ะ พอมาเจอกับการใช้กับคนปกติฟีน่าเลยรู้สึกแปลกๆนิดหนึ่ง
เรื่องต่อมาคือ อันนี้ฟีน่าตีความหมายผิดหรือเปล่าไม่รู้ กับตอนที่แม่พระเอกได้รู้ความจริงว่านางเอกมีอะไรพิเศษ แล้วพระเอกถามกลับไปว่าแม่เชื่อในคำพูดของเขาหรือเปล่า แล้วในนิยายก็บอกว่า ทำไมเธอจะไม่เชื่อ ก็คลอดเขามาและเลี้ยงดูมายิ่สิบกว่าปี คือฟีน่าจำได้ว่าพระเอกอายุเข้าสามสิบกว่าไปแล้วไม่ใช่หรือค่ะ แล้วไง กลายเป็นยี่สิบกว่าปีไปได้ ฟีน่าล่ะงง
ขอต่ออีกสักนิดค่ะ ในเรื่องให้นางเอกเป็นสาวขี้อาย อ่อนหวาน แต่ฟีน่าว่ามันขัดๆกันนิดหนึ่ง กับฉากที่นางเอกไปสัมมนากับบริษัท แล้วปรากฏว่านางเอกกลับใส่บิกินี่สีแดงสดว่ายน้ำ แม้จะเป็นในสระภายในห้องพักก็ตามที่ แต่ฟีน่าก็ว่ามันแปลกๆไปนิดหนึ่งค่ะ ปกติสาวขี้อายไม่น่าจะกล้าใส่บิกินี่เลยนะคะ นิยายๆ คิดไว้ฟีน่า
ข้อสุดท้ายค่ะ ฉากที่พระเอกพานางเอกไปซื้อแหวนให้นางเอกใส่ อันนี้ไม่มีอะไรแต่มันแปลกตรงตอนจ่ายเงินนี้ล่ะค่ะ แทนที่พระเอกจะควักบัตรเครดิตประเภทรูดไม่จำกัดวงเงินออกมาจ่าย กลับกลายเป็นเงินปึกใหญ่ คือระดับพระเอกเนี่ย คงไม่พกเงินสดแล้วค่ะ ต้องบัตรเครดิตเท่านั้น แค่เช็คก็ยังแปลกแล้วค่ะเดี๋ยวนี้ แหวนเพชรวงหนึ่งไม่ใช่ไม่กี่หมื่นบาท คงเข้าหลักแสนล่ะค่ะ แล้วเงินแสนหนึ่ง ถ้าเป็นธนบัตรฉบับละพันก็หนาปึ๊กเลยค่ะ ใครจะไปกล้าพกเงินสดปึกใหญ่ขนาดนั้นไปไหนมาไหน
หุๆๆ เม้นต์กันซะมากมายขนาดนี้ แต่ส่วนตัวฟีน่าค่อนข้างชอบเรื่องนี้ค่ะ เพราะมันอ่านง่าย สบายใจดีค่ะ ยิ่งเป็นแนวพระเอกแสนรักนางเอก ไร้ตัวอิจฉาให้เปลืองพื้นที่ด้วยแล้วยิ่งชอบค่ะ ไม่เสียเวลาหวานชื่นรื่นรมย์ใจของเรา อาจจะมีข้อติดใจสำหรับฟีน่าไปบ้าง แต่ถือว่าอย่างน้อยถ้าไม่คิดมาก ช่างจับผิดเกินไปอย่างฟีน่าเป็น ก็อ่านได้สบายใจไร้กังวลค่ะ ฟีน่าอาจจะแปลกๆกับเนื้อหานิยายไปบ้างแต่จัดว่าอ่านได้ไม่เสียดายเงินค่ะ หวานใส ใช่ได้ อ่านไปก็ยิ้มไป อิจฉาในความรักที่พระเอกมีให้นางเอกกันไปค่ะ