อิทธิฤทธิ์รัก เรื่องสั้นรวมนักเขียนของมันดี
อิทธิฤทธิ์รัก เรื่องสั้นรวมนักเขียน
อิทธิฤทธิ์รัก แอลลี่
ในที่สุดอิทธิก็ได้มีวันพักผ่อนบ้าง แต่วันหยุดที่สงบก็เปลี่ยนไปเมื่อกรพินธุ์ก้าวเข้ามา ไม่รู้เพราะเครื่องรางของขลังจากนายหญิงผู้แสนหวังดีหรือเปล่า ความรักที่เกิดขึ้นมันจึงรวดเร็วปานสายฟ้าเช่นนั้น จากสถานะคนเพิ่งรู้จัก กลับกลายเป็นคนรัก แต่กรพินธุ์ถือดีเช่นไร เชยชมเขาแล้วทอดทิ้งไปเช่นนี้ คนนิ่งๆเช่นอิทธิไม่มีวันปล่อยให้เธอลอยนวล
จะโทษว่าเหล้าทำให้ขาดสติก็คงพูดไม่ได้ แต่มันอาจทำให้ความกล้าของกรพินธุ์เพิ่มขึ้นจนเกินควบคุม ครั้งแรกที่เธออยากจะวาดรูปนู้ดของอิทธิเท่านั้น ไฉนเลยกลับกลายเป็นเสียไปทั้งตัวทั้งใจแบบนี้ และที่ยิ่งทำให้สาวขี้ตื่นเช่นเธอหัวใจแทบวาย เมื่ออิทธิไม่ใช่ผู้ชายแสนธรรมดา แต่เขาคือลูกน้องคนสนิทของมาเฟียภาคใต้ผู้โด่งดัง ไม่นะ กรพินธุ์ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพวกมาเฟีย
การจะปราบสาวขี้ตื่นเช่นกรพินธุ์มีอย่างเดียวเท่านั้นคือรุกจนตั้งตัวไม่ติดเช่นนี้ แต่หารู้ไม่ว่าตอนนี้กรพินธุ์ไม่ได้อยากหนีไปจากอิทธิแล้ว แค่ขอไปตั้งตัวก็เท่านั้นเอง งานนี้คนที่ได้กำไรเห็นๆ ก็น่าจะเป็นกรพินธุ์ ได้ทั้งสามีแสนเพอร์เฟคส์แถมได้นายแบบนู้ดแบบส่วนตัวมาอีกคน อิทธิฤทธิ์ของความรักที่เล่นคนที่ไม่ทันตั้งตัวในความรักทั้งสองอาจจะรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ แต่ทั้งสองก็มั่นใจว่านี้ล่ะเป็นความรักที่แท้จริง
วศิน VS แอลลี่
ผู้ชายเช่นวศินก็ยังคงเป็นวศินเสมอ คนที่เขาจะห่วงใยรักใคร่และใส่ใจแต่กับคนในครอบครัว แต่เมื่อวศินต้องมาพบปะผู้หญิงที่ชื่อแอลลี่ คนที่ไม่รู้เลยว่าวศินไม่ใช่คนที่ล้อเล่นด้วยแม้แต่น้อย งานนี้วศินหรือแอลลี่ใครกันแน่ที่จะต้องโดนอีกฝ่ายต้องกลับไปฝึกฝนฝีมือมาต่อกรกันใหม่
ด้วยดวงใจเปี่ยมรัก มอร์นิ่งกลอรี่
นิฐานันด์ไม่ได้เป็นผู้ชายเจ้าชู้สักหน่อย เขาก็แค่อ่อนไหว รักใครง่าย แต่ทำไมผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตก็ออกไปจากชีวิตอย่างรวดเร็ว ยกเว้นแค่ยัยน้องสาวจอมแสบข้างบ้านที่ชื่ออบเชยด้วยนะ จะสลัด จะผลักไสเช่นไร เธอก็ยังวนเวียนอยู่ในชีวิต แต่ใช่ว่านิฐานันด์จะรังเกียจแม่สาวน้อยคนนี้หรอก เขาก็แค่หมั่นไส้ในความล้นจนเกินไปของอบเชย
ความฝันของอบเชยง่ายดายและไม่ซับซ้อน เธอต้องการเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของนิฐานันด์ ทำไมผู้หญิงข้างกายเขาจึงไม่ใช่เธอเสียที แต่อย่าหวังว่าอบเชยจะละทิ้งความพยายามไปง่ายๆ เมื่อตอนนี้หัวใจของเขากลับมาว่างอีกครั้ง คราวนี้ล่ะ จะต้องเป็นเธอเท่านั้น
หัวใจเป็นสิ่งสลับซับซ้อน เหมือนที่นิฐานันด์ไม่รู้ว่าแท้จริงเขาไม่เคยรักใครเลย ยกเว้นอบเชย แต่มันบดบังอยู่กับคำว่าอายุที่ห่างกันเกินไป และอบเชยยิ่งเด็กเกินไปที่จะรู้จักคำว่ารัก แต่เขาล่ะ รู้จักมันดีจริงหรือ หากวันที่ผ่านไปเขาเคยผิดพลาดที่ไม่รู้จักหัวใจตัวเอง เหมือนที่อบเชยรู้ใจตัวเองมาตลอด เขาก็จะไม่ยอมน้อยหน้า อบเชยได้สอนให้เขารู้จักว่ารักที่แท้จริง ไม่ได้อยู่ไกลตัวเลย ถ้าเขาจะเปิดตาออกให้กว้างๆ ก็จะพบว่าคนที่เขารักและรักเขาอยู่ใกล้กันเพียงใด
มนต์พระจันทร์ มณชยาภา
ในวันแต่งงานควรมีแต่ความหวานชื่น หากแต่วันนั้นของนภนัยไม่ใช่เลย ใครบางคนต้องการกลั่นแกล้งให้เขาและจันทร์เจ้าขาต้องหมองใจกัน คลิปใส่ความเขาจึงได้ถูกเผยแพร่ขึ้น แต่ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร นภนัยจะต้องพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นว่า เขาไม่เป็นอย่างที่ทุกคนคิด ความรักของเขามีให้กับจันทร์เจ้าขาเพียงคนเดียว
รักหรือ นภนัยเคยรักเธอจริงหรือ แล้วที่เห็นกับตานั่นคืออะไร จันทร์เจ้าขาไม่อาจทนรับกับเรื่องหลอกลวงนี้ได้ ไม่ว่าสามีที่รักจะอธิบายเช่นไร เธอก็ไม่มีวันเชื่อ บางครั้งเธอยอมที่จะปิดหูปิดตาเสียยังดีกว่าจะยอมรับความจริงที่มันคงเต็มไปด้วยคำโกหกหลอกลวงเช่นนี้
เมื่อใช้ความจริงใจเข้าสู้แล้วไม่เกิดผล ก็คงต้องถึงคราวเอาด้วยเล่ห์กล แม้นภนัยจะไม่อยากทำแต่จะให้เช่นไรได้ นี้คือวิธีทางเดียวที่จะทำให้จันทร์เจ้าขายอมรับที่จะฟังความจริง และสิ่งที่พยายามลงไปก็สัมฤทธิ์ผล น้ำผึ้งที่เคยขมก็กลับมาหวาน พิสูจน์ว่าที่ผ่านมานั้นมีแต่คำว่ารักแท้ตลอดมา
ตะวันแสนรัก มณชยาภา
ดุจตะวันชิงชังแม่เลี้ยงตัวเองยิ่งนัก แต่จงชังมากขึ้นเมื่อเธอต้องถูกบังคับให้แต่งงานกับน้องชายคนที่เธอเกลียดที่สุด เพราะแม่เลี้ยงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้เธอต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ ถูกพ่อผลักไส ซ้ำรอยการประชดชีวิตเพียงครั้งเดียวเมื่อหลายปีก่อนก็ฝากรอยราคีไว้กับเธอ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เพราะคนๆเดียวเท่านั้น
แสนยากรไม่รู้จะพูดอะไรออกไปได้ เมื่อผู้หญิงที่เขาติดตราตรึงใจหลายปีก่อน อยู่ตรงนี้แล้ว แม้ครั้งนั้นจะเป็นการพบเจอกันในเหตุการณ์ที่เลวร้ายยิ่งนัก แต่กลับฝังแน่นอยู่ในใจเขาไม่ลืมเลือน และตอนนี้เขาก็ต้องทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามใจปรารถนา
หากวันก่อนผู้ชายเช่นแสนยากรจะเป็นดั่งโจรร้ายที่พรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอ แต่นี้เขาคือชายเดียวในดวงใจ ผู้ที่จะพาเธอผ่านคืนวันอันเลวร้ายไปได้ แต่แท้จริงแล้วฝันที่แสนหวานก็พลันมลาย เมื่อเขาคือว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอเกลียดชัง หากแต่ในที่สุด ความเกลียดให้อะไร นอกจากความเจ็บปวด หากดุจตะวันมองให้ลึกลงไป มีเพียงตัวเธอเท่านั้นที่ทำร้ายทุกคน เมื่อหัวใจของเธอมีแต่รัก ความสุขที่ทุกคนรอคอยก็อยู่ไม่ไกล
| Create Date : 25 เมษายน 2555 |
| Last Update : 25 เมษายน 2555 8:40:56 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 4675 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ว่ากันด้วยเรื่องแรกอย่างอิทธิฤทธิ์รัก
เรื่องนี้เนี่ยจะนับว่าเป็นเล่มต่อของใครดีล่ะค่ะ เอาหลักๆก็ภาคีสายน้ำผึ้งกะพู่กลิ่นกานน เมื่อไอ้หน้าตายอย่างอิทธิได้วันลาพักร้อนแบบพิเศษจากพู่กลิ่น แถมด้วยของรางของขลังที่แม่หนูชมพูฟันธงว่าพกแล้วดีได้เมียทันใจไปด้วย แล้วใครจะไปคิดล่ะว่า มันทันใจขนาดนั้น เรียกว่าไปเรียกชื่อใหม่กันดีกว่าเป็น เมียทันใจภายในเจ็ดวันแทนอะไรเช่นนั้น เพราะสาวเจ้าดันเกิดอารมณ์ติสต์อยากวาดภาพนู้ดอีตาอิทธิขึ้นมา ก็แกเล่นหุ่นเฟิร์ม ทรมานใจสายตาจิตรกรสาวขนาดนั้น แต่ยังไม่ทันได้คุยกันเรื่องภาพวาดอะไรเลย ก็ไปลงเอยกันแล้ว
แต่งานนี้สาวเจ้าที่เป็นคนแตกตื่นง่าย ก็เกิดติสต์แตกรอบสอง งงๆ อึ้งๆกับการได้สามีทันใจ แถมมารู้ว่าพ่อหนุ่มหน้าตายคนนี้เป็นมือซ้าย ขวา เจ้าพ่อคนดัง ไม่นะ เธอไม่อยากเป็นเมียลูกน้องมาเฟีย จนขอหนีไปตั้งหลัก แต่พอคิดได้ก็แบบว่าจะหนีไปทำไม งานนี้อาการหลบๆ หนีๆกันข้ามเขาข้ามจังหวัดจึงไม่เกิดขึ้นเพราะอายุอานามนางเอกก็ไม่ใช่สาวใสวัยปิ๊ง แต่กำลังจะเข้าสู่วัยแห่งการอยู่บนที่สูงเช่นคานทองแล้ว เมื่อฟ้าปรานีส่งผู้ชายเช่นอิทธิมาให้มีหรือจะไม่คว้าไว้ จนกลายเป็นที่มานิกเนมของนิยายตอนนี้ว่า นายหน้าตายกับยัยแอบหื่น
อ่านแล้วเป็นไงหรือค่า พระเอกแอลเขาพิมพ์นิยม เป็นรุ่นรักเราทันใจอะไรแบบนั้น พอสบตาปุ๊บก็รู้ปั๊บ ไม่ต้องเสียเวลาสำรวจตรวจตราหัวใจ ให้คนอ่านไปนั่งลุ้น นั่งมึนงง เสียเวลาว่าเมื่อไรแกสองคนจะรักกัน แม้ว่าเรื่องนี้ หนูพินจ๋า จะรีบไปไหนกันค่า เจอกันช่วงตอนพระอาทิตย์ยังไม่ทันตกดิน พอค่ำก็คว้าอีตาหน้าตายไปครอง ไม่ต้องรีบหรอกจ้า แค่สามสิบเอง ไว้รอให้แบบฟีน่าก่อน ประเภท ไฟท้ายรถด่วนก็ไม่ทันแล้ว จะตีหัวลากเข้าถ้ำก็คงไม่เป็นไร
หรือว่ามันเป็นเรื่องสั้น เลยต้องรวบรัดตัดความ จนเจ้าตัวคนเขียนเองก็ชักไม่แน่ใจว่า นางเอก พระเอกของแอลหื่นเกินไปไหม ไม่รู้จักวางท่า เก๊กลีลาบางเลยหรือไร เอาเป็น เจ้ละไว้ในฐานที่ลำเอียงนะ คือถ้าเขียนให้ไปแบบรักนะแต่ไม่แสดงออก ปากอย่างใจอย่าง นั่นล่ะแอลลี่ตัวปลอม แต่ถ้าจะให้ดีก็ขอมีลีลาทอดยาวไปสักหลายตอนหน่อยก็ดี หนูพินแกไม่มีเล่นตัวเลยสักกะนิด ผสมกับพระเอกแอลเป็นประเภท รักแล้วต้องได้ ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องกลัวว่าจะไปนั่งนึกว่ารักไม่รัก ก็เลยเข้าคู่กันเป็นอย่างดี
ซึ่งส่วนตัวฟีน่าไม่ได้ซีเรียสอะไรมากกับเรื่องพวกนี้ เรามองแล้วว่าการที่คนรักกัน(ในนิยาย)จะมีอะไรกัน รับได้ถ้ามีปัจจัยที่รองรับคือ ไม่ได้อยู่ในวัยเรียน มีงานมีการทำอย่างดี ถ้าเกิดท้องป่องขึ้นมาแล้วจะไม่เป็นภาระสังคม ต้องเกิดจากความยินยอมพร้อมใจของสองฝ่าย และที่สำคัญคือ มาจากรัก แม้จะรักลึกๆ ไม่รู้ตัวตอนนั้นก็ดีกว่า แค่รักเธอเพื่อฟัน หรือนางเอกเป็นสาวล่าแต้ม อันนั้นคงจะไม่ผ่าน
ดังนั้นเรื่องอ่านไปก็แบบว่าอีตาอิทธินี้น่ารักดีแหะ ไม่มีคิดมาก แม้ตัวเองจะไร้สเปค แต่พอเจอคนที่ใช่ก็รู้ตัวเองดีไม่ต้องรอให้ใครมาบอก แน่วแน่ที่สุด เข้าใจอะไรง่ายดาย เป็นผู้ชายไม่ตื่นตระหนก ตื่นตูม ซึ่งเหมาะกับนางเอกที่ขี้ตื่นไปนิด จนฟีน่าขำฉากที่ภาคีเล่าให้ฟังว่าเธอเพิ่งมีอะไรกับใครมา ในหัวของนางเอกก็คิดไปต่างๆ นาๆ เมียมาเฟียหรือเนี่ย ไม่นะ ฉันยังไม่อยากตาย ไม่อยากโดนตามล่า จนต้องหนี ขำดีค่ะ นางเอกโก๊ะชะมัดยาด แต่พอมีเวลาคิด นางเอกก็หายเอ๋อ
สรุปแล้วน่ารักดีนะคะ อยากอ่านตอนของฉัตรบ้างจังค่ะว่า ของรางของขลังของหนูชมพูจะใช้ได้ผลกับฉัตรแค่ไหน แต่ที่ฟังมาคร่าวๆ ได้ผลอย่างแรง อ้อ ที่ขอแซวประการแรก หาโรงแรมใหม่เหอะแอล ปาลีธาราบ่อยล่ะ รวยแล้ว ให้โรงแรมอื่นได้เงินบ้าง
ประการที่สอง ไหนๆก็หน้าด้านขายของแล้ว ทำไมไม่มาให้ครบล่ะน้อง ขายหนุ่มๆบ้านจันทร์ศกแล้ว ทำไมไม่ขายคุณชัด คุณรบไปด้วย ขาดดุลหมด อ่ะช่วยขาย ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณชัดได้จากกรรเกดชัยชัดนะคะ และคุณรณภู ได้จากเรื่องด้วยจิตพิศวาส
ส่วนคุณพี่วศินกับแอลลี่นั้น ไม่อยากบอกว่าสงสัยจะเดจาวูอย่างแรง อ่านแล้ว ทำไมมันคุ้นขนาดนี้ อิๆๆ ขอแซวหน่อยเถอะค่ะ เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องสั้นที่แอลเคยเขียนให้อ่านสมัยคุณเธอยังมีเวบบอร์ดเป็นของตัวเอง เป็นการเอามาให้หายคิดถึงคุณพี่ศินที่ไม่เคยหลุดมาด ผู้ชายเช่นเขา แต่เมื่อต้องมาเจอแอลลี่ ความฮาจึงบังเกิด จนจำได้ว่า ประโยคติดใจจากเรื่องนี้คือ พี่ศินแกต้องการหนังสือใหม่ ไม่ต้องการของมีตำหนิที่เกิดจากอะไรต้องไปอ่านเอง อิๆๆ ฮาอย่างแรง ตอนนี้ไม่มีเม้นท์อะไรทั้งสิ้น ยกเว้นแค่จะบอก จงเอาเรื่องสั้นที่เขียนในตอนนั้นมาทำเป็นรวมเล่มได้แล้ว แชทล็อกด้วยอยากได้เป็นเล่มแล้วนะ