เพียงแค่นฤบดินทร์ นายตำรวจหนุ่มผู้บ้างานปฏิบัติหน้าที่ตรงเป๊ะเกินไปเท่านั้น ทำให้ชีวิตของเขาต้องเจอกับความยุ่งยากและปั่นป่วนที่สุด และคนที่นำทุกอย่างมาให้ก็คือธารทิพย์แม่สาวนักซิ่ง สุดแสนยั่วยวนกวนอารมณ์คนนี้ แต่ถ้าหากนฤบดินทร์รู้ว่าธารทิพย์จะนำเรื่องปวดหัวมาให้เขามากมายขนาดนี้ เขาคงไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับเธอนักหรอก
คนอย่างคุณหนูธารทิพย์ที่ไม่เคยยอมลงให้ใครทั้งนั้น และไม่มีวันจะยอมให้นายตำรวจนิสัยแย่คนนี้ลอยนวลไปได้ เขาช่างโง่จริงๆ ที่ไม่รู้จักว่าธารทิพย์เป็นใคร แต่ที่โบราณเค้าว่าให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัวก็คงจะเป็นเช่นนั้น เรื่องโกหกคำโตที่ธารทิพย์กุขึ้น กลับผูกพันให้เธอและนฤบดินทร์ต้องถูกผูกติดกันไปถึงสองเดือน
แค่โดนพักงานด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนไร้สาระที่สุดนฤบดินทร์ก็แทบบ้าแล้ว แต่ยังต้องมาเป็นคนคุมประพฤติยัยคุณหนูนิสัยเสียสุดขั้วโลกอย่างธารทิพย์อีก ไม่รู้ว่าคนอย่างเขาจะหมดความอดทนกับเธอเมื่อไร ทว่าคนที่เขามองว่าเลื่อนลอย ไร้สาระ เป็นผู้หญิงนิสัยเสียไม่มีประโยชน์ใดๆ กลับทำให้เขารู้สึกแปลกประหลาดไม่เหมือนกับผู้หญิงอื่นที่ผ่านมาในชีวิต
ตัวตนที่แท้จริงของธารทิพย์จะเป็นยังไง เธอก็ไม่คิดสนใจจะแสดงให้นฤบดินทร์ได้รู้หรอก แต่ทำไมในยอมที่เขาเห็นคนอื่นดีกว่าเธอ มีค่ามากกว่าเธอ ธารทิพย์กลับไม่เคยพอใจในความรู้สึกนั้น ส่วนเรื่องที่เธออยากจะช่วยเขาน่ะหรือ ก็เพียงแค่เธอเป็นคนดีของสังคมเหมือนกัน ไม่เกี่ยวอะไรกับนฤบดินทร์ทั้งนั้น
จะปฏิเสธหัวใจและความรู้สึกตัวเองเท่าไร แต่นฤบดินทร์ก็ไม่อาจหลบเลี่ยงความจริงได้ว่า เนื้อแท้แล้วเขารักเธอ ธารทิพย์ คุณหนูนิสัยเสีย แต่น่ารักที่สุดในสายตาเขาคนนี้ ทว่าอันตรายที่เขาไม่คิดว่าจะกล้ำกลายมาถึงเธอ จะก่อให้เกิดกำแพงแห่งรักอันยิ่งใหญ่กั้นขวางความรักของเขาและเธอให้ต้องห่างไกลกัน แม้หัวใจจะเปี่ยมไปด้วยความรัก
แม้ธารทิพย์จะหลงลืมความรักที่เคยมีต่อนฤบดินทร์ไปชั่วขณะ แต่เมื่อวันนี้เธอรู้ว่าหัวใจและร่างกายของเธอมีใครเป็นเจ้าของครอบครองอยู่ ธารทิพย์ก็ไม่ยอมให้นฤบดินทร์ผิดคำสัญญาแห่งรักที่เคยให้กันไว้ และธารทิพย์ก็ไม่สนใจด้วยว่า เธอจะเป็นฝ่ายเรียกร้องให้เขากลับคืนมา เมื่อหัวใจของสองเรารักกัน อุปสรรคใดๆ ก็กั้นขวางไม่ได้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
สำหรับพระเอกในเรื่องกำราบรัก เป็นนายตำรวจหนุ่มผู้บ้างาน ไม่ยอมให้คนทำผิดกฏหมายลอยนวลไปได้ แม้แต่เรื่องเล็กน้อย และเมื่อเขาได้เจอสาวซิ่ง วิญญาณตำรวจไทยก็เข้าสิง และเธอก็ไม่รอดพ้นไปได้ แต่หารู้ไม่ว่าเขากำลังจะโชคร้ายอะไรแบบนั้น พระเอกที่ไม่ชอบหน้านางเอก เพราะนิสัยและหลายๆ ก็ต้องซวยที่ดันโดนพักงานแถมต้องมาคอยคุมประพฤตินางเอกอีก และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์กัน จากความไม่ชอบหน้ากัน ก็ค่อยๆเห็นความน่ารักของนางเอก ประมาณคู่กัดกลายเป็นคู่รักนั่นล่ะคะ แต่ความรักที่ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาก็เกิดเรื่องจนได้เพราะคดีที่พระเอกทำ แต่สุดท้ายก็แฮปปี้ค่ะ เพราะนางเอกเป็นตัวหลักที่ทำให้ทุกอย่างจบด้วยดี
ส่วนนางเอก เป็นคุณหนูขี้วีน เอาแต่ใจ สวยแต่ปากร้าย เซ็กซี่หากซ่อนความเป็นแม่บ้าน แม่เรือนและความโก๊ะๆเอาไว้ ก็อย่างที่บอกค่ะว่าเธอเป็นสาวขี้วีน เลยไม่ค่อยถูกกับพระเอกเท่าไร แต่จริงๆเธอก็มีมุมน่ารักๆที่อาจจะอยู่ลึกไปนิดหนึ่งสำหรับพระเอก แต่เธอก็เก่งกล้า บ้าบิ่นสมกับลูกตำรวจอยู่ล่ะคะ ก็เหมาะกับพระเอกอยู่ และที่เด่นมากคือ ไม่ใช่พวกสาวน้อยที่คอยแต่จะรอให้พระเอกกลับมา ถ้าเรารักกัน ฉันจะเป็นฝ่ายดึงความรักกลับมาด้วยฝีมือฉันเอง ฉันก็จะทำ ความรักของพระเอก นางเอกเลยสมหวังก็เพราะนางเอกนี้ละคะ
อ่านจบแล้วเป็นยังไง อิๆๆๆ ขอบอกเลยว่าฟีน่าเป็นคนมีปัญหามากๆ ค่ะกับสรรพนามของการเรียกขานในเรื่อง ฟีน่าเรื่องมากกับการเรียกขานของนางเอก ไม่ว่าจะเรื่องไหน เจอนางเอกเรียกพระเอกว่านายเข้าไปปุ๊บจะชะงักทันใดเลยค่ะ เป็นนิสัยเสียที่แก้ไม่หายค่ะ ยังดีที่มาเปลี่ยนเรียกว่าพี่ในตอนกลางเรื่อง ถ้าไม่เปลี่ยนสงสัยฟีน่าได้มีปัญหาจนจบเรื่องแน่เชียวค่ะ
กลับมาต่อเรื่องนิยาย ถ้าใครชอบแนวคู่กัด คู่กัน แล้วกลายเป็นคู่รักจะแนวนั้นเลยค่ะ พระเอก นางเอกจะเป็นขมิ้นกับปูนกันตลอด โดยหารู้ไม่ว่า การที่มาผูกติดกันแบบนี้เพราะแผนจับคู่ของพ่อๆ แต่คนไม่ถูกกันมาอยู่ด้วยกัน จะรักกันได้ไงก็ต้องไปลองอ่านเอาเองนะคะ แต่ขอบอกว่าพระเอกนี้ก็เจ้าแผนการเหมือนกัน เพราะหวังจะดัดนิสัยนางเอก แต่ดัดยังไงไม่รู้ดันไปรักเขาเฉยเลย ก็เลยเป็นปากว่าไม่ แต่มือและใจน่ะไปแล้ว แต่ก็สมกับนางเอกเค้าล่ะ ร้ายกาจ เอาแต่ใจอย่างนางเอก ได้คนหงอๆมาเป็นสามี เสียคนกันพอดีค่ะ
สำหรับเนื้อหานิยาย จะเน้นไปเรื่องการงานของพระเอก ที่แสดงให้เห็นว่าพระเอกเป็นคนบ้า และก็บ้าจริงๆ ไม่ใช่บอกว่าบ้างานแต่ยังแสดงให้เห็นและเชื่อได้ว่าพระเอกเป็นคนแบบนี้จริงๆ ฟีน่าจะชอบในเรื่องการค่อยๆ ดำเนินความสัมพันธ์ของพระเอกและนางเอกที่แรกเริ่มไม่ชอบขี้หน้ากัน แต่เพราะอะไรมันทำให้ความรู้สึกไม่ชอบหน้าเปลี่ยนไปเป็นความรักได้ อาจจะเป็นเรื่องของน้ำตาลใกล้มดก็อาจจะเป็นได้ แต่ก็ดีที่ไม่ก้าวกระโดดข้ามขั้นจนเกินไป ประเภทตีกันเมื่อวาน วันนี้เราดีกันแล้วอะไรแบบนั้น แม้บางครั้งจะดูว่าฝรั่งจ๋าไปนิดสำหรับตัวฟีน่า แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดน่าเกลียด คงจะเพราะฟีน่ามองว่านางเอกจบเมืองนอก แถมเป็นคนไม่ยอมใครอะไรแบบนั้นมั๊งค่ะ
และมาถึงเจ้าหนูจำไมแบบฟีน่านะคะ แรกเริ่มอย่างที่บอกว่า ฟีน่ามีปัญหาส่วนตัวกับสรรพนามไปแล้ว อันนั้นไม่เกี่ยวกับนิยายเป็นนิสัยส่วนตัวของฟีน่าแล้วกันค่ะ ซึ่งข้อนี้ก็เป็นความบ้าส่วนตัวของฟีน่าอีกเช่นกัน เพราะเป็นคนนิยมนางเอก เรียบร้อยมากกว่านางเอกขาวีนค่ะ (เพราะตัวเองขี้วีนอยู่แล้ว เลยพยายามหานางเอกตรงข้ามกับตัวเองไว้ก่อน) ก็เลยเฉยๆกับหนูน้ำค่ะ
ฟีน่าไปชอบลีลามากกว่าค่ะ รวมทั้งเรื่องของลีลาไปด้วย อ้าว หล่อนดันชอบคู่รองเสียนี้ยัยฟีน่า แม้ลีลาจะมีมุมร้ายนิดๆ แต่ร้ายแบบไม่ได้ชั่ว แต่เป็นอารมณ์ของคนที่รักผู้ชายคนหนึ่งก็อยากจะให้เขาสนใจเธอคนเดียวอะไรแบบนั้น ฟีน่าเลยชอบลีลามากกว่า และดูเธอจะเป็นผู้ใหญ่กว่านางเอก ที่เป็นคุณหนูจ๋าไปหน่อยค่ะ สะใจอีตอนเอาคืนคนที่มาชอบลีลาด้วยค่ะ เด็ดดวงสมเป็นตำรวจหญิงค่ะ
ต่อไปคือสรรพนาม(อีกล่ะ)ที่นางเอกกับพระเอกเรียกกัน ตัวกินหมากับตัวกินไก่ แม้จะเป็นคำเรียกที่แอบเรียกด้วยความหมั่นไส้กันตอนแรกๆ แต่ฟีน่ารู้สึกพิลึกๆหน่อยค่ะ คือฟังแล้วมันสะดุ้งตลอดเวลาพระเอก นางเอกพูดถึงอีกฝ่าย
และที่ฟีน่ามีปัญหากับตัวเองที่สุดคือเรื่องความรู้สึกของครอบครัวนางเอกต่อพระเอก จริงๆ พ่อและพี่ชายนางเอกนี้เข้าข่ายพ่อแม่รังแกฉันได้เลยนะคะ คือนางเอกเป็นคนผิด แต่กลับส่งเสริมนางเอกและใช้อำนาจในทางที่ผิด อิๆๆ ฟีน่าจริงจังไปไหมค่ะ แทนที่จะตักเตือนนางเอก กลับทำโทษพระเอก ตอกย้ำว่าคุณทำอะไรไม่ผิดหากเป็นลูกคนใหญ่โต ดีนะพระเอกมีพ่อที่น่าเกรงขาม ถ้าเช่นนั้นพระเอกคงเข้ากรุไม่ได้ออกง่ายๆ หรือถ้าเป็นแค่จ่าเฉย ยิ้มแฉ่งตรงสีแยกก็คงโดนเข้าห้องเก็บของจนผุชัวร์ ถ้านางเอกโดนปรักปรำฟีน่าจะไม่คิดมาก แต่นะคะ มันเป็นนิยายที่ต้องให้มีเหตุการณ์นี้ขึ้นเพื่อให้นางเอกและพระเอกได้เจอกัน ก็เป็นอันว่า อย่าไปคิดมาก และพูดกันตามตรง ปัญหาเช่นนี้มันมีจริงๆ ไม่งั้นคงไม่เกิดคำพูดว่า ตรูลูกใครแน่นอน
แต่ความคิดส่วนตัวของฟีน่าถัดไปคือ ปกติแล้วคนเครื่องแบบเดียวกันมักจะยินดี หากจะดองในวงการเดียวกัน แต่กลับกลายเหมือนกับว่าทางบ้านนางเอก ไม่ค่อยปลื้มพระเอก ขนาดเป็นตำรวจเหมือนกัน ทำงานเก่ง อนาคตสดใส กลับไม่ค่อยอยากให้นางเอกมายุ่งด้วย ดูมันแปลกๆหน่อยคะ หรืออาจจะเพราะนางเอกไม่ชอบพระเอกตอนแรก ก็เลยไม่ชอบตามไปก็อาจเป็นได้ เพราะนางเอกโดนทุกคนโอ๋เอาแต่ใจมาแต่เด็ก
ปัญหานั้นผ่านไป ความคิดถัดมาของฟีน่าคือ หลังจากทุกอย่างลงตัว โอเคกันไปหมด แต่ก็ยังมีปัญหาตามมาอีกกับเรื่องการปรับตัวของพระเอก นางเอก ที่พระเอกเป็นตำรวจบ้างาน ความรักที่หวานซึ้งก็อาจจะขมได้เพราะความไม่เข้าใจกัน และทัศนคติที่เริ่มไม่ลงตัว
อย่างที่บอกว่านางเอกมาจากครอบครัวตำรวจ ซึ่งฟีน่าไม่คิดว่านางเอกจะปรับตัวได้ทันใด เพราะเธอเป็นเจ้าหญิงของบ้านมาตลอด แต่ที่ฟีน่ากำลังคิดคือทางบ้านนางเอกน่าจะเป็นคนบอกกับนางเอกให้เข้าใจความเป็นตำรวจว่าต้องปรับตัวเช่นไร อย่างน้อยก็ต้องเคยเห็นพ่อและพี่ชายบ้างานในแนวทางงานเพื่อประชาชนเช่นนี้ เข้าข่ายเป็นเมียตำรวจ ทหารต้องอดทน แต่ทางบ้านนางเอกกลับมาบอกว่าทำไมพระเอกไม่ปรับตัวเข้ากับนางเอก ซึ่งฟีน่าว่าแปลกๆค่ะ
ถ้าเกิดว่าครอบครัวนางเอกเป็นนักธุรกิจหรืออย่างอื่นจะปกติ แต่เมื่อเป็นคนสายอาชีพเดียวกัน ก็น่าจะเข้าใจในหน้าที่การงานเหมือนกัน ซึ่งกลับกลายว่าพระเอกอาจจะต้องเสียสละลาออกจากงานถ้าไม่สามารถให้เวลากับนางเอกได้ ฟีน่ากำลังมองหาว่าหรือจะเป็นเพราะความรักที่ครอบครัวนางเอกมีให้นางเอกมากๆหรือเปล่า ที่หันมาให้พระเอกปรับตัวหานางเอกเอง ซึ่งฟีน่าที่เป็นคนจริงจังแม้แต่ตอนอ่านนิยาย ก็มองว่าตอนนี้ได้อยู่ แต่หากสักพักพระเอกจะรู้สึกหรือเปล่าว่าเราสองคนไปกันไม่ได้ เพราะเรื่องปูมาว่าพระเอกรักการเป็นตำรวจมาก แม้ตอนนี้จะรักนางเอกมากกว่าก็ตามที ถ้าหากเรารักอาชีพอะไรสักอย่าง ก็อยากให้อาชีพและความรักไปด้วยกันได้ แต่ถ้าต้องเลือกสักวันจะกลายเป็นการกล่าวโทษกันว่า เพราะเธอทำให้ฉันต้องเสียสละงานที่ฉันรักไป ซึ่งมันจะกลายเป็นรอยร้าวได้ (จริงจังเกินไปไหมเนี่ย)
ซึ่งจุดนี้มาพร้อมกับความรู้สึกของฟีน่าที่ว่า นางเอกก่อนแต่งงานกับพระเอก ดูเหมือนเธอจะรับได้ในเรื่องการบ้างานของพระเอก แต่จริงๆแล้วกลับไม่ใช่เลยค่ะ มันดูขัดๆไปหน่อย ซึ่งฟีน่าน่ะชอบนางเอกมาตรงที่ใจเด็ดในเรื่องช่วยพระเอกทำคดีและเรื่องการไปตามพระเอกกลับมา ก็คนที่ฉันรักน่ะ ฉันจะง้อ จะยั่วหรืออะไรก็ได้ เพราะรู้ว่าเขารักฉัน ไม่เห็นจะแปลก นางเอกได้ใจมากค่ะตรงนี้ แต่พอตอนท้ายกลับเป็นอีกแบบฟีน่าเลยติดใจนิดหน่อย
พอๆกับเพื่อนนางเอกที่ ฟีน่าก็ว่าน่ารักดี แต่ไหงตอนท้ายที่พระเอกเริ่มบ้างาน แทนที่จะช่วยบอกนางเอกให้เข้มแข็งอะไรแบบนั้น กลับไปพูดในทำนองว่า พระเอกเปลี่ยนไปเพราะผู้หญิงที่เคยรักเขาหรือเปล่า ฟีน่าว่าเพื่อนนางเอกแนะนำได้ไม่ค่อยดีเลยค่ะ ซึ่งจะไม่อะไรเลยถ้า คนที่เธอพูดถึงคนนั้นคือแฟนของพี่ชายนางเอก อ่ะถ่านไฟเก่า มันอาจจะคุ แต่ไม่ควรพูดอะไรให้นางเอกไม่สบายใจหรือไปยุยงส่งเสริมประมาณว่า สามีเธอไม่กลับบ้านสงสัยมีกิ๊กหรือเปล่า อะไรประมาณนั้น สำหรับเพื่อนนางเอกคนนี้ อุตส่าห์เชียร์ให้พี่ชายอีกคนของนางเอก เจอแบบนี้ไป แหมๆๆๆ พูดอะไรแปลกๆจัง
ถ้ามองโดยรวมแล้ว กำราบรักก็สนุกนะคะ เพราะอย่างน้อยพระเอกก็ไม่ได้เป็นพวกกินหญ้า หรือพอได้ยินคำโกหกว่ามีแฟนแล้วของนางเอกจะถอย ก็ฉันชอบ แค่แฟน เลิกได้ ไม่ใช่เมีย ฉันจะเปลี่ยนมาเป็นแฟนฉัน ถึงตอนท้ายจะถอดใจง่ายไปนิดแต่มันเข้ากับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะรักเขามากจึงยอมเสียสละให้เขามีความสุข เหมือนนางเอกที่ฟีน่าชอบช่วงกลางๆที่เป็นแฟนกับพระเอกแล้ว เธอจะน่ารัก เหมาะสมกับพระเอกมาก ยกเว้นช่วงท้ายที่งอแงไปนิดค่ะ และเหมาะกับคนชอบนิยายแนวคู่กัดกันอะไรแบบนั้นค่ะ นางเอกร้ายนิดๆ แต่ไม่ถึงขนาดหยาบคาย ไร้เสน่ห์ ถ้าใครชอบแบบนี้ก็คงชอบกำราบรักล่ะคะ