วิวาห์แสนหวานที่ฝู่จวินซิ่วฝันไว้ต้องล่มสลาย เหลือไว้แต่ความอับอาย หากเธอเป็นสตรีบอบบางอ่อนแอ ความตายคงเป็นสิ่งที่เธอเลือก แต่เนื้อแท้ฝู่จวินซิ่วนั้นห้าวหาญและเก่งกาจไม่ต่างจากบุรุษเพศ เมื่อถูกเกิงหยุนเทียน เจ้าบ่าวผู้ทรยศมอบความอัปยศให้ ฝู่จวินซิ่วก็จำเป็นต้องแก้แค้น
แม้จะรู้ดีว่าได้ทำสิ่งที่เลวร้ายกับว่าที่เจ้าสาว แต่เกิงหยุนเทียนไร้ทางเลือก เพราะเขาไม่ต้องการถูกบังคับให้แต่งงาน เขายอมเนรเทศตัวเองไปสู่ดินแดนที่ห่างไกล หัวใจที่คิดว่าด้านชาต่อหญิงใดกลับต้องมนต์สตรีที่เขาไม่คาดคิด นางโลมผู้ลือนาม จวินจวิน
ในที่สุดแผนการที่ฝู่จวินซิ่วก็สำเร็จ เกิงหยุนเทียนที่ใครว่าเก่งกาจนักหนา ก็ไม่อาจสู้มารยาอิสตรีเช่นเธอ ความอับอายที่เขาได้รับในวันนี้ไม่อาจเทียบได้กับสิ่งที่เธอได้รับมาตลอด หากปากที่บอกว่าชิงชังเกิงหยุนเทียน แต่หัวใจกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพียงแค่ได้ยินว่าชายเดียวในดวงใจตกอยู่ในอันตราย ฝู่จวินซิ่วก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อยื้อชีวิตเขาไว้
จากความเกลียดมารยาของสตรีที่ได้ชื่อว่าเป็นนางโลม แต่เมื่อรับรู้ความจริงว่า แท้จริงจวินจวินก็คือฝู่จวินซิ่ว อดีตเจ้าสาวที่เขาทอดทิ้ง ความแค้นที่ต้องชำระก็จางหายไป เหลือเพียงความละอายใจที่ทำให้สตรีเช่นเธอต้องมาอยู่ในหอนางโลม และยิ่งได้รู้ว่าเธอคือผู้ช่วยชีวิตเขา เกิงหยุนเทียนก็รู้ดีว่าสิ่งเดียวที่ชดเชยได้คือ นำเธอออกจากหอนางโลม
ทั้งๆที่รู้ว่าเกิงหยุนเทียนโง่งมเรื่องหัวใจ แต่ฝู่จวินซิ่วก็ไม่อาจหยุดรักเขาได้ ในเมื่อผู้ชายคนนี้ปากแข็งนักที่จะเข้าใจว่ารักเธอ ฝู่จวินซิ่วก็มีแผนการจะให้เขาได้รับรู้รสชาติของการถูกลงโทษที่ไม่ยอมรับหัวใจตัวเอง และไม่เชื่อใจเธอ
จะโทษใครดีล่ะที่เขาเก่งกาจทุกอย่างแต่ยกเว้นเรื่องของผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ เมื่อฝู่จวินซิ่วตั้งใจจะให้เกิงหยุนเทียนได้รับรู้ความทุกข์ที่เธอเคยได้รับ เกิงหยุนเทียนก็พร้อม และทำทุกอย่างเพื่อให้ฝู่จวินซิ่วให้อภัยสิ่งที่เขาเคยทำให้เธอเจ็บปวด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เล่มนี้เป็นเล่มต่อ นักฆ่าแสนซน หลายคนคงจำนางโลมสาวแสนสวยที่ทำให้นางเอกในนักฆ่าแสนซนเข้าใจผิดไป ในเล่มนี้ได้พูดถึงเหตุผลที่เธอมาเป็นนางโลม เมื่อนางเอกถูกเจ้าบ่าวทิ้งงานแต่งงานไป เพราะชื่อเสีย(ง)อันน่ากลัวของเธอ แต่เสียใจด้วย นางเอกจะไม่ฟูมฟายเสียใจหรือคิดจะฆ่าตัวตายเลย หากวางแผนแก้แค้นพระเอก จนถึงวันที่รอคอย พระเอกก็ตกหลุมพรางนางโลมสาวคนสวย แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงดูบอบบางอ่อนแอจะเก่งกาจจนทำให้เขาต้องอับอายขายหน้าผู้คน และโดนคนประณามว่ารังแกสตรี แต่พอมารู้ว่าแท้จริงนางเอกคือใคร ก็สำนึกว่าตัวเองก็แย่ ทิ้งเจ้าสาวตัวเอง เธอคงจะอับอายและกลายมาเป็นนางโลมอะไรแบบนั้น เลยตั้งใจจะแก้ตัว ไถ่ตัวออกไป และปากที่บอกว่าแค่อยากไถ่โทษหากกลับมานั่งหึงหวงนางเอกกับชายอื่น ก็แนวพ่อแง่แม่งอนกันไป จนสุดท้ายก็ได้ร่วมหอลงโลงกันจริงๆ แต่ก็เกิดผิดใจกันอีก แล้วพระเอกก็มารู้ความจริงว่าเข้าใจผิด ตัวเอง ต้องตามง้อ ซึ่งนางเอกเล่นเอาคืนเสียนาน ถ้าไม่เพราะพระเอกมุ่งมั่นและทำเพื่อนางเอก ผสมกับนางเอกไม่เคยหมดรักพระเอกตั้งแต่แรกก็เลยลงเอยกันด้วยดี
จากเล่มก่อนอย่างนักฆ่าแสนซน ฟีน่าก็ค่อนข้างเฉยๆกับเล่มนั้นอยู่ค่ะ มันสนุกแต่ไม่สุดๆ แต่เล่มนี้เป็นเล่มต่อที่ทำให้อยากรู้ว่า นางโลมสาวแสนสวยจะเป็นเช่นไร ทำไมเธอจึงมาเป็นนางโลม ทั้งๆที่ไม่น่าจะมาเลือกอาชีพนี้ อย่างที่เรื่องย่อบอกนั่นล่ะ ว่าแท้จริงนางเอกกับพระเอก เกือบจะได้แต่งงานกัน แต่พระเอกดันทิ้งนางเอกในวันแต่งงาน เลยเป็นการแก้แค้น แต่เผอิญมันเป็นมากกว่ารักเลยไม่ใช่แก้แค้นแบบสุดเหวี่ยงอะไรค่ะ เรื่องก็ไม่ได้จมน้ำตา อาฆาตสุดๆ ออกจะฮาๆด้วยซ้ำไป
พูดกันตรงๆเลยว่า ฟีน่าไม่ชอบพระเอกเท่าไร ถึงแกจะเก่งกาจสักแค่ไหน แต่เห็นแก่ตัวชะมัดยาด รู้ล่ะว่าไม่อยากแต่งงาน ถ้าปฏิเสธไปแต่แรกก็พอว่า นี้กลับทิ้งเจ้าสาวในวันแต่งงาน แล้วตัวเองก็หนีไปอยู่เมืองอื่น สมัยนี้ ใครเป็นเจ้าสาวเจอแบบนี้ไปก็อับอายขายหน้าสุดๆแล้ว แล้วเป็นยุคโบราณ คงอาจจะต้องฆ่าตัวตายหนีอายเลย ขนาดรู้สึกว่าตัวเองแย่แต่ไม่เห็นจะทำอะไรสักอย่าง ได้แต่ขออภัยกับนางเอกฝากลมฝากแล้ง
แหมๆๆ พอมารู้ว่านางโลมคนสวยผู้บอบบางคืออดีตเจ้าสาวตัวเอง ก็มานั่งรำพันว่า ไม่เห็นเหมือนที่ร่ำลือว่าร้ายกาจ สวยออกแบบนั้น เฮ้อ ผู้ชายนี้ถ้าไม่สวยก็คงไม่แลแหงๆ คิดไปเองอีกในกรณีคิดว่านางเอกดีกับตัวเพื่อแก้แค้นตัวเอง แถมไปนอนกับชายอื่นได้ ก็เข้าใจว่านางเอกแอบร้าย เบื้องหน้าอ่อนหวาน แต่แอบทำร้ายตลอด แต่ขนาดเสี่ยงไปหายามาช่วยชีวิตก็แล้ว ยังจะอุตส่าห์คิดได้แบบนี้อีก แม้จะมาแก้ตัวตอนท้ายที่ยอมรอนางเอกตั้งสองปี เพื่อกวาดล้างคนที่ตามล่าตัวนางเอกก็ตามที แต่เผอิญฟีน่าว่าแกไม่ค่อยน่ารักเท่าไร
ต่างจากนางเอกมาก ที่ทุ่มเททุกอย่างเพื่อพระเอก แม้เธอจะสวยแต่ไร้ความเป็นกุลสตรี แต่เพราะรักและแค้น ทำให้เธอทำได้ทุกอย่างเพื่อแก้แค้นพระเอก ไปฝึกเป็นหญิงงามทั้งกิริยาท่าทาง งานเย็บปักถักร้อยสารพัด แต่สุดท้ายจะแค้นยังไงก็ไม่เลิกรักพระเอก พระเอกเรียกว่าโชคดีมากที่นางเอกรักขนาดนี้ จนแบบ นางเอกเลิศกว่าพระเอกในเรื่องความรักเลยนะเนี่ย
เล่มนี้ก็โอเคนะคะ อ่านได้ แต่อย่างที่บอกว่า พระเอกไม่ค่อยแมนเลย แม้แกจะเก่งแค่ไหน แต่เผอิญฟีน่าไม่ชอบสิ่งที่พระเอกทำกับนางเอกสักเท่าไร ดูรักนางเอกน้อยกว่ายังไม่รู้ ถ้าเธอไม่สวย อาจจะไม่ยอมแลอะไรแบบนั้น คิดไปเองอะไรอีกต่างหาก และฟีน่าว่าเรื่องมันเล่าเรื่องแบบโดดไปโดดมาไงไม่รู้ และด้วยความที่อ่านเล่มแรกไปก่อนสักพัก ก็เลยจำอะไรไม่ค่อย อ่านแล้วมีงงๆ จำอะไรไม่ค่อยได้สักเท่าไรค่ะ แถมตอนจบของเรื่องก็แบบค้างคาอีก เหมือนยังไม่จบ แต่แบบอยากจะจบแล้ว จู่ๆอยากจะจบก็จบ เป็นงงมากมาย อารายกันเนี่ย
ฟีน่าน่ะก็ดันไปชอบเรื่องของสาวใช้นางเอกแทนเสียนี้ สงสัยมันจะมีเล่มต่อไปแหงเลยค่ะ ออกมาก็ต้องซื้อล่ะ
ถ้าจะชอบอะไรในเรื่องนี้ ก็อย่างเดียวคือความรักที่แม้จะแค้นของนางเอกที่มีให้พระเอก มีมากสุดๆ ส่วนอย่างอื่นฟีน่าถือว่าเฉยๆค่ะ อ่านได้ ไม่ได้บอกว่าไม่หนุก แต่ก็ไม่กรี๊ดสักเท่าไร อ่านให้จบเซ็ทก็เท่านั้นเองค่ะ อ่านไปก็แบบอยากให้นางเอกไปแต่งงานกับคนอื่นแทนพระเอกจะดีกว่านะเนี่ย แต่นะคนมันรักแล้วนี้ เขาร้ายแค่ไหนก็รัก แต่พระเอกไม่ได้ร้ายมาก แค่ใช้ทางออกที่ไม่ค่อยโดนใจคนอ่านอย่างฟีน่าเท่าไร