เพื่ออากงผู้เป็นที่รักและเป็นอนุสรณ์ให้ทุกคนได้รำลึกถึงท่านตลอดไป ปกป้องจึงได้คิดที่ทำหนังสืออัตชีวประวัติของท่านขึ้นมา และด้วยความประทับใจในฝีไม้ลายมือของนักเขียนคอลัมน์คนหนึ่งเป็นพิเศษ จนปกป้องออกปากขอให้เพื่อนรักใช้สายสัมพันธ์ความเป็นเจ้านาย ติดต่อเธอมาในงานนี้ หากแต่คนที่ปกป้องคิดว่าช่างเขียนได้อบอุ่นยิ่งนักกลับมีบางอย่างที่ขัดแย้งกับตัวหนังสือของเธอ ชาดาเต็มไปด้วยความอ้างว้างเหลือเกิน
โลกของชาดาไม่มีใครเลย ยกเว้นเพียงเธอและโบสถ์ที่เป็นดั่งที่พักพิงอันแสนอบอุ่น แม้จะดูเหมือนว่าเธอมีเพื่อนรักที่แสนดีและแฟนที่แสนเพียบพร้อม แต่นั่นก็ไม่อาจเติมเต็มหัวใจของเธอได้ และเมื่อเธอตกปากรับคำปกป้องเพื่อเขียนหนังสือให้คนที่เขารัก ชาดาก็ได้ค้นพบว่าครอบครัวที่แท้จริงเป็นเช่นไร เขาไม่ได้น่าอิจฉาเพียงเพราะร่ำรวย หากแต่มีครอบครัวที่เธอไม่เคยมีมาตลอด
ทั้งๆที่ดูเหมือนว่าจะง่ายแต่กลับกลายว่าความตั้งใจของปกป้องกลับเต็มไปด้วยอุปสรรคมากมาย ในบางครั้งเขาก็รู้สึกมีความลับบางอย่างที่ทุกคนพยายามปกปิดไว้ ทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังอย่างจงใจ และยิ่งปกป้องเพียรจะค้นหาเท่าไร ก็สลับซับซ้อนจนเขาเองก็ไม่เข้าใจว่ามีสิ่งใดแอบซ่อนอยู่
ใช่แต่เพียงปกป้องจะงงงันในปฏิกิริยาของทุกคน ชาดาก็เช่นกัน เธอรู้สึกเช่นเดียวกันว่า อดีตของครอบครัวปกป้องมีอะไรยิ่งกว่าที่เธอได้รับรู้ แต่ทุกคนก็มีความลับไม่ใช่หรือ ไม่เว้นแม้แต่ตัวเธอและแฟนหนุ่มที่ต่างก็ต้องช่วยกันปกปิดความลับระหว่างกันเอาไว้จนสุดหัวใจ แต่คนเราจะปกปิดความจริงไปได้แค่ไหนกัน
หรือบางครั้งอดีตมันควรจะจบหลังไปและกลบฝังมันเป็นเพียงความหลัง แต่ปริศนาที่ค้างคาใจไม่อาจทำให้ปกป้องเมินเฉยต่อทุกสิ่งได้ เมื่อมันเริ่มเกี่ยวพันเข้ามาใกล้ตัวเขามากขึ้น และอีกหนึ่งปมปัญหาที่เขาก็อยากจะแก้ไขมัน ทำไมชาดาจึงทำในสิ่งที่เธอเองก็รู้ดีว่า คนที่เธอเลือกจะรักไม่อาจรักเธอตอบ หรือเพียงแค่คำว่ารักทำให้คนตาบอด
สำหรับชาดาความรักคืออะไร เธอเลือกที่จะช่วยคนที่เธอรักในฐานะพี่ชายให้มีที่ยืนบนสังคม แต่มันคงเป็นเรื่องโง่เขลาที่เอาชีวิตที่เหลือผูกติด และมันก็ทำร้ายหัวใจของปกป้อง เธอไม่เคยรู้เลยจริงๆว่า สถานะระหว่างเธอกับเขามันคืออะไร หากแต่ว่าคนอย่างเธอ ผู้หญิงที่ไม่มีอะไรคู่ควรกับเขา มันคงจะดีที่ทุกอย่างจบลงแค่นี้ ระหว่างเธอกับปกป้องก็คงเป็นแค่คนแปลกหน้าไปตลอดกาล
โลกทั้งใบที่เคยงดงามของปกป้องต้องพังทลายไปเพราะความลับที่ทุกคนอยากเก็บไว้ตลอดกาล แต่เขาคงจะไม่คิดโทษใคร ความรักคือเหตุผลของทุกการกระทำของคนในครอบครัว หากแต่จะผิดพลาดเช่นไร เขาก็คือปกป้อง ทายาทที่ทุกคนรัก ทว่าความรักที่เขาคิดว่าใช่ก็คงต้องจบลงเพียงนี้หรือ จะมีหนทางใดที่นำชาดากลับคืนมาสู่หัวใจ
หรือมันจะสายเกินไปที่จะมีกันและกัน แม้ชาดาจะตัดใจจากปกป้อง แต่เธอเองก็รู้ดีว่าไม่มีวันทำได้ ความลับทั้งหลายก็ไม่อาจบดบังความรักได้ อดีตของเธอและปกป้องต่างก็วนเวียนอยู่กับความลับ หากแต่ครั้งนี้ ทั้งสองจะไม่ยอมให้ความลับที่เคยทำให้ใครต้องสูญเสียอะไรไปมาทำลายความรักครั้งนี้ได้อีกแล้ว
เรื่องย่อๆกันก่อนนะคะ เป็นเรื่องของพระเอกที่อยากจะทำหนังสือที่พูดถึงความยากลำบากของวงศ์ตระกูลก่อนที่มายิ่งใหญ่แบบนี้ตามฉบับลูกมังกร แต่ดูเหมือนป้าของเขาจะไม่สนับสนุนในที แต่พระเอกก็ดื้อดึงจะทำและใช้ความเป็นเพื่อนซี้ติดต่อคอลัมนิสต์ที่ตัวเองชอบมาเขียนงานให้ แต่ทว่าพอได้เจอตัวจริงเขากลับรู้สึกว่านางเอกช่างต่างจากที่คิดไว้ แต่เพราะความเชื่อใจในฝีมือจึงอยากร่วมงานด้วย ทว่าพอได้รู้จักกันมากขึ้น นางเอกเองก็เต็มไปด้วยความลับและเรื่องราวบางอย่างที่บอกว่าเธอเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงมาก
แต่นั่นก็ยังไม่เท่ากับความลับของเรื่องราวในอดีต รักสามเส้าระหว่างพ่อ แม่และอดีตมิตรที่กลายเป็นศัตรูเพียงเพราะรักไม่สมหวัง ยิ่งปกปิด พระเอกยิ่งค้นหา และความดื้อดึงของพระเอกก็ทำให้ความลับที่ปกปิดมานานเริ่มเปลี่ยนไป โลกที่เคยสวยงามของพระเอกเริ่มมีจุดด่างในหัวใจ เหมือนกับที่เขาไม่เข้าใจนางเอกเลยว่าทำไมเธอจึงต้องช่วยปกปิดความลับของผู้ชายคนหนึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเธอ ทั้งๆที่เธอรู้ว่าเขาไม่เคยรักเธอ ซ้ำเขาก็ยังมีคนรักอยู่ เพียงแต่ไม่อาจบอกได้ว่าเป็นแฟน หรือเพียงเพราะว่าเธอรักเขามากจนเกินไป แล้วเขาล่ะ คนที่รักเธอ ทำไมถึงไม่มองมาที่เขาบ้าง
และแล้วทุกอย่างที่เป็นความลับก็ต้องเฉลย เพราะโลกนี้ไม่มีความลับ พระเอกต้องเจ็บปวดกับความจริง และเข้าใจแล้วว่าทำไมทุกคนจึงพยายามลืมเลือน ทว่าในวิกฤตนี้ก็ทำให้นางเอกกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เขาจไม่ยอมทำให้นางเอกหลุดลอยไปอีก เพราะพระเอกรู้แล้วว่า ต่อให้อดีตเป็นเช่นไรก็ไม่อาจเปลี่ยนได้ อย่างน้อยเขาเติบโตมากับความรักที่ล้นเหลือต่างจากนางเอกที่ขาดแคลนความรักยิ่งนัก
บอกกันตรงๆเลยว่า มันไม่ค่อยหวานเลยค่ะ หนักไปทางปริศนาที่ยังต้องได้รับการไข แม้ว่าอ่านไปครึ่งเรื่องจะรู้แล้วว่ามันมีเงื่อนงำอะไรในความลับนี้ เพราะปมของเรื่องนี้ ฟีน่าเคยอ่านนิยายเรื่องหนึ่งที่ก็ใช้ปมนี้เป็นจุดซ่อนเร้น หากแต่การดำเนินเรื่องต่างกัน ในเรื่องนี้พระเอกถูกเลี้ยงมาอย่างอบอุ่น แต่อีกเรื่องที่อ่านพระเอกต้องเจ็บปวดกับความลับที่บังเอิญรู้นี้และอยู่กับความรู้สึกชิงชิงตลอดมา พระเอกสองคนนี้จึงมีบุคลิกต่างกันราวฟ้ากับเหว
แต่อย่างที่บอกว่ามันขาดหวานไปหน่อยค่ะ เพราะมันวนเวียนอยู่กับอะไรคือความลับที่ป้าและคนเก่าแก่ต้องการปิดพระเอกไม่ให้รู้ เพราะมันคือความลับที่ควรจะตายไปกับคนในวันวาน พระเอกกับนางเอกเลยไม่ค่อยมีฉากหวานเท่าไร จนฟีน่ายังไม่รู้สึกอินกับความรักของสองคนนี้ค่ะ เพราะเขามีตอนเจอกันแค่ตอนพานางเอกไปบ้านที่เชียงใหม่ หาเรื่องราวในหนหลังของชีวิตอากง แล้วก็เจอปริศนาว่ามันต้องมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลเป็นแน่แท้
แล้วก็ไปวุ่นวายกับครอบครัวของแฟนกำมะลอของนางเอกอีก เพราะเธอต้องช่วยเขาเก็บความลับไว้ จนบางครั้งฟีน่าก็คิดว่านางเอกต้องช่วยไปถึงเมื่อไรกันเนี่ย คิดเหมือนพระเอกว่า ทุกคนต้องอยู่กับความจริง ไม่อาจปิดบังไปได้ตลอด และค่อนข้างจะรำคาญเพื่อนสนิทนางเอกมากค่ะ ถ้าฟีน่าเจอเพื่อนแบบนี้ ศาลากันไปตั้งแต่มาตามตวาดแว้ดๆ ว่าไม่รักพี่เธอ ไม่แยแสพี่ชาย นี้แม่คุณพี่หล่อนนะยะ แฟนฉันไม่ใช่พ่อ เราคงขนของออกจากบ้านชีตั้งแต่แรกแล้วล่ะ นางเอกก็ไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอก ทำงานได้ แต่คงเพราะความผูกพันที่มีต่อกัน เมื่อเธอเป็นเด็กกำพร้า ถ้าไม่ใช่บรรดาซิสเตอร์ในโบสถ์ ก็คงเหลือแค่บ้านเพื่อนสนิทนี้ล่ะเป็นครอบครัวที่เหลืออยู่
ปัญหาของการอ่านแล้วรู้สึกว่าไม่อินก็คือ ฉากพระเอกกับนางเอกมันน้อยไปนิดค่ะ ยังไม่หวานเท่าไร หรือเพราะความคิดว่าเนื้อหามันเครียดไปผิดกับนิยายแนวแจ่มใส นางเอกอยู่กับเพื่อนสนิทและแฟนหลอกๆมากกว่าพระเอกเสียอีก จึงไม่แปลกเลยว่าเมื่อพระเอกโพล่งออกมาว่า ที่เขาทำแบบนี้ พยายามจะให้นางเอกเลิกช่วยแฟนปิดบังความจริงเพราะเขารักเธอ นางเอกถึงได้ไม่เชื่อว่าเขารักเธอจริง คนอ่านอย่างฟีน่ายังไม่ค่อยสัมผัสถึงความอ่อนหวานเท่าไร หรือต่อมโรแมนติกของเราจะเริ่มพิการฟะ
แต่ถ้าพูดในแง่นิยายครอบครัวจะน่าโอเคกว่าค่ะ เพราะครอบครัวของพระเอกน่าอิจฉามาก แม้พระเอกจะเกิดมาแบบพ่อและแม่เสียชีวิตไปหมดแล้ว แต่อากงและป้าก็รักเขาที่สุด จนพระเอกไม่รู้สึกว่าขาดความอบอุ่น ตรงนี้เสียอีกที่ฟีน่าสัมผัสได้มากกว่าความรู้สึกรักระหว่างหญิงชาย ถ่ายทอดออกมาแล้วรู้ได้เลยว่าพระเอกคือหลานชายหัวแก้วหัวแหวน คือที่สุดของบ้านนี้ ทำให้เขากลายเป็นผู้ชายเหมือนชื่อ ปกป้อง มีมุมเป็นผู้นำยามทำธุรกิจ มุมของหลานชายช่างอ้อนยามอยู่กับป้า คนที่คอยดูแลอากงที่เหมือนไม้ใกล้ฝั่งไปทุกที เขาจะเป็นอีกขั้วหนึ่งของแฟนปลอมๆของนางเอกที่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง เพราะมันเป็นควรจะเป็นความลับไปจนตาย
สำหรับนางเอกเนี่ย จะว่าเย็นชาก็ไม่ใช่ แต่เพราะตรงข้ามกับพระเอก เธอเป็นกำพร้า รู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวบนโลกนี้ แม้จะมีคนรอบกายมากมาย และเลือกจะใช้ชีวิตเพื่อรับใช้พระเจ้า จึงทำให้นางเอกดูกันตัวเองออกห่างจากทุกคน ไม่ค่อยอบอุ่นใจเท่าไร ไม่เหมือนพระเอกนะคะ ในความรู้สึกของฟีน่า เธอเข้าถึงยาก มีโลก มีกำแพงอันใหญ่ และเต็มไปด้วยความอึดอัดกับโลกใบนี้ แม้เธอจะเป็นเหมือนพลังให้กับพระเอกยามอ่อนล้าในบางเรื่องแต่มันยังไม่ความหวานพอจะเติมให้ฟีน่าเชื่อได้มากพอเท่าไรว่าเธอคือส่วนที่มาเติมเต็มในชีวิตพระเอก แต่มันอาจจะมีมุมมองบางอย่างที่ฟีน่าก็อาจจะมองข้ามไปก็ได้
โดยรวมเรื่องนี้ฟีน่าค่อนข้างเฉยๆค่ะ เพราะในทัศนคติส่วนตัวมันไม่ค่อยหวานค่อนไปทางหวานน้อย ความน่ารักกุ๊กกิ๊กก็ไม่ค่อยมีสักเท่าไรด้วยค่ะ อาจจะเพราะฟีน่าคาดหวังไว้เยอะว่าจะหาคนมาสั่นคลอนคุณตาณด้วยล่ เลยจะใช้คุณตาณเป็นบรรทัดฐานทุกเล่มของคุณปุ้ยว่าอยากได้แบบนี้นะ พอไปไม่ถึงเราก็จะรู้สึกว่า อยากได้แบบเดิมมากกว่า เอาเป็นว่าอย่าให้คุณตาณเก็บความหวานไว้คนเดียวนะค่า ขอแบบนี้อีกนะค่า จะรอต่อไปค่ะ