ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว จำได้ว่าปีที่แล้วฟีน่าก็เหน็บๆ สนุกสนาน(หรือเปล่า)ตามประสาของฟีน่า ที่บอกตรงๆว่าฟีน่าน่ะลืมไปแล้วจะมีที่สุดในทัศนคติของฟีน่า แต่เมื่อคุณพี่ที่รักมาถามไถ่หาว่า ปีนี้ฟีน่าไม่มีที่สุดของปีบ้างหรือ ตอนแรกก็ไม่คิดจะเขียนค่ะเพราะงานยุ่งเอาการ แถมนิยายอีกเป็นพะเรอเกวียนที่ยังไม่ได้อ่าน แต่คิดแล้วก็ไม่น่าพลาดค่ะ น่าจะมีอะไรพิเศษให้แฟนบล็อกของฟีน่ากันบ้าง หลักการในการเลือกของฟีน่าไม่มีอะไรค่ะ ความชอบ ความบ้า ความลำเอียงส่วนตัวฟีน่าล้วนๆ เอาไปอ้างอิงหรือบอกว่ามันถูกต้องอะไรไม่ได้ค่ะ

ปีนี้คงจะเป็นปีที่ฟีน่าตายด้านขนาดหนัก นิยายสนุกมีไหม มีค่ะ มีเยอะเชียวล่ะ แต่ออกอาการขนาดว่ากรี๊ดสลบ บ้าไปสามวันแปดวัน ยังไม่เจอค่ะ ปีนี้ฟีน่าเลยไม่คิดจะยกตำแหน่งนี้ให้ใครค่ะ ทั้งที่ใจฟีน่าน่ะอยากจะหานิยายสักเรื่องมอบรางวัลนี้ให้เลยค่ะ แต่สงสัยฟีน่าจะเริ่มชินชาเกินไปหรือเปล่าเลยไม่จับจิตจับใจกับเรื่องไหนเป็นพิเศษ แต่ถ้าในแง่ไม่ค่อยโสภาทางใจล่ะก้อมีจนพูดไม่ถูกเชียว เอาเป็นว่าปีนี้รางวัลนี้ขอปล่อยให้ตำแหน่งว่างไปนะคะ

รางวัลนี้ปกติไม่เคยมีค่ะ แต่ขอยกให้คนนี้เลยค่ะ เธอมาแรงแซงทางโค้ง ทิ้งคู่แข่งกระจุยกระจาย เรียกได้ว่าม้วนเดียวจบ จะมีใครเสียล่ะค่ะ ก็มณีจันท์หรือจันทมณี คงจะไม่มีปฏิเสธว่าของเค้าแรงจริงๆ ใครจะไปทำได้กันแมเจ้า แค่เพียงสองไตรมาสสุดท้ายของปี เล่นออกนิยายแบบไม่เกรงอกเกรงใจเงินทองในกระเป๋าคนอ่านกันเลยค่ะ นิยายสามชุด สี่สำนักพิมพ์ ซึ่งถ้าครบก็เก้าเล่ม แต่ไม่รู้ไปเจอโรคเลื่อนอารายกัน นิยายที่ควรจะออกมาเจ็ดเล่มให้กระเป๋าฉันเบาเลยได้แค่หกเล่มเท่านั้น หลายคนอาจจะบอกว่านักเขียนคนอื่นก็เขียนเท่านี้ แต่ต้องบอกว่านั่นเค้าออกกันตั้งแต่ต้นปี แต่ของมณีจันท์มาสปีดปลาย เก็บแต้มตอนท้าย เล่นเอานักอ่านหน้าเก่าและใหม่ถึงกับงงงันว่าเธอคือใคร กินอารายเป็นอาหาร ทำงานยังไง ถึงได้อึด อดทน ช่างขยัน ปั่นงานได้ยาวนานขนาดนี้ แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ ทุกเรื่องของเธอ โดนใจฟีน่าและสาวๆหลายคนเป็นอย่างยิ่งค่ะ เน้นปริมาณและความชอบไปในตัว ที่สุดแห่งปี53 กับลูกบ้าในการเขียนนิยายจึงตกเป็นของมณีจันท์อย่างไม่มีคู่แข่ง

ไม่ต้องบอกกล่าวเล่าความให้คิดมากค่ะ รางวัลต้องตกเป็นของใครไม่ได้นอกจากเจ้าป้า กับงานในชุดอขิทโร ที่เหล่าสาวกที่ซื้อไปหลายคนไม่กล้าอ่านเพราะไม่จบเสียที ฟีน่าที่มีหน้าที่ต้องรีวิว ก็ต้องหยิบมาเพื่อทำหน้าที่ แฟนคลับที่แสนดี แต่ก็รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ และคอยเตือนตัวเองว่า ของดีต้องรอหน่อย เป็นเครื่องเตือนให้ทำใจเย็นๆ ประหนึ่งน้ำแข็งขั้วโลก รอเจ้าป้ามีวันว่างปั่นพี่ฌัลล์มาให้เราเชยชม แต่เพราะภารกิจล้านแปดประการและอาการป่วยของเจ้าป้า โรคเลื่อนจึงคุกคามพี่ฌัลล์อยู่เนืองๆ บอกได้เลยว่าณ ตอนนี้อขิทโรเล่มแรกเป็นเช่นไร ฟีน่าลืมไปหมดแล้วค่ะ

แต่ก่อนที่ฟีน่าจะโดนเจ้าป้า ตัดหางปล่อยวัด ขับออกจากการสมาชิกภาพของสภาตัวเขียวจอมป่วน เจ้าป้าก็ทำให้ฟีน่าดีใจ ลัลล้าบ้าบอได้เสียทีกับอขิทโรเล่มสอง แต่งวดนี้ฟีน่าตั้งใจเลยว่าจะไม่หยิบมาอ่านจนกว่าเล่มสามจะออกค่ะ อิๆๆ หนูเปล่ากดดันเจ้าป้าแต่อย่างไรนะคะ แค่เพียงจะนั่งรอ นอนรอร้องเพลงรอพี่ฌัลล์เท่านั้นเองนะคะเจ้าป้าขา ก็บอกแล้วว่ารักแล้วรอ(นาน)หน่อยได้ขรา

วงการนิยายก็ไม่ต่างจากวงการอื่น เก่าไปใหม่มา ใครจะอยู่ได้ยืนยงต้องมาจากฝีมือ หน้าใหม่ในปีนี้มีหลากหลายคนที่น่าจับตา แต่สำหรับฟีน่าขอยกตำแหน่งให้กับคุณปิ่นปินัทธ์ไปค่ะ ตอนแรกที่มีคนแนะนำรักฤาเล่ห์ลวง พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า ท่าจะยากถ้าจะลอง นิยายอารายเล่มใหญ่มากกับนักเขียนหน้าใหม่ ชื่อไม่คุ้นหูคุ้นตา เกิดไม่แนวขึ้นมา ฟีน่าคงได้องค์ลงแบบช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ เสียอะไรไม่ว่าแต่ถ้าเสียเงินกะนิยายไม่แนวนี้ ฟีน่าเครียด แล้วก็เหมือนฟ้าเมตตาให้พี่สาวที่รักโทรมาบอกว่าฟีน่าต้องอ่าน เอาฟะ อ่านก็ได้มีคนการันตีแล้วนิ แต่ไม่รู้อะไร ช่างหาได้ยากเย็น พอจะได้อ่านก็ดันเพิ่งหัดใส่แว่น ไม่คุ้นสายตา แถมคอเคล็ดอีกต่างหาก อ๊าย อารายจะอุปสรรคมากมายอะไรขนาดนั้น แบบนี้ความคาดหวังยิ่งสูงปรี๊ดค่ะ หนาไม่กลัว กลัวไม่หนุกค่ะ และแล้วความคาดหวังก็ไม่ทำให้ฟีน่าผิดหวังค่ะ เพราะรักฤาเล่ห์ลวงไม่ใช่นิยายรักแบบล่องลอยไปมา แต่มีเนื้อหาให้เราอินได้มากกว่านั้น ขนาดที่หนาจนเอามาหนุนแทนหมอนกลับไม่พอให้ฟีน่าอ่าน จนแม้กระทั่งอ่านจบก็รู้สึกว่า ยังไม่พอขออีกได้หรือเปล่า เป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่เพิ่งมีงานเขียนเล่มแรกที่ฟีน่าขอจับตามองในผลงานเลยค่ะ ตำแหน่งหน้าใหม่ ไฉไล โดนใจอย่างไม่รู้ตัว ขอยกให้คุณปิ่นปินัทธ์ไปค่ะ

งงงันกันบ้างไหมกับชื่อรางวัล แต่ไม่ต้องแปลกใจไปหรอกค่ะ มันก็เรียกให้เก๋ไก๋เท่านั้นเอง เพราะความหมายของรางวัลคือ หมั่นไส้พระเอกจนอยากจะเอาขวดเบียร์ประเคนหัวสักโป๊ก สองโป๊ก จริงๆแล้วพระเอกนิยายไทยในปีที่ผ่านมาเข้าตากรรมการฟีน่าหลายเล่ม แต่ด้วยความว่าฟีน่าล่ะไม่อยากจะเอาหน้าสวย หุ่นทรมานใจชายไปเสี่ยงน้ำกรดของใคร หันซ้าย หันขวาจะยกให้ใครดี หวยเลยไปออกที่อีตากลาง ณ วิวาห์ลวง บ่วงซาตาน ของสาวกุ้ง พิชชากร ตะแคงซ้าย ป่ายขวาแล้วก็คิดได้เลยว่าแสนจะเหมาะสมไม่น้อย ก็คิดเอาเองแล้วว่าอีตากลางมันน่าเอาขวดเบียร์ให้สักลังแค่ไหน แค่ตัวแกเองก็น่าหมั่นไส้พอแรงแล้วนะ ยังพ่วงยัยกุหลาบเน่ามาอีก อีตากลางเอ๊ย ความผิดเก่ายังไม่พอ มีต่ออีกดอก แถมอีตอนได้นางเอกก็ยังหน้ามืดตามัว ไม่สนอีร้าค่าอีรม แกจะหื่นเข้าใส่อย่างเดียว คนอ่านอยากเอาไม้หน้าสามฟาดๆๆ ให้สะใจ ประมาณเลิกก่อนได้ไหมอีตากลาง จาหน้ามืดไปถึงไหนย่ะ นี้ดีนะว่าตอนที่เขียนข้อนี้ฟีน่าน่ะลืมๆวีรกรรมอีตากลางไปเยอะไม่งั้นฟีน่าคงโอเวอร์แอคติ้งไปกว่านี้ค่ะ หลายๆองค์ประกอบที่รวมกัน ประจวบเหมาะกับพระเอกของใครก็คงไม่อยากได้ แต่พอดีฟีน่าอยากยกให้อีตากลาง ที่แม่ที่รักของตากลาง คงไม่ส่งน้ำกรดข้ามโลกมาให้ ฟีน่าเลยยัดเยียดตำแหน่งนี้ให้ไปอย่างไร้คู่แข่ง โฮะๆๆๆๆ

ตำแหน่งคงให้ใครไม่ได้ค่ะ หลายปีที่ผ่านมาอ่านนิยายของนักเขียนคนนี้มาก็หลายเล่ม แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร จะเขียนไปในทิศทางไหน หากนิยายของเธอก็ยังมีเอกลักษณ์นั่นคืออารมณ์ขัน ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นค่ะ นอกจากนิยายของคุณรอมแพง น้อยเล่มมากที่คุณรอมแพงจะเขียนในโทนเคร่งขรึม อย่างเรือนพะยอมหรือพรายพรหม แต่เรื่องหลังก็ยังมีแอบฮาให้รู้สึกถึงความเป็นรอมแพงตัวจริง แต่นอกเหนือจากความมีอารมณ์ขันของนิยายแล้วนิยายของคุณรอมแพงก็ยังสนุกชวนติดตาม และมีพล็อตเรื่องที่แปลกใหม่เสมอๆ ตั้งแต่เรื่องแรกที่ได้อ่านอย่างปักษานาคา ที่จับเอาเรื่องราวในป่าหิมพานต์ที่ไม่น่าจะทำให้ออกมาในโทนขำขันหรือเฮฮาได้เลย แต่กลับทำได้ลงตัว หรือพรายพรหมที่เกิดจากความคิดว่าหากเราย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้จะเป็นเช่นไร กลับมาในปีนี้ บุพเพสันนิวาส นิยายแนวพีเรียดที่ไม่ต้องทำให้คนที่ไม่ชอบนิยายย้อนยุคต้องมานั่งขมวดคิ้วกับเนื้อหานิยายที่มีแต่เรื่องวิชาการมากเกินไป และที่ขาดไม่ได้คืออารมณ์ที่รื่นเริงของตัวนางเอกที่เป็นเหมือนเครื่องหมายการค้าของคุณรอมแพงไปแล้ว นี้ฟีน่ายังไม่พูดถึงอีกสารพัดนิยายของเธอที่ใครได้อ่านแล้วก็คงรู้ดีเชียวว่าสมกับที่ฟีน่าขอยกตำแหน่งโรแมนติคคอมเมดี้ตัวแม่ให้ไปเลยค่ะ

ขาวใสไร้เดียงสา อย่าได้หาเลิฟซีนประหนึ่งนั่งมองอยู่ข้างเตียงที่กำลัง ฮอทแอนด์ฮิตกันระเบิดระเบ้อทั่วฟ้าอมร นิยายของใครไม่เทียบของคุณญดาค่ะ อ่านมากี่ปี ปัจจุบันก็ยังเหมือนเดิม ยืนยันและมั่นคงในหลักการของนิยายสีขาวใสกันมากๆ อย่างมากก็อาจจะมีให้ตื่นเต้นคึกคักนิดๆหน่อย ตามประสาผีผ้าห่ม แต่ฟีน่าก็ยังติดตามนิยายของคุณญดามาตลอด แม้ใครจะบอกว่าเรื่อยเฉื่อยไม่มีอาราย เปิดหน้าแรกเดาได้ยันหน้าสุดท้าย แต่แหมๆๆๆ อ่านแบบน้ำหมากกระจาย เลือดกระฉูดมากๆก็ไม่ไหวนะคะ จะพาเอาไร้ความรู้สึกเอาในอนาคต และบางเล่มก็ออกแนวว่าภาษาไม่ไหวจะเคลียร์เพลียใจเจ๊จริงๆค่ะ นิยายไม่หนุกเอาเลยขายแต่ฉากเรทที่รุนแรง เลือดสาด

เมื่อสูงสุดก็เลยคืนสู่สามัญกลับมาอ่านของคุณญดาบ้างดีกว่าค่ะ เป็นนิยายที่ทำให้โลกของคนอ่านจะรู้สึกว่าสีชมพูได้ตลอดเวลา ทำไมชีวิตนางเอกถึงได้น่าอิจฉาเช่นนี้ ฉันล่ะอยากเป็นนางเอกเสียจริง แต่ที่สำคัญคือฟีน่ารู้สึกว่านิยายคุณญดาทำให้เรารู้สึกได้ถึงความรักและความโรแมนติคจากหัวใจมากกว่า ที่จะมาจากความรู้สึกทางร่างกาย

ปีที่ผ่านมาต้องยอมรับเลยค่ะว่า สำนักพิมพ์ต่างๆ ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดจนฟีน่าปั๊มเงินซื้อนิยายไม่ทันเลย บางสนพ.ก็เป็นการแตกไลน์มาจากสนพ.ดั่งเดิมที่มีอยู่ เพื่อทำนิยายที่มีเนื้อหาแรงขึ้น แต่ในความรู้สึกของฟีน่า การมีสนพ.เพิ่มขึ้น กลับไม่ทำให้ฟีน่ารู้สึกพอใจมากขึ้นเลยค่ะ เพราะนิยายบางเล่มฟีน่าก็ยังคงพูดได้เต็มปากเต็มคำว่านี้หรือนิยาย คือประมาณว่าให้อ่านฟรียังมีเคืองใจ เมื่อนิยายมันออกง่ายเกินไป แต่ไร้คุณภาพ มันก็เลยทำให้ฟีน่าปฏิเสธที่อ่านนิยายหน้าตาใหม่ๆไปเยอะ บางครั้งฟีน่าก็เสียดายนิยายที่สนุกๆที่เราไม่มีโอกาสได้อ่านก็มาจากสาเหตุพวกนี้ค่ะ เพราะใครจะไปกล้าเสี่ยงกับนิยายที่เราอาจจะซื้อมาแล้วไม่คุ้มค่าเงินตราที่เสียไป

แต่ขนาดฟีน่าเลือกแล้ว สรรหาแล้วก็ยังไม่วายโดนหลอกจากคำโปรยแสนลวงใจ ประเภทน้ำผึ้งอาบยาพิษอะไรแบบนั้น แต่เราก็ได้แต่บ่นๆไปเท่านั้นเองค่ะเพราะคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปลี่ยนไปจากนี้ เพราะในเมื่อธุรกิจนี้ยังทำให้เงินให้ไม่น้อย แต่ก็ขออยากจะขอบ่นๆไปว่า ถ้ามันเกิดง่ายมันก็ตายง่ายหากสิ่งที่เอามาขายไม่ได้มาตรฐาน เพราะคนอ่านก็จะเบื่อหน่ายกับผลงานที่ออกมาแบบไร้การดูแล

หลายปีที่ผ่านมา ฟีน่าเข้าร้านหนังสือก็แทบจะแปลกใจว่า พระเอกแบบไทยแท้หายไปไหนกันหมด สาวไทยไปสนใจท่านชีคหรือไม่ก็พร้อมใจกันกระโจนลงแม่น้ำไนล์ อยากเป็นแม่แครอลกันเสียหมด แต่ว่าปีที่ผ่านมาเทรนด์ก็เริ่มเปลี่ยนแนวมากินบรรดาหนุ่มเอเชียกันบ้างแล้ว หลังจากแจ่มใสปล่อยของออกมาเป็นเซ็ทมากกว่ารัก นิยายจีนย้อนยุค กระแสพระเอกแบบนี้ก็ได้รับความนิยม แม้แต่ฟีน่าผู้ไม่ยอมบ้าหนุ่มจีน เพราะความฝังใจประจำตัวก็ยังกลับกลายเป็นสาวกตัวยงกับเขาด้วย มาตอกย้ำด้วยจอมนางคู่บัลลังก์ หลังจากนั้นจะเห็นว่าตามแผงนิยายเริ่มมีนิยายประเภทท่านอ๋อง ท่านแม่ทัพและบรรดาจอมยุทธ์เพิ่มมากขึ้นค่ะ แต่จากที่ฟีน่าได้ทดสอบ ลิ้มลองรสชาติหนุ่มแผ่นดินใหญ่มาหลากหลาย สิ่งที่เห็นได้ชัดคือ หนุ่มจีนที่เอามาแปลเป็นไทยนั้นจะได้รสชาติดั่งเดิมมากกว่าเราแต่งเอง เพราะความเข้าใจในวัฒนธรรม ประเพณี หรือองค์ประกอบต่างๆ ทำให้การเข้าถึงจิตวิญญาณไม่ดีเท่ากับการแปลค่ะ นิยายจีนแบบคนไทยเขียน จึงไม่มีเล่มไหนที่จะทำให้ฟีน่าอินได้สักเท่าไร แต่ก็ถือว่าเป็นความแปลกและสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆให้กับคนอ่าน อย่างน้อยก็ทำให้ฟีน่ารู้สึกได้บ้างว่า สาวไทยคงไม่ต้องไปตั้งสมาคมภรรยาไทยในคาบสมุทรอาหรับกันเสียที หรือก็เพราะตอนนี้ท่านชีคเริ่มมีให้จับทำสามีน้อยลงหรือเปล่า

อารายจะซ้ำซากจำเจได้โล่ห์กันขนาดนั้นไม่รู้ซิค่ะ ตอนนี้ฟีน่ามีปัญหาแทบตายกับการจำชื่อนิยายค่ะ เพราะแค่ปกไร้ซึ่งความแตกต่างแล้ว ชื่อนิยายก็ยังมาทำให้สมองที่แรมไม่พอจะบรรจะสิ่งใดต้องมาคอยนั่งจำชื่อนิยายที่แทบจะก็อปปี้กันมาเชียว แค่สลับหัว สลับท้ายก็ใช้ได้ล่ะ เวลาใครถามฟีน่าว่าอ่านเรื่องนั้น เรื่องนี้หรือยัง แทบอยากจะตีอกชกหัว เรื่องนี้หรือ จำไม่ได้อ่ะ มันชื่อเหมือนกันไปหมด เอ หรือว่าจะเป็นหนึ่งในกลอุบาย พอจำไม่ได้ เผื่อจะมั่วๆ ให้คนมันซื้อไปอีกรอบ มารู้ตัวอีก ตรูมีแล้วนี้หว่า ซื้อซ้ำมาก็ทำใจให้ชินซะ แต่เผอิญว่าฟีน่าไม่เคยซื้อซ้ำเลยเบาใจไป

ไม่อยากบอกว่าชื่อนิยายแบบนี้มันไร้การจดจำอย่างสิ้นเชิงค่ะ อย่างที่บอกว่าปกก็ทำให้แยกไม่ออกไปแล้วครั้งหนึ่ง ชื่อนิยายอีก มาต่อด้วยเนื้อหานิยายชวนให้ขายทิ้งตั้งแต่เปิดอ่าน แบบนี้มีมากมายเชียวค่ะ หรือปัญหามันจะเริ่มจากการที่เดี๋ยวนิยายออกง่ายเกินไป ชื่อต่างๆก็มีไปหมดแล้ว ฉะนั้นอย่าไปคิดมาก เอาคำโน่น มาสลับคำนี้ เด๋วก็เป็นชื่อนิยายไปเอง ฟีน่าอาจเป็นคนอ่านที่เรื่องมากที่สุดในโลก แต่ก็อยากจะขอบ่นดังๆว่า เอียนอย่างแรงค่ะ บางครั้งเจอนิยายชื่อซ้ำซากจำเจแบบนี้ก็ไม่อยากจะหยิบมาอ่านเลยค่ะ เพราะสันนิษฐานได้ว่าเรื่องราวก็คงหาอะไรแปลกใหม่ไม่ได้ ขนาดชื่อนิยายยังไม่มีอะไรชวนให้น่าอ่านแบบนั้น เอาน่าเสียเวลาคิดชื่อนิยายให้มันรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินเป็นร้อยบาทที่จะเสียไปหน่อยจะได้ไหมหนอ คือว่าราคาเท่านิยายปกตระกูลบัวฟีน่าจะเฉยๆมาก แต่อย่างที่เคยบอกไปปีก่อนว่า ดีไม่ดี นิยายเล่มเล็ก ราคากระทัดรัดนั้น สนุกกว่านิยายราคาหลักร้อยอีกนะคะขอบอก

มันก็คงไม่แปลกหรอกนะคะที่พระเอกนิยายจะไม่ได้จำกัดไว้แค่ชายหนุ่มในสยามประเทศของเรา เพียงแต่ว่าฟีน่าแปลกใจ๊ แปลกใจเสียเหลือเกินว่า ทำไมหนอ ช่วงนี้ เราจะหาพระเอกที่เป็นหนุ่มไทยแท้ แบบไร้ชาติอื่นเจือปนเทียบจะหาไม่เจอกันเลยทีเดียว อย่างน้อยก็ให้ขอให้ครึ่ง ให้เสี้ยว ให้มีเศษหนึ่งในส่วนของชาติพันธุ์อื่นๆมาเจือปนให้ได้ แหมๆๆ อย่าเพิ่งใช้สายตาจิกฟีน่าแบบประมาณว่า แล้วแกไม่ชอบหรือไง ไม่ช่ายค่า ไอ้ชอบน่ะมันชอบอยู่ แหมๆ ใครจะไปชอบลงเล่าถ้าพระเอก เตี้ย ล่ำ ดำ ถึก หน้าโจร ใจทราม แต่ฟีน่าก็แค่สงสัยนิดหน่อยเท่านั้นเองว่าเพราะอารายทำไมๆ พระเอกไทยแท้ถึงไม่ได้รับความนิยม หรือว่าสาวไทยนั้นหนาจะขึ้นชื่อลือชาในเรื่องความน่ารัก เป็นเมียที่สุดแสนจะเอาใจเก่ง จนเราสามารถทำให้เศรษฐกิจชาติที่ขาดดุล กลับรุ่งเรืองเฟื่องฟูได้จากการนำเข้าสามีต่างชาติกันหนอ เพราะแต่ละคนรวยล้นฟ้ามหาสมุทรสุดจะยั่งถึงกันได้เชียว หรือไม่ก็พินิจพิเคราะห์จากรูปพรรณสัญฐานอันแสนทรมานใจสาวไทยแล้วว่า หนุ่มต่างชาติทั้งหลาย ทำให้สาวไทยได้น้ำลายหกได้มากกว่า หรือจะมาจากผลวิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์ด้านดีเอ็นเอแล้วว่า ส่วนผสมที่ลงตัวที่สุดต้องมาจากคนละโซนโลกกัน ผลผลิตที่สุดแห่งความสมบูรณ์จึงจะเกิดขึ้น ฉะนั้นแล้วก็คงจะหานิยายประเทศไหน ช่างสรรหาได้ไม่เท่าเมืองไทยอีกแล้ว แม่กวาดมาทุกภูมิภาคและทุกขอบโลก จีน เกาหลี ญี่ปุ่น อินเดีย อาหรับ ฟาโรต์ เศรษฐีทุกสัญชาติ ตั้งแต่ยุโรปตะวันออกกวาดจรดช่องแคบอังกฤษ ไล่ข้ามมหาสมุทรไปฝั่งดินแดนอเมริกา แคนาดา ลาตินอเมริกาหรือว่าอเมริกาใต้ก็ไม่ละเว้น ดีนะว่าหนุ่มทางแอฟริกาไม่น่าสนใจอ้อไม่ซิ มีเหล่าฟาโรต์นั่นไง แต่ถือว่าไม่นับแล้วกัน สาวไทยคนงามจึงได้ละเว้นเอาไว้หนึ่งทวีป แต่ถ้าเมื่อไรนักเขียนคนไหนสนใจอย่างจะเป็นเจ้าสาวซาฟารีก็บอกมานะคะฟีน่าอยากจะลองอะไรแปลกใหม่อยู่เหมือนกัน ประมาณนุ่งผ้าเตี่ยว มีฮิปโปเป็นพาหนะ ไล่จับไฮยีนา ล่ายีราฟ อารายแบบนั้นคงจะไฉไลน่าดู

อ่านนิยายมาก็หลายปีนับได้ก็เกือบเท่าอายุของฟีน่า แต่ไม่เคยรู้สึกเลยว่าตัวเองจะได้เหมือนคนเกิดปรากฏการเดจาวูได้สักเท่าไร จนพักหลังนี้ เหมือนมีประโยคยอดฮิตที่เปิดปุ๊บต้องเจอปั๊บ คำนั้นก็ไม่ใช่คำอะไรค่ะ นี้ไงค่ะ นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง เป็นประโยคที่ร้อยละ99.99% จะต้องมีในนิยายใหม่ๆ ทั้งน้าน ประโยคที่จะบ่งบอกความรวยมหาศาลล้านแปด รวยไม่เกรงอกเกรงใจใคร รวยไม่คิดหน้าคิดหลัง รวยแบบไม่ปรึกษาใครก่อน ประมาณตรูจะรวยใครจะทำไม และที่ไม่เข้าใจในอีกอย่างคือ เกินครึ่งของพระเอกนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแร๊ง แรง มักจะทำธุรกิจโรงแรมที่มีสาขาทั่วโลก อิๆๆ เมื่อไรที่ฟีน่าเห็นรูปประโยคแรกขึ้นมา ในใจก็มักจะเดาต่อไปว่า แกต้องทำธุรกิจโรงแรมแหงๆ หรือไม่ก็ต้องมีเอี่ยวในธุรกิจนี้เป็นแน่แท้

แหมๆๆ ยัยฟีน่าย่ะ นิยายนะจะเอาอารายนักหนา คือฟีน่าจะไม่ขอจิกๆกัดๆหรอกนะคะ ถ้าไม่ได้รู้สึกว่าธุรกิจท่องเที่ยว โรงแรมหรือประมาณนี้ในบ้านเรามันไม่ได้ประสบความสำเร็จให้รุ่งเรืองเฟื่องฟูขนาดนั้น เห็นๆกันอยู่ว่าเป็นเช่นไร แต่อ่ะ หยวนๆ นิยายเฟ้ยอย่าได้คิดมาก ไม่งั้นจะปวดหัวกว่าเดิม แต่บรรดานักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟร้อยโวลต์แต่ละคน ที่ฟีน่าพูดได้เต็มปากว่าเกินกว่าครึ่ง มิได้เคยแสดงศักยภาพใดๆให้ฟีน่าได้เห็นนอกจากความสามารถในการเซ็นเอกสาร กินข้าว เคล้าสาว ลากขึ้นเตียง ไม่เกี่ยงเวลาและสถานที่ และชื่นชมนิยมการกินหญ้าเป็นภักษาหาร จนฟีน่าอึ้ง ทึ่ง งงว่า อุแหม่ การเป็นนักธุรกิจพันล้าน หมื่นล้าน แสนล้านมันช่างง่ายดายประมาณนี้เชียวหรือไร ยังนี้ฉันก็ทำได้ คือไม่ต้องมาแสดงทัศนคติทางด้านเศรษฐกิจเป็นท่านรมต.กระทรวงการคลังหรอกค่ะ แต่ขอให้ทำให้คนอ่านอย่างฟีน่าเชื่อหน่อยเถอะว่าแกจะพาบริษัทไปตลอดรอดฝั่ง อ่านๆก็พาให้คิดว่าตกลงแกทำธุรกิจหรือทำไร่เลื่อนลอยกันแน่เนี่ย หรือไม่ก็ล่องลอยเป็นโคมลอยตามงานเทศกาลทั่วไป ไร้แก่นสารสิ้นดี อย่างที่บอกว่าไม่ต้องให้มีมากจนน่าเบื่อ แต่ก็ไม่มี มีแต่แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวแล้วให้เห็นว่าตรูรวยเฟ้ย บางเรื่องยังไม่เคยเห็นแม้แต่พระเอกมันเข้าไปบริษัทเลย เอาแต่มานั่งตามนางเอก ลากสาวเจ้าขึ้นเตียง หึง หวง ห้ามตามน่ารำคาญอยู่ได้ ฟีน่าโตแล้ว ทำงานแล้ว มองโลกแบบคนต้องเจอกับการฟาดฟันในธุรกิจมาไม่น้อย เพราะหล่อนเป็นGB หรือง่ายๆ นังคนรับใช้ประจำบริษัท ไม่ใช่แค่จะไปประชุม เซ็นเอกสาร กินข้าวแล้วมันจะประสบความสำเร็จกันได้หรอกนะคะ อย่างน้อยขอแค่ฉากเดียวก็ยังดี หรือบางเรื่องไม่จำเป็นต้องมีแต่พระเอกโชว์กึ๋นในเรื่องอื่นก็พอทำให้ฟีน่าเชื่อแล้วคนนี้ฉลาดจริง เก่งจริง เป็นนักธุรกิจได้และอีกอย่างที่ต้องมาพร้อมกันคือ สารพัดรางวัลนักธุรกิจดีเด่น ไฟแรง น่าจับตามอง หุๆๆ มันได้รางวัลมายังไงเนี่ย มันยังคงเป็นปริศนาที่ซ่อนไว้และยังไม่ได้รับการไขให้กระจ่าง และฟีน่าก็เชื่อว่ามันก็ยังคงเป็นความลับต่อไปว่า พระเอกของเรื่องนี้เป็นนักธุรกิจหน้าใหม่ไฟแรงได้อย่างไร ในเมื่อไม่เคยทำอะไรให้ฟีน่าเชื่อได้เลยแม้แต่นิดเดียว

ตอนแรกก็ต้องใจจะพูดถึงที่สุดของนิยายกลับกลายเป็นเรื่องบ่นของฟีน่าอีกล่ะ แต่ก็ไม่อยากบ่นไปมากมายค่ะ เด๋วจะหาว่ายัยนี้มีแต่อะไรบ่นตลอดทั้งปีทั้งชาติ จะเข้าวัยทองหรืออย่างไร ก็นิดหนึ่งค่ะ ในฐานะคนอ่านที่ดี ก็ขอมีคำวิจารณ์ทั้งดี(ที่มีน้อย) และไม่ดีกันบ้าง แต่ฟีน่าจะขอจบด้วย อะไรที่บ่นปิดท้ายอีกนิดหนึ่งว่า ช่วงปีที่ผ่านมา ฟีน่าก็ยังคงเป็นสาวบ้าชอปนิยายไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไม่ว่านิยายจะแพงขึ้น แต่คุณภาพกลับสวนทางลง หากไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจเลิกอ่าน เลิกวิจารณ์ เลิกบ่นๆๆถึง แต่ก็บอกจะฝากไปถึง คนเขียนทั้งหลายว่า ในบางครั้งคำพูดของคนวิจารณ์หลายๆคนไม่ได้เฉพาะฟีน่า มันอาจทำให้ระคายใจ จนอยากเอาระเบิดมาปาบ้าน เอาน้ำกรดสาดหน้า แต่ขอบอกไว้ว่า ฟีน่าเป็นหนึ่งคนที่ก็บ่นไปเรื่อย แต่ไม่ได้ทำตัวแค้นฝังใจยกเว้นเกินเลยที่ฟีน่าจะทำใจรับได้จริงๆ เพราะไม่ใช่นางเอกนิยายไทย ที่เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ แค่เลือกจะไม่ตอบโต้เพราะเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรค่ะ และอยากบอกว่าให้เปิดใจรับคำวิจารณ์บ้างค่ะ คนเรามีอีโก้ทุกคน ฟีน่าก็มี เป็นคนอ่านที่อีโก้สูงจนน่าตกใจมาก ถ้าอะไรไม่ชอบ ก็เปลี่ยนฟีน่าได้ยากมาก แต่เราก็ไม่ปิดโอกาสหากใครจะแนะนำอะไรให้เรา ก็เช่นกัน คุณคือคนเขียน คุณเข้าใจในทุกอย่างที่คุณเขียน แต่คนอ่านบางครั้งกลับไม่เข้าใจในสารที่คุณสื่อ เมื่อออกมาถาม สิ่งที่ฟีน่าต้องการคือแค่คำอธิบายในการกระทำนั้นๆ ไม่จำเป็นต้องมาใส่ใจตอบทุกครั้งหรอกค่ะ หรือถ้าตอบ ฟีน่าก็พร้อมจะเข้าใจในคำอธิบาย แต่ส่วนใหญ่จะทำใจกันลำบาก และคิดไปว่าฟีน่ากำลังด่าอยู่ ก็อยากจะบอกว่า เราไม่ได้เป็นศัตรูกัน ไม่ได้มีเรื่องผิดใจกันมาก่อน เปิดใจให้กันจะดีกว่าค่ะ

ก็เหมือนกันสนพ. รู้ค่ะว่านี้คือธุรกิจ ไม่ใช่มูลนิธิ ทำเอาการกุศล แต่อยากให้พิจารณา ตรึกตรองให้ถี่ถ้วนถึงคำว่าศีลธรรมจรรยาอันดีบ้าง บางเรื่องพระเอกหรือ สาบานได้ว่าโฉด ชั่ว เลวทรามไม่ต่างไปจากไอ้คนโรคจิตหรือผู้ร้าย ข่มเหงหรือข่มขืนนางเอกที่ไม่เคยแม้แต่จะเจอหน้าค่าตากันมาก่อน แล้วสุดท้ายก็เป็นพระเอกที่แสนดี อย่างนี้ขอให้กรองให้มันลดๆ ดีกรีความไม่ควรเป็นพระเอกลงบ้างก็ดีนะคะ อย่าได้แต่บอกเลยว่านิยายก็แค่นิยาย ตอนนี้ก็เลยได้แต่เฝ้าระวังการอ่านของตัวเองแทนแล้วค่ะ จะว่าไปก็ดีนะ ประหยัดเป็นสนพ.ไปเลย เพราะบางแห่ง แค่ชื่อก็การันตีว่า ซื้อสิบเล่ม ไม่แนวสิบเล่มไปแล้ว

ฟีน่าน่ะยอมเสียเงินมาก แต่ขอให้นิยายสนุก ไม่ต้องถึงกับได้ตามใจฟีน่าหรอก เพราะรู้ดีว่าตัวเองน่ะพิลึกไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่อง แต่แค่ให้หยิบจับขึ้นมาแล้วทนอ่านไม่จบจนต้องเอามันไปไกลๆสายตาแล้วร้องว่านี้หรือนิยายเลยค่ะ ปีที่ผ่านเจอไปหลายเรื่องไม่อยากบ่นไปก็หลายเรื่อง ทำเอาขยาดนิยายไทยไปพักใหญ่ หวังว่าปีนี้เหตุการณ์แบบนี้คงไม่เกิดมากนักนะคะ เพราะสาวนักชอปนิยายอย่างฟีน่าอยากเสียเงินแล้วได้ของมีคุณภาพสมราคาที่เสียไปค่ะ

Create Date : 19 มกราคม 2554
Last Update : 19 มกราคม 2554 10:09:48 น.		66 comments
Counter : 3646 Pageviews.
Share Tweet