สำหรับพัชรพรรณ ผู้ชายดีๆ มีแต่ในนิยายจริงๆ ไม่ต้องอื่นไกล ก็ดูได้ง่ายๆจากเมฆา เจ้านายของเธอก็พอ สิ่งที่เขาสนใจนอกเหนือไปจากงานก็คงเป็นสาวๆสวยๆ ที่พร้อมจะพลีกายให้เขา ดีนะที่พัชรพรรณได้รู้กิตติศัพท์ของเขามาก่อน รูปโฉมที่อาจจะสะดุดใจจึงถูกอำพรางไว้ภายใต้ความเฉิ่มเชยที่เมฆารู้สึกขัดใจทุกครั้งที่ได้พบ แต่ก่อนที่พัชรพรรณจะแอบซ่อนความงามของตัวเอง เธอก็ต้องสูญเสียจูบสำคัญให้กับเมฆาไปเสียแล้ว
แม้ชื่อเสียงของเมฆาจะเป็นผู้ชายเจ้าสำราญ เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่ใครเลยจะรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นเช่นไร และในสายตาของพัชรพรรณเลขาสาวผู้แสนจะปากร้าย เจ้าระเบียบคนนี้ เขาคงเป็นเจ้านายที่น่ารังเกียจ แต่เธอคงไม่รู้เขาก็มีนางในฝันเช่นกัน สาวปริศนาผู้ไร้ชื่อเสียง แต่ไม่ว่าเขาจะเพียรพยายามค้นหาตัวเธอเท่าไร ก็กลับไร้ตัวตน
แม้จะบอกหัวใจตัวเองว่าอย่าหวั่นไหว แต่กลับไม่รักดี บางอย่างที่เกิดขึ้นในหัวใจ ทำให้พัชรพรรณชักไม่แน่ใจแล้วว่า ความรู้สึกที่เธอมีต่อเมฆามันเริ่มเปลี่ยนจากความไม่ชอบหน้ามาเป็นอย่างอื่นตั้งแต่เมื่อใดกัน ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนที่เธอควรมีความรู้สึกดีๆมอบให้มิใช่หรือ แต่เพราะบางอย่างที่บอกพัชรพรรณว่า แท้จริงแล้วตัวตนของเมฆาอาจจะไม่ใช่อย่างที่เธอคิด
อาจจะเหมือนว่าเมฆาโง่ หากแต่การที่ได้รู้ว่าผู้หญิงที่เขาบ้าตามหาอยู่นานไม่ได้ไปไหนไกลเลย เธอกลับอยู่ข้างกายเขามาตลอด เพราะเธอก็คือพัชรพรรณ แต่เมฆาเองก็ไม่แน่ใจว่า ที่จริงแล้วเขาหลงรักพัชรพรรณในคราบของสาวสวยหรือเลขาสาวปากร้ายกันแน่ แต่ไม่ว่าเธอจะเป็นเช่นไร เมฆาก็รักในความเป็นเธอทั้งสิ้น หากแต่การได้รู้ว่าพัชรพรรณเป็นใคร ก็อาจจะไม่มีอะไรต่างไปจากเดิม เมื่อในสายตาของพัชรพรรณ เขาเป็นได้แค่เพียงผู้ชายเจ้าชู้เท่านั้น
เมื่อหัวใจเปิดกว้างพอจะรับเมฆาเข้าสู่หัวใจ ก็เหมือนพัชรพรรณได้เปิดมุมมองสายตาที่มีต่อเมฆา เขาอาจจะเป็นผู้ชายเจ้าสำราญแต่ไม่เคยหลายใจ คนในครอบครัวคือคนที่เขาเอาใจใส่เสมอมา ร่ำรวยแต่ไม่ตระหนี่ในคำว่าน้ำใจ รักและปรารถนาในตัวเธอหากไม่เคยหักหาญในน้ำใจ และนั่นเองก็คงเป็นสิ่งที่ทำให้พัชรพรรณเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอจึงหวั่นไหวไปกับผู้ชายที่ชื่อเมฆา
ดูเหมือนทุกอย่างจะราบรื่นไปด้วยดี แต่เมฆาคงไม่รู้ว่าการเอาชนะใจพัชรพรรณไม่ใช่แค่จะเอาชนะแค่ตัวเธอ หากต้องมีญาติที่แสนแปลกประหลาดอีก หากเขาต้องการการยอมรับเข้าสู่ครอบครัวของพัชรพรรณ แต่ทำเช่นไรได้ งานนี้Love me love my dogs ของแท้ แต่ของแบบนี้เมฆาไม่หวั่นหรอกนะ หากการลงทุนเอาอกเอาใจตัวแปรที่สุดแสนประหลาดนี้จะทำให้เขาได้ครอบครองพัชรพรรณ ลำบากแค่ไหนก็จะทำ เพราะการได้ค้นพบคนที่ประจักษ์แน่แก่ใจแล้วคือคนที่ใช่สำหรับเรามันคือของขวัญอันล้ำค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เล่มนี้เป็นเล่มต่อมาจาก.ตอนหัวใจซ่อนไฟรักค่ะ ถ้าจะให้เข้าใจดีขึ้นว่ามีอะไรเกิดขึ้น ควรอ่านต่อกันนะคะ ในเล่มนี้จะเล่าคู่ขนานกันไป เมื่อนางเอกเข้าไปทำงานในตำแหน่งเลขาคนใหม่ของเจ้านายที่ได้ชื่อว่าเจ้าชู้สุดๆ เธอเองก็ไม่ใช่สาวขี้ริ้วขี้เหร่อะไร และเพื่อทำให้พระเอกเข้าใจว่า คนไม่สวยก็ทำงานได้ดี เธอจึงอยู่ในคราบเลขาสาวที่แสนเฉิ่มเชย ไม่น่าสนใจ แต่ปากร้ายเหลือทน ซึ่งแน่นอนว่าพระเอก อยากจะเอาเธอออกจากงานมาตลอด ไม่ใช่เพราะอะไร นางเอกช่างทำให้พระเอกเจ็บแสบกับวาจา แต่ก็ต้องยอมรับว่านางเอกทำงานดีจริงๆ
และความใกล้ชิดก็เริ่มทำให้พระเอกรู้สึกว่าเลขาเชยๆของเขาเป็นคนที่น่าสนใจกว่าหน้าตาของเธอ แต่ลึกๆแล้วพระเอกรู้สึกบางอย่างว่านางเอกอาจจะเป็นคนเดียวกับผู้หญิงที่เขาพยายามตามหามาตลอด และแล้วก็จริง เมื่อเธอคือคนคนเดียวกัน แต่มันก็ไม่ง่ายเลยที่จะทำให้นางเอกยอมรับในความรู้สึกของพระเอก แท้จริงเขารักเธอที่ตรงไหน ความสวยหรือตัวตนที่เธอเป็น แต่พระเอกก็ทำให้เธอรู้ว่า มันไม่จำเป็นหรอกว่าจะเป็นใคร เพราะทุกอย่างคือเธอ
และพระเอกก็ทำให้นางเอกรู้จักเขาดีขึ้นว่า ตัวเองก็ไม่ใช่ผู้ชายที่มีแต่มุมแย่ๆ เขาก็มีมุมที่น่ารัก ซึ่งไม่เปิดให้ใครเข้าไป และมันเป็นยิ่งกว่าเสน่ห์ที่ทำให้นางเอกหลงรักพระเอกมากกว่าที่เคยรู้ แต่ธรรมเนียมแสนประหลาดของบ้านนี้คือ ใครอยากเป็นเขยของบ้านนี้ ต้องชนะใจพี่หมาทั้งสองของบ้านก่อน พระเอกก็เลยต้องเอาชนะใจหมาไปด้วย จึงจะได้นางเอกมาครอง
อย่างที่บอกว่ามันเป็นเล่มต่อค่ะ ดังนั้นการอ่านไล่ลำดับมาจะทำให้เข้าใจเรื่องง่ายขึ้นว่าเกิดอะไรกันมาบ้างแล้ว และในเล่มนี้พระเอกก็เป็นพระเอกแนวพิมพ์นิยม เจ้าชู้ตัวพ่อ หล่อ ร่ำรวย แต่ก็มีปมบางอย่างในหัวใจ จนทำให้เขามีฉากหน้าเป็นผู้ชายที่เปลี่ยนคู่ควงบ่อยๆ มันก็เลยเป็นสิ่งที่นางเอกรังเกียจ แต่ลองอ่านไปแล้ว เราจะรู้เลยว่าพระเอกไม่ใช่ผู้ชายที่นิสัยย่ำแย่เลย เขาเจ้าชู้ก็จริง แต่คบผู้หญิงที่ละคน ไม่ใช่คบแบบเผื่อเลือก เขาซื่อสัตย์พอ
แต่นั่นไม่ใช่ตัวตนจริงๆของเขา เพราะเมื่อได้เห็นความเป็นจริงของพระเอก เขาคือผู้ชายที่น่ารัก อบอุ่นมากค่ะ โดยเฉพาะฉากที่พานางเอกไปเลี้ยงข้าวเด็กๆ สั่งสอนให้พวกเขาเป็นเด็กดี พานางเอกไปเล่นเกมส์ตู้ตักของที่เราเห็นในห้าง จนเรียกว่าเป็นขาประจำที่เรียกว่าคลั่งไคล้กับการเล่นตู้นี้มาก ซึ่งฟีน่าไม่เคยเห็นพระเอกนิยายเรื่องไหนมีมุมน่ารักแบบเด็กชายมาก่อนเลยค่ะ แม้แต่บ้านของพระเอกก็จัดเตรียมไว้ให้กับงานอดิเรกที่เขารัก จนมันคงเป็นบ้านที่น่ารักสดใสมากๆ และยิ่งได้เห็นความรู้สึกที่พระเอกมอบความผูกพันให้กับครอบครัวของเขา ไม่ว่าจะไปไหนมาไหน เขาต้องนึกถึงครอบครัวก่อน ไปโน่นมานี้ ร้านนั้นอร่อย ต้องขนกลับบ้านไปให้ทุกคนได้กิน ทำให้เห็นเลยว่าพระเอก จริงๆแล้วเขามีมุมที่น่ารัก อ่อนโยนแค่ไหน
ส่วนนางเอก ก็แน่นอน เธอต้องสวย เก่ง แต่ปากคอช่างร้ายกาจนัก และเมื่อรู้ว่าเจ้านายเธอเป็นคนแบบไหนก็ต้องแอบซ่อนความสวยให้มิด แต่ระหว่างเธอกับเขาก็ช่างน่าจดจำมาก เพราะพระเอกทำให้รู้ว่าอีตานี้ไว้ใจไม่ได้ คนแปลกหน้า พี่แกยังจูบได้ และจูบนั้นก็ทำให้นางเอกของเราหวั่นไหวจนกลายเป็นอะไรบางอย่างที่ไม่คาดคิดขึ้นมาทีเดียว สำหรับนางเอกคนนี้ ก็ไม่ต่างจากน้าสาวของเธอจากเล่มก่อนที่อ่านไปก็รำพันไปว่า นี้มันฉันแท้ๆ พฤติกรรมของคนบ้านิยายเข้าข่ายคลั่งไคล้ดีๆนี้เอง เรียกว่าอ่านไปอินไปกันทีเดียว ก็ในเมื่อชีวิตจริงมันคงไม่มีโอกาสได้ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยายมาครอง ก็ยังคงฝันต่อไปแค่ในนิยายคงดีค่ะ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วน่ารัก ตามประสานิยายไม่มีอุปสรรคอะไร แค่รอเวลาให้พระเอกมันตาสว่าง เห็นรูปทองข้างในของนางเอกว่า ถ้าตัดความเชยๆของเธอไป นางเอกมีอะไรอีกเยอะแยะ ซึ่งพระเอกก็ไม่ได้ตาบอดนานเกินไป เขาก็เริ่มรู้แล้วว่านางเอกเป็นคนแบบไหน ก็เลยทำให้ตัวเองไม่ได้รู้สึกว่าที่พระเอกชื่นชอบนางเอกเพราะหลงในความสวยของนางเอกที่เขาบังเอิญได้เคยเจอจนเรียกได้ว่านางในฝัน แต่พระเอกรักนางเอกที่ทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตนี้มีรสชาติ ไม่จืดชืด จะเห็นได้จากตอนที่นางเอกโดนนักข่าวกระแทกจนเกือบล้ม พระเอกที่ยังไม่รู้ว่าชอบนางเอกก็โกรธมากที่มาทำกับเลขาเขาแบบไร้มารยาทได้ยังไง จะแสดงให้เห็นว่าพระเอกเองก็เริ่มมีใจที่อยากดูแลปกป้องเลขาเชยๆของเขาแล้ว
ในช่วงแรกอ่านแล้วก็ยังไม่รู้สึกว่าพระเอกน่ารักอะไรมากมายนะคะ ซ้ำบางครั้งก็รู้สึกว่าพระเอกเหลวไหลไปด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะนางเอกคอยจิกกัดให้เข้ารูปเข้ารอย แต่เมื่อพระเอกเปิดเผยความเป็นตัวของตัวเองให้นางเอกได้รู้จักว่าเขาก็เป็นผู้ชายที่มีมุมอื่นๆในชีวิตเหมือนกันนะ ไม่ใช่แค่เปลือกที่นางเอกรู้ และตรงนี้ล่ะที่ทำให้ฟีน่าชอบผู้ชายอย่างพระเอกค่ะ ฟีน่ารู้สึกว่าพระเอกน่ารักดี อบอุ่นใจ จับต้องได้ ไม่ต้องเลิศหรูอะไรมากมาย และเขาก็คงเป็นผู้ชายที่เลือกมาเป็นคนรัก ก็คงไม่คิดผิดแล้วล่ะ อย่างที่บอกว่าไม่เคยเห็นพระเอกนิยายที่ไหนจะบ้าเล่นตู้เกมส์ตักตุ๊กตาที่เห็นตามห้างเท่าพระเอก เล่นจนเป็นเซียน มีของสะสมเป็นของพวกนี้ แม้แต่บ้านก็ยังอุตส่าห์ทำเพื่อเจ้าของสะสมพวกนี้อีก คิดตามก็รู้สึกว่าบ้านของพระเอกน่าอยู่มากๆ ไม่ได้หรูหรา แต่ออกจะเป็นบ้านที่อยู่แล้วเหมือนเป็นบ้านที่มีชีวิตจิตใจดีค่ะ
เล่มก่อนเราจะเห็นถึงความแสบๆของพี่หมาทั้งสองตัว เล่มนี้ก็ยังไม่หายไปไหนค่ะ รู้สึกทวีดีกรีความแสบเข้าไปกันใหญ่ แต่อ่านแล้วน่ารักดีค่ะ ตามประสาคนรักน้องหมาแบบฟีน่า แม้พี่หมาสองตัวจะดูฉลาดเกินหมาไปนิด แต่คือสีสันของนิยายเล่มนี้เลยนะคะ อ่านแล้วไม่รู้ว่าจะอมยิ้มในความน่ารักหรือปวดหัวในความรู้มากของน้องหมาทั้งหลาย
และที่ขาดไม่ได้คือคุณจันทราผู้มีศักดิ์เป็นยายของนางเอก เป็นอีกหนึ่งตัวละครสำคัญที่ดูเป็นคนทันสมัยมาก อาจจะดูว่ารักหมามากกว่าคน แต่จริงๆแล้วเราจะเห็นได้เลยว่าทุกคำพูด ทุกการกระทำคือความรักและการสั่งสอนที่ดี เป็นคนที่ฉลาดสุดๆ และในตอนท้ายของเรื่องที่มาเฉลยว่าแท้จริงแล้ว มันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้นางเอกทำเรื่องมากมายกับพระเอก เพราะแผนบางอย่าง เล่นเอาฟีน่าแปลกใจมากว่า แบบนี้นี่เอง และกุนซือของเรื่องทั้งหมดก็คือคุณจันทรา สุดยอดมากค่ะ เป็นคนแก่ที่ล้ำเลิศมาก เข้าใจโลกสุดๆ
แต่ที่น่าโมโหคือมาหยอดให้อยากแล้วจากไป เพราะตอนท้ายเล่นมามุกหนุ่มใหญ่ผู้มีใจแอบชอบสาวน้อย แต่ไม่กล้ารุกเพราะคิดว่าอายุห่างกันมากไป อ๊าย นี้มันแนวในฝันของฟีน่าเลยนะคะ ทำแบบนี้ได้ไงกันค่า ตอนท้ายๆ ฟีน่าเลยอยากอ่านตอนของคุณปริตร พี่ชายคนโตของบ้านนี้มากว่าเขาจะทำไงให้สาวน้อยที่ไม่ได้สนใจเขาเลย มามองเขาสักที เราก็คงต้องร้องเพลงรอกันต่อไป
ดังนั้นเล่มนี้ก็เป็นนิยายที่อ่านได้สบาย น่ารักดีค่ะ เพราะแค่นางเอกมีอะไรที่คล้ายๆกับตัวเราก็ทำให้อ่านแล้วอินชะมัดไปแล้ว พระเอกก็เป็นคนน่ารัก ตัวละครอื่นๆของเรื่องก็มีความเป็นตัวของตัวเองดี คอยสร้างความสนุกให้กับเรื่องได้ตลอดค่ะ อ่านแล้วเพลินมากค่ะ และเรื่องนี้ฟีน่าดองมานานขนาดนี้ คนอ่านเขาก็คงอ่านกันไปนานแล้ว ก็เลยไม่สาธยายอะไรมากมายค่ะ แค่เอามาเล่าให้ความรู้สึกของตัวเองว่า ชอบเล่มนี้นะคะ และยิ่งมาทิ้งท้ายให้อยากแบบนั้นอีก อยากอ่านเล่มต่อไปแล้วล่ะ แม้จะรู้ว่าท้ายเล่มหน้าก็ต้องหยอดคนอื่นให้เราอยากต่อไปก็ตาม เป็นคนอ่านที่ดีก็ต้องยอมโดนเขาหลอกให้อยากแล้วจากไปต่อนะค่า อิๆๆๆ