ผู้ชาย - ผู้หญิง และดอกไม้
ผู้ชาย - ผู้หญิง และดอกไม้
ท่านสั่งให้ลูกศิษย์ 3 คน ออกไปหาดอกไม้ที่ตนเองคิดว่าสวยที่สุด ในสวนกว้างใหญ่ มาคนละ 1 ดอก โดยไม่กำหนดเวลา
ลูกศิษย์คนแรก กลับมาหาอาจารย์ภายในเวลาไม่ถึง 10 นาทีพร้อมดอกไม้ธรรมดาสีขาวที่มองเห็นเกลื่อนกราดอยู่ทั่วไป
ลูกศิษย์คนที่สอง กลับมาหลังจากเวลาผ่านไปแล้วเกือบหนึ่งชั่วโมง พร้อมดอกไม้ที่มีสีสันสวยงาม แม้จะมีร่องรอยของกลีบดอกที่ช้ำไปบ้าง
ลูกศิษย์คนที่สาม กลับมาหลังจากหายไปเกือบ 3 ชั่วโมง และเดินกลับมามือเปล่า สร้างความแปลกใจให้กับเพื่อนที่นั่งรออยู่
"ทำไมเจ้าไม่มีดอกไม้มาละ" อาจารย์ถามลูกศิษย์ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ข้าเดินจนเหนื่อย แต่ยังหาดอกไม้ที่ถูกใจไม่ได้ แต่พอเจอก็กลับอยู่สูงเกินข้าจะปีนถึง ส่วนที่หยิบง่ายๆ ก็ทั้งช้ำทั้งเหี่ยว และตอนขากลับข้าก็หลงทางด้วย เลยมาช้า" ลูกศิษย์ตอบ พลางเอามือเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมาจากร้อนและเหนื่อยล้า
"แล้วเจ้าละ ทำไมถึงเลือกดอกนี้" อาจารย์หันมาถามลูกศิษย์คนที่สอง
"ตอนแรกข้าก็กะจะเดินหาไปเรื่อยๆ แต่พอเริ่มเหนื่อย ข้าก็เลือกเอาดอกไม้สีสะดุดตา และที่หยิบได้ง่ายๆ ระหว่างทางขากลับมาเลย" ลูกศิษย์ตอบพลางมองดอกไม้ในมือที่เริ่มช้ำ
"ทำไมเจ้ากลับมาเร็วนัก" อาจายย์ถามลูกศิกษ์คนแรกที่เดินกลับมาถึงก่อน
"ข้าไม่คิดว่าจำเป็นจะต้องไปหาดอกไม้ที่ไหนไกลเลย ในเมื่อความสวยงามของดอกไม้นั้นมันก็มีคุณค่าอยู่ในตัวอยู่แล้ว และเมื่อเด็ดมันออกมาแล้ว ต่อให้สวยงามขนาดไหน ไม่นานมันก็เหี่ยวเฉาร่วงโรยไปอยู่ดี อีกอย่างดอกไม้ที่ข้าเลือกนั้น ก็เป็นดอกหญ้าที่มีความอดทนสูง แม้จะเด็ดออกมานานแล้วแต่ก็ยังคงความแข็งแรงมันได้"
หลังจากที่ได้ยินคำตอบของลูกศิษย์ครบทั้งสามคน อาจารย์ก็ยิ้มด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะเฉยแนวคิดของการตัดสินใจของทั้งสามคน โดยใช้วิธีการเปรียบดอกไม้เหมือนกับหญิงสาว
"เจ้าที่เดินเข้าไปจนลึก หลงทาง และยังไม่ได้อะไรติดมือกลับมาเลยนั้น เจ้าหวังจะได้เจอหญิงสาวที่สวยกว่าที่ผ่านมา หวังจะได้หญิงสาวที่เพอร์เฟ็กซึ่งเสมือนหาดอกไม้งามในป่าใหญ่ ยิ่งเจ้าใช้เวลานานเท่าไรเจ้าก็ยิ่งเหนื่อย ยิ่งหลงทางไปเท่านั้น และสุดท้ายแล้วเจ้าก็จะไม่ได้อะไรกลับมาเลยเหมือนกับตอนนี้"
"ส่วนเจ้าที่ตัดสินใจได้หลังจากได้ลองเปรียบเทียบแล้ว ก็คงจะรู้ว่าผู้หญิงที่เจ้าคิดว่าสวยนั้น กว่าจะได้มาก็ต้องลงทุนลงแรงเหนื่อยไปพอสมควร ถึงแม้หญิงคนนั้นจะสวย แต่ก็คงไม่ได้สมบูรณ์เต็มร้อยอย่างที่เจ้าหวัง"
"ส่วนเจ้าที่เลือกเพียงดอกหญ้านั้น เจ้าให้ความสำคัญกับทุกสิ่งรอบกาย มองให้เห็นถึงแก่นของชีวิต และคุณค่าจากภายในของสิ่งเหล่านั้นมากกว่าภายนอกที่ย่อมจะสลายไปตามกาล แต่ขอให้เจ้ารักษาสิ่งที่อยู่ในมือของเจ้าเอาไว้ เพราะเจ้าได้เด็ดชีวิตของมันออกมาแล้ว และมันคงจะกลับไปเป็นแบบเดิมอีกไม่ได้ แต่เจ้าก็สามารที่จะทนุถนอมเอาไว้ได้นานที่สุด"
แล้วทุกท่านละ คิดว่า ผู้ชาย จะเลือก ผู้หญิง แบบไหน
แต่สังคมปัจจุบันนี้ ชาย-หญิง มีสิทธิเกือบเท่าเทียมกัน แต่ถึงยังไรเสีย ฝ่ายที่เสียเปรียบก็ยังเป็นผู้หญิงมากกว่าอยู่ดี
Create Date : 31 สิงหาคม 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 31 สิงหาคม 2551 14:34:35 น. |
Counter : 995 Pageviews. |
|
|
|
มิตรภาพ
ก็เหมือนบานหน้าต่าง
ที่เปิดปิดได้
เปิดมากไป
ก็ไม่ดี
เปิดน้อยไป
ก็ไม่ถึงกัน
แวะมา
เที่ยวบลอกครับ
อย่าลืม
ไปทักทาย
กันบ้าง
นะครับ
Geranun
ถ้าเป็นผม
ผมจะบอกอาจารย์ว่า
ถ้าเรารู้จักดอกไม้ว่าชนิดไหนขึ้นที่ไหน
รู้ว่าควรจะเก็บมาอย่างไร
สิ่งนั้นสำคัญที่สุด
และถ้าเป็นผมเก็บดอกไม้
ผมจะขุดรอบๆต้นนั้นอย่างทนุถนอม
แล้วเอากลับมาทั้งกระถางโดยไม่บอบช้ำถึงราก
และเอากลับไปปลูกที่สวน
ดอกไม้ต้นนี้จะบานให้ผมดูปีแล้วปีเล่า
ด้วยความใส่ใจที่มีตั้งแต่เริ่มในวันที่เอามา
จนถึงวันสุดท้ายของชีวิตผม..
แฮ่ม