"คุณดูสวยงามมากครับ.. ผมขอเพิ่มเติมอีกว่า.. คุณดูดี"ไม่รู้เป็นอะไรถึงได้นึกถึงประโยคนี้ขึ้นมาซึ่งเคยอ่านเจอในหนังสือนวนิยาย(สั้น)เล่มหนึ่งนึกถึงทีไรมันก็อดขำไม่ได้ซะทุกทีเข้าใจว่าคนที่แต่งหนังสือ ที่สร้างบุคลิกให้ตัวละครด้วยการใช้ประโยคเช่นนี้ น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากการอ่านอรรถกถา(หนังสือแก้อรรถะพุทธพจน์) สักเล่มแน่ ๆ เลย ซึ่งจะมีลักษณะเช่นนี้เยอะแยะ เช่น ความดี คือ ความงาม ได้แก่ ความเจริญ กล่าวคือ การทำความดีนำความเจริญมาให้... อะไรประมาณนี้คือ.. บางประโยคมันมีความหมาย และใจความสมบูญอยู่ในตัวอยู่แล้วแต่ก็ไม่วายที่จะมีคำอธิบายเพิ่มเติม.. ทั้ง ๆ ที่ความหมายที่เพิ่มขึ้น ก็ไม่ได้หนีจากความหมายที่มีแต่แรกเวลาอ่าน.. ก็เลยรู้สึกขำ ๆ ว่าท่านจะขยายความต่อไปทำไมในเมื่อมันก็เหมือน ๆ กันหรืออาจเป็นเพราะวิวัฒนาการของภาษาก็ได้นะบางประโยค บางคำ.. กลายเป็นภาษาที่ตายไปแล้วและเกิดประโยคและคำพูดใหม่ขึ้นมาทดแทน.. โดยยังคงความหมายไว้เหมือนเดิมคือใช้พูดไม่เหมือนกัน.. แต่เข้าใจตรงกันแต่ก็มีไม่น้อย.. ที่ใช้ประโยคและคำพูดเหมือนกัน.. แต่เข้าใจไปคนละเรื่อง