.....

7 ปี คือ ระยะห่างตามอายุ ที่มีต่อกัน

แต่คุณๆ เชื่อมั้ย

เราแทบจะไม่ห่างกันเลย

ทั้งความคิด

ทั้งหัวใจ

ทั้งนิสัย

แต่ด้วยภาวะความจำเป็น

ทำให้หลายปีที่ผ่านมา

เราต้องอยู่ห่างกัน

กรุงเทพ .... เชียงใหม่

700 ก่ากิโลเมตร มันก็ไกลเหมือนกัน

หากความคิดถึงมันวิ่งแซงไปแล้ว ตั้งแต่เริ่มนึกถึง

.......

ไม่ว่าจะ ทุกข์ หรือ จะ สุข ยังไง

อยู่ไกลแค่โทรศัพท์ เอื้อมถึง

แต่ ก็ไม่มีเวลาจะคว้ามัน

แต่วันนี้

พี่ชายมีโอกาสลงมาทำธุระ

ช้อนชาฯ ก็ดีใจ

ได้เห็น ได้ยิ้ม ได้กอด ได้พูดคุย

2 วัน ก็มีความสุข

แต่ความสุขผ่านไปไวเสมอ

วันนี้พี่ชายกลับแระ

กลับไปทำหน้าที่ พ่อและสามีที่ดีของคนอื่น

เพราะความรัก ที่ครอบครัวของเรามีต่อกันมาโดยตลอด

มันทำให้เรารู้สึกว่า

การแต่งงานออกไปจากบ้าน

มันแยกเราออกจากกัน

ครั้งนั้นยังเด็ก

เราไม่รู้สึกดีใจ ที่พี่ชาย มีครอบครัว

แต่ยิ่งทำให้เรารู้สึก ว่า เพราะคนนั้น

ทำให้ เราต้องแยกห่างจากพี่เรา

ตอนนี้ เราก็ โตแล้ว โตพอที่จะยอมรับอะไรๆ ได้

โตจนเป็น อา แล้วนี่ ... อาของหลานชาย

อะไรๆ มันก็ เปลี่ยนแปลงไป

แต่ความรัก ยังคงเหมือนเดิม

...........

Create Date : 17 ตุลาคม 2548
Last Update : 17 ตุลาคม 2548 10:25:37 น.		13 comments
Counter : 922 Pageviews.
Share Tweet