ชิวิตเด็กวัด

ต่อจากคราวที่แล้วค่ะ ตอนที่ไปส่งลูกที่วัดหลังจากลูกเดินเข้าไปในห้องแล้ว

เราก้อไม่มีโอกาสรู้เลยว่าลูกทำอะไรเพราะภูผาเข้าไปแล้วเงียบเลย

และเราสองคนไม่ได้โทรหรือไปเยี่ยมลูกอีกเลย

จนกระทั่งไปรับลูก ตอนไปรับลูกตื่นเต้นมากเพราะความคิดถึง

สิ่งแรกที่ทำคือการกอดแล้วก้อกอด กอดแล้วกอดอีก

แต่ยังไม่ได้คุยกันจนกระทั่งกลับมาถึงบ้านเริ่มพูดคุยกัน

ลูกบอกว่า...ถ้าให้มาอีก ลูกมาได้ แต่ไม่ได้ชอบที่จะมา555+++

ลูกเล่าให้ฟังว่า สิ่งแรกที่ประทับใจมากที่สุดคือ การได้กินมาม่าเป็นอาหารเย็น

ทุกวัน (พระที่นี่ฉันมื้อเดียวค่ะ) เช้าจรดเย็น จะมีกิจกรรมให้ทำตลอด

โดยมีพี่ใหญ่คือพี่ทอมเด็กชายวัย 15 ปี เป็นผู้ดูแลน้องๆ อีก 3 คน

จากคำบอกเล่าของลูก พี่ทอมเป็นพี่ใหญ่ที่ใจดี รักน้องๆ และดูแลน้องๆเป็นอย่างดี

แถมสอนงานที่ต้องทำในวัดให้น้องๆ ตั้งแต่การจัดหอฉัน ถวายอาหาร

เก็บกวาดทำความสะอาด เด็กทุกคนได้ทำเหมือนกันหมด ยกเว้นว่าเด็กจะไม่ทำเอง

55+++ ลูกยังเล่าอีกว่า เพื่อนบางคนไม่ทำ พี่ทอมไม่ว่า แต่พี่ทอมทำเองหมดเลย

ก่อนรับลูกกลับบ้านเราแอบไปถามหลวงพ่อว่า ภูผาเป็นไงบ้าง หลวงพ่อบอกว่า

เขาไม่ดื้อนะ บอกทำอะไรก้อทำเสียอย่างเดียวขี้งอนไปนิดหนึ่ง ส่วนพี่ทอมบอกว่า

ภูผาเป็นเด็กดี ได้ฟังแค่นี้คนเป็นแม่ก้อชื่นใจแล้วหล่ะค่ะ ไว้บลอคหน้า มาดูกันว่า

ภูผาจะสวดมนต์และนั่งสมาธิเป็นยังไงบ้าง....

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2554 Last Update : 27 พฤศจิกายน 2554 8:28:41 น. Counter : 929 Pageviews.		19 comments
Share Tweet