Sad story คงจะเปลี่ยนชื่อกลุ่มบล็อกเป็น ชื่อ เรื่องเศร้า เข้าสักวัน เพราะรู้สึกว่า มันคงเป็นช่วงเวลาเดียวที่คิดอยากจะเข้ามาขีด ๆ เขียน ๆ อะไรบางอย่าง จะว่าไปมันก็คงไม่ต่างจากที่ระบายอารมณ์ของเราเลย เหนื่อยจังเลย เคยไม๊ เวลานั่งทำงานอยู่ดีดี แล้วก็มีความคิดเข้ามาในหัวว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ที่นี่เนี๊ยะ รู้ไม๊ว่า ณ วินาทีนั้น เหมือนโลกมันหยุด เราหยุดทุกอย่าง เราเหมือนคนเดินอยู่กลางป่า แล้วพอถึงนาทีนั้น เราก็หยุดแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังหลงทาง เราไม่แน่ใจว่าที่ที่เรากำลังจะมุ่งไป มันเป็นทางออกของเราจริง ๆ หรือเปล่า ตลอดหนึ่งปีกับอีกหลายเดือนที่ผ่านมา เราไม่เคยสักครั้งที่ไม่มั่นใจ เราไม่เคยสักครั้งที่ไม่เชื่อ แต่วันนี้ เราเหนื่อย...... เราเหนื่อยซะจนอยากหยุดทุกอย่างไว้แค่นี้ เราเหนื่อยที่จะพยายามรั้งมือเธอไว้ ทำไมต้องรั้นกับเรา ทำไมต้องพยายามสะบัดหนีไปจากเรา วันนี้เราเหนื่อยจังเลย ถ้าอยากจะดึงมือออกไป อยากจะสะบัดมือออกไป เราก็ไม่รั้งไว้อีกแล้ว เราเหนื่อย............ Create Date : 05 ตุลาคม 2550 Last Update : 5 ตุลาคม 2550 22:33:12 น. 0 comments Counter : 361 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet