ได้หลับเสียที อ่านตอนที่ 1 ได้ ที่นี่ อ่านตอนที่ 2 ได้ ที่นี่ ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเอง... ที่จิตใจของผมรวบรวมความกล้า กำกระดาษโพสเทอร์เอาไว้แน่น ยกร่างขึ้นสูงเหนือกิ้งกือในระยะที่มองเห็นได้อย่างเด่นชัด ผมก้มตัวต่ำลงอย่างรวดเร็วจนได้ยินเสียงวูบของคลื่นลม กระทบผ่านรังสีอำมหิตเป็นตัวเร่ง ผมมองเห็นมันยังคงขดตัวแน่นิ่งอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งผมแกว่งกระดาษปัดเจ้ากิ้งกือออกจากที่มั่นสุดท้ายในทันที มันถูกแรงพัดกระเด็นไปไกลจากที่เดิมอยู่โข ข้างลำตัวถลอกปอกเปิกอันเนื่องมาจากแรงเสียดทานกับพื้นไม้ ผมนิ่งดูอยู่สักพัก สายตาเพ่งพินิจอยู่นาน ใบไม้บนต้นมะม่วงด้านนอกส่งเสียง ปลิวไสวอยู่ในความมืด ไม่นานนักผมก็รู้สึกได้ถึงแรงลมที่พัดผ่านใบไม้เหล่านั้น นำพาความชุ่มชื่นของธรรมชาติเข้าสู่ความทุกข์เนื้อร้อนใจเช่นกัน "เจ้ามาทำร้ายข้าทำไม ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย" เจ้ากิ้งกือกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน ระคนความเจ็บปวดเสียใจ "เจ้าเข้ามาในเขตแดนของข้าไม่พอ ยังบังอาจมาเริงร่าอยู่ในดินแดนเส้นทางโคจรของข้าอีก ทำให้ข้าเกิดความตกใจไปเสีย 200 เดซิเบล เจ้าคือตัวการแห่งหายนะก่อนนอนทั้งหมดทั้งปวงนี้!" ผมตอบด้วยความเชื่องช้าแต่ไม่ขาดตอน ลมพัดแรงขึ้นจนขนแขนเริ่มมีปฏิกิริยา "ในถิ่นของข้านั้นขาดแคลนซึ่งอาหาร ข้าเดินทางมาแรมชั่วโมงเพื่อผ่านห้องนอนของท่านจากฟากฝั่งหนึ่งแห่งนครกันสาดที่แสนเวิ้งว้างว่างเปล่า ไปยังนครต้นมะม่วงที่กำลังสุกงอม ใกล้ร่วงหล่นจากกิ่งก้านสู่พื้นดินเต็มที" กิ้งกืออธิบาย ในช่วงเวลาเดียวกันที่เสียงมะม่วงสุกด้านนอกหล่นกระทบลงส่งเสียงดัง ดับสรรพทุกอย่างให้เงียบงันสักครู่ "ข้าไม่ตั้งใจมารบกวนท่าน ข้า ... ข้าขอโทษ ..." สิ้นสุดคำขอโทษแสนจริงใจ สีหน้าผมเปลี่ยนไป ผมนั่งลงบนเตียงสักพัก และเริ่มทบทวนความคิด เริ่มเข้าใจถึงสัจธรรมของการดิ้นรน เหงื่อเม็ดสุดท้ายได้ระเหยแห้งไปแล้วตามธรรมชาติ และที่เจ้ากิ้งกือดันมาโผล่อยู่ในห้องนอนของผมกลางดึกก็คงเป็นเพราะธรรมชาติเช่นกัน เท้าทั้งสองข้างก้าวข้ามร่างเจ้ากิ้งกือไปยังประตูบานสีน้ำตาล แล้วเปิดออกสู่ระเบียง ลมเย็นปะทะเข้าที่ใบหน้าพร้อมความเย็นที่เท้าทั้งสองสัมผัสได้จากพื้นกระเบื้องสีขาว ผมใช้มือผลักประตูเปิดออกกว้างขึ้นจนไฟถนนสีขาวจ้าส่องสว่างสาดเข้าจนแยงตาที่ริมขอบประตู ผมตัดสินใจเดินกลับไปยังเตียงนอนปราการเพื่อพบกับกระดาษโพสเทอร์ คีอานู รีฟส์จ้องมองผมด้วยตาเป็นประกายทุกย่างก้าวจนเราประจันหน้ากัน "เข้าใจผมแล้วสินะ..." เขากล่าวขึ้นอย่างเบาๆ ผมพยักหน้ารับ กระดาษถูกหยิบขึ้นมาอีกครั้ง ช้อนเจ้ากิ้งกือขึ้นเบาๆ ลอยลำขึ้นเหนืออากาศอย่างเชื่องช้า ปลายด้านหนึ่งเจ้ากิ้งกือนอนสิ้นแรง ตาของมันจ้องมองดูแสงไฟถนนด้วยความหวัง บัดนี้เราทั้งสองยืนแน่นิ่ง ณ ริมรั้วระเบียง ผมมองที่เจ้ากิ้งกือเป็นครั้งสุดท้าย ครั้งนี้ผมมองด้วยสองตาอย่างจริงใจ และสำนึกผิดในสิ่งที่ได้ทำลงไปทั้งหมด ผมยิ้มให้เจ้ากิ้งกือด้วยน้ำตาคลอ พูดกับมันว่า "กิ้งกือ ... วันนี้เราได้เรียนรู้ข้อคิดอีกอย่าง" "อะไรหรือ?" เจ้ากิ้งกือถามอย่างหมดแรง "เราได้เรียนรู้ว่า เมื่อเราเดินเหยียบกิ้งกือ นั้นไม่ได้หมายความว่าเราต้องฆ่ามัน ประหนึ่งมันเดินมาเหยียบหัวเราเอง" "อืม..." "ลาก่อน และโชคดี กิ้งกือเพื่อนรัก" เจ้ากิ้งกือลอยละล่องกลางอากาศ ม้วนและบิดตัวสวยงามคล้ายท่ายิมนาสติคทีมชาติ ผ่านความมืดสู่ดวงไฟสีขาว และผ่านดวงไฟสีขาวร่อนลงสู่พื้นถนนเบื้องล่าง แป๊ะ! หวังว่ามันคงไม่ตายนะ... ...จบบริบูรณ์...   Create Date : 24 มกราคม 2549 16 comments Last Update : 24 มกราคม 2549 11:18:11 น. Counter : 726 Pageviews. Share Tweet

โดย: อพันตรี 24 มกราคม 2549 11:28:34 น.

น่าจะเอาเค้าไปปล่อยที่ต้นไม้นะคะ อยู่บนถนนเสี่ยงโดนเหยียบนา จริงๆ กิ้งกือเค้าไม่ค่อยน่าหยะแหยงนะ แต่อย่างว่า บางคนก็กลัวเอามากๆ จริงๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 24 มกราคม 2549 11:45:42 น.

........โถถัง ลาก่อนนะกิ้งกือน้อย   โดย: แผล (J'aime l'amour... ) 24 มกราคม 2549 12:41:09 น.

............   โดย: กำปงพิราเทวี 24 มกราคม 2549 14:18:19 น.

โดย: asariss 24 มกราคม 2549 16:35:35 น.

บ๊ายบายยยยย กิ้งกือ ขอให้โชคดีไม่โดนทับน้าาาาาา   โดย: มิสส้มนิล (Amani ) 24 มกราคม 2549 16:58:11 น.

หวัดดีค่ะ คุณปีเตอร์   โดย: เปียโนสีเเดง 26 มกราคม 2549 13:42:08 น.

ว๊าววววว กิ้งกือน้อยน่าร๊ากกกกกกก นู๋ร๊ากกิ้งกือ จุ๊บๆ   โดย: ChiToSe 26 มกราคม 2549 18:34:01 น.

สวัสดีครับ ปีเตอร์ หนุ่ยเอง เป็นไงบ้างคุยกันได้นะที่ nuiultimate@gmail.com   โดย: ชัยวัฒน์ IP: 58.11.4.167 27 มกราคม 2549 16:45:21 น.

มาเยี่ยมเจ้าค่ะ อัพแล้วค่ะ หุหุ   โดย: ChiToSe 28 มกราคม 2549 16:57:37 น.

จุดจบ เอ้ย ตอนจบสวยงามมากครับ ไม่เสียแรงตามอ่านมา 555   โดย: นายเบียร์ 28 มกราคม 2549 21:16:49 น.

กิ้งกือน่ารักๆๆๆ แต่พี่ปีเตอร์น่ารักกว่าเยอะเลย คิดถึงน่ะ อิอิ   โดย: •»♥--|3aS--♥«• IP: 203.130.159.2 3 กุมภาพันธ์ 2549 14:20:15 น.

ติตามมาตลอด น่ารักดีนะคับ สงสารกิ้งกือตัวน้อย หล่นลงไปซะ เขียนได้ดีมากคับ มีญาณคุยกับกิ้งกือได้ด้วยนะ เก่งจิง ๆ   โดย: Simon IP: 61.91.230.215 5 กุมภาพันธ์ 2549 12:14:49 น.

ลัลล้า ดองเค็ม ดองเค็ม   โดย: ++peter++ IP: 58.9.2.96 9 กุมภาพันธ์ 2549 16:02:57 น.

แวะมาทักทายค่ะ อัพแล้วนะคะ   โดย: ChiToSe 11 กุมภาพันธ์ 2549 0:05:03 น.

สุขสันต์วันแห่งความรักครับเตอร์ ;)   โดย: BAYROCKU 14 กุมภาพันธ์ 2549 11:40:25 น.