BlogGang.com : : นายวุ่นวาย~* :

มารุ้จักกระผมกันเถอะ เย้ๆ

สวัสดีครับ ผมชื่อนายวุ่นน้อย ตามที่พี่ๆ เค้าเรียกกัน

ไม่มีอะไรมากครับ แค่เบื่อกับการเขียนเรื่องราวๆต่างๆ

ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน ลงในสมุดแล้ว ขอขยับมา

เขียนในโลกออนไลน์บ้างดีกว่า ฮิ้วๆๆๆ

วุ่นน้อยเกิดมาลืมตาดูโลกเบี้ยวๆใบนี้ เมื่อ 20 ธันวา

เติบโตมาในครอบครัวอันแสนจะอบอุ่น แต่ความสุขนั้น

ก้ออยู่กับเราไม่ได้นาน แม่วุ่นน้อยเสียชีวิตจาก

อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อปีที่แล้ว เศร้ามากมาย แต่ก็

เศร้าได้ไม่ได้ เพราะถ้ายังทำตัวเศร้าแบบนี้ คุณนาย

ท่านที่มองมาจากข้างบน จะไม่สบายใจเอา

เลยต้องกลับมาติ๊งต๊อง เหมือนเดิม ^^

วุ่นน้อยมีน้องชาย 1 คน เปงน้องชายที่เป็นชายจริงๆ

เป็นคนเงียบๆ สมัยก่อนเรา 2 คน ไม่สนิทกานเลยล่ะ จน

วันคุณแม่เสีย มันทำให้เรารุ้ว่า ตอนนี้เราเหลือกัน 3 คน

พ่อลูกแล้วนะ งืมๆ ที่ประทับใจสุด คือวันเผาน้องชาย

ต้องบวช เพราะวุ่นน้อยบวชไม่ได้ วุ่นน้อยเรียน MC อยู่

โกนหัวม่ะได้ หุหุ ตอนเอาแม่เข้าเมรุปุ๊ป ให้สํญญาณเผา

พี่ชายคือ ตัววุ่นน้อยเอง ร้องไห้ แต่น้องชายคอยปลอบ

ตลกนะในวันนั้น คนในผ้าเหลือง ต้องมาคอยปลอบใจ

ไอ้พี่ชายขี้แย คนนี้ นับจากนั้นมา เรา 2 คนก้อสนิทกัน

ขึ้นมาทันที ตอนนี้มันก้อเรียน วิศวะ อยู่ เตะบอลไปวันๆ

จีบหยิงไปเรื่อยๆ ขอเผาแกหน่อยนะ ไอ้ปั่น ฮ่าๆๆ

มาส่วนของคุณป๋า ของเราบ้าง ฮ่าๆๆ ป๋า เปงคนที่ไม่ยอมแก่

ป๋าของแต่งตัวและตัดผมแนวๆ ช่วงเค้าฮิตเกาหลี ป๋า

ขโมยตุ้มหูไม้กางเขน นู๋ไปใส่อ่ะ 5 5+ เวลาไปไหนมาไหน

กัน 3 คน ทุกคนเข้าใจว่า พวกเราเป็น 3 พี่น้อง ไม่ใช่พ่อ

ลูกกัน ตลกดี แต่เรื่องที่ประทับใจป๋ามากที่สุดคือ ช่วง ม.5

ช่วงนั้นเริ่มติดเพื่อนมา และเหมือนป๋า เค้าคงรุ้ล่ะ ว่าเราเป็นอะไร

วันนั้นมีพี่ที่รุ้จักขับรถมารับอยู่บ้าน กำลังจะออกไป ป๋าพุดว่า

"วุ่นแกจะเป็นอะไรก้อเป็นนะ ป๋าไม่ว่าแก ป๋าขออย่างเดียว

อย่าไปเสียตรู๊ดดดด ให้ใครง่ายๆ นะ ป๋าขอแค่นี้ล่ะ" ถึง

กับช๊อคแล้วกอดป๋า บอกว่า ครับ วุ่นรักป๋าที่สุดเลย ^^

ขอประเดิมวันแรก กับชีวิตผมเพียงเท่านี้ก่อนนะคร้าบ

ทนๆดูรูปกระป๋ม หน่อยแล้วกันนะคร้าบ บ บ ^^

Create Date : 01 กันยายน 2552

0 comments

Last Update : 2 กันยายน 2552 1:31:04 น.

Counter : 1882 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก

Comment :

*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet