Group Blog All Blog
|
วันนี้ต้อนรับสมาชิกใหม่...นกแก้วโม่ง วันนี้กำลังนั่งเล่นคอมอยู่เป็นปกติ เปิดประตูตตรงระเบียงไว้รับลม จากนั้นก็ได้ยินเสียงพั่บๆ แบบนกกระพือปีกแล้วมาเกาะที่ระเบียง หันไปมองด้วยความเฉยชาเพราะส่วนมากจะเป็นนกพิราบที่บินโฉบไปโฉบมา แต่วันนี้ผู้มาเยือนที่ระเบียงกลับดูแปลกตา มันคือนกแก้วโม่งเขียวอื๋อ เอิ่ม...มาจากไหนฟะเนี่ย ได้ข่าวอยู่คอนโดชั้น 26 ได้ข่าวว่าอยู่กรุงเทพฯ แล้วอิตัวที่บินมาเกาะนี่อะไรอ้ะ ดังนั้นก็เลยเดินไปดูตรงระเบียงดูพุงนกที่เกาะตรงตาข่ายที่ระเบียงเพราะติดไว้เพื่อกันไม่ให้นกพิราบมาเกาะ ก็เลยโทรหาป๊าว่าจะเอาไง ป๊าเลยบอกว่าให้เอาใส่กล่องกลับมาละกัน เออ เอาก็เอาวุ้ย สุดท้ายแล้ว ด้วยความที่มีวาสนาต่อกัน นกแก้วตอนจะหนีมือ (มาร) ของข้าพเจ้า แทนที่จะหนีเตลิดไป มันดันหนีเข้ามาในห้องซะงั้น อะ เลยจัดการใช้ผ้าเช็ดผมที่คว้าได้พันห่อตัวเอาไว้ มองซ้ายมองขวาไม่มีอะไรให้กินเลย เลยให้กินน้ำไปก่อน ตอนเจ๊กลับมายังช็อคว่าไอ้นี่มันคืออัลไล เอิ่ม...ก็...นะ...ไม่รู้ว่ะ ช็อคเหมือนกัน สรุปก็นั่งแท็กซี่กลับมาบ้าน ระหว่างทางพอได้ยินเสียงรถอะไรก็ตกใจน่าดู ออกฤทธิ์ไปตลอดทางจนได้แผลมาเหมือนกัน ตาขวางขนาดนี้เลยเนี่ยดูดิ (เสื้อตัวนี้โดนแทะตรงสกรีนแหว่งเรียบร้อย) ซึ่งก็เป็นธรรมดา มันกลัวจะแย่อ่ะนะ  สุดท้ายพอถึงบ้าน ป๊าก็จัดการเตรียมกรงไว้เรียบร้อย มันเป็นนกเลี้ยงมากับกรง พอได้เจอกรงมันเลยสบายใจขึ้น จากที่ตาขวางฮึ่มฮั่มมาตลอดทางก็เริ่มสงบลงเรียบร้อย (นกเลี้ยงจะรู้สึกปลอดภัยเวลาอยู่ในกรง เพราะงั้นอย่าได้คิดจะเอานกเลี้ยงไปปล่อยตามธรรมชาติเด็ดขาดถ้าไม่อยากให้มันสติแตกตาย หรือหาอาหารกินเองไม่ได้) ตอนแรกกลัวว่ามันจะสติแตกเลยคลุมผ้ามุ้งเอาไว้ไม่ให้มันเห็นอะไร รอจนกระทั่งสติสตังกลับมา มันก็จะเริ่มสงบลง มองไปรอบๆ ดูบ้าน เห็นคน เห็นกรง จากนั้นพอเริ่มสงบเลยลองเปิดมุ้งดู ก็พบมันทำหน้าแบ๊วใส่ กินอาหารได้ค่อยโล่งอก มันไม่เป็นอะไรแล้ว  อะ ถือว่าเรามีวาสนาต่อกันนะนกแก้ว อยู่กับป๊ากับม้าทำตัวดีๆ น่ารักๆ นะ ปล.1 เมื่อปีที่แล้วแมวก็หลงมาอยู่ที่บ้านช่วงเดือนตุลา ปี 56 ส่วนปีนี้ปี 57 นกก็หลงมาอยู่ที่บ้าน ปีหน้าจะเจออะไรอีกหรือเปล่าเนี่ย ปล.2 ดูเหมือนนกแก้วตัวนี้จะไม่กลัวแมว คาดว่าบ้านเดิมคงมีเลี้ยงแมวไว้เหมือนกัน ที่เหลือก็จัดการกับแมวที่บ้านไม่ให้มายุ่งกับนก ปล.3 บ้านหนิงยังมีไก่อีก 2 ตัว และยังใช้ชีวิตอยู่ดี ไม่มีปัญหาอะไรกับแมวจ้า
อ๊ายย น่ารักเชียว ตั้งชื่อยัง ขำที่แทะเสื้ออะ กินยางลงไปไม่เป็นไรเหรอ
โดย: Froggie
 วันที่: 16 ธันวาคม 2557 เวลา:18:27:30 น.คุณ lovereason -- ที่จริงหนิงไม่ได้เป็นคนเลี้ยงหรอกค่ะ (ป๊าเลี้ยง) มีหน้าที่ไปเล่นกับมันเฉยๆ ที่จริงจุดใหญ่ใจความสำหรับการเลี้ยงนกแก้วคือความเอาใจใส่น่ะค่ะ มันเป็นนกมหาชน ไม่เจอคนแล้วจะเฉา
 พี่กบ -- มันน่ารักก็อิตอนที่อยู่ในกรงนั่นแหละ แต่ตอนที่ยังไม่มีกรงนี่ มันแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ไว้เยอะมว้ากกก (ตัวใหญ่กว่ามือหนิงข้างเดียว ต้องจับสองมือตลอด) มันจิกแทะตรงยางนั่นเฉยๆ ค่ะ ไมไ่ด้กินเข้าไป ส่วนชื่อนั้นอย่าให้กล่าวถึงเลย เจ๊จะเรียกมันว่า เจ้าบังเอิญ เอิ่ม...นะ ไม่เอาอ่ะ  โดย: peiNing
วันที่: 17 ธันวาคม 2557 เวลา:22:07:07 น. |
peiNing
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?] เป็นเด็กกรุงเทพแท้ๆ แต่อยู่บ้านนอกของกรุงเทพน่ะนะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษนอกจากแกล้งสัตว์เลี้ยงที่บ้าน นั่นคือนกฮู้ผู้มีอายุ 10 ปีได้ (นกแก่มีหนวด) (แต่ตอนนี้ในที่สุดนกฮู้ก็จากไปอย่างสงบ ไม่รู้อายุรวมเท่าไรแต่มาอยู่ที่บ้านได้ 11 ปี ขอไว้อาลัยปู่ฮู้ ขอให้ไปสู่สุขคตินะ T^T) ขอชี้แจงอีกอย่าง ชื่อ peiNing นี้ เป็นชื่อที่พี่กะน้องใช้ร่วมกันสองคน ดังนั้นอย่างงว่าเดี๋ยวก็แทนตัวว่ารุ้งบ้างหนิงบ้าง ก็มันคนละคนนิ (รุ้งน่ะคนพี่ หนิงน่ะคนน้อง)
FB สำหรับคนชอบงานเขียน peiNing ค่ะ
FB สำหรับคนชอบบทความสอนห้องเรียนนิยายค่ะ
|
||||||||||||
怎么打都打不死 ~ ลากุ๊กกาลัดช่า ~ ลากุ๊กกาลัดช่า ~
มองกล้องด้วย
อยากเลี้ยงนกเหมือนกันแต่ไม่เคยเลี้ยงเลยดูเหมือนเลี้ยงยาก ><
ได้บ้านอยู่แล้วเค้าคงดีใจ เย่ๆ