ด้วยรักและฆาตกรรม by Clear Ice - phamtom แบบไทยๆ modernๆ

ด้วยรักและฆาตกรรม อ่านตอนอยู่อิตาลี ก็ได้อารมณ์อีกแบบ

เนื่องจากเมื่อเดือนที่แล้ว ได้ข้ามทะเลอ่าวเบงกอล (มั้ง) ไปเมืองที่พัฒนาแล้วกับเขาบ้าง แถมไปคราวนี้ ไปหลายเมือง หลายประเทศ แล้วอยู่นานประมาณ 3 วีค (พอกลับมาเล่นเอาเคล็ดขัดยอกเลย) ก่อนไปก็เลยเตรียมหนังสืออ่านเล่นไปอ่านซัก 2-3 เล่ม (ไม่รวมหนังสือนำเที่ยวนะ) ตอนไปหาซื้อก็ไม่มีเวลาเลือก เลยใช้วิธีหยิบเอาตามชื่อคนเขียนที่มั่นใจว่า จะไม่ไปโกรธเกรี้ยวหัวฟัดหัวเหวี่ยงที่ต่างแดน ^^"

เลยได้มา 3 เล่มคือ ผู้เสกทรายของปัน ด้วยรักและฆาตกรรม ของ clear ice และ ตามรักล่าหัวใจ ของ เด็กทะเล ซึ่ง 3 เรื่องหลัง มีส่วนคล้ายกันคือหน้าปกมีหน้ากากแบบ phantom (แม้เรื่องหลังจะมีโผล่มานิดนึง ใครเป็นคนออกแบบปกนะ) เรื่องของปัน รู้สึกจะอ่านจบตั้งแต่คืนแรกก่อนที่จะบิน (ก็คืออ่านที่บ้านหลังจากซื้อมาเสร็จที่แหละ) เลยไม่ได้หิ้วไปต่างแดนด้วยกัน ซึ่งเดี๋ยวค่อยมาพูดกันในคราวต่อๆ ไปละกันนะ ^^

เรื่องที่จะพูดวันนี้น่าจะเป็นของ clear ice ก่อน (จะไปแปะใน WWR ก็เขิน เพราะเจ้าตัวก็เล่น WWR แถมคิดว่าน่าจะติมากกว่าชม ^^" เลยมาแปะที่บล็อคดีกว่า)

คำโปรยหลังปก

หากโรงละครปารีสอันหรูหราเป็นจุดมุ่งหมายของเหล่านักร้องโอเปร่า ‘อรุณรุ่งที่อันวาร์’ ละครฟอร์มยักษ์แห่งปีก็เป็นบันไดขั้นสุดท้ายให้เหล่านางเอกจากหลายๆ ค่ายก้าวขึ้นไปถึงฝันเช่นกัน แต่ผู้ที่ได้รับบท ‘ซาร่าห์’ นางเอกของเรื่องนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว... และผู้ที่ถูกเลือกก็ไม่ใช่ ‘เธอ’

แต่เพียงไม่นานนัก นางเอกผู้โชคดีที่ได้รับบทซาร่าห์กลับถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม เธอจึงกลายเป็นตัวเลือกที่ถูกจับตามองอีกครั้ง หากความยินดีที่ควรเกิดกลับกลายเป็นความหวาดผวาเมื่อจดหมายปริศนาพร้อมข้อความ ‘ฉัน ทำ เพื่อ เธอ’ ถูกส่งตรงถึงห้องพัก

ดูท่าว่าคดีฆาตกรรมจะไม่จบลงง่ายๆ ‘เขา’ จึงถูกส่งมาดูแลเธออย่างใกล้ชิดเพื่อตามหาตัวคนร้ายรวมถึงคุ้มครองเธอให้ปลอดภัย

ทว่าคนร้ายไม่ได้หมายเอาชีวิต แต่กลับพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้บทซาร่าห์เป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียว ราวกับแฟนทอม... ปีศาจร้ายแห่งโรงอุปรากรที่พยายามผลักดันคริสทีนนักร้องโอเปร่าสาวให้ก้าวขึ้นไปถึงจุดหมายแห่งความฝัน

ถ้าเปรียบเธอคือ ‘คริสทีน’ ส่วนนักสืบหนุ่มผู้คอยคุ้มครองป้องกันเธอคือ ‘ราอูล’ แล้ว ‘ปีศาจร้ายแฟนทอมแห่งอรุณรุ่งที่อันวาร์’ ล่ะ... คือใคร!!


***********

เรื่องย่อๆ แบบย่อเอง น่าจะสปอยด์นะ

ขวัญข้าว นางเอกสาวผู้ซึ่งเป็นตัวเก็งที่จะได้รับเลือกเล่นละครฟอร์มยักษ์ ได้เข้าไปขอคำปรึกษาจากสำนักงานนักสืบที่พระเอกทำงานอยู่ ซึ่งพระเอกเคยเป็นคนรักเก่าของนางเอก แต่เนื่องจากความไม่เข้าใจกันบางอย่าง ทำให้ต้องเลิกรากันไป นางเอกกำลังเผชิญหน้าอยู่กับแฟนท่อม ผู้ซึ่งจะกำจัดทุกคนที่ขวางทางเพื่อทำให้นางเอกได้รับบทนำในละครฟอร์มยักษ์นั้น แล้วแฟนท่อมจะเป็นใคร ก็ไปหาอ่านเอานะจ๊ะ

-------------------------------

เนื้อเรื่อง พล็อต แบบนี้ ตามปกติก็เป็นเรื่องฆาตกรรมที่เราก็จะอ่านไปทายไปว่าใครหนอที่เป็นฆาตกร คนเขียนก็จะโปรยๆ clue ลงไปในเรื่องอย่างประปรายแล้วหาใบไม้มาบังๆ ไว้โดยใส่อะไรบางอย่างที่ใหญ่ๆ สะดุดและเตะตาคนอ่านมาหลอกเราไว้ จะได้หลงทาง ทีนี้พอเฉลย คนอ่านอย่างเราๆ ก็จะ surprise เมื่อพบว่า ฆาตกรไม่ใช่คนที่เราทาย แล้วเราก็จะพลิกไปอ่านใหม่แล้วพบว่า เออ มันก็มี clue นะ แต่เราไม่เซ้นส์เอง

ไอ้ข้างบนนี่เป็นมาตรฐานของนิยายฆาตกรรมที่คนอ่านควรได้รับ พอมาเปรียบกับเรื่องนี้ของ clear ice แล้ว รุ้งว่ามันก็ตอบโจทย์ได้ระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ทั้งหมด คืออย่างน้อยรุ้งว่ามันจะจูงใจให้รุ้งย้อนกลับไปหา clue อีกรอบน้อยไปหน่อย แต่ว่ามันก็ไม่ได้ทำให้ความสมบูรณ์ของพล็อตมันหายไป มันก็สมบูรณ์ทุกประการด้วยตัวมันเอง ซึ่งนิยายปกติที่ดีมันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น เพราะงั้นสำหรับเรื่องนี้รุ้งจะไม่พูดเรื่อง elelment อะไรอีก เพราะมันเบๆ มากๆ ในนิยายเรื่องหนึ่ง (แม้ว่าในสมัยนี้ นิยายพิกลพิการจะออกมาเยอะก็ตาม)

อันนี้ดูจะเป็นความรู้สึกของรุ้งเองเยอะไปหน่อยและไม่มีหลักการมา support เท่าไหร่นัก รุ้งว่าสไตล์ของ clear ice ดูเป็นนิยาย play safe ไปหน่อย การกระชากอารมณ์เลยดูน้อยไปนิด รุ้งสารภาพว่าอ่านงานของ clear ice น้อยเพราะเหตุผลนี้ด้วย ตอนลองไปดูตามแผงหนังสือ นิยาของ clear ice จะมี 2 แบบ คือ นิยายแบบกุ๊กๆ กิ๊กๆ หรือรักอย่างเดียว กับอีกอันนึงก็คือ นิยายแบบหนักๆ ฆาตกรรม อะไรประมาณนี้ ซึ่งรุ้งได้อ่านเรื่องแบบรักๆ มากกว่า ไม่เคยอ่านนิยายหนักๆ ของ clear ice เลย นิยายด้วยรักและฆาตกรรม เรื่องนี้ดูจะเป็น combination ของทั้ง 2 แบบ คือมีทั้งฆาตกรรม แต่ก็รักๆ ด้วย แต่ไม่ว่าเรื่องจะเป็นแบบไหน สไตล์ของ clear ice ก็จะเหมือนกันไปหมด เวลารัก ก็ไม่รักสุด เวลาเรื่องหนักๆ ก็ไม่ทำให้รู้สึกโหวงๆ ตกเหว มันไม่กระชากอารมณ์เท่าไหร่ คือมันแตะๆ ใน level ของอารมณ์นั้น แต่ก็ไม่ลงลึก ความดีของมันก็คือ มันไม่เสี่ยงกับการทำให้เรื่องเสีย เรื่องมันก็จะพยุงตัวมันไปได้เรื่อยๆ แต่ในขณะเดียวกัน รุ้งว่าถ้า clear ice เขียนหนังสือมาได้หลายเล่มขนาดนี้ การ play safe เป็นอะไรที่ดูย่ำอยู่กับที่ไปแล้ว รุ้ง expect อะไรที่มากกว่านี้

ฟังดูอาจจะเข้าใจยากเพราะรุ้งยังนึกคำอธิบายที่ชัดเจนออกมาไม่ได้ จะพูดไงดี สมมติว่าตีเส้น 1 เส้น แล้วจุดตรงกลางคือ ศุนย์ ฝั่งซ้ายคือความสุขคะแนนเต็ม 10 ฝั่งซ้ายคือความเศร้า (หรือความผิดหวัง อารมณ์อะไรก็ได้ในทางลบ) ให้คะแนนเต็ม 10 เหมือนกัน (หรือ -10) เรื่องรักๆ ของ clear ice ก็จะรักได้เยอะสุด อยู่แค่ 5 ในขณะเรื่องฆาตกรรมเยอะสุดก็อยู่แค่ 5 เช่นกัน อารมณ์ของความสุขๆ กะความเศร้าๆ เลยไม่ได้ให้ความรู้สึกต่างกันมากเท่าไหร่นัก

รุ้งว่านักเขียนสมัยใหม่นี่ เขียนสู้นักเขียนสมัยเก่าไม่ได้ก็ตรงนี้เนี่ยแหละ การกระชากอารมณ์มีน้อยมาก การที่รุ้งจะอ่านนิยายแล้วรู้สึกปลื้ม สุขใจมีความสุขยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไป 3 วัน 7 วัน หรือเศร้าสลดเสียใจ คาใจ ผิดหวังไป 3 วัน 7 วัน หาได้ยากในเรื่องนิยายใหม่ๆ รุ้งไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร หรือเป็น norm ใหม่ของนิยายที่ถ้าหากเขียนอะไรที่ emotional เกินไปจะดูไม่ interlectual รึเปล่า? หรือว่าประสบการณ์ชีวิตของนักเขียนน้อยเกิน หรือเป็นเพราะสำนักพิมพ์???? อันนี้ก็บอกได้ยาก แต่ที่แน่ๆ รุ้งว่ารุ้งก็รออยู่ว่ามีเรื่องไหนที่จะหลุดออกมาจากกรอบอันนี้

เอ่อ พูดนอกเรื่องเกิน ^^" กลับมาคุยในเรื่องนิยายต่อ ในนิยายเรื่องนี้ มีหลายฉากที่ต่างอารมณ์ เช่น ตอนรักๆ ของพระเอกและนางเอก ฉากตื้นเต้นเร้าอารมณ์ ฉากเศร้า เป็นพล็อตเรื่องที่ท้าทายความสามารถของนักเขียนมากๆ แต่ด้วยสไตล์ของ clear ice อารมณ์ในแต่ละฉาก แตกต่างกันไม่เกิน 3-4 คะแนน ^^" เพราะงั้น รุ้งเลยไม่ค่อยรู้สึกแตกต่างในเชิงอารมณ์เท่าไหร่นัก แม้แต่ตอนจบที่ความจะช็อกความรู้สึก มันก็ช็อกไม่ออกเหมือนกัน

แต่ในขณะเดียวกัน มาคิดอีกแบบ เรื่องนี้ถือว่ามองผ่านความคิดของพระเอก หรือว่าพระเอกมันเฉื่อยๆ ชาๆ ก็เลยทำให้อารมณ์เรื่องมันไม่พีค แต่มุมมองแบบ limited omniscience ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเรื่องแนวนี้ กำลังคิดว่าถ้าเรื่องนี้มองผ่านมุมมองของนางเอก อารมณ์ของเรื่องที่ monotone อาจจะเปลี่ยนไปก็ได้

คิดไปก็นะ หรือว่าเราเป็นคนเรื่องมากเองหว่า -__-"

สรุปๆ แนะนำให้อ่าน เรื่องนี้สนุก ที่เขียนติเยอะกว่าเพราะเจ้าของบล็อกโรคจิตเอง

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 9 พฤศจิกายน 2552 21:46:24 น. Counter : 2071 Pageviews.		6 comments
Share Tweet