ตุลาคม 2552

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
31
 
18 ตุลาคม 2552
All Blog
Heptagon by Chiaki Hijiri
ปกติเจ๊จะเป็นคน Review หนังสือมากกว่า แต่งวดนี้หนิงขอแจมบ้างก็แล้วกัน แทบไม่เคย Review หนังสือในบล็อกตัวเองเลย แต่จะบอกว่าหนังสือก็ไม่เชิง ต้องเพิ่มคำว่า 'การ์ตูน' ลงไปด้วย ส่วนมากหนิงไม่ค่อยจัดการนิยายเท่าไร ให้เจ๊รุ้งจัดการ หนิงจะไป Review หนังมากกว่าซึ่งก็ถือว่าไม่ได้มากมายอะไร (แล้ววันๆชั้นทำไรฟะ!)

เรื่องที่หยิบมานี้เป็นเรื่องที่อ่านนานพอสมควรแล้ว แต่คราวนี้ได้ฤกษ์หยิบมา Review ซะที (จริงๆตามหาเรื่องนี้นานมาก งานหนังสือไม่มี สุดท้ายก็เลยสั่งซื้อจากเวปบงกชเลย สิ้นเรื่องสิ้นราว)

นี่เป็นหน้าปกของเรื่องค่ะ

 


 




นี่เป็นเรื่องย่อของสำนักพิมพ์บงกช

ในวันที่จบการศึกษามัธยมต้น นานะกับตัวแทนนักเรียนอีก 7 คนได้ยืนเป็นรูปเจ็ดเหลี่ยมและฝังไทม์แคปซูลลงไปตรงกลาง หลังจากนั้นนานะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่และมีชีวิตอย่างไร้ชีวิตชีวา แต่?.!? ผลงานสุดประทับใจของอ.จิอากิ ฮิจิริ ผู้วาด ใช่แล้ว รักนี้ใช่เลย

ปกติชื่นชอบนักเขียนคนนี้ ถือว่าเป็นนักเขียนที่มีเทคนิคเยอะมาก คือไม่ได้หมายถึงเรื่องภาพวาดอย่างเดียว แต่มีเทคนิคในเรื่องการเขียนนิยายหรือเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งได้ทีเดียว อ่านแล้วประทับใจ ตรึงใจได้ดี

ต่อไปสปอยล์ละก๊า

จริงๆพล็อตเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ การย้อนเวลากลับไปเพื่อแก้ไขหรือทำความเข้าใจกับเหตุการณ์ในอดีตถือว่าธรรมดามาก แต่ที่ตรึงใจก็คือเทคนิคการเขียนที่ว่านี่แหละค่ะ

เรื่องนี้เด่นในการวางโครงเรื่อง การตัดสลับไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบัน หรือการกระโดดข้ามเวลา แล้วแต่ละหน้าก็อัดแน่นด้วยเนื้อหารวมไปถึงสัญลักษณ์ต่างๆเพื่อบอกเล่าให้คนอ่านฟัง พูดง่ายๆว่าถ้าจะเล่าเนื้อเรื่องย่อของเรื่องนี้ (แบบที่ไม่ใช่ปกหลังของข้างบนน่ะ) สามารถเล่าได้หลายหน้าเหมือนเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นหนังสือการ์ตูนเล่มเดียวจบ ราคา 35 บาท พูดง่ายๆว่าหนึ่งหน้า หนึ่งช่องการ์ตูนบอกเรื่องราวได้เยอะมาก

สิ่งที่เน้นมากที่สุดเห็นจะเป็นตัวนางเอกกับหนทางในการทำความเข้าใจตัวเองในอดีต ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองตอนอายุน้อยๆควรทำและตอนที่อายุมากไม่สามารถทำได้อีกแล้ว เรื่องเหล่านี้เด่นกว่าเรื่องเลิฟๆเสียอีก คือ จะพูดไงดีล่ะ ที่จริงเรื่องพระเอกนี่เป็นปัจจัยหลักของการย้อนเวลาครั้งนี้ แต่เหมือนเป็นส่วนหนึ่งที่นางเอกได้เรียนรู้ตัวตนในอดีต รวมไปถึงตัวตนของคนรอบข้างที่ตัวเองในตอนเด็กๆไม่เข้าใจ

นี่ก็เลยเป็นข้อด้อยของเรื่องนี้ นั่นก็คือการดีไซน์ตัวพระเอก

คือพระเอกเหมือนเป็นผี เป็นวิญญาณลอยไปลอยมาได้ทั้งที่พูดคุยกับนางเอกอยู่นี่แหละ (เปรียบเทียบเฉยๆนะ ในเรื่องพระเอกไม่ได้เป็นผีหรอก) ตัวนางเอกน่ะ คนเขียนค่อนข้างมองทะลุคาแรคเตอร์ตัวนี้ แต่พระเอกให้ความรู้สึกก้ำกึ่ง

อย่างที่บอกไปแล้วว่าเหตุผลหลักที่ทำให้นางเอกย้อนเวลาก็คือพระเอก แต่พระเอกไม่ได้มีความสำคัญถึงขั้นนั้น พระเอกเลยเหยียบอยู่ระหว่างเส้นของความสำคัญ คือจะสำคัญก็ใช่ จะไม่ได้สำคัญมากก็ใช่อีก พระเอกเลยลอยตัวเบาหวิวจนจับต้องไม่ได้ด้วยประการฉะนี้

ถึงจะบอกว่าเรื่องนี้มองผ่านมุมมองนางเอก แต่ต้องไม่ลืมว่าเรื่องนี้เขียนขึ้นเป็นการ์ตูน ดังนั้นสิ่งที่คนอ่านจะเห็นก็เหมือนกับมุมมองของกล้อง ก็ยิ่งเห็นถึงความลอยตัวของพระเอกมากขึ้นกว่าเดิม (แต่ถ้าบรรยายด้วยตัวหนังสืออาจพอถูไถ) แต่พอดีอาศัยเทคนิคการเขียนและการโยงเรื่องเลยทำให้ตัวละครพระเอกพอกล้อมแกล้มไปได้ ไม่น่าเกลียดเกินไปนัก

โดยรวมแล้ว เทียบกับราคา 35 บาท + ค่าส่ง ถือว่าได้อ่านเรื่องนี้คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม และอยากจะบอกว่าใครที่กำลังหัดเขียนเรื่องสั้นหรือนิยายอยู่ ลองอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ดูก็ได้ จะทำให้รู้ว่าหากเทคนิคชั้นสูงทั้งหลายได้นำมาใช้รวมกันแล้ว จะทำให้เนื้อเรื่องโดดเด่นได้ขนาดไหน (ถึงจะมีจุดบกพร่อง แต่จุดดีกับเทคนิคก็ช่วยกลบเกลื่อนจุดด้อยไปได้เยอะ)

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเราถึงเน้น Elements ในห้องเรียนเขียนนิยายนักหนา



Create Date : 18 ตุลาคม 2552
Last Update : 18 ตุลาคม 2552 19:38:05 น.
Counter : 1646 Pageviews.

3 comments
  
แวะมาดูรีวิวครับ
โดย: nuchock วันที่: 18 ตุลาคม 2552 เวลา:20:53:42 น.
  
ขอบคุณที่เข้ามาดูค่ะ
โดย: peiNing วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:14:40:15 น.
  
เพิ่งเห็นว่ามีรีวิวเรื่องนี้ด้วย
แต่เรื่องนี้จำไม่ได้ว่าเนื้อเรื่องเป็นยังไงแล้ว

เราชอบการ์ตูนเกือบทุกเรื่องของนักเขียนคนนี้เลยค่ะ
มีอะไรๆ ให้คิดตามเยอะดี
โดย: lalabel วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:09:45 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

peiNing
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]



เป็นเด็กกรุงเทพแท้ๆ แต่อยู่บ้านนอกของกรุงเทพน่ะนะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษนอกจากแกล้งสัตว์เลี้ยงที่บ้าน นั่นคือนกฮู้ผู้มีอายุ 10 ปีได้ (นกแก่มีหนวด) (แต่ตอนนี้ในที่สุดนกฮู้ก็จากไปอย่างสงบ ไม่รู้อายุรวมเท่าไรแต่มาอยู่ที่บ้านได้ 11 ปี ขอไว้อาลัยปู่ฮู้ ขอให้ไปสู่สุขคตินะ T^T)

ขอชี้แจงอีกอย่าง ชื่อ peiNing นี้ เป็นชื่อที่พี่กะน้องใช้ร่วมกันสองคน ดังนั้นอย่างงว่าเดี๋ยวก็แทนตัวว่ารุ้งบ้างหนิงบ้าง ก็มันคนละคนนิ (รุ้งน่ะคนพี่ หนิงน่ะคนน้อง)

FB สำหรับคนชอบงานเขียน peiNing ค่ะ

FB สำหรับคนชอบบทความสอนห้องเรียนนิยายค่ะ

  •  Bloggang.com