Bloggang.com : ภูสูง : ทำงานวันแรก - บินสู่เกาหลี ฮ่องกง Part 1 (TG 656 : BKK-ICN)

ทำงานวันแรก - บินสู่เกาหลี ฮ่องกง Part 1 (TG 656 : BKK-ICN)

สวัสดีครับ เพิ่งกลับมาจากการบิน Flight แรกครับ หลังจากร่ำเรียนมากว่า 2 ปี จริงๆ ตอนนี้ก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนครับ จนกว่าจะได้ Base กันเต็มตัวก็คงต้นปีหน้า แต่ตอนนี้เป็นการเรียนบนชีวิตจริง เครื่องจริง ผู้โดยสารจริงแล้วครับ

งวดนี้ไปเกาหลีกับฮ่องกงครับ ตื่นเต้นดีเหมือนกัน แต่ช่วงนี้ที่ไป ก็ยังไม่เรียกว่าได้บินเต็มตัวเท่าไหร่ เพราะบินใหม่ๆ นี่เค้าให้พวกผมไปเป็น Cruise Pilot กันก่อนครับ ทำหน้าที่บินในช่วงที่วางระดับเรียบร้อย ค่อยๆ เรียนรู้การทำงานจริง การติดต่อกับหอบังคับการบิน แล้วก็พวกงานเอกสารต่างๆ

ที่เค้าบอกกันว่านักบินสบาย ขึ้นไปก็เปิด Auto Pilot แล้วก็นั่งเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร ยืนยันเลย ไม่จริงครับ มีงานอื่นๆ ให้ต้องทำอีกมาก หัวต้องคิด ต้องคำนวณนู่นนี่ อยู่ตลอดเวลา ครูหลายๆ ท่านสอนไว้เลยครับ ว่าถ้าเมื่อไหร่ที่บินแล้วรู้สึกว่าตอนนั้นเราว่าง แสดงว่าเราต้องลืมทำอะไรซักอย่างแน่ๆ

โดยงวดนี้ผมออกเดินทางโดยเที่ยวบิน TG 656 ออกเดินทางเวลา 23.30 น. เดินทางสู่สนามบินอินชอน ประเทศเกาหลีครับ โดยเครื่อง HS-TEE นามพระราชทาน "กุสุมาลย์" ครับ ใช้เวลาบินประมาณ 5 ชั่วโมง ไปถึงเกาหลีก็เช้าพอดี เวลาที่นู่นเร็วกว่าบ้านเราประมาณ 2 ชั่วโมงครับ

ตามปกติต้องไป Brief ก่อนเวลาประมาณ 1.45 ชั่วโมงครับ ส่วนผมก็ต้องไปถึงก่อนเวลาประมาณ 2 ชม.ขึ้นไปครับ ในฐานะมือใหม่ ก็ต้องไปดูข้อมูลอะไรก่อน จะไปหลังกัปตันก็คงดูไม่เหมาะ หลังจาก Brief ข้อมูลต่างๆ เสร็จ เช็คข่าวอากาศในเส้นทางการบิน ดูจำนวนผู้โดยสาร สั่งปริมาณน้ำมัน เสร็จก็ไปกันที่เครื่องครับ จะไปถึงเครื่องประมาณ 1 ชั่วโมงก่อนเวลา

สำหรับของการบินไทย เราจะไม่ต้องเข้าไปที่สนามบินครับ ถ้าไปสุวรรณภูมิ และสังเกตุดีๆ จะแทบไม่เห็นแอร์ หรือนักบินของการบินไทยเลย เพราะจะมีรถจากศูนย์ลูกเรือ รับไปส่งที่เครื่องโดยตรง (อดเดินซื้อของ Duty Free เลย) ไปถึงเครื่องก็เตรียมเครื่องครับ กัปตันก็จะลงไปตรวจเครื่อง ดูว่ามีอะไรผิดปกติบ้างไหม ส่วนพวกผมก็ขึ้นไปเตรียมเครื่องกันใน Cockpit ครับ พี่ Senior Co-Pilot ก็จะใส่ข้อมูล แผนการบินต่างๆ ลงไปในคอมพิวเตอร์ พวกผมก็ช่วยนู่นนี่เท่าที่จำเป็น

ช่วงเวลาประมาณ 5 ทุ่ม เที่ยงคืนนี้ จะเป็นช่วงที่สนามบินค่อนข้างวุ่นวายครับ เพราะเครื่องจะออกเวลานี้กันเยอะ ส่วนวันนี้ก็ออกเดินทางเวลา 23.39 น. ครับ ช้ากว่าเวลานิดหน่อย เพราะดันมีผู้โดยสารหายไป 1 คน ก็เลยต้องหากระเป๋าครับ ส่วนการบินในคืนนี้ก็ไม่มีอะไรครับ อากาศค่อนข้างดี เมฆไม่เยอะ ไม่ต้องคอยหลบกันให้เหนื่อย เพราะถ้าในเส้นทางเมฆเยอะ นี่นอกจากเหนื่อย แล้วยังต้องลุ้นด้วยครับ ว่าน้ำมันที่สั่งไป จะหดหายไปซักเท่าไหร่ หลบที นี่ไม่ได้ใกล้ๆ นะครับหลายสิบไมล์เลยทีเดียว

นี่ล่ะครับ ความสำคัญของข่าวอากาศ ถ้าพยากรณ์มาว่าในเส้นทางอากาศไม่ดี เมฆเยอะ หรือลมต้านแรง กัปตันก็จะสั่งน้ำมันไปเผื่อครับ เรื่องแบบนี้ต้องคิดกันตลอด จะบินๆๆ ไปเรื่อย ไม่สนอะไรไม่ได้เลยครับ บินๆ ไปก็เริ่มหิวครับ พี่ลูกเรือใจดีก็คอยเอาน้ำ เอาขนมมาให้กินเป็นระยะๆ ใจดีแบบนี้ รักตายเลยครับ

ไปถึงสนามบินอินชอนก็ผ่านตรวจคนเข้าเมืองตามปกติครับ ไม่ได้มีสิทธิพิเศษแต่อย่างใด แตกต่างกันตรงที่ไม่ต้องประทับตราลงใน Passport ครับ เพราะถ้าต้องประทับตรากันทุกครั้งที่ต้องบิน ปีๆ นึง ไม่รู้ต้องใช้กันกี่เล่ม แต่อาจจะมีการอำนวยความสะดวกเล็กน้อยตรงที่มีช่องให้เข้าได้เร็วหน่อย เพราะแต่ละคนก็เหนื่อยกันเต็มที่ ทั้งนักบิน ทั้งลูกเรือ เซิ้งกันมาตลอด Flight ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนอย่างท่านผู้โดยสาร

สำหรับโรงแรมที่เราพักกันก็ชื่อ "Best Western Premier Incheon Airport Hotel" ชื่อยาวเหยียดดีจริงๆ อยู่ห่างจากสนามบินแค่ 5 นาทีครับ แต่ห่างจากตัวเมืองโซลชั่วโมงกว่า ถึงโรงแรมก็กินข้าวเช้าพอดีครับ แล้วก็เดินไปหาอะไรมาใส่ตู้เย็นไว้นิดหน่อย

แถวโรงแรมก็จะมี Supermarket ชื่อ E MART ครับ เป็นที่พึ่งสำหรับคนยากครับ ถ้าไม่เข้าเมืองกันก็อาศัยเจ้า E MART นี่ล่ะครับ เป็นแหล่งเสบียง และแถวๆ โรงแรมก็จะมีร้านหมูเกาหลีอยู่อีกร้าน แต่เที่ยวนี้ผมยังไม่ได้ลิ้มรสครับ เพราะต้องเข้าไปทำภารกิจเล็กน้อยในเมือง

ซื้อของกินเสร็จก็กลับมาที่ห้องครับ มีเวลาให้นอนพักได้ 2-3 ชั่วโมง ก่อนที่จะนั่งรถจากโรงแรมเข้าเมืองครับ จะมีไปวันละเที่ยว เวลา 13.00 น. ไปส่งที่ย่านเมียงดง เป็นแหล่ง Shopping ค่อนข้างใหญ่ครับ สาวๆ มาคงถูกใจ แต่สำหรับผม จำเป็นต้องไปครับ เพราะคุณๆ ที่บ้าน ทั้งคุณแม่ คุณพี่สาว และคุณแฟน จด Order มายาวเหยียด ก็ไอ้ ETUDE อะไรนั่นล่ะครับ ฮิตกันเหลือเกิน

รถของโรงแรมจะมารับอีกทีเวลา 18.00 น.ครับ ณ.จุดเดิมที่ปล่อยเราลงไว้ ขากลับมาก็สลบเหมือดมาตลอดทางครับ เลยคุยกันกับปุ๊ก เพื่อนนักบินที่ไปด้วยกันว่า ตกลงกูไม่ไปหาข้าวกินแล้วนะ เดี๋ยวกูไปซื้อมาม่าที่ E MART กลับมากินห้องแล้วกัน เหนื่อยโคตรๆ น่าสงสารจริงๆ นะครับ นั่งกินหมี่ถ้วยเหงาหงอยอยู่คนเดียวในต่างแดน เพราะต้องรีบนอนครับ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า เดินทางกลับ โดยเที่ยวบิน TG 629 ครับ แวะฮ่องกง ก่อนจะกลับถึงบ้าน ไว้จะมาเล่าต่อนะครับ วันนี้ยาวมากแล้ว

ช่วงนี้ชีวิตในส่วน Pilot Story สมัยศิษย์การบิน คงไม่ค่อยได้เขียนเท่าไหร่ เพราะอยากเล่าประสบการณ์แปลกใหม่ตรงนี้มากกว่า เดี๋ยวเบื่อแล้วจะกลับไปเขียนเรื่องนู้นต่อแล้วกันครับ ลำพังแค่ส่วนนี้ยังไม่รู้จะมีแรงมาเขียนได้แค่ไหน เดือนหน้าก็มีไปอีกหลายที่ครับ ต้นเดือนก็ต้องไปโอมาน (มันอยู่ตรงไหนหว่า) , ไทเป , อินเดีย แล้วก็สิงคโปร์ครับ แล้วเจอกัน

ใครแวะมาอ่านแล้วก็ทักทายกันบ้างนะครับ ชอบอ่าน Comment ครับ สนุกดี มานั่งคุยกัน ตามประสาเพื่อนพี่น้องครับ

Create Date : 27 พฤษภาคม 2551

Last Update : 27 พฤษภาคม 2551 20:56:43 น.

16 comments

Counter : 3245 Pageviews.

ดีครับคุณภูสูง ...จำกันได้เปล่าเอ่ย... ชิวิตนักบิน น่าสนุกจังครับ
ช่วงตอนหลบเมฆนี้ เราดูจากเรดาห์หรือว่าสายตาด้วยนะครับ แล้วจะต้องคอยแจ้งกับATCด้วยหรือเปล่าครับ

เครื่องคาร์โก้นี้เวลาหลบเมฆคงจะมันส์น่าดู เพราะไม่ต้องกังวลกับผู้โดยสาร

โดย: MM (ongchai_maewmong

) วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:29:36 น.

โอ้ย อัพบล๊อกวันเดียวกันเลย อิอิ

รออ่านจะ จะเป็นสมัยหนุ่ม หรือสมัยบินแล้ว ก้อ ดี

แล้วจะแวะมาเม้นให้อ่านใหม่นะ

โดย: ดอกฝิ่นสีชมพู

วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:53:04 น.

ก่อนอื่นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ กับเที่ยวบินแรก.. ชอบตรงที่บอกว่าผู้โดยสารจริงนะครับ..

ในอดีตเคยได้ยินว่านักบินใหม่ๆเค้าจะให้บินในประเทศ แสดงว่าไม่จริงแล้วเนอะ...แล้วเมื่อไหร่จะบินมา CDG ละครับเนี่ยะ

บอกตรงๆว่าอยากเป็นนักบินเหมือนคุณภูสูงจังครับ..แต่สงสัยจะช้าไปแล้วล่ะ..เอาไว้จะขุนลูกชายซักคนให้เป็นนักบินให้ได้..

ลูกเรือใจดีๆ เหมือนในละครอะไรนะที่ดังๆหรือป่าวครับ

โดย: pompier

วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:38:11 น.

เขียนเรื่องได้น่าติดตามดี

ถ้ามีแรงเขียน เล่าให้ฟังทุกๆ ที่เลยน่ะ ทั้งการบิน บ้านเมือง อาหารการกิน วัฒนธรรม ของแต่ละเมืองที่ได้ไป

แล้วจะมีเวลาและโอกาส ไปเที่ยวแนวลุยๆ กันอีกหรือเปล่าจ๊ะ

ฝากความระลึกถึง ไปถึงศรีภรรยาด้วยน่ะจ๊ะ

โดย: แม่เมืองปาย IP: 125.25.99.231 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:55:03 น.

เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ก็จะไปเหมือนกัน ไปกะToni ด้วย เรายังไม่มีตารางไปด้วยกันเลยนะ ลุ้นๆ

โดย: RGB IP: 124.121.245.238 วันที่: 6 มิถุนายน 2551 เวลา:13:33:35 น.

ฮ่าๆๆ สนุกดีอ่ะ แวะโฉบมาทักทาย คงมีโอกาสได้นั่งเครื่องที่ท่านพี่ เป็น โคไพ แน่ๆ อิอิ

โดย: Pinky IP: 124.120.107.252 วันที่: 10 มิถุนายน 2551 เวลา:22:40:47 น.

ห้องพักใหญ่จังเลย

นอนคนเดียวหรอครับ

โดย: kidarmy IP: 124.122.156.62 วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:6:19:07 น.

แวะมาอ่านค่ะ น่าสนุกดีนะค่ะ

โดย: parichat_05

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:23:44 น.

โดย: prempcc

วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:12:25:15 น.

โดย: prempcc

วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:12:29:34 น.

โดย: prempcc

วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:12:34:18 น.

แวะมาอ่านครับ

โดย: prempcc

วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:12:40:04 น.

ขอบคุณคับ

โดย: ศิริวัฒน์ ฤทธิ์สรไกร IP: 125.26.251.138 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:39:54 น.

ขอบคุณค้าาบบ

พีี่ภูสูง

โดย: Donjuan IP: 58.8.86.245 วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:00:03 น.

ชอบมากเลยครับ ผมเองก็เป็นอีกคนที่อยากจะเป็นนักบิน แต่พอคุณแฟนขอว่าอย่าเป็นเลย ก็ไม่รู้จะตอบยังไง ก็ได้แต่หวังว่าเค้าจะให้ผมได้สานฝันตรงนี้ต่อ ก็ถ้าได้เป็นหวังว่าจะได้บินกับพวกพี่ๆนะครับ รักการบินไทยที่ซูด ผมหวังว่าพี่ภูสูงจะมีอะไรดีๆมาเล่าอีกนะครับ

โดย: เบล IP: 202.176.87.160 วันที่: 20 กันยายน 2554 เวลา:21:20:33 น.

Good story. I hope I can read your flight experience again.

โดย: pinkky IP: 206.53.148.48 วันที่: 13 ตุลาคม 2555 เวลา:15:21:04 น.