|
กะเหรี่ยงไทย ไปเที่ยวบาห์เรน
แหะ..แหะ หายหัวไปนานครับ เพิ่งกลับมาจากบาห์เรน ไปนอนตีพุงอยู่นู่นมาอาทิตย์นึง ตัดสินใจฉับพลันมาก ซื้อตั๋ววันเดียว แล้วก็กลับมาจัดกระเป๋า รุ่งขึ้นก็ไปเลย สืบเนื่องจากเพื่อนแม่เป็นฑูตอยู่ที่บาห์เรนครับ และช่วงนี้พอดี Simulator ที่ต้องไปบินอยู่ทุกวี่วัน ปิด Maintainance พอดี หยุด 10 วัน ไม่รู้จะทำอะไรอยู่แล้ว
1. ตั๋วเครื่องบินราคาพิเศษ
2. ที่พักฟรี
3. มีรถใช้
4. ไม่ติดเข้า Sim
5. ขอให้เป็นเที่ยวเถอะ เหตุผลอื่นก็ไม่จำเป็นแล้ว
เมื่อนับข้อดีได้ครบ 5 ข้อแล้วก็ตัดสินใจไปทันที ครั้งนี้เดินทางโดยสายการบิน Gulf Air ครับ เสียค่าตั๋วราคามิตรภาพ คนละไม่กี่พัน เสียดายที่การบินไทยไม่มีบินไปบาห์เรนแล้ว งั้นถูกกว่านี้อีก เบี้ยน้อย หอยน้อยจ้า จะไปไหนที เน้นถูกไว้ก่อน (แต่ไปคราวนี้แอบ Shop เพลิน แพงกว่าค่าตั๋วเครื่องบินอีกกรู  )
เครื่องที่เป็นพาหนะคราวนี้ เป็นเจ้า Airbus A340-300 ครับ ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเครื่องเท่าไหร่้ มัวแต่วุ่นๆ ครับ เพราะดันลืมของฝาก ที่จะเอาไปให้เพื่อนแม่ไว้ที่บ้านครับ กว่าจะให้คนขับรถกลับไปเอามา ก็จวนเจียนเวลาจะปิดประตูเต็มแก่ เล่นซะเหงื่อตกกีบเลย แต่ก่อนที่เราจะเริ่มเดินทาง เรามารู้จักบาห์เรน ประเทศเล็กๆ แห่งนี้กันซะหน่อยนะครับ เล็กกว่าสิงคโปร์อีกนะเนี่ย (วิกิพีเดีย : ข้อมูล)
บาห์เรน (Bahrain) หรือชื่อทางการ ราชอาณาจักรบาห์เรน (Kingdom of Bahrain) เป็นประเทศเกาะที่ไม่มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศอื่นในอ่าวเปอร์เซีย เกาะบาห์เรนเชื่อมต่อกับซาอุดีอาระเบียซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกด้วยสะพานคิงฟาฮัด (เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2529) ส่วนสะพานมิตรภาพกาตาร์-บาห์เรนที่กำลังอยู่ในระหว่างวางแผนงานนั้น จะเชื่อมต่อบาห์เรนเข้ากับกาตาร์ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ และจะเป็นสะพานขึงที่ยาวที่สุดในโลก
เมืองหลวง : มานามา
เมืองใหญ่สุด : มานามา
ภาษาราชการ : ภาษาอาหรับ, ภาษาอังกฤษ (ในเชิงพาณิชย์)
รัฐบาล : ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
สมเด็จพระราชาธิบดี : ฮามัด บิน อิซา อัล คอลีฟะห์
ได้รับเอกราช : วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2514 จากสหราชอาณาจักร
เนื้อที่ : 665 ตร.กม. (อันดับที่ 176)
ประชากร : 688,345
สกุลเงิน ดีนาร์บาห์เรน (BHD) - ปัจจุบัน 85 บาท/ ดีนาร์
เขตเวลา (UTC+3) -- ช้ากว่าประเทศไทย 4 ชั่วโมง
รหัสอินเทอร์เน็ต .bh
รหัสโทรศัพท์ +973
ไปถึงบาห์เรนประมาณบ่าย 2 ครับ งวดนี้ไปกัน 4 คน คุณพ่อ คุณแม่ คุณแฟน แล้วก็ผม ก็นั่งรถจากสนามบิน มุ่งสู่ที่พัก (บ้านป้าแดงครับ ขอขอบคุณมา ณ.โอกาสนี้ สำหรับที่พักสบายๆ อาหารอร่อยๆ แต่ที่สำคัญที่สุดคือน้ำใจดีๆ ที่มีให้ครับ มันหอมหวานกว่าสิ่งใดครับ)
โดยสนามบินจะอยู่อีกเกาะนึงครับ มีสะพานข้ามไปสู่เกาะหลักคือเมื่อง มานามา ระหว่างทางก็ถ่ายรูปบ้านเมืองไปเรื่อยครับ ภาพอาจจะไม่ชัดเท่าไหร่ เพราะรถวิ่งไปถ่ายไป แถมยัง Jet Lag อีกต่างหาก เมืองเค้าก็ไม่มีอะไรมากครับ มีแต่ตึกกับทราย แล้วก็กำลังก่อสร้างกันทั้งเมืองเลยจริงๆ แล้วก็กำลังถมทะเลกันใหญ่ จริงๆ ในเมืองก็ยังมีที่ว่างเยอะครับ ไม่รู้จะถมเพิ่มกันทำไม แต่คนมันรวย จะทำอะไรก็ได้ครับ
มาถึงที่พัก หลังจากเก็บข้าวของเข้าที่ ก็เริ่มหิวครับ บุกครัวลงมือทำอาหารกินกัน ควักกระปุกเครื่องแกงที่เตรียมมาจากเมืองไทย ลุยกันทันทีครับ มื้อนี้เริ่มต้นด้วย แกงเขียวหวานไก่ กินคู่กับไข่เจียวร้อนๆ ปลาทอดหอมกรุ่น แล้วก็แกงจืดร้อนๆ ควันฉุยๆ โอว... น้ำลายไหลยืด
ผมเป็นคนชอบกินอาหารไทยครับ ไปบ้านไหนเมืองไหน กินอาหารมาหลายชาติ แต่ก็ไม่มีอะไรจะถูกปากเท่าอาหารบ้านเราครับ หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็เริ่มมืดพอดีครับ ก็เลยตัดสินใจว่าจะไปเดินเล่นกันที่ห้างแถวบ้าน ชื่อว่า Seef Mall ครับ เดินข้ามถนนไปหน่อยเดียว หลังจาก Shopping เสียเงินกันจนพอใจแล้วก็กลับบ้าน อาบน้ำ นอนครับ
มาคราวนี้ได้ไปสถานฑุตไทย ได้เจอคนไทยที่ถูกเอาเปรียบด้านแรงงาน แล้วยังเข้าพบท่านเอกอัครราชฑุตไทย ประจำประเทศบาห์เรนด้วย ไว้จะมาเล่าต่อครับ เร็วๆ นี้
| Create Date : 29 เมษายน 2551 |
|
30 comments |
| Last Update : 1 พฤษภาคม 2551 1:00:48 น. |
| Counter : 4222 Pageviews. |
|
 |
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [
