หนึ่งก็อยู่ชมรมโสดสโมสรเหมือนกันค่ะ ทุกคนดูดีขึ้นนะคะ พี่พังพอนสวยขึ้น ลูกชายพี่เค้าน่ารักจัง แต่พี่หนกดูผอมลง พี่ x เค้าไม่ได้เรียนโทเอกเกือบหกปีเหมือนหนึ่งเหรอคะ เรียนแค่ 4 ปีเอง เร็วมากมายค่ะ แล้วจะมาตามอ่านใหม่นะคะ

มาแปะโป้งทักก่อนนะ วันนี้ไม่ค่อยสบาย เพิ่งกินพาราไป 1 เม็ดค่ะ

เมื่อวันอาทิตย์ ลีซานสนุกดีเนอะ

มีภาพหมดทั้งโสดและไม่โสดในกลุ่ม แล้วภาพ จขบ ไปไหนอะ ไม่เห็นมีกะเค้าเลย เอารูปเพื่อนมาโชว์แต่รูปตัวเองไปไหนอะคุณพีร์ อยากเห็นจังเลย นะ นะ นะ ขอหน่อยนะ สักที

เคยมีอาการเดียวกัน เมื่อก่อนเวลาเจอเพื่อนเก่า ๆ แล้วเค้ามากันเป็นคู่ แหม๊ ทำไมพวกมรึงหากันง่ายดายจังวะ แล้วของกรูมันไปอยู่ไหนเนี่ย บางคนนะ เจอมันตั้งแต่มันมากับคนนึง จ๊นมันเปลี่ยนไปอีกคน ตอนนั้นได้แต่ถอนหายใจเป็นคราว ๆ เวลาได้เจอพวกมัน ไม่ใช่อะไรนะ อิจฉาปนอนาจใจตัวเอง แต่ก็ดีใจกะเพื่อน ๆ นะ ที่เป็นฝั่งเป็นฝา อย่างว่ามันยังไม่ใช่ทีของเรา

อ่านแล้วได้กลิ่นมิตรภาพลอยตลบอบอวลเชียวครับ

นี่แหละเขาถึงจะเรียกว่าเพื่อน คำว่าเพื่อนก็ต้องจิกกัดกันได้เป็นธรรมดา เนาะ

1 บาท=1.2 นูลทรัมค่ะ

ตอนนั้นซื้อโค้กกระป๋องในร้านอาหาร กระป๋องละ 30 บาท

เออ! นั่นสิ รูป จขบ.ไปไหน เผยโฉมเร็ว

เมื่อคืนกินพารา แล้วเข้านอนตั้งแต่ 3 ทุ่ม (เร็วกว่าปกติ) ยัน 6 โมงเช้าเลยล่ะค่ะ

สวัสดีครับ พีร์

งานเยอะสุดๆ ครับ แล้วจะแวะมาอ่านอีกทีนะครับ

ช่วงนี้คงหายไปนาน อาจแวะมาได้เสาร์-อาทิตย์ครับ

คุณพีร์ครับ พลขอเข้ามาแก้ข่าวตอนดึก ๆ นะครับ คือถึงแม้ว่าพลจะชอบป้าโดน ทั้งอาหารและไลฟ์สไตล์ของป้าโดนก็ตาม แต่พลขอกระซิบบอกหน่อยนะครับ ว่าพลกะป้าโดนเนี่ยคนละรุ่นกัน ถ้าเป็นนักมวยเนี่ย ป้าโดนก็เฮฟวี่เวท ส่วนพลเนี่ย ก็ไลท์เวทเลยละ เพราะฉะนั้นอย่า ๆ อย่าได้คิดว่าพลกะป้าโดนรุ่นราวคราวเดียวกันนะ ขอร้อง พลีสสสส หนังหน้าพลยังไม่เหี่ยวขนาดป้าโดนนะ

ส่วนเรื่องรูปเนี่ย ไม่สะดวก หรือไม่อยากลงก็ไม่เป็นไรครัย แค่ถามเฉย ๆ แต่จริง ๆ ก็อยากเห็นนะแหละ เอ๊ะยังไง ก็เห็นว่าคุณพีร์เอารูปเพื่อนมาลงทั้งกลุ่ม เลยอยากดูให้ครบ แล้วถ้าจะให้ได้อรรถรสเนี่ย มีรูป จขบ ด้วยก็แหล่มเลยละ

พฤหัสสุขสันต์กับวันที่งดงามค่ะ


แวะมาเยี่ยมในเวลาที่เจ้าของบ้านคงหลับไปแล้ว
หลับสบาย…ฝันดีมีความสุขมากๆค่ะ


คมคำ : อยู่อย่างจน มีโอกาสรวย … อยู่อย่างรวย มีโอกาสจน

สวัสดีค่ะ ...

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ เลยทำให้เราได้มีโอกาส
ได้แวะเข้ามาทักทายกันทางนี้บ้าง และทำให้ได้อ่าน
เรื่องราวของเหล่าเพื่อนฝูง โสดบ้าง ไม่โสดบ้าง
อบอุ่น เหงาๆ อย่างชายขี้เหงาที่ยังไม่มีครอบครัว
เราว่ามันเป็นความรู้สึกของใครหลายๆ คนที่ได้เข้ามาอ่านนะคะ
เพราะเชื่อว่า อ่านแล้วก็เข้าใจล่ะว่า เป็นยังไง
................

เป็นหวัดต้องพักผ่อนมาก ๆ นะคะคุณพีร์ เดี๋ยวนี้มันหายอย่างยาก แต่มีเพื่อนเป็นหมอน้อ!!!

เวลาเรานัดเจอเพื่อนมหาลัยละก้อ...เจ้าของร้านจะบอกเลยว่า เอาประตูม้วนลงให้ด้วยนะทุ๊กที

แม้จะจากกันไป มาพบกันใหม่ก็จะอายุเท่าเดิมเนาะ

แวะมาขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กับงานเขียนของรัชชี่

วันนี้ก็ครึ้มฟ้าครึ้มฝนอีกวันนะคะ

แวะมาขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กับงานเขียนของรัชชี่

วันนี้ก็ครึ้มฟ้าครึ้มฝนอีกวันนะคะ

พฤหัสสวัสดี เสริมศรี มีโชคชัยค่ะ


วันนี้ฝนพรมน้ำมนต์ตลอดวัน
สำหรับคนอยู่บ้านน่าจะบอกว่าดี เพราะนอกจากไม่ร้อนแล้วยังไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ด้วย
ทางนี้เป็นไงบ้างคะคุณพีร์


คมคำ : ผู้กล้า….มิใช่วีรบุรุษในสงคราม มิใช่ผู้ชนะในทุกสมรภูมิ
หากคือ…..ผู้ปลดวางตัวตน เพื่อความว่างที่ถาวร

วันนี้เห็นว่าเมืองไทยฝนตก ชอบหรือเปล่าครับคุณพีร์ อากาศคงไม่ค่อยร้อนแล้วน้อ

วันนี้เปลี่ยนจากท่องเที่ยวมาเป็นบล็อกธรรมะนะคะ

เพราะสังคมประเมินค่าที่จนรวย
คนจึงสร้างเปลือกสวยไว้สวมใส่
หากสังคมวัดค่าที่ภายใน
คนจะสร้างแต่จิตใจที่ใฝ่ดี


วันนี้ฝนยังพรมน้ำมนต์ตลอดวัน
การเดินทางของคนทำงานไม่คล่องตัวเท่าที่ควร
แต่ต้นไม้ทุกต้นล้วนเฮฮาปาร์ตี้ดีใจที่ได้น้ำ

โลกเป็นเช่นนี้เอง เมื่อฝ่ายหนึ่งได้ อีกฝ่ายก็ต้องยอมเสีย
การผลัดกันได้ – ผลัดกันเสียโดยไม่ขุ่นเคือง ขึ้งเครียดต่อกัน
ทำให้ต่างฝ่ายต่างมีความสุข

เน๊อะคุณพีร์เน๊อะ


คมคำ : จุดต่ำสุดของชีวิต ที่ทุกคนประสบ
เป็นได้ทั้งจุดจบและบทเรียนที่ดี

อยากให้ช่วยซักอะไรก็บอกนะครับคุณพีร์ ไม่ต้องเกรงใจ หอบมาที่ปักกิ่งนี่ได้เลย เดี๋ยวช่วยซักเต็มที่สองคนกระหนุงกระหนิง ซักผ้าเสร็จเดี๋ยวพาเที่ยวปักกิ่งต่ออีก เที่ยวเสร็จผ้าแห้งได้กลับเมืองไทยพอดี

คุณพีร์ ๆ พูดถึงเรื่องซักผ้านี่ ไม่อยากบอกเลยว่าพลคิดทะลึ่งอยู่ ทะลึ่งยังไงอย่าไปรู้เลย รู้แต่ว่าพลคิดทะลึ่งละกันน้อ คุณพีร์นี่บ้าจริงเลย ทำให้คิดทะลึ่ง คนบ้า คนผีทะเล บ้า ๆ ๆ

ดังตฤณนี่เป็นหนึ่งนักเขียนในดวงใจเลยค่ะ

ชอบตรงที่หลายครี้งงานเขียนของเขาเหมือนตอบโจทย์ในใจที่เราอยากรุ้ แต่ไม่เคยมีใครตอบ

แล้วหลักการเป็นเหตุเป็นผลดีด้วยค่ะ

ไม่ได้เอ่ยอ้างปาฎิหารย์ หรืออะไรแปลก ๆ แบบดูหมออะไรพวกนี้

แต่ทุกอย่างในวันนี้เกิดแต่เหตุในวันก่อน

ดังตฤณนี่เป็นหนึ่งนักเขียนในดวงใจเลยค่ะ

ชอบตรงที่หลายครี้งงานเขียนของเขาเหมือนตอบโจทย์ในใจที่เราอยากรุ้ แต่ไม่เคยมีใครตอบ

แล้วหลักการเป็นเหตุเป็นผลดีด้วยค่ะ

ไม่ได้เอ่ยอ้างปาฎิหารย์ หรืออะไรแปลก ๆ แบบดูหมออะไรพวกนี้

แต่ทุกอย่างในวันนี้เกิดแต่เหตุในวันก่อน

ถ้าเป๋นคนเหนือเหมือนข้าเจ้าจะคิดถึง เพลง " ล่องแม่ปิง" ค่ะ ... ที่สุนทรี เวชานนท์ ร้องไว้
ที่ขึ้นว่า "ดอกบัวตองนั้นบานอยู่บนยอดดอย ดอกเอื้องสามปอยบ่เกยเบ่งบานบนลานพื้นดิน "

ถ้าชอบชรินทร์ ก็ "สักขีแม่ปิง" เนาะ

สวัสดีครับ พีร์

อ่านบล็อคนี้แล้วทำให้คิดถึงเพื่อนเก่า ไม่ได้เจอกันนานแล้วเหมือนกัน ต่างคนต่างมีภาระหน้าที่ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอกัน

ช่วงนี้วิทยานิพนธ์ไปถึงไหนแล้วครับ คงจะราบรื่นใช่มั้ยครับ

ป.ล. ซอยอารีย์ กะ ซอยสวนพลู มันอยู่กันคนละที่ไม่ใช่หรอ สงสัยเฉยๆ

สวัสดีค่ะคุณพีร์
เอาเพลงประจำตัวมาฝากเจ้า
ตุ๊กเจ้า

ข้าเจ้าเป๋นสาวเจียงใหม่ แหมบ๋อเต๊าไดก่เป๋นสาวเฒ่าแล้ว

เมื่อวานลีซานมันส์มากเลยเนาะ สนมนี่ร้ายกาจจริง ๆ

เถิน อยู่ในลำปางเจ้า
ลี้เป๋นของ หละปูน

เพื่อนก็เหมือนดวงดวง มองเห็นชั่วคราว แต่ไม่เคยหายไปไหน"
^
^
ชอบข้อความนี้มากๆๆๆเลยหล่ะค่ะคุณพีร์
..
ส้มก็เรื่อยๆตามประสา...หล่ะค่ะ 5555+

ฝันดีนะค่ะ

ปล:อัพบล็อกแล้วน้า..

หวัดดีครับ
มาพร้อมกับฝนปรอยๆ ครับ...

ทิวาสวัสดิ์ครับคุณ peeradol33189

ขอให้สุขกายสบายใจตามอัตภาพนะครับ

ส้มตำทอดเป็นไงอะคุณพีร์ อร่อยหรือเปล่า เค้าตำก่อนแล้วเอาไปทอดอีกทีงั้นปะ ถ้าีมีโอกาสขอสักจานนะ จัดให้หน่อย อยากเห็น อยากกินด้วยละ

ส่วนพี่คนที่ตำส้มตำให้กินนะ ดูจากท่าก็คงรู้นะ ว่าจะออกมาอร่อยขนาดไหน กินกันสองคนหมดเกลี้ยง เห็นในรูปอาจจะเหมือนไม่เยอะนะ แต่จริง ๆ เยอะมาก แถมเผ็ดอีกอะแต่ก็ยังกินกันหมด มันเผ็ดอะน้อ หยุดกินไม่ได้ หยุดกินแล้วเดี๋ยวรู้ว่าเผ็ด

เรื่องอาตี๋นี่ ถ้าเค้าเอามาส่งให้นี่ไม่ไหวนะ อาตี๋หน้าจืดเป็นน้ำซุปที่เค้าให้มาเลยอะ

วิธีแก้เพลง 30 วิ ส้มส่งไปให้ที่หลังไมค์แล้วนะค่ะ
เช็คได้เลยยยยย

ศีลข้อ 1 ปาณาติบาตหรือไม่พิจารณาจากองค์ประกอบ 5 ได้แก่

1 สิ่งนั้นมีชีวิต
2 เรารู้ว่าเขามีชีวิต
3 ก็ยังคิดจะฆ่า
4 พยายามคิดหาวิธีและลงมือฆ่า
5 เขาตายด้วยการฆ่าของเรา


สวัสดีค่ะคุณพีร์

เนื้อบล็อกจากบ้านร่มไม้เย็นวันนี้
หากกรณีตัวอย่างเกิดกับบุพการีหรือผู้มีพระคุณ
การจะเอาอย่างไร พี่ๆน้องๆคงต้องร่วมกันคิดร่วมกันตัดสินใจ
คงไม่อาจยึดเอาคนหนึ่งคนใดเป็นผู้ชี้ขาดเพียงคนเดียวได้


ป้านำเสนอเรื่องนี้เพียงตั้งใจฝากให้คิดล่วงหน้ากันว่า……


หากผู้ที่นอนบนเตียงเป็นตัวเราเอง
เราต้องการให้คนที่เรารัก…จัดการเรื่องนี้อย่างไร

แวะมาทักทายตอนสาย ๆ สะหน่อย วันนี้งานยุ่งไหมครับคุณพีร์

ส้มตำทอดนะ บอกยังไงก็ยังนึกภาพไม่ออก ถ้าไม่ีมีรูปปลากรอบด้วย ยังไง๊ยังไงก็นึกไม่ออกสะที ถ้ามีเวลาช่วยสงเคราะห์สักทีจะไม่ลืมพระคุณเลยครับคุณพีร์

การที่จะประทับใจใคร …. เราอาจใช้เวลาเพียงนาทีเดียว
การที่จะชอบใคร …. เราอาจใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง
การที่จะรักใคร …. เราอาจใช้เวลาเพียงชั่ววัน
แต่การที่จะลืมใคร …. เราอาจต้องใช้เวลาชั่วชีวิต


มาส่งความคิดถึงค่ะ คุณพีร์


คมคำ : อย่ากลัวเงา เพราะตราบที่ยังมีเงา
แสงสว่างก็ยังมีอยู่

มารออ่านบล็อกตอนใหม่ ยังไม่เห็น

ว่าแต่เดี๋ยวคืนนี้เราก็ดูลีซานต่อเนอะ กำลังมันส์

เดี๋ยวรัชชี่จะอัพบล็อกคืนวันอาทิตย์ค่ะ

ช่วงนี้รู้สึกคอมหลายคนป่วย ของรัชชี่ notebook ก็ต่อ net ไม่ได้มาตั้งแต่คืนจันทร์ถึงคืนพฤหัส เมื่อวานเพิ่งหิ้วไปให้หมอดู

ท่านเป็นคนใดในกลุ่มนี้…….

ไม่รู้…..ไม่ชี้ / ไม่รู้ ….. แต่ชี้
รู้ ….. แต่ไม่ชี้ / รู้ ….. และชี้


หยุดสองวัน หากไม่ได้ออกไปไหนก็พักผ่อนสบาย …สบายอยู่ที่บ้านนะคะ
ต้องออกนอกบ้านสัปดาห์ละ 5 วันนี่ก็เหนื่อยหนักหนาสาหัสแล้ว


คมคำ : ไม่ว่าเศรษฐีหรือกระยาจกล้วนตกที่เชิงตะกอนเหมือนกัน

ไม่ได้แวะมาทักทายเลย งานยุ่งตามระเบียบ

เป็นไงบ้างครับ พีร์ สบายดีนะครับ

คงสนุกสนานกับการทำวิทยานิพนธ์ ค่าใช้จ่ายสมัยนี้แพงกว่าสมัยก่อนมากเลยเนอะ แต่ยังไง เราตัดสินใจเรียนแล้ว ก็ทำเต็มที่ ค่าใช้จ่ายเหล่านั้นเดี๋ยวก็กลับมาเป็นรายได้ของเรา ถือว่าเป็นการลงทุนอย่างนึง

ว่ามั้ยครับ?

มาอ่าน blog นายแล้วนะ...
ขอบคุณมาก.. สำหรับความหมายดี ๆ ของคำว่าเพื่อน ที่นายนิยามให้กับพวกเรา..
มีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอกันนะ.. แม้จะมีหลาย ๆ ครั้งที่พวกนายเจอกัน แต่เราไปไม่ได้ เพราะสถานะที่ไม่โสดของเรา..
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เรายังเป็นเพื่อนกันเสมอนะ..
ถึงชั้นจะดูพึ่งพาไม่ได้ แต่ก็พร้อมอยู่ข้างเพื่อนที่รักเสมอ ถ้าเพื่อนต้องการ (แต่ต้องเอ่ยปากนะ.. เพราะเป็นคนความรู้สึกช้า ผสมกับเฉื่อยชา ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้.. แต่ไม่ต้องเกรงใจ.. สำหรับเพื่อนให้ได้เสมอ..จริง ๆ)

ว่าแต่.. เราอยากได้รูปที่ถ่ายกันที่ร้านวันนั้นน่ะ.. จะเอามาล้างรูปเก็บใส่อัลบั้ม ไว้ให้ไทม์ดูตอนโต แล้วชี้ให้ดูว่า.."นี่ไง..อาพีร์.. จำได้มั๊ยลูก" อิอิ

คิดถึงมากมาย..