Bloggang.com : Gia Huy - Peeradol : @home ตอนที่ 1

@home ตอนที่ 1

ผมเป็นเด็กบ้านนอก
จังหวัดบ้านเกิดของผมใกล้เมืองหลวงของลาว
มากกว่าเมืองหลวงของไทยหลายร้อยกิโลเมตร
ตั้งแต่ออกจากบ้านไปเรียนปริญญาตรี
ทำงานรับราชการแล้วก็ต้องไปเรียน วุฒิปวค.เพิ่มเติมตามข้อตกลง
จนปัจจุบันก็ยังคงต้องเรียนปริญญาโทต่ออีก
และหากสบช่องทางอนาคตอาจเรียนต่อป.เอกอีกถ้าหาแหล่งทุนได้
เอามันทั้งสองอย่าง ทั้งเรียน ทั้งทำงาน
ทำตัว intrend สุด ๆ แบบนี้มาตั้งหลายปีแล้วแระ เฮ้อ...
ดังนั้นเวลาจะกลับไปเยี่ยมบ้านเกิด
จึงมีโอกาสเพียงปีละ 1 – 2 ครั้ง
ครั้งละประมาณ 3-4 วัน เต็มที่สุด ๆ ก็ไม่เกิน 10 วัน
แต่เมื่อระยะหลัง ๆ ผมรู้สึกว่าพ่อกะแม่อายุมากขึ้นทุกที (เกษียณปีนี้)
จึงพยามบอกกับตัวเองว่าควรกลับบ้านไปเยี่ยมท่านให้บ่อยขึ้น
กว่าเดิม กลับไปตอนที่พ่อแม่ยังแข็งแรง ยังสดชื่น
น่าจะดีกว่าจะกลับเอาตอนที่ไฟว์บังคับที่ท่านนอนท่านป่วย
ทุกครั้งที่กลับบ้านผมจะไม่ค่อยไปไหนเลย
จะมีก็ไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่า และบรรดาอา ๆ
แล้วก็คุณลุงคุณป้าซึ่งเป็นผู้ใหญ่ฝั่งแม่ที่เหลืออยู่เท่านั้น
นอกจากนั้นเวลาทั้งหมดผมจะมีความสุข
อยู่กับกับครอบครัวเล็ก ๆ ของผม

ครอบครัวผมนอกจากมีคุณพ่อคุณแม่ พี่ชาย พี่สาว และน้องสาวแล้ว
ยังมี สมาชิกอีกสามชีวิต นั่นคือน้องมะหมา สี่ขา นั่นเอง
กลับไปคราวนี้พวกมันน่ารักกันมากจนอดที่จะเก็บภาพ
มาเล่าเรื่องแบ่งปันให้เพื่อน ๆ ฟังไม่ได้
เอ้า....เริ่มเลยแล้วกันนะครับผม............

ตัวแรก ชื่อเจ้าดุ๊กดิ๊ก เป็นน้องหมารุ่นบุกเบิกละมั้ง
ด้วยว่าเห็นเดิน ๆ วิ่ง ๆ ในบ้านมานานนม สัก 10 กว่าปีได้
ดุ๊กดิ๊กขนสวยเป็นมันขลับ
เพราะพ่อรักมันมากที่สุดให้มันกินนมวันละกล่องสองกล่อง
เมื่อก่อนตอนอายุน้อย ๆ มันร่าเริงขี้เล่น ช่างประจบประแจง

แต่พักหลัง เมื่อความชรามาเยือน มันจึงมักเก็บตัวอยู่เงียบ ๆ
ไม่ค่อยสุงสิงกันทั้งคน และมะหมาด้วยกัน
จะสั่นหางดิ๊ก ๆ สมชื่อมันบ้างก็ตอนเวลาอาหารเท่านั้น
แถมบางทีออกจะหงุดหงิดโกรธง่าย ซะด้วยเมื่อมีใครไปยุ่งกะมัน
สถานที่กบดานประจำตัวของมันจึงหนีไม่พ้น
ใต้ต้นไม้หรือใกล้ ๆ กระถางต้นไม้ประมาณนี้

เจ้าดุ๊กดิ๊กจะเริงร่าสดใสได้บ้าง
ก็ช่วงเช้า ที่ตามพ่อไปวิ่งออกกำลังกายรอบอ่างเก็บน้ำแถว ๆ บ้าน
แต่ระยะหลังก็ไปได้สักค่อนทาง ทำตัวรู้มากกลับหลังหันกลับมาก่อน
ได้เองแบบไม่ต้องง้อพ่อให้พากลับ
มันมักจะกลับมาพร้อมกับเสียงหอบ แฮกๆๆๆ ถี่รัว ยาวนาน

ตัวที่สอง ชื่อเจ้าดีดี้
ตัวนี้ผมรักมากเพราะเป็นคนไปชี้ให้น้อง ที่เป็นญาติกัน
อุ้มมาให้ เพราะตอนนั้นดีดี้ โตพอควรแล้ว ไม่ยอมให้ผมอุ้ม
แถมยังขู่ นิด ๆ ซะด้วย
ตอนนั้นมีน้องหมาสองตัวให้เลือก
แต่ผมก็เลือกดีดี้เพราะเห็นมันขนสั้น เกรียน
และดูเป็นน้องหมาพี้นบ้านไทย ๆ ดี
แต่ตอนนั้นก็หลายเดือนแระ
กลับไปบ้านคราวนี้ ดีดี้จำผมไม่ได้ซะล่ะ
คงเห่า และขู่อยู่พักใหญ่
จนสุดท้ายอาจจำได้หรือไม่ได้ก็ตาม
แต่คงรู้ว่าเป็นสมาชิกของบ้านหรือไม่ก็คนให้อาหารมัน
จึงยอมญาติดี เดิน วิ่ง กระดิ๊กหางตามติดผม
แถมมันยังส่งสายตาอ้อนวอนขออาหารหม่ำ อยู่เสมอ
พี่สาวตั้งข้อสังเกตกะใคร ๆ ว่าไปดูดิ ถ้าผมให้อาหารเจ้าตัวนี้ละก็
เป็นต้องลำเอียงให้เจ้าดีดี้มากที่สุด
ซึ่งก็จริง แต่ผมมีเหตุผลของผมนะ
มาฟังดูครับว่าเข้าท่าอ่ะป่าว
ก็เพราะผมเห็นว่ามันกำลังเป็นหนุ่ม
กำลังต้องการอาหารมากในการเติบโต
ส่วนเจ้าดิ๊กที่ให้น้อย เพราะฟันฟางไม่ค่อยดีทานช้า
และผมคิดเอาเองอีกว่ามันทานมากคงไม่ดี
เพราะแก่แระ เป็นภาระของกระเพาะต้องย่อยยากอีก อิอิ

ดีดี้มักจะใช้ขาหน้ามาเกี่ยวหรือพันแข้งขาให้
เล่นกับมันเสมอ แต่ด้วยความที่เล็บมันยาวและคมมาก (ดูรูปนะครับ)
ผมจึงแสบ ๆ เจ็บ ๆ จนต้องร้องมากกว่าที่จะสนุกสนานไปกะมัน
ก่อนหน้าผมกลับกรุงเทพฯ ไม่นาน ดีดี้ ไปติดสาว
หนีหายจากบ้านไปเป็นวัน ๆ จะกลับมาก็ช่วงเย็น ๆ
เพื่อกินอาหารเติมพลัง ก่อนจะรีบบบกลับไปเฝ้าสาวที่มันหลงใหล
และแน่นอนเนื้อตัวมันจะเต็มไปด้วยร่องรอยการต่อสู้ของลูกผู้ชาย
มีอยู่คืนหนึ่งปิดประตูรั้ว แล้วมันคงอยากจะออกไปจีบสาว
แต่ก็ออกไม่ได้จึงได้แต่ส่งทั้งเสียงเห่า เสียงหอน ระริกรัวๆๆๆๆ
ทำลายบรรยากาศแห่งนิทรารมย์ของผมและคนสมาชิกในบ้าน
ช่วงดึกสงัด จนอยากจะลุกไป
เปิดประตูรั้วบ้าน พร้อมกันจับตัวมันโยนออกไป
แล้วพูดว่า แกไปที่ชอบ ที่ชอบไป๊ 555

สมาชิกน้องนุชสุดท้องตัวที่สาม
สุดสวาทขาดใจของน้องสาวและคุณพ่อก็คือ
เจ้าโกโด้ โกโด้ พ่อเล่าว่าอุ้มมันมาตั้งแต่ตัวนิ๊ดเดียว
สีขนมันสวยมาก คล้าย ๆ กับไมโล หรือโอวัลตินที่ชงแก่ ๆ

เจ้าโกโด้ เป็นน้องหมาวัยเด็กเล็ก จึงซุกซนมาก เขี้ยวก็กำลังงอก
จึงออกฤทธิ์อาละวาดกัดทุกอย่างที่ขวางหน้า
มันยังคงเล็กมากจนไม่รู้การขบกัดหยอกล้อกับคนนั้น
ต้องทำเบา ๆ หน่อย
ผลที่ได้รับจึงเป็นการกัดแบบจริงจังทุกครั้งที่มันนึกสนุก
จนผม ต้องร้องโอดโอย บ่อย ๆ ยามเมื่อมันมาวนเวียนใกล้ ๆ
เพื่อเล่นสนุกของมัน
โกโด้ มีปัญหาที่ขาหลังอ่อนแรง เดินแรก ๆ จะล้มตลอด
จนพี่สาวกะน้องสาว อุ้มมันไปพบสัตวแพทย์ ได้ยาดีมา
อาการจึงค่อยดีวันดีคืนจน วิ่งได้ปร๋อ.................ว่องไว

ตอนเย็น ๆ ผมจึงอดอุ้มมันใส่ตะกร้าจักรยาน
แล้วปั่นไปออกกำลังกายรอบอ่างเก็บน้ำแถวบ้านไม่ได้
มันดูตื่นเต้น มาก ได้แต่ร้อง แหะ แหะ แหะ แหะ ....
แลบลิ้น และมองข้างทางไปตลอดเวลา ......

เจ้าโกโด้ ชอบวิ่งตามคน แล้วพันแข้งพันขา จนบางที
ผมสะดุดเหยียบมันเข้าให้บ้าง หรือบางทีก็ สะดุดล้มเองบ้างเป็นบางที
อันตรายของโกโด้คือชอบวิ่งไปที่ล้อรถ เวลาถอย หรือขับเข้าบ้าน
จึงต้องมีคนคอยอุ้มมันไว้ที่สูงก่อนขับรถ ด้วยกลัวมันจะแบนแต้ดแต๋

โกโด้ เป็นน้องหมากำลังโต อยู่ในวัยกำลังกินกำลังนอน
งานประจำของมันจึงได้แก่ การนอนหลับนาน ๆ
และตื่นมาเล่นซนบ้าง สลับกับการกิน ๆ ๆ ๆ ๆ บ้าง
ก่อนจะกลับไปนอนอีก
ภาพนี้น้องสาวถ่ายไว้ตอนที่มันเพิ่งมาใหม่ ๆ

ก่อนกลับกรุงเทพฯ พ่อเอารถออกไปส่งผมขึ้นรถที่บขส.
มันก็วิ่งตามล้อรถมาอีกจนได้ วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย
นอกจากแม่ที่ง่วนกับการทำงานบ้านในครัว
ไม่มีใครจับตัวโกโด้ไว้ ผมจึงต้องลงจากรถไปจับมันโยนเข้าบ้าน
แต่มันก็ยังพยายามวิ่งตามมาหลายหน จนสุดท้าย
ต้องใช้ไม้ตาย (อันที่จริงน่าจะเรียกว่าใช้มือ) ฟาดมันแรง ๆ หน่อย
ได้ผลครับ มันร้องเสียงดังอีงงงง ! วิ่งหนีเข้าบ้านไป
พร้อมกันส่งสายตางอน ๆ ไม่เข้าใจ ว่าทำไมวันนี้
เจ้านายทำไมตีผมแรงงงงจางงงง !
ทั้งที่ก่อนหน้าไม่นานนี้ยังอุ้ม ยังกอดผมอยู่เลย

และเจ้าโกโด้คงจะงงงวยไปอีกพักใหญ่ว่า
เจ้านายคนนี้หายไปไหนหลายวัน >>>>>หลายเดือน

และกว่าผมจะได้กลับบ้านอีกครั้ง
ไอ้หนูโกโด้คงเติบใหญ่ กลายเป็นน้องหมาวัยรุ่นน่ารัก ๆ + น่าถีบ
ไปเลยละมั้ง..................................... 555

ลายโปงลาง - ESANBANGMOD

Create Date : 24 เมษายน 2552

Last Update : 25 เมษายน 2552 22:56:23 น.

15 comments

Counter : 931 Pageviews.

กลับไปคราวหน้าระวังโกโก้ล้างแค้นนะคะ

โดย: Ms.Boonhome

วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:8:30:21 น.

โอ้โห

ไม่กลับบ้านนานจนขนาดหมายังจำไม่ได้ 55555

โดย: i_am_np

วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:8:50:42 น.

ผมอ่ะกลับบ้านปีละครั้ง หมายังจำได้เลย เพราะเจ้านายหน้าตาดี หมาเลยจำได้แม่นและรอคอย อิอิ

โดย: i_am_np

วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:8:56:42 น.

โห นี่ตั้งใจจะไม่กลับบ้านอีกนานเลยใช่มะ
ที่หมามันเห่าน่ะ เพราะว่าหน้าแปลก หรือแปลกหน้าจ๊ะ
หุหุหุ คิดถึงลูก ๆ ที่บ้านจัง แล้วก็ลูก ๆ ทั้งสองเท้า สี่เท้า ไม่มีเท้า มีปีก ไม่มีปีก ที่เคยเลี้ยงเมื่อก่อนจัง พวกเค้าจารู้มั๊นะว่าเจ้านายคิดถึงเนี่ย เฮ้ออออ

โดย: Nutjungka IP: 58.8.177.70 วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:23:11:48 น.

เพลงเหมาะกะอีสานบ้านเฮามากเลยค่ะ

โดย: หนึ่ง IP: 125.26.242.249 วันที่: 26 เมษายน 2552 เวลา:10:56:24 น.

เดี๋ยวเราก็ต้องไปเอาข้าวให้ลูกสาวด้วยละ สี่โมงเย็นตรง

ชิวาว่า สิบสามขวบแล้ว

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 26 เมษายน 2552 เวลา:15:55:51 น.

ขณะนี้เวลา 18.18 น. พ่อแม่นั่งดูลีซาน
ส่วนเจ้าพวกแก็งค์สามสี(สีดำ,สีน้ำตาลทอง,น้ำตาลเข้ม)
นอนหลับเอาแรงรออาหารเย็น วันนี้โกโด้อาละวาด
กัดเจ้าดีดี้ซะยกใหญ่
หาเพื่อนเล่นอะ หุหุ

โดย: ลูกพี่แก็งค์สามสี IP: 118.174.160.59 วันที่: 26 เมษายน 2552 เวลา:18:20:43 น.

เอ! อ่อมกบไม่ค่อยแน่ใจนะคะ แต่ปกติน่าจะมีน้าแต่เราไม่ทานกบค่ะ เพื่อน ๆ รู้เลยไม่สั่ง

สบายดีค่ะ ขอบคุณค่ะ
กำลังปรึกษากับสามีว่าเอเราจะไปเที่ยวไหนกันดีน้า อยู่บ้านนานไปละ...เพิ่งกลับจากเชียงใหม่ตอนสงกรานต์เอง

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:10:23:24 น.

โกโด้นี่น่าตาน่ารักนะเนี่ย ว่าแต่จริง ๆ แหละ ระวังมันแค้นฝังหุ่น เตรียมล้างแค้นคราวหน้าเน้อ

ส่วนดุ๊กดิ๊กน่าตาน่ารัก ถึงแม้ว่าจะแก่ไปหน่อย ดูนัยน์ตาดิ น่ารักอะ

ส่วนดีดี้นี่ รู้สึกจะผอมไปหน่อยไหม ต้องให้กินข้าวเยอะ ๆ หน่อยนะ

กลับบ้านตั้งหลายวัน อย่างงี้ก็มีแรงกายแรงใจมาทำงานเพียบเลยสิเนี่ย

ฟังเพลงประกอบแล้วบอกตรง ๆ อยากกินส้มตำปูปลาร้ามากกกกก ส่งมาให้กินหน่อยดิ พลีสสสสส

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:12:29:31 น.

ขอต้อนรับสู่ชมรมคนรักหมาอีกคนครับ

กลับมาจากบ้าน คงมีเรื่องราวมาเล่าให้ฟังมากมาย และก็คงได้พักเต็มที่นะครับ

โดย: Mega-Batt

วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:15:38:28 น.

"โกโด้" หมายถึงไรอ่ะคะ น่ารักดีค่ะสีช็อคซะด้วย

กว่าจะได้เจอพี่พีอีกทีคงจะจำไม่ได้เหมือนเจ้าดีดี้แน่เลยค่ะ

โดย: kwang IP: 202.29.83.65 วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:19:34:04 น.

มาทำความรู้จักน้องหมาด้วยคนค่ะ

ขำที่บอกว่าเจ้าตัวสุดท้ายคงงง ๆ ว่าเจ้านายหายไปไหนอีก

กลับทีนานเลยนะคะเนี่ย

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:22:55:02 น.

สวัสดีค่ะคุณพีร์
..
ขออนุญาตติดไว้ก่อนนะค่ะ
เด๋วมาอ่านใหม่

..
คุณพีร์ทำงานหรือยังค่ะเนี่ย
มีความสุขกับงานมากๆเน้อออออ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:9:10:16 น.

สวัสดีครับ พีร์

หยุดไปหลายวัน งานค้างเยอะมั้ยครับ

ค่อยๆ ทำไปเนอะ เดี๋ยวก็เรียบร้อย

โดย: Mega-Batt

วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:20:13:22 น.

แวะเข้ามาดูรูปหมาน้อยรอบดึกอีกรอบ แล้วก็คิดถึงหมาที่บ้านรอบที่ร้อยกว่า ๆ

แล้วเรื่องที่ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชมรม ปูปลาร้า นะ ขอได้ไหมหารูปสวย ๆ ของปูปลาร้ามาฝากสักรูปนะคุณพีร์ จักเป็นพระคุณอย่างสูง

แบบไม่ได้กินดมกลิ่นก็ยังดี หรือไ ม่ได้ดมกลิ่นดูรูปก็ยังดีวะ

ใจมันรักนะ ไม่รู้จะทำไง นิดหน่อยก็เอา

ราตรีสวัสดิ์จ้่า

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:23:44:59 น.