สามวันที่แม่สอด เมื่อ 19-21 มี.ค. ที่ผ่านมานี้ผมได้มีโอกาสเดินทางไปที่แม่สอด เพื่อทำงานพิเศษให้กับ สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มศว ในฐานะวิทยากรในการจัดสอบโดยใช้ข้อสอบมาตรฐาน หัวหน้าทีมของผมคือ ดร.อุไร จักษ์ตรีมงคล อ่านแล้วอย่าแปลกใจ เพราะผมจบที่นี่และเป็นลูกหม้อที่นี่มาก่อน จึงได้รับเกียรติ ให้ร่วมทีมเป็นวิทยากร การจัดสอบคราวนี้ไปที่ รร.สรรพวิทยาคม ซึ่งเป็นรร.ประจำอ.แม่สอด จ.ตาก ที่เค้าขอใช้บริการข้อสอบมาตรฐาน การไปในฐานะวิทยากร และในฐานะตัวแทนจาก มศว นั้น ได้รับเกียรติ และการดูแลจากผู้บริหารและครูเจ้าของพื้นที่อย่างน่าตกใจ เพราะสะดวกสบายเหลือเกิน ผมไม่ค่อยชินเอาซะเลย.... การสอบมีสองวันคือสอบคัดเลือก ม. 1 และ ม. 4 แต่ละวันจะเสร็จสิ้นราว บ่าย 3 โมง วันศุกร์ ที่ 19 มี.ค. ทาง รร.ส่งรถตู้มารับข้อสอบ และวิทยากร 2 คน ที่ มศว เวลา 08.00 น. แวะพักไปตามทางเพื่อทานข้าว เข้าห้องน้ำ กว่าจะถึงทางแยกแม่สอด ก็จะต้องข้ามเขาไป ราว 80 กิโลเมตร จึงจะถึงตัวอ.แม่สอด ครูวรรณี ผู้นั่งรถตู้มาไกลจากแม่สอดเพื่อมารับข้อสอบและวิทยากร ได้กรุณาอธิบายให้ฟังว่า จ.ตาก ตั้งอยู่ในภาคเหนือ ค่อนไปทางตะวันตกของประเทศไทย แบ่งเป็นสองฝั่งโดยมีทิวเขาถนนธงชัยและแม่น้ำปิง เป็นตัวแบ่งพื้นที่ออกเป็น 2 ฝั่ง ตากฝั่งตะวันออก คือ อ.เมือง อ.บ้านตาก อ.สามเงา กิ่ง อ.วังเจ้า และตากฝั่งตะวันตก คือ อ.แม่สอด อ.แม่ระมาด อ.พบพระ อ.ท่าสองยาง อ.อุ้มผาง รวม 8 อำเภอ 1 กิ่งอำเภอ ครูวรรณีบอกว่าฝั่งตะวันตกเป็นเมืองท่า การค้าขาย เศรษฐกิจจึงดีกว่ามาก ผมและดร.อุไรถึง รร.สรรพวิทยาคม ราวบ่ายสี่โมงเย็น ก็ต้องร่วมกับคณะครูจัดแบบทดสอบ (หลายปึกและหนักมากกกกก) เป็นชุด ๆ ตามจำนวนห้องสอบ กว่าจะเสร็จก็ราว ห้าโมงเย็นแล้ว หลังจากนั้นทางผู้บริหาร รร.มาบอกว่าวันแรกขอฝากให้วิทยากร ดูแลตัวเองไปก่อน หนึ่งวัน (ซึ่งก็ดีเพราะผมเหนื่อยอยากจะพักแล้ว) จากนั้นก็มอบหมายให้ น้องคนหนึ่งเป็นพลขับ ไปส่งที่โรงแรม โรงแรมที่ทาง รร.จัดไว้รับรองคือ โรงแรมปูนนกันต์ โรงแรมนี้เพิ่งเปิดใหม่ ไม่ใหญ่มาก กึ่งๆ รีสร์อท หรืออพาตเม้นท์ประมาณนั้น สังเกตว่าเฟอร์นิเจอร์ที่โรงแรมจะเป็นไม้ทั้งหมด ทั้งเตียงนอนขาสิงห์ขนาดยักษ์ด้วย นึกเอาเองว่าที่นี่คงอุดมด้วยไม้สัก ทั้งที่นุ่งโสร่งพม่าข้ามมาหรือว่า ไม้ไทยส่งไปนุ่งโสร่งข้ามมาอีกทีก็ตามที ทางรร.เค้าจองห้องข้างล่างไว้ให้ ไม่ค่อยจะชอบใจ สักเท่าไรเพราะมันเสียงดังมีคนเดินไปมาตลอด แต่ก็ทนไปดีกว่า เค้าจัดไว้ให้แล้ว อีกอย่างเราเป็นผู้มาเยือนไม่ควรเรื่องมาก เพราะนี่ก็คืนละตั้ง 800.- เข้าไปล่ะที่เค้าลงทุนรับรองเรา ถามดร.อุไร ก็รู้สึกคล้ายกัน เพราะห้องเราติดกันชะตากรรมเดียวกัน ตลอดคืนก็ได้ยินเสียงรถและคนเดินไปเดินมา เปิดทีวีดูเดอะสตาร์ให้เสียงดัง ๆ ก็พอช่วยได้บ้าง 555 วันเสาร์ที่ 20 นัดกับดร.อุไรไว้ 6 โมงครึ่ง นาฬิกาปลุกในมือถือดันทรยศทำให้ตื่นสายเลยเวลานัดไปเกือบครึ่งชม. แต่ก็ยังทันเวลาที่น้องเค้าขับรถมารับตอน 7 โมงครึ่ง เสียนิ๊ดเดียว เวลาละเลียดกาแฟของผมจึงเป็นไปด้วยความเร่งรีบ จึงไม่มีความสุขกับเวลาอาหารเช้าเท่าที่ควร ช่วงบ่าย ๆ แก่ การสอบก็เสร็จสิ้นลง ทางโรงเรียนก็มอบให้ครูวรรณีพาพวกเราเที่ยวใกล้ ๆ แถวนั้น ผมรีเควสอยากไปดูแม่น้ำเมย เพราะได้ยินมานาน แค่นั้นพอที่เหลือก็แล้วแต่ครูเค้าจะสะดวกพาไป แม่น้ำเมยนี่คนพม่าเขาเรียกว่าแม่น้ำตองยิน เป็นเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างไทยกับพม่า ฝั่งไทยเป็น อ.แม่สอด จ.ตาก ฝั่งพม่าจะเป็น จ.เมียวดี แม่น้ำสายนี้เป็นร่องอยู่ระหว่างแนวเขาสองลูก ฝั่งไทยคือแนวเขาถนนธงชัย ส่วนฝั่งพม่าเป็นแนวเขาดอนะต่อง เป็นแม่น้ำที่ไม่ลึก เพราะมีทรายที่ถูกชะล้างมาจากยอดเขา ไหลมาสะสมเป็นระยะๆ ต้องขุดลอกกันบ่อยๆ และส่วนใหญ่คนสองฝั่งก็จะเดินข้ามกันได้สบายๆ จึงไม่น่าแปลกใจที่เราจะได้ยินข่าวยาเสพติดทะลักเข้ามาทางแม่สอดบ่อย ๆ แม่น้ำเมยเป็นแม่น้ำที่แปลกแบบฝืนความเป็นจริงที่เราเคยเรียนมา เพราะน้ำไหลผิดธรรมชาติจากใต้ไปเหนือทุกฤดูกาล สายน้ำจะไหลไปบรรจบกับแม่น้ำสาละวินแล้วจึงไหลลงทะเล ครูวรรณีบอกว่าตลอดแนวแม่น้ำเมยจะมีท่าขนส่งสินค้าอยู่เป็นระยะ โดยใช้เรือหางยาวสินค้าข้ามไปฝั่งพม่าหรือข้ามมาฝั่งไทย ที่นี่จึงมีฐานะเป็นเมืองท่าขนส่งสินค้า รวมทั้งเป็นท่าขน "มะหน่อ" อันเป็นแรงงานข้ามชาติชาวพม่ามาฝั่งไทย "มะหน่อ" คือภาษาพม่าหมายถึงสาวๆ ชาวพม่า หลังจากนั้นก็แวะที่ตลาดริมเมย ส่วนใหญ่จะเป็นร้านขายเฟอร์นิเจอร์ไม้สัก ที่แปรรูปพร้อมนำไปใช้ และกึ่งแปรรูปที่ต้องนำไปขัดไปทาสีเองก็มี ตรงนี้จะมีป้าย "สุดประจิมที่ริมเมย" ซึ่งก็คือสุดเขตแดนไทยตรงทิศตะวันตกนั่นเอง นอกจากเฟอร์นิเจอร์ไม้ก็จะมีร้านขายของเบ็ดเตล็ด ต่าง ๆ คล้าย ๆ กับที่อ.แม่สาย จ.เชียงราย สังเกตว่าจะมีร้านขายอัญมณี หลายสีหลายราคาไว้ล่อตาล่อใจผู้หมายปองหินสีที่มีแสงวูปวาบนั่นเอง แล้วก็พวกต้นไม้ที่ทำจากหยก หรือหินสีแบบนี้นับร้านไม่ถ้วนเลยทีเดียว มีพวกของประดับที่ทำจากเศษไม้ต่าง ๆ เป็นรูปสัตว์พวกนี้ด้วย ต้องปรบมือให้กับเจ้าของไอเดีย เก๋ ดี ขากลับเข้าโรงแรมก่อนที่ผู้บริหารจะมารับไปเลี้ยงรับรองช่วงเย็น ก็ผ่านตลาดพลอยในตัวอ.แม่สอด ที่นี้เป็นตลาดพลอยขายปลีกและขายส่งกัน และที่เห็นยังเป็นก้อนหินเป็นกอง ๆ อยู่ก็มีคนมาเหมาประมูลไปยกกองเลย และแลกเปลี่ยนมือกันจับจองกันพลอยหลากสีที่นี่ก็มาก แต่เท่าที่สังเกตจะเป็นคนมุสลิมพม่า หน้าตาดุดันซะมากกว่าคนไทย หลังจากพักผ่อนที่โรงแรมสักพักแล้วครูวรรณี รองผอ.และคณะ ก็มารับไปทานเลี้ยงรับรองที่ "สวนอาหารข้าวฟ่างข้าวเม่า" อันเป็นร้านอาหารชื่อดังไว้รับแขกบ้านแขกเมือง ครูเค้าเล่าว่าสมเด็จพระเทพรัตนฯ เสด็จฯส่วนพระองค์มาเสวยที่นี่ทุกปี ที่มาปฏิบัติตรวจเยี่ยมตชด.ประจำปี ถึงกับมีห้องน้ำส่วนพระองค์ไว้ด้วย ต้องยอมรับว่าบรรยากาศที่นี่สวยสุดยอดจริง ๆ สวยกว่าทุกร้านที่เคยเห็นมา เป็นบรรยากาศร่มรื่นท่ามกลางบึง และแมกไม้ น้อยใหญ่รวมถึงกล้วยไม้และเฟิร์นชนิดต่างที่จะโอบกอดรัดรึงคุณไว้ ให้ดื่มด่ำกับบรรยากาศ และอาหารอร่อย ๆ ที่นี่ ลองเดินสำรวจดูนิดหน่อย แต่ก็ไปได้ไม่นานครับเพราะทานข้าวกับผู้ใหญ่ การหายไปนานๆ เป็นการเสียมารยาทอย่างมาก แต่ด้วยวิญญาณบล๊อกเกอร์ก็ต้องปลีกตัวไปหาภาพสวย ๆ มาฝากกันบ้างเป็นธรรมเนียม นี่เฟิร์นที่คุยไว้ แล้วก็ห้องน้ำแต่งได้ลงตัวกับบรรยากาศสวนอาหารแนวรุกขชาติจริง ๆ โคมไฟก็เก๋ซะไม่มี มีโซนมนุษย์ยุคหินมั้ง แสงไฟสลัว ๆ ได้บรรยากาศที่แตกต่าง จากโซนริมบึงหรือ โซนสวนรุกขชาติ บึงที่ว่า มีบัววิกตอเรียด้วยนะเนี่ย เสียแต่ว่าหน้าแล้งน้ำน้อยไปหน่อย กลับมาที่โต๊ะอาหาร ถ่ายมาฝากได้แค่อย่างเดียว (ดร.อุไรมองด้วยสายตาห้ามปราม 555) นั่นคือเมี่ยงคำจานนี้อร่อยมากมาก เมี่ยงคำที่นี่จะผสมเครื่องเมี่ยงมาแล้วเ เพียงใช้ช้อนตักใส่ใบชะพลูก็เข้าปากทานได้อย่างรวดเร็ว ไม่ต้องเสียเวลาหยิบสารพัดเครื่องเครากว่าจะได้หม่ำ วันรุ่งขึ้น 21 มี.ค. ผมทำความตกลงกับนาฬิกาปลุกเป็นอย่างดี จึงทำให้ตื่นได้ตรงเวลา เหลือเวลานั่งละเลียดกาแฟที่บริการโดย "มะหน่อ" อดคิดไม่ได้ว่าที่นี่คือดินแดนแห่ง "มะหน่อ" ไม่เว้นแม้แต่ในโรงแรม ภารกิจของผมและดร.อุไรเสร็จสิ้นราวบ่าย 3 เศษ ๆ แต่ก็ต้องรอนั่นโน่นนี่กว่าที่พลขับจะมาถึง ขากลับมีพลขับสองคน ดร.อุไร ผมและคุณครูเสื้อแดง (ครูเค้าใส่เสื้อแดง-หัวเราะเสียงดังพร้อมแนะนำว่าตนเองว่าผมคือครูแกนนำเสื้อแดงลำปาง) ก่อนจะออกจากอ.แม่สอดได้ต้องข้ามเขาไปราว 80 กิโลเมตร และระหว่างทางนั้นก็มีตลาดมูเซอของชาวเขาให้แวะเดินดูนั่นโน่นนี่ ตลาดมูเซอ ก็คือตลาดของชาวเขาเผามูเซอนั่นเอง ที่ตลาดมูเซอนี้ก็มีพวกแคปหมู น้ำพริกหนุ่ม และผักผลไม้ โดยเฉพาะป๋วยเล้งเป็นของขึ้นชื่อซึ่งวางขายอยู่ดารดาษ เค้าตั้งแผงริมทางกันแบบนี้ หน่อไม้ฝรั่ง น่าเอาไปผัดน้ำมันหอย หัวไชเท้า เห็นแล้วนึกถึงต้มจืดหัวไชเท้าใส่กระดูกหมูที่แม่ชอบทำให้กิน นอกจากพวกของสดของใช้ต่าง ๆ ก็มี เช่น ยาดมพม่า กาแฟ และแป้งน้ำตะนาคา ไว้ละเลงหน้า (ใช้คำถูกป่าวเนี้ย..) ก็มีให้เลือกซื้อกัน แผงค้าที่ได้ตังค์ผมก็คือแผงขายสตรอเบอรี่ของปี้สาวคนนี้เท่านั้น หลังจากตลาดมูเซอก็มีถึงศาลพะวอ อันเป็นศาลเจ้าศักดิ์ของที่นี่ พี่พลขับเล่าว่า เครื่องบินหรือเฮลิคอปเตอร์จะไม่บินผ่านเขตนี้เด็ดขาด เพราะเท่าที่ผ่านมาหากบินผ่านจะมีเหตุเภทภัยตลอดทุกลำ เช่นเครื่องบินตก เครื่องยนต์มีปัญหา จึงรู้กันในหมู่ชาวบ้านว่า เขตศาลพะวอจะบินผ่านไม่ได้ต้องอ้อมไปทางอื่น การเดินทางกลับผมถึงกรุงเทพฯราว 5 ทุ่มเศษ ต้องขนข้อสอบ ไปเก็บไว้ที่ มศว ก่อน และจึงเดินทางกลับที่พัก กว่าจะถึงคอนโด ก็เกือบจะเที่ยงคืน ผมหลับไปเวลาเกือบตี 1 พร้อมรอยยิ้มและประสบการณ์ ที่น่าประทับใจที่แม่สอดครั้งนี้....................... ..........................   Create Date : 28 มีนาคม 2553 23 comments Last Update : 8 เมษายน 2553 8:23:18 น. Counter : 12574 Pageviews. Share Tweet

ยังไม่เคยไปแม่สอดเลยครับพี่ อยากไปเดินเล่นเหมือนกันนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 เมษายน 2553 8:36:17 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ ขอให้สุขภาพดี และมีความสุขมากๆค่ะ ไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนเอ่ย . เล่นเผื่อป้ากุ๊กด้วยเน้อออออออ หากพอใจกับสิ่งที่มี และวางฝันตามกำลังที่ทำได้ ความสุขจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม   โดย: ร่มไม้เย็น 12 เมษายน 2553 21:38:47 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 13 เมษายน 2553 7:35:13 น.

ไม่รู้เลยว่าอัพบล็อกแล้ว แวะมาสงกรานต์ก่อน   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 13 เมษายน 2553 17:34:58 น.

ป้าหู้มาแล้วคร้า...มาแบบเพลียๆ...แต่ไม่ละเหี่ยใจนะจ๊ะ ขอให้มีความสุข ในวันปีใหม่ไทยนะคะ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 13 เมษายน 2553 23:16:50 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 15 เมษายน 2553 7:43:39 น.

ดีเลยนะ ได้โอกาสพิเศษกับการเป็นวิทยากร พร้อมประสบการณ์แปลกใหม่ และยังได้ไปตามสถานที่ต่าง ๆ อีก ภาพถ่ายโรงแรมที่มีแสงไฟด้วย สวยดีค่ะ ดูมุมที่พักในห้องก็โอเคนะ นึกว่าได้นอนกับ ดร. แต่นอนคนเดียวก็สบายดีเนาะ ส่วนตัว ชอบจังเวลาเห็นมุมพาช็อปปิ้ง ซึ่งปกติก็คงไม่ได้ช็อปหรอกค่ะ แต่ชอบดูมากกว่า ดีมาก ๆ มีวิญญาณบล็อกเกอร์เข้าสิง เก็บภาพมา บางทีรัชชี่ก็ถูกแซวบ่อย ๆ เหมือนกันว่าเวลาไปไหนก็ จะเก็บภาพไปเขียนบล็อกเหรอ??? ปล. ยังเข้าบล็อกพลไม่ได้เช่นเดิมค่ะ   โดย: รัชชี (รัชชี่ ) 15 เมษายน 2553 20:50:27 น.

โดย: หน่อยอิง 16 เมษายน 2553 9:12:43 น.

มาส่งความห่วงใยถึงกันค่ะ... ภาพ "classic" มิมีคำบรรยาย...อิ...อิ...??? วันนี้เข้ามาเที่ยวด้วยความตั้งใจอ่ะจ่ะ เห็นจานเมี่ยง... กองผัก กองผลไม้(สะตอเบอรี่...)ซู๊ดดด...อยากกิงอ่ะ...อยากกิง...!!!   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 16 เมษายน 2553 16:42:34 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 17 เมษายน 2553 7:27:47 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 18 เมษายน 2553 7:23:42 น.

คราวหน้าจะลองแวะผ่อซักเตื่อ เกยไปก๊ะแม่สอดเจ้า เพลง reason to believe เหมือนคุ้น ๆ ว่าเคยผ่านประสบการณ์มาบ้างไหมน้อคุณพีขา   โดย: tuk-tuk@korat 18 เมษายน 2553 12:57:30 น.

หยุดยาวโลดตั้งแต่วันที่ 13 ค่ะ พรุ่งนี้เริ่มต้นทำงานแล้ว เห็นข่าว เสพข่าวทีไร เครียดกับข่าวการเมืองทุกทีเลยค่ะ กลับมากรุงเทพเมื่อไหร่คะ   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 18 เมษายน 2553 16:46:28 น.

สวัสดีวันสีแดงอ่ะจร้า...คุณพี... (ขอเรียกสั้นๆนะคะ ป้าพิมพ์ไม่เก่งอ่ะ...) ป้าเอารูปฮาๆมาฝาก...อีกแล้วจ่ะ... และก็ต้องรีบจาก...ไปอย่างไวนะจ๊ะ!... กลัวเด๋วมีคนตามมาบ้องป้าเอาน่ะจ่ะ ปายและ...ฟิ้วว์...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 18 เมษายน 2553 17:04:48 น.

มาชวนไปกินก๋วยเตี๋ยวน่ะครับ..อิอิ   โดย: ใครหว๋า...ตาติ๊ก (สกุลเพชร ) 18 เมษายน 2553 17:19:54 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2553 7:57:54 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 20 เมษายน 2553 7:56:42 น.

*** ขอให้มีความสุขกับงานที่ทำ...........น๊ะคร๊าบ ***   โดย: ใครหว๋า...ตาติ๊ก (สกุลเพชร ) 22 เมษายน 2553 6:22:42 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 23 เมษายน 2553 7:47:39 น.

ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม กัน ไว้เถอะน้ะโย๊มมม ใจเย็นๆๆๆๆ.......น้ะๆๆๆๆๆ   โดย: ใครหว๋า...ตาติ๊ก (สกุลเพชร ) 23 เมษายน 2553 14:31:32 น.

มาชวน จขบ ไปสนามหลวง 2 ด้วยกันตอนสายๆค่ะ ขอให้ทุกวันเป็นวันดีๆของคุณนะคะ   โดย: cd2lucky 24 เมษายน 2553 8:16:21 น.

คุณเพื่อน นี่ขนาดบ่น ๆ มาว่าแม่สอดไม่สนุกนะเนี่ย ยังได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันขนาดนี้ ร้านที่เอามาลง สวยมากเลย น่าไปมาก ถ้าคุณเพื่อนได้ทีโอกาศมาโคราชบ้านเอ็งนะ จะพาไปร้านนึง บรรยากาศคล้าย ๆ แบบนี้ แล้วคุณเพื่อนจะติดใจ   โดย: feathernutty (feathernutty ) 24 เมษายน 2553 22:23:52 น.

กลับมาเมื่อไหร่คะเนี่ย ตอนนี้บล็อกเงียบเหงา รวมถึงตัวเองก็ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยียนใครเหมือนกันค่ะ ร้อนจับใจดีแท้นะคะช่วงนี้   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 27 เมษายน 2553 18:49:06 น.