Bloggang.com : Gia Huy - Peeradol : ลืมมันไปซะเถอะ......เด็กน้อย !

ลืมมันไปซะเถอะ......เด็กน้อย !

วันนี้วันหยุดแต่ก็มีอันต้องตื่นแต่เช้า(อีกแระ)
เพื่อไปคุมสอบบรรจุข้าราชการสังกัดกทม.
ที่ม.ราม 2 จะบอกว่าผมไม่อยากไปเล้ยยย ไกลมากมาย
คิดจะหาตัวเปลี่ยนแต่ก็หาตัวไม่ได้ ด้วยทุกคนโดนเกณฑ์กันทั่วหน้า
มองไปทางใดก็ให้สิ้นหวังหดหู่ ด้วยบ่นกันขรมเขร...เอาว่ะ
เลยจำใจต้องก้มหน้ารับชะตากรรม อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ด้วยครุฑตัวเดิมบินมาจิ๊กที่หัวเช่นเคย ยากที่จะปฏิเสธ
เป็นข้าราชการ = คนของพระราช แต่เป็น(ขี้)ข้าของประชาชน
ต้องทำตามสโลแกนข้าราชการที่ดีซะหน่อยเนอะ

นั่งรถติดอยู่เกือบชม.กว่าจะคืบคลานเข้าไปถึงห้องสอบ
รีบบบบ มากมาย เฮ้อ ...แต่ก็ทันเวลาพอดี สมองสั่งการว่า
แถวที่ 19 ห้องสอบที่ 11 มาถึงก่อนเวลาสอบ 20 นาที
โล่งใจไป แต่เอ...คร่ายยยยว่ะ ดันมาเปิดซองข้อสอบ
แถวที่เรารับผิดชอบแอบบ หงุดหงิดเล็กน้อยแต่ยังไม่ถึงปานกลาง
แถมยังเซ็นชื่อรับข้อสอบไว้ที่ซองด้วย เเปลก ๆ ว่าแต่ใครนะช่างกล้า
ไม่สนใจดีกว่า ควรคิดในแง่ดี เรามาช้าสงสัยกรรมการกลางจัดการให้
เลยมานั่งนับ ๆๆๆ ข้อสอบ ก็ครบ เซ็นซื่อทับไปอีกทีแระกัน อิอิ
พอทุกอย่างเสร็จ มีเวลาว่าง ให้สมองคิดอะไรบ้าง
รู้สึกว่า เอ... ท่ามมั๊ย กรรมการคุมสอบแถวข้าง ๆ ไม่คุ้นหน้าว่ะ
ทั้งที่มันน่าจะเป็นพรรคพวกที่เราคุ้นเคยนี่หว่า
แถมอีตาตัวดำนี่ยังมายืนจด ๆจ้อง เราจัง เอะยังไงกันเนี้ยย
ไวกว่ากระพริบตา เฮ้ยยยยย............. ตายละกรู
เข้าห้องผิดแน่ !!! ปากเป็นเอกเลขเป็นโท เลยพูดไปว่า
"ขอโทษคร้าบบบพี่ผมคงเข้าห้องผิด"
ตอนนี้เองที่ สมองผมกลับมาสั่งการแคล่วคล่องว่องไว้เป็นปกติ
และรีบวิ่งไม่คิดชีวิต มายังห้องที่เราควรจะอยู่
และไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคุณพี่ตัวดำว่าเค้าอภัยให้เรามั๊ย
แต่ได้ยินเสียงบ่นไล่หลังมาว่า
"มาจากไหนว่ะเสือกมาเซ็นชื่อทับซองกูอีก"
ผิดไปแล้วคร้าบบบ เฮ้อทำเรื่องเปิ่นแต่เช้าเล้ยยยคุณพีรดลย์

วันนี้ก่อนออกจากบ้านพยายามนึกว่าก้าวเท้าไหนออกจากบ้าน
(วันหน้าจะได้ก้าวอีก คริคริ)
ถึงได้มีเรื่องทำให้หัวใจเต้นแรงนิ๊ดหน่อย
(นิ๊ดเดียวย้ำ ...แต่ตอนนี้ปกติแระ)
มีน้องคนหนึ่งยิ้มหวาน ๆ ให้ผม
แว้บแรกรู้สึกแปลก ๆ แต่ก็คิดบวก น้องมันอัธยาศัยดีน๊า คิดมาก
ต่อมาน้องคนนี้ก็มักจะยกมือมีปัญหาบ่อยมาก
ซึ่งเราก็ต้องเดินไปคุย แต่กลับพบว่ามันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ทั้งนั้น
ก็ยังไม่เอะใจอะไรเท่าที่ควร
และรู้สึกว่าถ้าไม่เข้าข้างตัวเองทุกครั้งที่เดินผ่านมัน
มันจะต้องมีคำถามตลอด พี่ พี่ นั่น นี้ตลอดเวลา เอ๊ะยังไง ว่ะ
สุดท้ายยยย ความจริงก็ปรากฎ ในวิชาสุดท้าย ที่ต้องไปเก็บข้อสอบ
ก่อนมันกลับบ้าน ผมดึงข้อสอบแต่มันไม่ยอมปล่อย
มัวแต่ถามนั่นนี้ (เกี่ยวกับข้อมูลการประกาศผลสอบ)
และตบท้ายว่า พี่ พี่ ขอเบอรได้ม่ะ ! จะได้โทรไปถามเพิ่มเติม
ไม่พูดป่าว กลับส่งสายตามหวานเยิ้ม (ที่ไม่ได้เจอมานาน) มาพร้อมกันนั้น
เฮ้ย นี้ห้องสอบนะเว้ย ช่างกล้าเจงเจง เด็กคนนี้ !
(ผมก็แค่คิดในใจไม่กล้าหาญพูดออกไปร๊อก กำลังต๊กจายยย)
สมองผมสั่งการทันที ให้โต้ตอบไปว่า "ได้ครับ ได้ครับ"
มันรีบยื่นกระดาษให้ พร้อมกับส่งยิ้มอย่างดีใจ
ผม เขียน เขียน สักพัก พร้อมกับมุสาวาทาไปนิ๊ดหน่อยว่า
พี่กำลังจะเปลี่ยนเบอร์ ยังไงเอาอีเมล์ไปแทนนะ
มีอะไรสงสัยเมล์มาถามได้ .......
แววตาคู่นั่น มีแววผิดหวังเล็กน้อย
แต่มันยังไม่ลดละความพยามยาม ตอบผมกลับมาว่า
พี่เอานามบัตรนี่ไว้นะ ...... โทรได้ตลอดเวลาเล้ย
ผมหมดทางเจรจา
ได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ กลบเกลื่อน อาการ.................

ภาพนี้ผมถ่ายเอง ริมแม่น้ำปิง จ.ตากครับ

กลับถึงบ้านอาบน้ำสบายตัว
มีเวลามานึกถึงเรืองนี้ก็อดขำกับเหตุการณ์ที่เกิดไม่ได้
คิดบวกดีก่า อย่างน้อยก็ยังมีคนมาชอบ คริคริ เป็นสีสันของชีวิต
แต่อย่างว่าครับทุกอย่างก็จะเป็นแค่ความฝัน
ตราบที่หลับและตื่นขึ้นในวันพรุ่งนี้
แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นความจริงในอดีตที่เพิ่งผ่านพ้นไปแล้วก็คือ
นามบัตรใบเล็ก ๆ นั้น มันไปนอนกองรวมกับขยะในถัง
และตอนนี้ผมก็ได้ส่งมันไปอยู่ในที่ที่มันควรอยู่แล้ว.......

ผมไม่เหมาะจะมีความรัก และมีชีวิตคู่ ด้วยประการทั้งปวง
ไม่ว่ากับใครรูปแบบไหน เมื่อไร ที่ไหน .....
ผมเลือกแล้ว เส้นทางที่ผมกำลังเดินอยู่นี้
ผมคงต้องไปคนเดียว ไม่ต้องห่วงผม ไปได้สบายมั๊กมาก
ถ้าเหนือยนัก ก็หยุดพักกลางทาง
หายเหนื่อยเมื่อไรก็ลุกขึ้นค่อย ๆ เดินต่อไป
ไปยังจุดหมายปลายทางที่ผมตั้งไว้....
สรุปแล้วผมอยู่เป็นโด่ดเดียวผู้น่ารักของทุกคนครับ

แต่ยังไง ก็ขอบคุณมากมายสำหรับความรู้สึกที่ดี ๆ รอยยิ้มหวาน ๆ
และขอบคุณมากมายสำหรับเมล์ที่ส่งกลับมา
(โดยที่ผมไม่คิดว่าจะส่งมาจริง)
แต่มันก็เล่นเอาคนอ่านได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ปลื้มซะแทบตัวลอยในยามดึกดื่น .....
แต่เอ่อผมว่า..............ลืมมันไปซะเถอะ........เด็กน้อย !
มันก็เป็นแค่สายลมวูบหนึ่งที่พัด ผิดที่ ผิดเวลา และ ที่สำคัญ ผิดวัย !

นางนวล - เบิร์ด ธงไชย -

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 1 มีนาคม 2552 10:50:26 น.

27 comments

Counter : 1232 Pageviews.

เจิมค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:0:23:59 น.

โอ้โห คุณพีร์ตายแล้วๆๆๆ มีเสน่ห์นะค่ะเนี่ย
สงสัยคุณพีร์เป็นรักแรกพบของน้องเค้ารึป่าวค่ะเนี่ย
ดีจังเลยค่ะมีคนชอบดีกว่าอยู่แล้วเนอะ...
....
"ผมไม่เหมาะจะมีความรัก และชีวิตคู่ ด้วยประการทั้งปวง
ไม่ว่ากับใคร เมื่อไร ที่ไหน ..... "
ทำไมถึงคิดอย่างนั้นหล่ะค่ะ ฟังแล้วรู้สึกเศร้านะค่ะ
ส้มก็เจ็บปวดกับความรัก แต่ส้มคิดว่ายังไงมีชีวิตคู่
ก็ยังดีกว่านะค่ะ เพียงแต่ตอนนี้มันอาจจะยังไม่ใช่
เวลาของเราก็เท่านั้นเอง
(พูดเหมือนเก่งเลยอะ 5555)
....
ฝันดีนะค่ะ

ปล: อ่านแล้วยิ้มน้อยยอ้มใหญ่ งั้นรีบเก็บนามบัตรขึ้นมาสิค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:0:33:35 น.

อ่านแล้วขำค่ะ แต่ดูแล้วยังไงก็ปลื้มใช่มั้ยคะ

ด้วยครุฑตัวเดิมบินมาจิ๊กที่หัวอีกตามเคย .... ขำประโยคอีกค่ะ

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:10:18:42 น.

คุณพีร์ตื่นสาย
เพราะว่ามัวแต่นอนฝันหวานหรือป่าวค่ะ 5555

....
ที่บ้านส้มก็ตกค่ะ แต่ว่าตกนิดเดียวเอง
ร้อนจัดมั้งค่ะฝนเลยตก
แล้วยังไงหล่ะค่ะเนี่ย ต้องมาซักใหม่หมดเลยสิท่า
ไม่เป็นไรๆวันนี้ว่างทั้งวัน5555
....
ปล: ส้มก็เพิ่งตื่นหล่ะค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:12:06:19 น.

แล้วมันก็มีความปลื้มใจมั่งละน้า

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:13:31:42 น.

แวะมาทักทายครับ เดี๋ยวจะมาอ่านอีกทีตอนค่ำครับ

ป.ล. แย่เลยครับ เก็บผ้าไม่ทัน

โดย: Mega-Batt

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:13:31:43 น.

แวะเอาบุญมาฝากคร๊าบ

วันนี้ไปกราบหลวงปู่โตที่วัดระฆังฯ และนั่งสวดคาถาชินบัญชร

++

อ่านเรื่องข้างบนแล้ว ขอตั้งชื่อบล็อคว่า "รักแรกพบของเด็กน้อย"

มีคนรัก .. ดีกว่ามีคนเกลียดครับผม

ป.ล. รูปแม่น้ำปิงที่ตากสวยดีนะครับ ถ้าได้ไปนั่งใต้ต้นไม้และดูแม่น้ำคงมีความสุขดีนะครับ

โดย: Mega-Batt

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:20:06:40 น.

แวะมาส่งเข้านอนเช่นเคยค่ะ
...
พรุ่งนี้ทำงานอย่างมีความสุขนะค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:21:01:24 น.

อ่ะเจ๊ย ผ่านมาเจอเรื่องรักๆ โดยบังเอิญ นี่ส่งท้ายเดือนแห่งความรักป่าวค่ะเนี่ย

แต่ดันเป็นรักที่ (น้องเค้า) ไม่สมหวัง

วันก่อนก็เจอเรื่องพบรักที่สันกำแพงแถวๆ บล็อกเนี่ย นึกว่าที่เชียงใหม่ ดั๊นเป็นการเอารถไปจูบกับสันกำแพงบ้านซ่ะนี่
โดนหลอกให้มาฟังเรื่องรัก ที่ไม่ค่อยจะเป็นเรื่องรักทูกทีเลยเรา

โดย: lazymetal

วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:9:46:29 น.

จากบล็อกอ่านเม้นท์แล้วก็ขำ...อ้าวแป๊บเดียวรู้ตัวซะแล้ว

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:21:05:13 น.

คุณพีร์ๆๆๆๆๆๆ
หายไปไหนค่ะเนี่ย
ทำงานวันแรกเป็นไงบ้างค่ะ
สบายดีน้า เครียดป่าวววว
.....
แวะมาส่งเข้านอนเช่นเคยค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:22:13:54 น.

แวะมาทักทาย .. เห็นหายเงียบไปครับ

โดย: Mega-Batt

วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:13:33:42 น.

วันนี้กลับบ้านเร็วหรอค่ะ
แล้วยังได้ไปวิ่งอยู่หรือป่าวค่ะเนี่ย
แล้วพุง(กะทิ) ลดลงหรือยังค่ะ

....
สบายดีและมีความสุขทุกๆวัน

ฝันดีเช่นเคยค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:20:57:53 น.

เข้ามาอ่านเรื่องน่ารัก ๆ ปนตลก ๆ ของคุณพีทีไร อดอมยิ้มไม่ได้ทุกที

ว่าแต่สเน่ห์แรงขนาดนี้ ทำไมถึงคิดว่าจะอยู่เป็นโดดเดี่ยวผู้น่ารักไปตลอดล่ะครับ

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:23:02:09 น.

คุณพี อายุแค่ใกล้เลขสามทำไมปลงสะแล้วล่ะ อะไรกันยังอายุไม่มากเลยน่ะนั่น ใจเย็น ๆ น่ะ คนเราเริ่มใหม่ได้เสมอ ไม่มีใครผิดหวังไปตลอดชีวิตหรอก แล้วก็ไม่มีใครสมหวังไปตลอดชีวิตเช่นกัน

เมื่อก่อนตอนที่อกหักก็เคยคิดเหมือนคุณพีเหมือนกันน่ะ ว่าสงสัยว่าชีวิตนี้คงไม่เจอใครคนนั้นแล้วมั้ง คิดปลงอยากอยู่คนเดียวเหมือนคุณพีน่ะแหละ สั่งเสียเพื่อนฝูงเสร็จสรรพ ถ้ากูตายก่อนเผากูด้วยน่ะ อย่าปล่อยให้ก็เน่าอยู่ในบ้านล่ะ

แต่วันนึง เมื่อเวลาผ่านไป ก็ทำให้มองโลกในมุมใหม่ ๆ เคยอ่านหนังสือเล่มนึง เรื่อง เราจะข้ามเวลามาพบกัน ชื่อภาษาอังกฤษว่า only is real ไม่รู้ว่าคุณพีจะเคยอ่านไหม แต่ถ้ายังไม่เคยอ่าน พลแนะนำให้ไปลองหามาอ่านดูน่ะครับ เพราะมันทำให้พลเชื่อว่าคน ๆ นั้นของเราต้องมีสิน่ะ คนเราเกิดมาทุกคนมีเนื้อคู่น่ะครับ บางคนอาจจะมากกว่า 1 คนด้วยซ้ำ แหมเรื่องความรักนี่ คิดอย่างนี้น่ะครับ ว่าคนอื่นเค้าสมหวังได้ แล้วทำไมเราจะสมหวังบ้างไม่ได้ ใช่ไหมครับ

เป็นกำลังใจให้น่ะครับ เผื่อสักวันคุณพี่จะเบื่อการเป็น โดดเดี่ยวผู้น่ารัก วันไหนเกิดอยากมีคู่อีกทีก็เล่าให้ฟังด้วยน่ะ แต่ถ้ายังไง๊ยังไงก็ไม่อยากมี ก็มีความสุขกับการเป็นโสดน่ะครับ

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:11:52:20 น.

คือว่า... ถ้าผมถามอย่าว่ากันเลยนะครับ แต่อยากรู้จริงๆอะครับ เผอิญอ่านแล้วไม่ค่อยเคลียร์เท่าไหร่ คือ น้องเค้าเป็นผู้ชาย หรือผู้หญิงอะครับ ที่มาขอเบอร์คุณพีหนะครับ

โดย: Simply happy

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:12:48:53 น.

แหม แหม ท่านประธาน อายุปูนนี้แล้ว ยังมีคนมาขอเบอร์อีกหรอ น่าจะเลยวัยหวานแล้วนี่เพื่อนรัก แต่เพื่อนน่าจะได้แทะโลมบ้างนะ จาได้มีไรตกลงในท้องอันว่างเปล่าให้กระชุ่มกระชวยหัวใจอันเหี่ยวแห้งน่ะนะ แต่เพื่อนเอ๊ย เพื่อนไม่น่าไปเซ็นต์ชื่อทับเค้าเลยว่ะ เค้าไม่ถามหาบุพการีก้อดีเท่าไหร่แล้วเนอะ คริ คริ ยังงัยก้อดีจัยด้วยนะ ด้วยวัยขนาดนี้ยังมีอาหารหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ มาพอเป็นกระสัยให้เพื่อน หุหุ

โดย: NutjunG IP: 222.123.94.44 วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:14:51:47 น.

ยิ้นดีเจ้าตี้ไปแอ่วตี่บ้านบ่อย ๆ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:15:11:28 น.

เห็นด้วยครับ .. เวลา เป็นสิ่งมีค่า และไม่สามารถย้อนเวลาที่ผ่านไปแล้วได้

บางทีเคยนั่งคิดถึงเวลาที่ผ่านไปเมื่อชั่วโมงที่แล้ว นาทีที่แล้ว วินาทีที่แล้ว ที่มันผ่านไปและก็ผ่านไป เราไม่สามารถเรียกกลับมาได้จริงๆ นั่งคิดไป ก็ใจหาย นั่งเหงื่อซึมเลยทีเดียว

..บางทีคนเราก็กลัวความจริง .. ว่ามั้ยครับ?

โดย: Mega-Batt

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:15:14:27 น.

วันนี้ยุ่งมากเลยค่ะคุณพีร์
แถมคอมที่ทำงานยังเสียอีกต่างหาก
ไว้กลับบ้านไปจะแวะมาบอกเรื่อง BG อีกรอบนะค่ะ
อ้อ แต่ว่าอาจจะดึกหน่อยนะค่ะ
ไปดูหนังก่อนนนน คลายเครียดค่ะ

....
วันนี้สบายดีนะค่ะ??

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:16:10:15 น.

ดีจังอย่างน้อยก็มีคนมาส่งสายตาหวานให้ ไอ้เราซะอีกไม่เห็นมีใครเลย เฮ่อ !!

โดย: new IP: 119.31.43.76 วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:21:59:45 น.

สวัสดีครับ
ชีวิตที่ต้องอยู่คนเดียว...
ไปไหนมาไหนคนเดียว
กินนอนคนเดียว
ผมว่ามันสบายดีนะ ง่ายๆ ไม่ต้องกังวลห่วงอะไรมากมาย
อยากไปไหนก็ไป หิวเมื่อไหร่ก็กิน
ชีวิตดูมีอิสระ...
แต่ในทีก็รู้สึกหนาวๆ เย็นๆ ครับ....

โดย: bondsp

วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:11:48:58 น.

คุณพีร์ขอโทษทีนะค่ะ
เมื่อคืนกลับดึก ง่วงมาก เลยไม่ได้บอกเรื่อง BG เลย
แต่มันยาวนะค่ะ เอาเป็นว่าวันเสาร์ส้มจะส่งหลังไมค์
ไปบอกนะค่ะ (หรือคุณพีร์สะดวกทางไหนก็บอกแล้วกันค่ะ)
...
วันนี้งานยุ่งมั้ยค่ะ มีความสุขดีนะค่ะ?
...

ปล: หนังที่ไปดูมา เสียความรู้สึกมากๆเลยค่ะ

โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม

วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:13:53:20 น.

แวะมาทักทายยามบ่ายครับผม

ป.ล. รออ่านเรื่องใหม่อยู่นะครับ

โดย: Mega-Batt

วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:14:17:43 น.

..

แต่ทิกลับมองว่า
บางทีอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
อาจทำให้เราได้เรียนรู้ เปิดใจ และเปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าจะเป็นความคิดหรือจิตใจ

ความโดดเดี่ยวสำหรับบางคนอาจเป็นความสุขสงบ
แต่สำหรับใครอีกคน ..

อาจเป็นความเหน็บหนาวที่ไม่อยากเผชิญ.

..

โดย: ทิ .. (Ka - Ti

) วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:17:04:06 น.

Economies are in dire satrtis, but I can count on this!

โดย: Irshad IP: 195.234.21.129 วันที่: 20 สิงหาคม 2555 เวลา:0:05:23 น.

P3s2c4 , [url=//pjfrpkepsftm.com/]pjfrpkepsftm[/url], [link=//gukpydicfhbf.com/]gukpydicfhbf[/link], //oafczyhbbtsg.com/

โดย: zhwucsvqk IP: 187.72.214.219 วันที่: 24 สิงหาคม 2555 เวลา:19:33:57 น.