Bloggang.com : tangkaw : ก็มันโกรธ

ก็มันโกรธ

ความโกรธ
........ความโกรธ คือ ทุกข์ที่มนุษย์ชอบแบกไว้ ตราบใดที่คุณแบกความทุกข์ไว้ในอก ตราบนั้นความทุกข์จะยังคงอยู่ในใจคุณ การปลดปล่อยความทุกข์ให้ออกไปจากอกคุณ
........ผมช่วยได้ หากวันนี้คุณปล่อยวางความโกรธ

การให้อภัยคนที่คุณโกรธ เมื่อไรก็ตามที่คุณให้อภัยเขาได้ ความทุกข์ที่คุณแบกไว้ในอกก็จะหมดไป คุณเคยได้ยินคำที่ว่า สวรรค์อยู่ในอกนรกอยู่ในใจไหมครับ ถ้าวันนี้คุณยกมันออกจากอกก็เหมือนคุณยกนรกออกไปจากใจคุณ ไม่มีใครสามารถเอาความโกรธออกจากใจคุณได้ นอกจากตัวของคุณเอง สำหรับคนที่ยังคิดบวก บวก บวก

.........หากคุณคิดว่า คุณให้อภัยเขาไม่ได้ เพราะเราเป็นคนที่ชอบเจ็บแล้วจำ หรือสิบปีก็ยังไม่สาย แค้นนี้ต้องชำระ ขอให้คุณเปลี่ยนความคิดเป็น การแก้แค้นที่ดีที่สุด คือ การให้อภัยในสิ่งที่เขาทำกับคุณ วันนี้คุณอาจจะยังไม่เข้าใจว่าการให้อภัยทำไมถึงเป็นการแก้แค้นที่ดีที่สุดละก็ ผมขอแนะนำคุณว่า ท่องเข้าไว้ ฉันจะให้อภัยมัน ฉันจะให้อภัยมัน ท่องไปเรื่อยๆจนกว่าความโกรธมันเจือจางจนคุณได้ยินเสียงตัวเองอย่างแผ่วเบาว่า ฉันจะให้อภัยมัน แล้วฟังดูเสียงนั้นยิ่งเสียงมันเบาบางไปมากเท่าไหร่ นั่นหมายความว่า คุณกำลังจบสิ้นความโกรธ และความโกรธนั้นกำลังจะเดินจากไป นั่นหมายความว่าคุณทำมันสำเร็จแล้วครับ

.........ทั้งสองวิธี เป็นแค่หนทางหนึ่งในอีกหลายๆทาง แต่ไม่ว่าจะทางไหนก็ตามเรามาตบท้ายกันที่ว่า พระพุทธองค์ทรงสอนเราให้ ละทิ้งซึ่งความโลภ โกรธและหลง ที่มันฝั่งรากอยู่ในใจเรา เราสบัดมันออกไปได้มากเท่าไหร่ เร็วเท่าไหร่ เราก็จะเริ่มทุกข์น้อยลงเท่านั้น
.........แต่ก็แน่นอน จิตเราทุกวันมีเรื่องให้คิดทั้งดีและร้ายทั้งวันเหมือนกันจิตเราก็เหมือนบ้านที่ต้องกวาดถูทุกวันมันจึงจะสะอาด เราไม่อาจจะกวาดบ้านครั้งเดียวให้บ้านเราสะอาดตลอดไปได้ฉันใด เราก็ไม่สามารถที่จะละโลภ โกรธ หลง ได้เพียงครั้งเดียว เพราะทั้งสามอย่างนี้มันก็มาของมันเรื่อยๆเหมือนขี้ฝุ่นที่เข้ามาในบ้านเราทุกวัน เราก็ต้องกวาดมันทุกวัน
..........กวาดบ้านยังต้องหัดทำและหมั่นทำ หากเราไม่หมั่นละ และหมั่นวางกิเลส เราจะวาง และละมันได้อย่างไร