กรรมลิขิต 3

กรรมลิขิต 3

ขณะที่ป่านกำลังง่วนอยู่กับการจัดการงานบนโต๊ะ พาไล เพื่อนรุ่นน้องก็เดินมาที่โต๊ะป่านแล้วเอ่ยทักเธอเบาๆ
“ พี่ป่าน พี่ป่าน ยุ่งอยู่หรือเปล่า ”
ป่านเงยหน้าขึ้นจากกองงาน
“ ไม่เท่าไหร่ มีอะไรหรือเปล่า ”
“ เสาร์นี้ พี่ว่างหรือเปล่า จะชวนไปเที่ยว พัทยา หนูกำลังเบื่อๆ เซ็งๆ อยากไปพักผ่อน ”
“ เสาร์นี้เหรอ พี่คิดว่า กำลังจะไปวัดไปฝึกนั่งสมาธิต่อหนะ ” ป่านเลี่ยงคำว่า ไปฝึกนั่งกรรมฐานเพราะไม่ต้องการให้ดูเป็นงานเป็นการ หรือเคร่งศาสนา แก่วัดแก่วากับพาไลเพราะสำหรับเพื่อนรุ่นน้องคนนี้การไปวัดดู เหมือนยังเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับวัยของพาไล
“ ไปกับพี่ไหม๊ ” ป่านหยั่งเชิง
“ โห หนูยังไม่แก่ขนาดที่จะต้องไปฝึกนั่งสมาธิ หรอกพี่ เอาไว้ให้หนูแก่กว่านี้ก่อนแล้วค่อยไปดีกว่า ” พาไลปฏิเสธ
“ ใครว่า การฝึกนั่งสมาธิเป็นเรื่องของคนแก่การฝึกนั่งสมาธิ จริงๆแล้วเป็นเรื่องที่ทุกคนควรฝึกไว้ตั้งแต่เด็กๆเลยนะถึงจะดี ” ป่านพยายามกล่อม
“ อื่อ .. ก็เห็นมีหลายคนว่าอยู่เหมือนกันว่าดี ว่าแต่ว่ามันดียังไงละพี่ป่าน ”
“ อันดับแรกนะ คนที่ฝึกสมาธิเนี่ยระบบการทำงานภายในของร่างกายจะดี เลือดลมจะเดินดี การดูดการหมุนเวียนของมวลสารในร่างกายจะต่อเนื่องดี ร่วมทั้งระบบขับถ่ายเอาของเสียออกจากร่างกายก็จะทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ ก็ดูง่ายๆ นะ พวกที่ฝึกนั่งสมาธินะคนพวกนี้จะดูไม่แก่ ผิวพรรณจะดูผุดผ่องมีน้ำมีนวล สิวฝ้าไม่มีและที่สำคัญนะหุ่นก็จะดีด้วย ” หัวข้อหลังป่านยกมาอ้าง เพื่อโน้มน้าวจิตใจพาไลเพื่อนรุ่นน้อง เพราะรู้ว่าพาไลเป็นห่วงมากับเรื่องของทรวดทรงองค์เอว อะไรก็ตามที่ทำให้หุ่นสวย หุ่นดี ไม่ว่าจะเป็นอาหาร หรือยา หรือแม้นแต่โปรแกรมลดหุ่นทั้งหลาย ก็มักจะได้เงินจากพาไลมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
“ จะว่าไปก็ไม่ใช่เป็นเรื่องโกหก " ป่านคิดในใจ
" คนที่ฝึกนั่งสมาธิ คนเหล่านี้ก็จะถูกฝึกให้หยุด ทั้งกายและจิต เมื่อคนเราถูกฝึกให้หยุดการเคลื่อนไหว หรือเคลื่อนไหวน้อยลง และเมื่อร่างกายมีการเคลื่อนไหวที่น้อยลงร่างกาย ก็จะไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหิว เมื่อร่างกายไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหิว ก็ทำให้ไม่ค่อยมีความต้องการที่จะกินอาหารมากนัก เมื่อไม่กินอาหาร เข้าไป หรือกินแต่น้อย ร่างกายก็สามารถใช้อาหารที่กินเข้าไปได้หมด ตามความต้องการของร่างกายที่ต้องการพลังงาน ไม่เหลืออะไรให้สะสมไว้เป็นไขมัน เมื่อไม่มีไขมัน ไขเรา ก็ไม่อ้วนไง ” ป่านหยอดมุกตลกตบท้าย
“ ฝึกแล้วหุ่นดี จริงๆเหรอพี่ ” พาไลไม่วายสงสัย
“ อื่อ ก็ที่พี่เคยอ่านในหนังสือ เรื่องการฝึกนั่งสมาธิ เขาเขียนบอกไว้อย่างนั้น เขายังบอกอีกว่าการที่คนเราฝึกร่างกายให้รู้จักการหายใจ พี่หมายถึง การฝึกการหายใจที่รับเอาออกซิเจนดี ดี เข้าร่างกาย หน่ะ พออากาศดีๆ เข้าไปในร่างกายระบบต่างๆ ก็จะทำทำการหมุนเวียนได้ดี อย่างที่เขาพูดว่าเลือดลมเดินดีไง อีกอย่างนะ มันเป็นการฝึกให้อวัยวะภายในมีการบีบรัด แบบว่า ขับพิษแบบในหนังจีนไง ที่เขาฝึกขับลมปราณ หน่ะ พวกนี้เขาก็เรียนฝึก สมาธิเหมือนกัน ” ป่านเริ่มชักแม่น้ำทั้งห้า มาพูด
“ แล้วมีอย่างอื่นอีกไหมพี่ ” พาไล เหมือนแกล้งซักให้จนมุม
“ มี มีนะ คนที่ฝึกสมาธิดี ดี พวกนี้ จะไม่เป็นโรคประสาท โรคเครียด หรือ โรคนอนไม่หลับ เพราะการฝึกสมาธิคือการฝึกจิตให้สงบระงับความวิตกกังวลไม่คิดฟุ้งซ่านรวมไปถึงการฝึกจิตให้ละความอาฆาตพยาบาทด้วยนะ ”
“ เออ เข้าท่าตอนนี้หนูกำลังเครียดๆ อยู่ เลยอยากไปพักผ่อนสมอง ให้หายเครียด ถึงได้มาชวนพี่ไปพัทยา นี่ไง ”
“ กำลังโกรธ เกลียด อาฆาตใครอยู่หรือเปล่า ”
“ ใช่พี่ นี่ก็นอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว ” พาไลระบายความในใจ
“ อื่อ งั้นก็ลองไปวัดกะพี่ดูซิเผื่อว่าอะไรต่ออะไรมันจะดีขึ้นอีกอย่างนะ ฝึกแล้ว จะช่วยให้เรากลายเป็นคนเย็นขึ้น นาจะบอกให้ พี่เห็นเราขี้โมโหเหมือนกันก็น่าจะลองดู ” ป่านจี้จุดรุ่นน้องอย่างไม่เกรงใจ ดีนะที่เป็นป่าน หากเป็นคนอื่นพาไลคงหยุดคุยด้วยแล้วเดินจากไปแล้ว แต่เมื่อเป็นป่านเพื่อนรุ่นพี่ที่คอยช่วยเหลือเธอในทุกเรื่องยามที่เธอร้อนใจเธอจึงยอมลงให้ แล้วก็นิ่งฟังอย่างตั้งใจ ป่านจึงพูดต่อ
“ การเกิดเป็นคน นั้นมันทุกข์ ความทุกข์เป็นความยุติธรรมที่ธรรมชาติสร้างขึ้น เพราะไม่ว่ายากดีมีจนก็ทุกข์เหมือนกันหมดทุกข์คน คนรวยก็ทุกข์แบบคนรวย คนจนก็ทุกข์แบบคนจน จริงๆที่เราทุกข์ อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะ
เราไม่รู้จักคำว่าพอ แล้วไอ้คำว่าพอเนี่ยมันก็ยาก สำหรับใจคนซะด้วยซิคำว่าพอนั้นก็จะเกิดขึ้น ก็ต่อเมื่อคน ๆนั้น รู้จักการวางใจ ให้อยู่ในทางสายกลาง แต่อย่างที่บอกแหละจิตคน มันยังมีความอยาก มีความเห็นแก่ตัว จึงยากที่จะพอ ถ้าเราไม่ฝึกให้รู้จักหยุดรู้จักพอเราก็จะอยากต่อไปเรื่อยๆไม่มีวันสิ้นสุด เราถึงต้องมาฝึกจิตให้รู้จักหยุดไง
ถ้าเราฝึกจิตให้รู้จักหยุด เราก็จะเห็นสัจจะธรรมแห่งความจริงเราจะรู้จักการควบคุมอารมณ์ขัดเกลาความคิดให้ใสสะอาดไม่ให้อิจฉาริษยาพยาบาทจองเวร และอยากได้ของๆผู้อื่น ความโลภความโกรธความหลง มันจะถูกเราขัดเกลาให้ค่อยออกไปจากใจเราที่ละนิดที่ละนิด ” ป่านหยุดหายใจพร้อมทั้งมองหน้าคู่สนทนาว่ายังสนใจฟังอยู่หรือเปล่าแต่พอเห็นเพื่อนรุ่นน้องยังคงนั่งฟังตาแป๋วเธอก็ร่ายต่อ
“ เมื่อก่อนพี่ก็เป็นคนฟุ่มเฟือยจะตายไป เห็นอะไรอยากได้ไปหมด อะไรอยากได้ก็ซื้อ ของบางอย่างไม่จำเป็นแต่อยากได้ก็ซื้อความที่มันอยากได้ ซื้อ ซื้อ ซื้อลูกเดียว บางที่ซื้อมาเก็บไว้ซื้อมาทิ้งก็เคย มานึกถึงตอนนี้ ก็เสียดายเงินอยู่เหมือนกัน ซึ่งตอนนั้นก็คงเป็นไปเพราะเราอยากมีอยากได้ ไม่รู้จักห้ามความอยากที่เกิดขึ้นในใจ แล้วพี่ก็เป็นคนขี้โกรธขี้โมโห อาฆาตแค้น ถ้าลองได้โกรธใครนะ พี่จะมองเห็นมันเป็นอากาศธาตุเลยละ เดินผ่านงี้ เหมือนมองไม่เห็นมันเพราะเห็นหน้ามันทีไรแค้นขึ้นมาทุกที ซิน่า ” ป่านระบายความคิดที่ตนเป็นมาเมื่อกาลก่อน
“ หนู ก็ว่าพี่เปลี่ยนไป เยอะเหมือนกันแต่ไม่คิดว่าที่พี่เปลี่ยนไปเพราะไปฝึกอะไรแบบนี้มาคิดว่าที่พี่เปลี่ยนไปเพราะ พี่เริ่มแก่ พี่ก็เลยปลงตก ” พาไล กระเซ้า ป่าน
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เริ่มแก่หนะใช่ เริ่มปลง ก็ใช่อีกนั่นแหละ เพราะยิ่งเราศึกษาคำสอนของพระพุทธเจ้ามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้มากขึ้นว่า แท้จริงแล้วชีวิตเราทุกวันนี้ ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร มีแต่เรื่องไร้สาระ ไม่ควรเอาจิตเราไปยึดมั่นถือมั่น เพราะทุกอย่างล้วนหนีไม่พ้น กฎพระไตรลักษณ์ มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ซะทุกเรื่องราวคนเราถ้ามั่วไปยึดมั่น ยึดติดกับมัน ก็รังแต่จะทำให้เกิดทุกข์ ทุกข์เพราะไปยึดติดกับมัน ยึดแล้วก็ทุกข์ พูดมาซะยาว ว่าแต่ว่า จะเปลี่ยนใจไปฝึกนั่งสมาธิกับพี่ไหม๊ ฝึกแล้ว ก็มีแต่ได้กับได้นะ แล้วก็ได้กับตัวเราชีวิตเราด้วย ”
“ ก็ น่าสนใจดีนะพี่ ” พาไลครุ่นคิดระหว่างไปเที่ยวที่ ที่คิดว่าสบายใจและมีความสุข
“ คิดดูนาไปเที่ยวพัทยา มีแต่เสียเงิน ไหนจะค่าน้ำมันรถไปกลับก็น่าจะเป็นพัน ไปค้างที่โรงแรมก็เป็นพันแล้วยังเสียค่ากินอีกอย่างน้อย ๆ ก็ไม่ต่ำกว่า สามพันแหละพี่ว่า พี่เสียดายตังค์ไปวัดดีกว่าขับรถไปกลับ ตีซะว่าห้าร้อย นอนที่วัด แล้วทำบุญสัก สามร้อยช่วยค่าน้ำค่าไฟวัด กินก็หาอะไรแถววัดกิน เผลอๆได้กินข้าวก้นบาตรหลวงพ่อไม่เสียตังค์เก็บเงินไว้ทำบุญยอดตู้บริจาค อะไรก็ว่าไป เผื่อว่าชาติหน้าจะได้เจอกันอีก ”
“ โห พี่วางแผนไปถึงชาติหน้าเชี่ยวเหรอพี่ เอ๊า ไปก็ไปลองดูก็ได้ ถ้าไม่ดี พระท่านคงไม่มานั่งสอนให้พวกเราให้นั่งสมาธิ เอ อีกชื่อหนึ่งมันเรียกว่าอะไรแล้วนะพี่ ฟังดูมันขลังกว่านี้ หนะพี่ ” พาไลทำท่านึก
“ กรรมฐาน ฝึกนั่งกรรมฐาน ” ป่านบอก
“ เออ ใช่ ฟังดู แล้ว เหมือนเราเริ่มเป็นคนดี ยังไงไม่รู้ นะ พี่นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาวะ องคุลีมารยังกลับใจได้ ทำไมพาไลจะกลับใจมั่งไม่ได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” พาไล หัวเราะขำตัวเอง พลอยทำให้ป่านหัวเราะไปด้วย
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอ แค่คิดจะไปฝึก ก็ดูดีขึ้นมาตั้งเยอะและ งั้นเสาร์นี้เจอกัน ที่บ้านพี่ เจ็ดโมงครึ่งนะ แล้วค่อยออกเดินทางไปเช้าหน่อยไปถึงวัดจะได้ทันเลี้ยงเพลพระท่าน ”

Create Date : 12 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 1 ตุลาคม 2552 13:09:33 น.
Counter : 560 Pageviews.
Share Tweet