เป็นกลอนเดินเรื่องเพชรพระอุมาภาค 1
...................ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ
...........หลวงวิจิตรวาทการเป็นคนแปล
เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน
เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์
แต่คนที่ควรชมนิยมกัน
ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา
อันนี้หาคนแต่งไม่ได้ครับแต่กินใจสุดๆ
ชั่วชีวิตคิดตรองมองดูเถิด
ตั้งแต่เกิดจนตายกลายเป็นผี
ย่อมประสบสิ่งทรามและความดี
ตามวิถีแห่งกรรมที่ทำมา
อย่าครวญโอดโทษใครในยามทุกข์
จงปลอบปลุกจิตใจให้แกล้วกล้า
ใช่ชีวิตพรหมลิขิตขีดชะตา
ตนนั้นหนาที่ลิขิตชีวิตตน
ชีวิตเรา สมบัติ ... วิบัติ เป็นของคู่กัน ถ้าคิดว่าชีวิตจะไม่ทุกข์ก็คือคนที่หลอกตัวเอง การเตรียมพร้อมสำหรับความทุกข์ย่อมดีกว่า