ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
 
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
12 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
:::เทคนิคมีสุขกับชีวิตในวัยทำงาน:::




FW MAIL
-------------------------------------------------------------------------

คำพูดของคนทำงานที่ติดปากเสมอคือ “เบื่อ” ส่วนใหญ่ที่เบื่อเพราะรู้สึกว่างานกินเวลาส่วนตัวไปหมด บ้างก็อ้างว่าต้องทนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบ หรือบางทีความวุ่นวายของการติดต่อสื่อสารก็เล่นเอาหลายคนเสียศูนย์ไปเหมือนกัน ปากก็บ่นเบื่อแต่หนีไม่พ้น ถึงอย่างไรก็ต้องทำอยู่ดี! แต่คุณเคยสังเกตไหมว่าบรรดาผู้บริหารตำแหน่งสูงๆ หลายท่าน ทั้งๆ ที่งานของเขาน่าจะเป็นเรื่องยากและวุ่นวายกว่าเรา บ้างเป็นงานบริหารระดับชาติความรับผิดชอบเหลือคณานับ ทำไมเขายังทำได้ดี แถมยังมีเวลาให้กับครอบครัว ทำกิจกรรมให้กับสังคมเสียอีก ทั้งๆ ที่วันหนึ่งก็มี 24 ชั่วโมงเท่ากัน!

หากคุณเคยอ่านสัมภาษณ์บุคคลเหล่านี้ตามหน้านิตยสาร แล้วสังเกตดีๆ จะเห็นได้ว่าคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตการงานและครอบครัวหลายๆ ท่านมีหลักในการใช้ชีวิตคล้ายๆ กัน ซึ่งประกอบไปด้วย 4 อย่างต่อไปนี้ที่ทำให้ชีวิตงานและส่วนตัวสมดุลและมีความสุข ได้แก่
1.มีสุขภาพกายที่แข็งแรง สุขภาพใจที่ดี รักษาอารมณ์ให้ดีอยู่เสมอ
2.ได้ทำงานที่มีความหมายต่อตัวเองและมีประโยชน์ต่อคนอื่นๆ
3.มองเห็นคุณค่าของความสัมพันธ์ที่ดีต่อคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงาน เจ้านาย ลูกน้อง ญาติพี่น้อง คนในครอบครัว เพื่อนฝูง และไปร่วมกิจกรรมกระชับความสัมพันธ์เหล่านี้อย่างสม่ำเสมอด้วยความจริงใจ
4.มีเวลาหาความสงบเป็นส่วนตัวให้กับตัวเอง ที่จะได้คิดถึงสิ่งที่ตัวเองได้ทำมา ความพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ บทเรียนที่ได้รับจากความผิดพลาด และความท้าทายที่ยังรออยู่ข้างหน้า ที่ไม่ใช่ความทะเยอทะยานอยากได้อยากมีอยากเป็นในสิ่งที่เกินเอื้อม
ถ้าคุณสามารถสร้าง และรักษาสิ่งต่างๆ ทั้ง 4 ข้อนี้ได้อย่างสม่ำเสมอ เชื่อสิคะว่าคุณจะมองโลกและงานตรงหน้าได้สดใสขึ้นมากทีเดียว เหมือนได้ชาร์จแบตเตอรี เติมพลังให้ชีวิตทุกวัน

วิธีง่ายๆ ที่จะช่วยให้คุณรู้สึกว่าชีวิตมีคุณค่ามากกว่าการอยู่ไปวันๆ
คุณจะรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่นั้นมีความหมาย เมื่อมันนำไปสู่เป้าหมายที่คุณตั้งใจอยากมีอยากเป็น ดังนั้นการตัดสินใจในเรื่องต่างๆ ที่คุณทำในแต่ละวันควรจะสอดคล้องกับเป้าหมายชีวิตที่คุณต้องการไปให้ถึงด้วย บางคนยังนึกไม่ออกว่าตัวเองอยากทำอะไร ไม่เป็นไรค่ะ มาเริ่มคิดกันเลยตั้งแต่วันนี้ ลองหาสมุดเล่มเล็กๆ มาสักเล่ม แล้วหยิบปากกามาตั้งต้นบันทึกความรู้สึกของคุณดู
อะไรที่คุณคิดว่าสำคัญที่สุดสำหรับชีวิต? ลองสมมติว่าหากคุณมีเวลามีชีวิตอยู่หลังจากนี้เพียง 1 ปีเท่านั้น คุณอยากจะทำอะไรมากที่สุด และจะทำให้สิ่งที่คุณอยากทำบรรลุได้ด้วยวิธีไหนบ้าง? ลองพิจารณาว่าแผนนี้ต่างไปจากสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่จริงในปัจจุบันหรือเปล่า และมีอะไรที่อยากเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้บรรลุแผนนี้หรือไม่ อย่างเช่น หากคุณรู้สึกว่าครอบครัวสำคัญที่สุด แล้วคุณใช้เวลาอยู่กับครอบครัวมากน้อยเพียงพอแล้วหรือยังในแต่ละวัน

แผนการในอนาคต ลองสมมติตัวเองว่าตอนนี้คุณกำลังฉลองวันเกิด 80 ปีแวดล้อมด้วยครอบครัวและเพื่อนฝูงที่รักคุณ และกำลังพูดคุยกันถึงชีวิตที่ผ่านมา แล้วให้คุณจดลงไปว่าคุณอยากจะรื้อฟื้นความทรงจำเรื่องไหนมาพูดถึงบ้าง แล้วย้อนกลับมาดูว่าทางที่คุณเดินอยู่ทุกวันนี้จะไปสู่สิ่งที่คุณหวังไว้ในอนาคตหรือไม่ แล้วคุณได้ลงมือทำมันหรือยัง หากยัง จะมีทางไหนที่จะทำให้คุณชยับไปใกล้กับความมุ่งหวังนั้นหรือไม่ อย่างเช่น หากคุณใฝ่ฝันว่าชีวิตนี้อยากเดินทางท่องเที่ยวไปเห็นโลกกว้าง ก็เริ่มต้นออมเงินแล้วลองหาจังหวะดีๆ วางแผนลาหยุดไปเที่ยวสักที หรือหากอยากก้าวไปนั่งตำแหน่งผู้จัดการแผนก ก็ลองขอโอกาสรับผิดชอบโครงการใดสักชิ้นที่จะทำให้หัวหน้างานคุณมองเห็นความสามารถในตัวคุณบ้าง เป็นต้น

อย่าลืมว่าชีวิตนี้เป็นของคุณนะคะ
จะเดินไปทางไหน สุขหรือทุกข์อย่างไรมีคุณเท่านั้นที่เป็นคนกำหนดได้ดีที่สุด ไม่ใช่ใครอื่นเลย






ขอบคุณทุกบทความที่ปรากฏในบล็อก,

หากบทความนี้เป็นของคุณ

ภูมิใจเถิด..ที่วันนี้ได้เผยแพร่ไปทั่วโลก

บทความนี้อาจสร้างกำลังใจยิ่งใหญ่ให้ผู้คนมากมาย

เป็นกำลังใจให้คนท้อแท้หมดสิ้นความหวังลุกขึ้นต่อสู้ชีวิต

เป็นขวัญและกำลังใจให้คนดีศรัทธาในการทำความดี

ขอบคุณใน"งานสร้าง"ที่สวยงาม


'ปีฆรุ้ง





Create Date : 12 มีนาคม 2553
Last Update : 12 มีนาคม 2553 5:40:01 น. 0 comments
Counter : 514 Pageviews.

Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]





"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553


Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.