วันที่ 3 ที่ไม่เปาเปา กับ โรงพยาบาลสัตว์

วันนี้เป็นวันที่ 3 แล้วที่เปาเปาไม่อยู่ แม่ก็ยังคิดถึงหนูเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าเรา จะไปรับหมาน้อย "ปิงปิง" มาทดแทนอัตรากำลังพลของหนู เพื่อช่วย " คุณแม่น้ำหวาน" ในการรักษาความปลอดภัยของบ้าน ... แต่ว่ามันก็คือการ " ทดแทน " ไม่ใช่การ "แทนที่" .... เพราะว่า เปาเปา ก็คือ เปาเปา และปิงปิง ก็คือ ปิงปิง เราไม่สามารถเอาใครมาแทนที่ใครได้


วันนี้ทุกคนก็ยังคิดถึงหนูเหมือนเดิม ป้าปุ๊ก็ยังซึมๆ ทำตาแดงๆ เวลาที่มองไปแล้วไม่เห็นหนู นอนอยู่ตรงที่เดิม ...ถึงแม้ว่าจะมีภารกิจที่ตอ้งจัดการกับ ปิงปิงก็ตาม ...แม่ก็หวังว่าอย่างน้อย ป้าเค้าคงจะไม่คิดถึงหนูจนความดันขึ้นจนป่วยไปอีกคนก็แล้วกัน ....


ตลอดเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่หนูเริ่มป่วย สิ่งหนึ่งที่แม่อยากจะขอบคุณก็คือ คุณหมอ กับพี่ๆผู้ช่วยฯ และเจ้าหน้าที่ ทุกๆคน ที๋โรงพยาบาลสัตว์กำแพงแสน ที่ดูแลรักษา หนูมาอย่างดี และต้องขอบคุณ คุณหมอและพี่สุ ที่คลินิกข้างๆบ้านด้วย ..

ทุกคนดูแลหนูอย่างดี จนถ้าใครได้ยินเราคุยกัน โดยที่ไม่เห็นภาพ คงนึกว่าเปาเปาเป็นเด็ก ที่ไม่ใช่หมาแน่ๆ ...

ที่โรงพยาบาลสัตว์ คุณหมอเจาะเลือด X-ray และ อัลตร้าซาวด์อย่างละเอียดทุกขั้นตอน แนะนำการดูแล อาหารการกินต่างๆ ที่แม่จะต้องดูแลหนู ... จะฉีดยา เจาะเลือดอะไรก็ทำอย่างเบามือ ในวันแรกๆ หนูมีอาการน้ำลายไหลยืด กลิ่นปากแรง เพราะวว่าไตขัยของเสียออกไม่ได้ ... ทุกๆคนที่นั่นก็ไม่ได้รังเกียจหนูเลย ว่าหนูตัวเหม็น .. ยังมาพูดล้อเล่นกับหนูให้หนูไม่เครียด ทั้งๆที่หมอเองก็แอบๆเครียด เพราะว่าหนูเป็นหมาบางแก้ว แถมยังทำท่าจะกินแขนหมออีก

ที่นี่เจ้าหน้าที่ทุกคนให้ความเสมอภาค กับ คน(สัตว์)ไข้ ทุกตัวมาก .... ไม่ว่า จะนั่งเบนซ์มาหาหมอ แว๊นมา หรือว่า นั่งมากับซาเล้ง .... ทุกๆตัวจะได้รับการดูแลรักษาอย่างดี และถึงแม้ว่าคุณเจ้าของ จะใส่ชุดทหารมา หรือ หรือใส่กางเกงขาก๊วยขาดๆมา .. ก็จะได้รับคำปรึกษาแบบเดียวกัน น้ำเสียงแบบเดียวกัน ... ที่นี่ไม่มีการดูถูกว่า หมาเหม็น เจ้าของซ่อมซ่อ หรือสนใจแต่คนมีตังค์ ทุกคน ทุกตัว เมื่อก้าวขามาที่นี่ จะได้รับการดูแลอย่างดี มากๆๆๆๆๆ ย้ำๆๆๆ ว่ามากๆๆๆๆๆๆ และถึงแม้ว่า คนไข้จะแยกเขี้ยงยิงฟันใส่ยังไง หมอและพี่ๆผู้ช่วยก็ยังใจเย็นกับพวกเค้าเสมอๆ

จากประสบการณ์ครั้งก่อนที่แม่ได้รับจากคราวที่พี่ก๊องโดนรถชน ..... เป็นเหตุให้แม่ตัดสินใจพาหนูมารักษาที่นี่ตั้งแต่วันแรก เพราะแม่แน่ใจว่า เราจะได้รัยบการดูแลอย่างดี

และจนถึงเมื่อ วาระสุดท้ายมาถึง .... แม่พาหนูมาส่งให้พี่เจ้าหน้าที่ ที่นี่ ..เพื่อให้หนูได้ทำประโยชน์อันยิ่งใหญ่ครั้งสุดท้าย ... คือเป็นให้พี่ๆนักศึกษาสัตว์แพทย์ได้ศึกษาร่างกายของหนู ..... แบบนี้จะเรียกหนูว่าเป็นอาจารย์ใหญ่ได้ไม๊หนอ.... เอาเป็นแค่อาจารย์ก็พอเนอะ แม่ไม่บังอาจใช้คำว่าอาจารญ์ใหญ่ดีกว่า

ตอนที่ปาป๊าโทรมาติดต่อ ...ที่โรงพยาบาลบอกว่ายินดีมาก ที่จะรับร่างของหนู ... เมื่อเราไปถึงโรงพยาบาล แม่ยังร้องขอให้พี่เจ้าหน้าที่เค้า เอากรรไกร กับถุงเล็กๆมาให้ เพื่อที่แม่จะได้ตัดขนของหนูกลับมาเป็นที่ระลึก
ซึ่งพี่ๆเค้าก็ใจดีมาก ... จัดหามาให้อย่างดี และมารับหนูไปอย่างดี ตอบข้อซักถามของเราอย่างดี ว่าท้ายที่สุดแล้วหนูจะต้องไปอยู่ที่ไหน .. ซึ่งก็คืออยู่ที่นี่แหละ จะมีการจัดฝังเอาไว้อย่างดี

แม่ก็สบายใจว่าอย่างนอ้ยๆถ้าแม่คิดถึงหนู แม่ก็จะมาที่ม.เกษตร กำแพงแสน ที่นี่อย่างน้อยๆ แม่ก็ได้มาอยู่ในสถานที่ ๆ มีร่างของหนูฝังอยู่ในตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งของ ม.

แม่รักหนูนะเปาเปา .....

---------------------

เราต้องขอขอบคุณ คุณหมอและเข้าหน้าที่ทุกๆท่าน ที่โรงพยาบาลสัตว์กำแพงแสน มากๆ ที่ดูแล เปาเปา และสัตว์ป่วย ตัวอื่นๆเป็นอย่างดี..... ขอบคุณมากค่ะ


และขอประชาสัมพันธ์นิดนึงว่า ตอนนี้ที่คณะสัตว์แพทย์ของม.เกษตรกำแพงแสน ยังขาดแคลนซากของสัตว์ที่จะใช้ทำการผ่าศึกษาของ น้องนักศึกษาฯ อยู่ หากท่านใดที่เด็กๆของคุณได้จากไป อยากแนะนำว่าให้นำร่างไปบริจาคค่ะ เพื่อเป็นการทำบุญครั้งสุดท้ายให้เค้า และเพื่ออนาคตทางการศึกษาด้วยคะ

โดยเมื่อสุนัขหรือแมวตาย ให้ติดต่อไปที่โรงพยาบาลสัตว์ม.เกษตรกำแพงแสนดูนะคะ โทร.034-351901 ต่อ 2101-3 ลองแจ้งพันธุ์ และขนาดของสัตว์รวมทั้งสาเหตุที่ตายค่ะ ว่าซากนั้นสามารถใช้ไปศึกษาได้หรือไม่ค่ะ และจะตอ้งทำส่งซากภายใน 4 ชั่วโมง หลังจากตายนะคะ

ถ้าหากใครไม่สะดวก ก็ลองติดต่อไปที่คณะสัตว์แพทย์ของมหาวิทยาลัยที่อยู่ใกล้ๆ แทนก็ได้ค่ะ

Create Date : 10 สิงหาคม 2554		3 comments
Last Update : 10 สิงหาคม 2554 11:30:56 น.
Counter : 515 Pageviews.
Share Tweet