ชีวิตลิขิตอยู่ที่ใจ
เกิดเป็นคนบนฟ้าหรือเกิดมาเปื้อนกับดิน ไม่ใช่คำตัดสินโชคชะตา อยู่ที่มือทั้งสองจะขีดไปซ้ายไปขวา และอยู่ที่ขาสองขาของเราจะพาก้าวไป ไม่ว่าเรานั้นจำดำจะขาว ไม่ว่าเรานั้นจะรวยล้นฟ้าหรือจนต่ำต้อย มันไม่สำคัญเลยสักนิด เพราะค่าของความเป็นคนของเรามันอยู่ที่ใจ ซึ่งมันขึ้นที่ว่าใครจะคิดยังไงแต่เราต้องลิขิตชีวิตของเราไป ใครจะมองเรายังไง แต่เรายังรู้ตัวเองดี แม้ว่าที่ปลายเส้นทางยังมองไม่เห็นแสงไฟ แต่เราต้องเดินต่อไปโดยไม่เกรงกลัวอะไรใดใด บอกตัวเองไว้ว่า หากวันนี้อาจจะยังไม่เป็นดังใจหวัง ให้เราอดทนไว้ในอีกไม่นาน ให้บอกใจไว้ว่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องหวั่น ไม่ว่าจะฟ้าหรือว่าจะดิน จะต่ำจะสูงนั้นไม่สำคัญ ถ้าสู้สักวันเราต้องได้ดี คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน บางคนเกิดในที่ดีดี รวย แต่บางคนสิเกิดในที่จน ไม่มีอะไรสักอย่าง แต่เขาก็อยู่ได้ ด้วยสิ่งที่เขามีอยู่นั้นคือ สองมือ สองเท้า และร่างกายที่มีวิณญาน และเขากอลุกขึ้นสู้ด้วยตัวของเขาเอง แม้ลำบากขนาดไหน ทุกข์มากเพียงใด แต่เขาก็ไม่ท้อแม้ว่าเส้นทางที่เขาเดินนั้นไม่รู้ไปทางไหนที่แต่ผลสุดท้ายคน ๆ นั้นก็ประสบความสำเร็จในชีวิตของเขา ขออย่างเดียวว่าจงอดทนอย่ายอมแพ้ ล้มแล้วจงลุกใหม่ เพื่อวันข้างหน้าที่สดใสของทุก ๆ คน
สู้ต่อไปทาเคชิ
Create Date : 27 เมษายน 2554 |
|
184 comments |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2554 0:28:42 น. |
Counter : 1543 Pageviews. |
|
|
|
เข้ามาอ่านแล้วรู้สึก สู้ ๆ ขึ้นมาก ๆ ค่ะ
นึกว่าจะมีเราที่คิดเรื่องแบบนี้คนเดียวเสียอีก
เราว่า คนเราก็ไม่เห็นต่างกัน
อย่างเราทำงาน
หัวหน้าแผนกอื่นฟังอังกฤษ หลำ(ทักษะน้อย)กว่าเรามาก ๆ
เราเข้าใจว่าเค้า(ฝรั่ง)จะเอาโซดา
หัวหน้าพาไปเอาอะไรไม่รู้ที่อื่น ฝรั่งบอก ไม่ใช่ ๆๆๆ แกก็ชี้ว่าชามานาวป่าว ฝรั่งบอกไม่ใช่ ๆ แล้วฝรั่งก็เหลือบไปเห็นเองว่าอยู่ใกล้ ๆ ไรงี้
เราจะบอกแล้วแต่กลัวหัวหน้าแผนกนั้นจะว่าเราเสรือกกกก ไรงี้
เราก็ไม่เห็นว่ามันจะต่างอะไรกันที่คนละตำแหน่ง
อย่าดูถูกกันก็โอเคอ่ะ
เราเคารพที่เค้าเป็นหัวหน้าาา
แต่เราก็ไม่ได้ะไรมากมาย เราว่า ความเป็นคนมันเท่ากันนะ
เง้อออ นอนน้าคะ ฝันดีค่ะ
แล้วขอแอดนะคะ จะมาอ่านเรื่องสบายใจค่ะ