เนื้อเพลง ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน - ฝน ธนสุนทร

อย่าเหิม อย่าเห่อทะเยอ ทะยาน
อย่าคิด ต้องการเที่ยวทำตัวเป็นหัวเรือใหญ่
ถึงระบือ มีชื่อก้องฟ้า แล้วสักครา ต้องล่วงลงได้
อย่าคิดว่าตัวเลิศล้ำ อย่าตามใจตัวเป็นใหญ่
พลาดพลั้งร่วงมาเมื่อไหร่ จะไม่มีใครเอาใจปรนเปรอ

อย่าอวด อย่าโอ้ ว่าโตหรือดัง
หากแม้มีทาง ชื่อเสียงโด่งดัง อย่าได้เหิมเห่อ
คนที่ดัง กว่าเรายังมี คนที่ดี กว่าเรายังเกร่อ
อย่าข้ามเมื่อเห็นคนล้ม อย่าสมน้ำหน้าคนเซ่อ
เคราะห์ร้าย คราวเราเล่าเออ เราอาจจะเจอ กับความเจ็บใจ

คนถึงมี ความชั่วเจ็ดหน  ความดีของคนมีน้อยเมื่อไหร่
คนล้มแล้วอาจจะฟื้น คนยืน...อาจล้มก็ได้
ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่
หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่ จะต้องอับอาย แทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง อย่าทำชิงชัง
อย่าคิดว่าดัง แล้วไม่เดินจะเหินเมฆินทร์
ดัง ก็มีแต่คนอุ้มโอ๋ โซเลวทรามกลับถูกหยามหมิ่น
คนดังคนดับอับจน ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น
อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น เราต่างเดินดินกินข้าวเหมือนกัน